Samenvatting
Samenvatting 'Leven op straat' - Lia van Doorn
- Instelling
- Hogeschool Leiden (HSL)
Samenvatting van 33 pagina's voor het vak Dak- en thuislozen aan de HSL
[Meer zien]Voorbeeld 2 van de 33 pagina's
Voorbeeld 2 van de 33 pagina's
In winkelwagengesponsord bericht van onze partner
5 beoordelingen
Door: mar_alawii • 8 jaar geleden
Door: giverneyfreriks • 9 jaar geleden
Door: LdeGroot • 10 jaar geleden
Door: lonnekeleenen • 10 jaar geleden
duidelijke samenvatting!
Door: femkevanrozen • 11 jaar geleden
Voorbeeld van de inhoud
Leven op straat - Lia van DoornHoofdstuk 2: Feiten, ontwikkelingen en visies
2.2 Daklozen
Dakloosheid: verwijst naar de fysieke woon- of verblijfssituatie van de betrokkenen.
Feitelijk daklozen: mannen of vrouwen zonder reguliere huisvesting die een zwervend bestaan leiden
en de dagen en nachten op straat of in dag- en nachtopvang doorbrengen.
Residentieel daklozen: mensen zonder reguliere huisvesting, die tijdelijk of (semi-)permanent
onderdak hebben gevonden in woonvoorzieningen zoals internaten.
Thuisloosheid: verwijst naar de psychologische kant van de verblijfssituatie. ‘Zich nergens thuis
voelen’.
Potentiële daklozen: Mensen die dakloos dreigen te worden
Recent daklozen: mensen die net op straat staan
Langdurig daklozen: mensen die al vele jaren dakloos zijn
Ex-daklozen: voormalig daklozen die zich hebben gevestigd.
Dakloosheid bestaat al lang, het kwam in de middeleeuwen al voor (armen, wezen, gehandicapten
die van stad naar stad zwierven). Vaak waren het landlopers die aan de kost kwamen door te
bedelen en te stelen.
Door de eeuwen heen zijn de kenmerken van daklozen veranderd. In de loop van de 18de en 19de
eeuw nam het aantal dakloze wezen, armen en gehandicapten af, omdat er voor hen voorzieningen
kwamen.
In de jaren ’60 en ’70 waren er vooral dakloze mannen tussen de 25 en 45 jaar met een
alcoholverslaving, maar omstreeks 1980 kwamen er nieuwe groepen daklozen bij: zwerfjongeren,
harddrugsverslaafden en uitgeprocedeerde asielzoekers (allochtonen). Er is veel verschil tussen de
daklozen qua leeftijd, opleidingsniveau en sociaaleconomische achtergrond.
Daklozen onderscheiden zich van de doorsnee Nederlander op de volgende punten:
• Het gemiddelde opleidingsniveau van daklozen ligt onder het landelijk gemiddelde.
• Daklozen zijn vaker alleenstaand
• Mannen zijn veruit in de meerderheid, ca 15% is vrouw, maar dit neemt wel toe
• Meerderheid tussen de 25 en 45 jaar
• Daklozen kampen vaak met een verslaving
• Psychiatrische ziektebeelden komen veel vaker voor
• Inkomen ligt ver onder sociaal minimum schulden
• Komen vaker met politie en justitie in aanraking
• Gezondheidssituatie is veel slechter dan bij een gemiddelde Nederlander
Daklozen hebben vaak meervoudige problematiek. Deze problemen stapelen zich op en versterken
elkaar, hierdoor worden ze voor de hulpverlening onbereikbaar. In Nederland zijn veel voorzieningen
en uikeringen, waardoor je meestal geen hele gezinnen of doorsnee burgers op straat ziet.
Naar schatting zijn er ongeveer 30.000 daklozen in Nederland. Of het aantal daklozen nog steeds
toeneemt is niet duidelijk. Dakloosheid is niet meer alleen een stedelijk probleem, het kan overal
, ontstaan. Voorheen trokken ze meestal naar de steden voor voorzieningen, maar die heb jej
tegenwoordig ook in dorpen.
2.3 Het voorzieningenaanbod
In de loop der tijd zijn er steeds meer pogingen om daklozen in de maatschappij te betrekken. Er
kwamen verschillende instellingen (liefdadigheidsinstituten). Later werden deze door de overheid
overgenomen, er kwamen professionele hulpverleners met nieuwe inzichten.
1887: Leger des Heils zet zich in. Instellingen door heel Nederland.
