FH1- diagnostiek liesklachten
• Definitie: Een verzamelnaam voor aandoeningen van verschillende anatomische structuren
met als gemeenschappelijk kenmerk pijn in de regio inguinalis.
Het is lastig om in de ‘lies’ regio een diagnose te stellen. Peesstructuren hebben veel connecties met
elkaar.
Pathomechanica
- Cochrane (1971): Adductoren
- Harris (1974): Microtraumata/instabiliteit SI
- Bowermand (1977): Trek en schuifkrachten op symfyse
- Hanson (1978): Spondylarthropathie
- Williams (1978): Endorotatie heup
- Lloyd-Smith (1985): Excessieve symfyse beweging
- Snijders (1993): Self braching model/functionele eenheid
Pathomechanica
Overzicht:
• Snijders (1993): selfbracingmodel /
functionele eenheid
• Vormsluiting: vorm sacrum
• Krachtsluiting: ligamenten
,Vorm:
a. Weergave van de werking van de Vorm Sluiting. Door het liggen van het heiligbeen op het bekken
zorgt dit door de vorm alleen al voor stabiliteit.
b. Weergave van de werking van de Kracht Sluiting. Door de invoer van krachten rondom het
heiligbeen door banden, pezen en spieren geeft dit het SI gewricht meer stabiliteit.
c. Bij het SI-gewricht zijn zowel de vorm sluiting van toepassing door de schuifkrachten van het
heiligbeen naar benen en kracht sluiting door de banden, pezen en spieren rondom het SI-gewricht.
Vorm en kracht zorgen beide voor stabiliteit
Epidemiologie
% liesblessure per sport:
• IJshockey: 4-35,7%
• American football: 1,4-17,9%
• Dansen: 7,5-20,5%
• Voetbal: 3,6-17,9%
• Hardlopen: 0,4-11%
Symptomen
Subjectief:
• Pijn
• Stijfheid
• Bewegingsbeperking
• Gevoelsstoornissen
Rechterkant plaatje: adductoren, os pubis
Buitenkant: mediale gluteus
Abductoren- gluteus medius moeten goed
samenwerken, mogelijk disbalans
Symptomen
Klinisch:
• Dysfunctie
• Hypermobiliteit
• Zwelling (liesbreuk, hernia)
• Spierinsufficiëntie (ziet dat spieren hun werk niet doen)
• Sensibiliteitsstoornissen
,Route →→→
Differentiaal diagnose: opbouw in
onderzoeken, kijken naar verschillende
dingen
• How To Approach Groin Pain
• Hip/pelvis
• Thigh
• Abdomen
• Genitalia
• Pain
In schema: uitleg verschillende klachten
lies, oorzaak
- Hij kijkt verder
Aanvullend onderzoek
Beeldvormende diagnostiek:
• Röntgen
• Echo
• MRI
• CT-scan
• Anders?
Differentiaal diagnostiek
• Ekberg (1988): 90% multiple
pathologie
• Lovell (1996): 27% multiple
pathologie
Overzicht bekkendysfunctie
Eerst keken ze heel lokaal, nu veel
verder.
- Bekkenband
- Bekkenbandtest
o Adductie
o 75% kracht ↑ en/of pijn ↓
o Niet alleen kijken naar de adductie, instabiliteit in
het bekken
Welke actieve structuren zijn verantwoordelijk stabiliteit rondom
de bekken
- Transversus abdominus:
- Interne/externe oblique: aanhechting rug, ilium
- Rectus abdominus: aanhechting symfyse, link met
adductoren
, • Stabilisatie van het bekken en de romp is noodzakelijk voor alle bewegingen in de
extremiteiten”.
Lies onderzoek volgens Per Hölmich (protocol)
• Adductie heup tegen weerstand: Je evalueert op pijn en kracht
• Hele pees palperen
• Aanhechting adductor longus: pijn provocatie
• Passieve lengte test van de adductoren (links/rechts verschillen, pijn)
• Palpatie symfysis pijn provocatie
• Rectus abdominus palpatie
• Iliopsoas net boven inguinaal regio
• Functie test abdominale musculatuur: (armen gekruist voor de borst, knieën gebogen, lichte
weerstand therapeut
• Functie test iliopsoas
• Kracht en pijn provocatie
• Lengte test iliopsoas
FH2- behandeling liesklachten
Bekkendysfunctie
• Bij een gezonde populatie is, significant, M.transversus abdominis “feed-forward”activiteit
gemeten, voordat er activiteit van de onderste extremiteiten plaatsvindt.
• Bij Australian football spelers met een chronische liesblessure is een significant vertraagde
spierlatentie-tijd gemeten van de m.transversus abdominis, t.o.v. spelers zonder liesklachten.
Er is een verband tussen de stabiliserende spieren (dus als die stabiliserende spieren rondom de
bekken te laat aanspannen en de reflex is te laat dan weten we dat het risico groter is om lage
rugklachten te krijgen)
Vertraagde spierlatentietijden:
• M. vastus medialis obliquus: Knieklachten, D.R. Souza, 1990
• M. Multifidus: LWK klachten, C. Richardson, 1999
• M. trapezius, pars ascendens: Schouderklachten, Ann Cools, 2003
• M. transversus abdominis: Liesklachten, Sally M. Cowan 2004