Arresten
Materieel strafrecht arresten en artikelsamenvatting
- Instelling
- Universiteit Leiden (UL)
Alle artikelen en jurisprudentie samengevat
[Meer zien]Voorbeeld 2 van de 13 pagina's
Voorbeeld 2 van de 13 pagina's
In winkelwagengesponsord bericht van onze partner
Voorbeeld van de inhoud
Materieel Strafrecht arresten en artikelenWeek 2 – Legaliteit en daderschap
HR 23 februari 1954, NJ 1954/378, m.nt. BVAR (IJzerdraad)
Ziet op de daderschap van natuurlijke personen en niet rechtspersonen. De daderschap kan worden
toegerekend als:
Functionele dader een natuurlijke persoon is;
Beschikkingscriterium: de natuurlijke persoon heeft de beschikkingsmacht over de fysieke
gedraging. Dus de feitelijke macht;
Aanvaardingscriterium: een zeker aanvaarding die is gedaan door de natuurlijke persoon is
vereist. Laten gebeuren, hij had moeten ingrijpen
HR 2 april 1985, NJ 1985/796 (Onbehoorlijk gedrag)
Volgens het legaliteitsbeginsel moet een delictsomschrijving voldoende concreet zijn om een
gedraging strafbaar te laten zijn. Volgens de Hoge Raad is het echter in sommige situaties
onvermijdelijk om vage termen te gebruiken in delictsomschrijvingen. Het is dan niet mogelijk om
een concretere delictsomschrijving te geven omdat er soms honderden gedragingen onder een
bepaald begrip/norm vallen, waardoor een open formulering noodzakelijk is (i.v.m. de
toegankelijkheid en inzichtelijkheid van de wetgeving). In casu ging het om de term ‘onbehoorlijk
gedrag’ binnen de context van stations en treinen. Op basis van wat gebruikelijk (algemene waarden
en normen) is, kan men afleiden wat in een bepaalde situatie als onbehoorlijk gedrag aangemerkt
moet worden. Daarom was er in casu geen schending van het lex certa-beginsel. (1 Sr en art. 7 EVRM
EHRM 22 november 1995, NJ 1997/1, m.nt. Knigge (Legaliteit in Straatsburg)
Een vrouw werd verkracht door haar man, maar dit was niet strafbaar op grond van de Engelse
strafwet. Desondanks, zo overweegt het Hof, vormt art. 7 EVRM geen beletsel voor strafrechtelijke
aansprakelijkheid, mits aan twee voorwaarden is voldaan. De jurisprudentiële ontwikkeling moet (1)
in overeenstemming zijn met de essentie van het delict en zij moet (2) in redelijkheid voorzienbaar
zijn geweest. Het legaliteitsbeginsel ziet erop toe dat wettelijke bepalingen toegankelijk en
voorzienbaar zijn (de delictsomschrijving en de straf).
HR 29 januari 2010, NJ 2010/231 (Art. 1 lid 2 Sr en verjaring)
In geval van verandering van wetgeving met betrekking tot de verjaring geldt als uitgangspunt dat
deze verandering direct van toepassing is, voltooide verjaring wordt geëerbiedigd. Er moet hier
worden uitgegaan van de regeling, zoals die gold ten tijde van de aanvang van de tenuitvoerlegging
tenzij uit de wet anders volgt. Op het moment van de intreding van de wetswijziging was de
verjaringstermijn nog niet verstreken en daardoor is de verjaringstermijn veranderd en recht tot
uitvoering van de straf nog niet vervallen
HR 16 februari 2010, NJ 2010/232, m.nt. Borgers (Verjaring)
Elke daad van vervolging stuit de verjaring. Nu uit de stukken niet blijkt dat gedurende zes jaar
voorafgaand een daad van vervolging is verricht, is de verjaringstermijn vervuld en is het recht tot
strafvordering vervallen.
HR 31 januari 2012, NJ 2012/536, m.nt. Keijzer (RuneScape)
, De virtuele aard van het goed staat niet in de weg. Stoffelijkheid is immers ook geen vereiste
(Elektriciteit). Het gaat om:
- het individualiseerbaar is (=zelfstandig bestaan heeft)
- er feitelijke en exclusieve beschikkingsmacht over kan worden uitgeoefend
- reële waarde heeft (en dus verhandelbaar is).
Week 3 – Wederrechtelijkheid en causaliteit
HR 20 februari 1933, NJ 1933/918, m.nt. T (Veearts)
De dader van een strafbaar feit is niet strafbaar indien door het overtreden van de strafrechtelijke
norm de doelstelling van die norm juist beter wordt nageleefd, ook al is de daad formeel gezien wel
wederrechtelijk. De Hoge Raad introduceerde derhalve in dit arrest de ongeschreven
rechtvaardigingsgrond: het ontbreken van de materiële wederrechtelijkheid.