1900: Eerste opvangvoorziening voor landlopers en onbehuisden (daklozen).
1904: Vereniging Hulp voor Onbehuisden. Beperkt tot Amsterdam.
Maatschappelijke opvang is een verzamelnaam voor daklozeninstellingen, algemene crisisopvang,
vrouwenopvang en de evangelische opvang. Deze instellingen bieden tijdelijke of langdurige opvang
en begeleiding aan kwetsbare personen die meestal nergens anders terecht kunnen.
Daklozenvoorzieningen zijn laagdrempelig, het aanmelden is makkelijk.
De daklozenopvang bestond voorheen uit 3 soorten voorzieningen: de dag- of nachtopvang en de
internaten. De 3 B’s zijn van belang: bed, bad, brood (en later de 4de: begeleiding). Vanaf 1980
breiden de organisaties hun aanbod uit door de steeds diverser wordende doelgroepen.
Ook kwam er een andere ontwikkeling op gang. Er kwam toenemende aandacht voor
maatschappelijke (re-)integratie van daklozen. Er vond een verschuiving plaats: de nadruk van sociaal
kwetsbare burgers werd activering. De nadruk wordt op eigen ontwikkeling en initiatief gelegd, zodat
de daklozen zo min mogelijk afhankelijk worden van de hulpinstellingen. Veel instellingen die
volledige zorg aanboden gingen ten onder.
Tegenwoordig ligt de nadruk vooral op de tijdelijke opvang van daklozen en de maatschappelijke
integratie. Daklozen worden langzaam zelfstandig gemaakt door de hulp af te bouwen. Alleen voor
de mensen die het zelf echt niet redden blijft het omvattende verzorgingspakket bestaan.
Daklozenorganisaties maken een professionaliseringsslag. Ze ruilen het liefdadigheidsimago in voor
het ontwikkelen van een kwaliteitssysteem met professionele hulp door training en scholing voor
personeel. Er is hierbij wel vrees voor hoogdrempeligheid.
De financiering van de daklozenvoorzieningen bestaat voornamelijk uit tijdelijke subsidies. Vroeger
hadden de instellingen minder geld, maar de laatste tijd groeit de daklozenzorg (in tegenstelling tot
andere welzijnssectoren).
Ondanks de meerdere opvanginstellingen is er geen duidelijke afname van het aantal daklozen.
Instellingen raken vol, er is geen doorstroom. Structurele maatschappelijke omstandigheden leiden
steeds weer tot dakloosheid.
De overheid steekt geld in daklozeninstellingen, maar ook in politie die de overlast tegen gaat.
Repressieve (onderdrukkings) maatregelen hebben weinig zin op de lange termijn. Daklozen
verdwijnen uit het gebied maar duiken ergens anders weer op.
Voordelen van het kopen van samenvattingen bij Stuvia op een rij:
Verzekerd van kwaliteit door reviews
Stuvia-klanten hebben meer dan 700.000 samenvattingen beoordeeld. Zo weet je zeker dat je de beste documenten koopt!
Snel en makkelijk kopen
Je betaalt supersnel en eenmalig met iDeal, creditcard of Stuvia-tegoed voor de samenvatting. Zonder lidmaatschap.
Focus op de essentie
Samenvattingen worden geschreven voor en door anderen. Daarom zijn de samenvattingen altijd betrouwbaar en actueel. Zo kom je snel tot de kern!
Veelgestelde vragen
Wat krijg ik als ik dit document koop?
Je krijgt een PDF, die direct beschikbaar is na je aankoop. Het gekochte document is altijd, overal en oneindig toegankelijk via je profiel.
Tevredenheidsgarantie: hoe werkt dat?
Onze tevredenheidsgarantie zorgt ervoor dat je altijd een studiedocument vindt dat goed bij je past. Je vult een formulier in en onze klantenservice regelt de rest.
Van wie koop ik deze samenvatting?
Stuvia is een marktplaats, je koop dit document dus niet van ons, maar van verkoper ellenschaap. Stuvia faciliteert de betaling aan de verkoper.
Zit ik meteen vast aan een abonnement?
Nee, je koopt alleen deze samenvatting voor €3,09. Je zit daarna nergens aan vast.
Is Stuvia te vertrouwen?
4,6 sterren op Google & Trustpilot (+1000 reviews)
Afgelopen 30 dagen zijn er 75057 samenvattingen verkocht
Opgericht in 2010, al 14 jaar dé plek om samenvattingen te kopen