College aantekeningen
Forensische Psychopathologie aantekening alle hoorcolleges
Aantekeningen van alle hoorcolleges van het vak 'Forensische Psychopathologie'.
[Meer zien]Voorbeeld 4 van de 59 pagina's
Voorbeeld 4 van de 59 pagina's
In winkelwagengesponsord bericht van onze partner
Voorbeeld van de inhoud
Hoorcollege 1: Inleiding in de forensische psychopathologieStoornis en Delict: hoofdstuk 2
Psychiatrie een inleiding: hoofdstuk 1, 2-2.5, 3
Wat maakt iets een psychiatrische stoornis?
Iets is een psychiatrische stoornis als het in het DSM-V staat. Theoretisch is het het criterium
dat de makers van het boek hanteren.
Definitie: syndroom, gekenmerkt door klinisch significante symptomen op het gebied van de
cognitieve functies, de emotieregulatie of het gedrag van een persoon, dat een uiting is van
een disfunctie in de psychologische, biologische, of ontwikkelingsprocessen die ten
grondslag liggen aan het psychische functioneren. Psychische stoornissen gaan gewoonlijk
gepaard met significante lijdensdruk en/of beperkingen in het functioneren op sociaal of
beroepsmatig gebied of bij andere belangrijke bezigheden. Een reactie op een veel
voorkomende stressor of een verlies, bijvoorbeeld het overlijden van een dierbare, die te
verwachten valt en cultureel wordt geaccepteerd, is een psychische stoornis. Sociaal deviant
gedrag (politiek, religieus, of seksueel bijvoorbeeld) en conflicten die zich vooral afspelen
tussen een individu en de maatschappij zijn geen psychische stoornissen, tenzij de deviante of
het conflict het gevolg is van disfunctioneren van het individu, zoals in het voorgaande wordt
beschreven.
In de Sovjet-Unie werden mensen die niet hetzelfde dachten over het communisme in
psychiatrische inrichtingen gegooid.
Alcohol en drugs stoornissen zijn het belangrijkste stoornissen in de forensische psychiatrie.
Cautionary statement for forensic use of the DSM-V: However, the use of DSM-5 should be
informed by an awareness of the risks and limitations of its use in forensic settings. When
DSM-5 categories, criteria, and textual descriptions are employed for forensic purposes, there
is a risk that diagnostic information will be misused or misunderstood. These dangers arise
because of the imperfect fit between the questions of ultimate concern to the law and the
information contained in a clinical diagnosis. In most situations, the clinical diagnosis of a
DSM-5 mental disorder such as intellectual disability (intellectual; developmental disorder),
schizophrenia, major neurocognitive disorder, gambling disorder, or pedophilic disorder does
not imply that an individual with sish a condition meets legal criteria for the presence of a
mental disorder or a specified legal standard (e.g., for competence, criminal responsibility, or
disability).
Elke rechter kan andere criteria hebben. Dus het is uiteindelijk aan de rechter om
bijvoorbeeld TBS op te leggen. Juridische uitspraken zijn aan de rechter, en hun kunnen op
verschillende manieren gebruik maken van wat bijv psychiaters zeggen.
Up to 60% of prisoners have head injuries, as experts warn brain damage may fuel crime. Je
hoeft bij de mensen die je rapporteert niet alleen naar het brein te kijken, maar je moet het
,niet negeren. Heel vaak wordt er veel aandacht besteed aan familie en jeugd maar minder aan
bijvoorbeeld ongelukken die brein schade hebben geleverd. Het is belangrijk om te kijken
wat er met het brein is gebeurd, hoe vaak heeft iemand een hersenschudding gehad, wat is er
gebeurd met het hoofd de afgelopen jaren? Dit gaat over NIET aangeboren hersenletsel. Als
je met mensen die in detentie zitten een bepaald programma wilt volgen is het handig om een
neuropsycholoog te consulten.
Psychose
Stoornis in de realiteitstoetsing:
- Waan: stoornis in inhoud van het denken (dus wat jij denkt dat het geval is)
- Hallucinatie: sensorische gewaarwording zonder zintuiglijke input (kan in elke
zintuiglijke modaliteit: horen, zien, voelen, ruiken, proeven)
Schizofrenie
- Psychose (wanen/hallucinatie)
- Functioneren (sterk) verminderd
- Langer durend: vaak elkaar opvolgende psychotische episoden zonder (volledig)
herstel
- Is niet meervoudige persoonlijkheidsstoornis
Stoornissen - psychoactieve stoffen (drank, drugs, etc.)