HR 9 februari 1971, NJ 1972/1, m.nt. CB (Dreigbrief)
Indien men een onbehoorlijk middel gebruikt om een voordeel na te streven kan er sprake zijn van
wederrechtelijke bevoordeling. Hiervan is ook sprake indien de bevoordeling op zichzelf niet
wederrechtelijk is, nu verdachte claimt recht te hebben op de in de dreigbrief genoemde bedragen
HR 12 september 1978, NJ 1979/60, m.nt. Th.W.v.V (Letale Longembolie)
Het belang van het arrest schuilt met name in het criterium dat de Hoge Raad voor de causaliteit
hanteert. Was bij eerdere arresten dikwijls de voorzienbaarheid of zeldzaamheid van het gevolg
doorslaggevend, in dit arrest wordt met zoveel woorden het criterium van de 'redelijke toerekening'
geïntroduceerd.
De Hoge Raad maakte in dit arrest voor het eerst gebruik van de redelijke toerekening en stelde dat
de letale longembolie niet van een zodanige aard was dat het overlijden hieraan niet aan de
verdachte als gevolg van de aanrijding kon worden toegerekend. Een medische complicatie staat niet
altijd aan toerekening in de weg
HR 23 december 1980, NJ 1981/534, m.nt. GEM (Aortaperforatie)
Voor de vaststelling van het causaal verband tussen de messteek in de maag en de aorta van T.
enerzijds en de dood van T. anderzijds, is beslissend of die dood redelijkerwijs als gevolg van die
gedraging aan de dader kan worden toegerekend. In casus staat de medische misser er hier niet aan
in de weg om de verdachte het ingetreden gevolg toe te rekenen. Voor de causaliteit was beslissend
dat de dood een redelijkerwijs toe te rekenen gevolg was van de messteek die op zichzelf al tot de
dood zou hebben geleid
HR 25 juni 1996, NJ 1997563, m.nt. ‘tH (Niet behandelde longinfectie/Dwarslaesie)
De voltooide dood kun je toerekenen aan de verdachte. Ondanks dat het de eigen keuze van het
slachtoffer was om zich niet te laten behandelen staat dit geen toerekening aan de verdachte in de
weg. Het hof stelt dat de longinfectie een rechtstreeks gevolg was van het letsel dat de verdachte
aan zijn vriendin had toegebracht. Het feit dat de vriendin had besloten om de longinfectie niet te
behandelen, doet hier niet aan af gelet op het feit dat de behandeling, als die al tot enige
levensverlenging zou hebben geleid, naar verwachting geen menswaardig bestaan zou opleveren.
Het hof stelt derhalve dat er sprake is van een causaal verband en veroordeelt de verdachte voor
doodslag. De Hoge Raad sluit zich aan bij het oordeel van het hof en stelt dat de dood van de vrouw
op basis van de redelijke toerekening aan de verdachte kan worden toegerekend
Voordelen van het kopen van samenvattingen bij Stuvia op een rij:
Verzekerd van kwaliteit door reviews
Stuvia-klanten hebben meer dan 700.000 samenvattingen beoordeeld. Zo weet je zeker dat je de beste documenten koopt!
Snel en makkelijk kopen
Je betaalt supersnel en eenmalig met iDeal, creditcard of Stuvia-tegoed voor de samenvatting. Zonder lidmaatschap.
Focus op de essentie
Samenvattingen worden geschreven voor en door anderen. Daarom zijn de samenvattingen altijd betrouwbaar en actueel. Zo kom je snel tot de kern!
Veelgestelde vragen
Wat krijg ik als ik dit document koop?
Je krijgt een PDF, die direct beschikbaar is na je aankoop. Het gekochte document is altijd, overal en oneindig toegankelijk via je profiel.
Tevredenheidsgarantie: hoe werkt dat?
Onze tevredenheidsgarantie zorgt ervoor dat je altijd een studiedocument vindt dat goed bij je past. Je vult een formulier in en onze klantenservice regelt de rest.
Van wie koop ik deze samenvatting?
Stuvia is een marktplaats, je koop dit document dus niet van ons, maar van verkoper Tjaka. Stuvia faciliteert de betaling aan de verkoper.
Zit ik meteen vast aan een abonnement?
Nee, je koopt alleen deze samenvatting voor €3,99. Je zit daarna nergens aan vast.
Is Stuvia te vertrouwen?
4,6 sterren op Google & Trustpilot (+1000 reviews)
Afgelopen 30 dagen zijn er 66579 samenvattingen verkocht
Opgericht in 2010, al 14 jaar dé plek om samenvattingen te kopen