1. Directe gevolgen = invloed/intoxicatie
2. Afhankelijkheid
3. Hersenschade
Deze stoffen kunnen ook leiden tot psychose en stemmingsontregeling, angstklachten etc.
Culpa in causa: bijvoorbeeld: je hebt zelf een joint genomen en je weet dat die dingen dan
kunnen gebeuren. Dit geldt bij alle psychoactieve stoffen.
Wanneer is een stemmingsdaling pathologisch? Wanneer wordt het te gek? Als je dus een
depressie hebt. Bij een depressie is het te erg.
, Hoorcollege 2: Juridisch kader
Stoornis en Delict: hoofdstuk 1, 2
Artikel 39 Sr: een verdachte is niet strafbaar wanneer het ten laste gelegde feit hem, ten
gevolge van een psychische stoornis, niet kan worden toegerekend. Hierbij kijken naar of de
persoon die je voor je hebt ook dezelfde persoon is als tijdens het delict; dit kan bijvoorbeeld
anders zijn door medicatie/middelen of een psychose. Hierdoor kan iemand als
ontoerekeningsvatbaar worden verklaard.
Iemand moet vanuit een psychische stoornis hebben gehandeld tijdens het delict om als
ontoerekeningsvatbaar te worden verklaard. Bij gebrek aan informatie gaat de rechter ervan
uit dat iemand een beetje rationeel is geweest tijdens het delict; er zijn dus bronnen nodig die
iemand kan checken. Medisch dossier, contact met familie; hierdoor reconstructie van hoe
iemand eraan toe was.
Er zijn binnen het strafrecht verschillende definities van stoornis: Iemand die voldoet aan een
gebrekkige ontwikkeling of ziekelijke stoornis waardoor iemand een delict pleegt:
- Gebrekkige ontwikkeling: aangeboren afwijkingen of in de jeugd opgelopen
gebreken die psychische ontwikkeling meer structureel hebben verstoord
- Ziekelijke stoornis: verstoringen die tijdens het leven van een psychisch ‘gezond’
persoon zijn opgetreden (meer de medische kant; bijvoorbeeld dementie)
Dit onderscheid is niet scherp en strafrechtelijk beperkt van belang. Niet alle stoornissen zijn
evenveel van belang bij het bepalen van toerekeningsvatbaarheid (bijvoorbeeld verschil
tussen schizofrenie en spinnenfobie). Hierbij ook kijken naar de manier waarop het een rol
gespeeld kan hebben in een bepaalde situatie van het delict; is er een verband? Hiernaast zijn
stoornissen ook cultuur- en tijdsafhankelijk. Iets wat op een ander moment illegaal was
(bijvoorbeeld homoseksueel zijn) is nu niet meer strafbaar; of is verschillend per cultuur.
Dus, alles wat gedragsmatig afwijkend is mag gebruikt worden binnen het strafrecht, maar
het moet wel goed uit te leggen zijn.
Het onderscheid tussen gebrekkige ontwikkeling en ziekelijke stoornis wordt binnen de TBS
gehanteerd, maar er is ook een nieuw onderscheid binnen de Wet Forensische zorg. Niet
strafbaar is hij die een feit begaat, dat hem wegens de psychische stoornis, psychogeriatrische
aandoening of verstandelijke handicap niet kan worden toegerekend.
Maar binnen het strafrecht voornamelijk kijken naar de ‘oude terminologie’ en de nieuwe wet
is vooral voor buiten het strafrecht. Bijvoorbeeld dementie behoort onder een
psychogeriatrische aandoening, maar wordt binnen het strafrecht onder ziekelijke stoornis
geschaard. Dit is ook alleen in Nederland zo; wij stellen dat psychose en
persoonlijkheidsstoornissen zorgt voor TBS. In bijvoorbeeld Noorwegen is dit niet zo.
, Rechter en deskundige
Strafrechtelijke positie van strafrechter:
● Individuele beoordeling van een criminele handeling van een individu. Als de rechter
zich laat voorlichten dan heeft hij behoefte aan specifieke informatie over deze
verdachte. Daarmee heb je dus aan de enkele vaststelling dat de verdachte psychotisch
is, niet veel aan. Je wilt weten hoe ziet die psychose eruit, wat zijn de symptomen, hoe
heeft iemand daar last van, hoe hebben anderen daar last van. Dus het gaat om een
individuele beoordeling, niet om een algemene voorlichting over psychotische
stoornissen.
● Tenlastelegging en wettelijke strafmaxima bepalen kaders bij sanctietoemeting;
bijvoorbeeld bij sommige delicten is het niet mogelijk om een TBS op te leggen,
omdat dit een ‘te lichte daad is’ voor een TBS van 4 jaar of meer; bijvoorbeeld
winkeldiefstal is hier niet voldoende voor.
● Inzicht in de oorzaak, de aard en de ernst van eventueel recidivegevaar is belangrijk
bij het bepalen van de ernst van de straf.
● Speciaal-preventieve effectiviteit (iemand moet beter worden van de straf) staat bij de
strafoplegging niet centraal.
Strafrechtelijke positie van getuige-deskundige
● Gevoelen betreffende hetgeen de wetenschap leert
● Omtrent datgene wat aan zijn oordeel onderworpen is
● Professionele, processuele en maatschappelijke onafhankelijkheid; advies aan de
rechter waarbij een inschatting gegeven wordt wat er met iemand aan de hand is, of
dat tijdens het delict heeft plaatsgevonden en het recidiveniveau. Hierbij ook de
beperkingen aan deze ondervindingen geven.
● Individuele toepasbaarheid conclusies
Rechter maakt een maatschappelijke afweging van de wetenschappelijke feiten en de
dreiging voor de maatschappij; bijvoorbeeld iemand die zich niet wil laten onderzoeken
(psychologisch) en wel een ernstig delict heeft gepleegd kan hierbij besloten worden dat
iemand dan toch een ernstige straf krijgt om de samenleving te beschermen.
Wat doet forensisch gedragsdeskundige niet?
● Meten van wilsvrijheid: Ze doen geen uitspraken over de vrije wil. Vrije wil in deze
zin betekent eigenlijk dat de rechter wilt weten als iemand een stoornis heeft hoeveel
last diegene daarvan heeft. Dat is niet het meten van vrije wil maar dat is
gedragskundig wel degelijk zekere consensus over de impact van een bepaalde
stoornis. Het advies van de gedragskundige spitst zich expliciet toe op de vraag is er
sprake van een stoornis en welke impact heeft deze stoornis. Het gaat dus niet om het
meten van vrije wil, maar het gaat over het rubriceren van onvrijheid, onvrijheid
vanuit stoornis.
● Gevaarstaxaties in algemene zin: Het is in het strafrecht niet zo relevant of mensen in
herhaling vallen. Waar het specifiek bij de gedragsdeskundige rapportages om gaat is
zitten daar nou elementen bij waar iemand eigenlijk onvoldoende controle over heeft
omdat ze onderdeel zijn van de stoornis. En daar kan een reden in liggen voor
behandeling.
Voordelen van het kopen van samenvattingen bij Stuvia op een rij:
Verzekerd van kwaliteit door reviews
Stuvia-klanten hebben meer dan 700.000 samenvattingen beoordeeld. Zo weet je zeker dat je de beste documenten koopt!
Snel en makkelijk kopen
Je betaalt supersnel en eenmalig met iDeal, creditcard of Stuvia-tegoed voor de samenvatting. Zonder lidmaatschap.
Focus op de essentie
Samenvattingen worden geschreven voor en door anderen. Daarom zijn de samenvattingen altijd betrouwbaar en actueel. Zo kom je snel tot de kern!
Veelgestelde vragen
Wat krijg ik als ik dit document koop?
Je krijgt een PDF, die direct beschikbaar is na je aankoop. Het gekochte document is altijd, overal en oneindig toegankelijk via je profiel.
Tevredenheidsgarantie: hoe werkt dat?
Onze tevredenheidsgarantie zorgt ervoor dat je altijd een studiedocument vindt dat goed bij je past. Je vult een formulier in en onze klantenservice regelt de rest.
Van wie koop ik deze samenvatting?
Stuvia is een marktplaats, je koop dit document dus niet van ons, maar van verkoper tessaraijmann. Stuvia faciliteert de betaling aan de verkoper.
Zit ik meteen vast aan een abonnement?
Nee, je koopt alleen deze samenvatting voor €3,49. Je zit daarna nergens aan vast.
Is Stuvia te vertrouwen?
4,6 sterren op Google & Trustpilot (+1000 reviews)
Afgelopen 30 dagen zijn er 67096 samenvattingen verkocht
Opgericht in 2010, al 14 jaar dé plek om samenvattingen te kopen