Samenvatting
Samenvatting & Vertaling - Timo darf nicht sterben - Frans Specht
Samenvatting en vertaling van het gehele boek Timo darf nicht sterben van de schrijver Frans Specht. Gemaakt in klas 2 havo.
[Meer zien]Voorbeeld 2 van de 12 pagina's
Voorbeeld 2 van de 12 pagina's
In winkelwagengesponsord bericht van onze partner
Gekoppeld boek
Titel boek:
Auteur(s):
- Uitgave:
- ISBN:
- Druk:
1 beoordeling
Door: thbleuming • 8 maanden geleden
Voorbeeld van de inhoud
Hoofdstuk 1Timo loopt alleen in het bos. Hij heeft alleen maar een T-shirt, een korte broek en
sportschoenen. Het is midden in September en nog steeds heel heet. Maar hier is het bos
lekker koel. Op sommige plaatsen schijnt de zon door de bladeren. Met snelle stappen loopt
Timo de berg op. Hij is sneller dan de andere wandelaars. “Ze zijn allemaal langzaam”,
denkt Timo. Zoals de meesten uit mijn klas. Ze hangen altijd maar achter de computer en ze
weten niet, wat ze allemaal missen. Timo is anders. Hij is jong en sterk en doet veel aan
sport. “Ik ben liever actief!” Denkt Timo. Computerspellen zijn wel oké, maar echte avonturen
zijn toch veel beter. Op zijn rug heeft Timo een kleine rugzak met worst, brood, een appel en
een reep chocolade. Maar Timo wil geen pauze maken. Nog niet. Hij Hij herinnert zich het
bord op de parkeerplaats. Daar stond: Schachenhaus - 3.5 uur. “Als ik goed ben, heb ik
maar 2 uur nodig”, gelooft Timo en hij moet aan zijn moeder denken. “Langzamer, zegt ze
altijd.’ “Niet zo snel.” Ze maakt zich altijd zorgen, denkt Timo. Omdat ik haar enigste zoon
ben. Maar ik ben geen baby meer. Ze willen gewoon niet begrijpen dat ik volwassen ben. De
vogels zingen. Timo is gelukkig. Hij houdt van de natuur. In Berlijn fietste hij veel. “Ik ben zo
blij, dat we naar München verhuisd zijn”, denkt hij. Hier kan hij in de zomer bergen
beklimmen en in de winter skieën. Dat is veel spannender als fietsen. De bergen kunnen
mijn nieuwe hobby worden. Misschien vind ik hier wel het ware avontuur. En op een dag zou
ik zelfs naar de Himalaya kunnen rijden. Wie weet? In gedachten ziet hij zichzelf al op de
Mount Everest. Noch één weekend, denkt hij. Dan begint school. Timo is 17 en komt in de
5e klas. Zou ik in München vrienden vinden? Plotseling eindigt het bos. Timo ziet links en
rechts groene weiden. Hierboven is het gras veel beter dan in het dal. Daarom blijven de
koeien tot de herfst in de bergen. Alleen in de winter zijn ze in het dorp. Een koe staat
precies voor Timo op de weg.
Timo lacht. “Hallo, jij mooie”, zegt hij. “Mag ik er even langs?” Al gauw ziet hij een zeer hoge
berg. Op de top ligt sneeuw. “Wow!” Denkt hij. “Dat moet de Zugspitze zijn, de hoogste berg
van Duitsland, bijna 3.000 meter hoog.” Hij haalt zijn fototoestel uit zijn rugzak en maakt een
foto. ‘Als ik daar boven sta’, droomt Timo. ‘Dat moet een geweldig gevoel zijn.’ Hij weet nog
niet, dat hij snel boven is. En zich dan niet geweldig voelt.
Hoofdstuk 2
Een uur later kan Timo het koningshuis zien. Koning Ludwig de 2e heeft het grote huis
gemaakt van licht hout in 1870 hier laten bouwen. “Koning Ludwig wist precies waar het
mooi is”, denkt Timo. Of hij zelf hierheen kwam? Nee, waarschijnlijk niet. Natuurlijk is hij met
de koets gekomen. De weg is breed genoeg. Pal naast het koningshuis ziet Timo het
Schachenhaus. Er is daar iets te eten en te drinken. Timo heeft heel erg dorst. “Man, ik kijk
uit naar een koel drankje”, denkt hij en hij haast zich. Dat heb ik nu wel echt verdient. Er is
veel gaande in het Schachenhaus. Veel families zijn dit weekend in de bergen. Timo vindt
een fijne plaats in de zon. Tegenover hem zit een sympathieke jonge man. “Mag ik?” Vraagt
Timo. “Natuurlijk”, antwoordt de jongeman. Hij is niet veel ouders als Timo. Timo zet zijn
rugzak naast de tafel neer en gaat zitten. “Mijn naam is Timo.” “Kom je ook uit Elmau?”
“Hallo Timo, ik ben Andreas.” En ik kom daar vandaan. Andreas wijst naar een hoge piek
achter het Schachenhaus. Timo wordt nieuwsgierig. Andreas heeft vaste bergschoenen en
wandelstokken. “Hij ziet eruit als een professionele bergbeklimmer.” Denkt Timo. Hij heeft
natuurlijk veel ervaring. “Ben jij op weg naar huis?” Vraagt hij. Nee, antwoord Andreas. Pas
morgen, vandaag ga ik nog naar de Reintalangerhütte. Timo wil nog meer vragen stellen.
, Maar de gastheer komt bij hun aan tafel. “Wat willen jullie?” Timo leest de menukaart. Een
mineraalwater en bonensoep alsjeblieft. Andreas bestelt ook een mineraalwater. De
herbergier noteert alles op een stuk papier en vertrekt. “Waar ligt de Reintalangerhütte?”
Vraagt Timo. “Is dat ver?” “Na ja, de hut ligt direct onder de Zugspitze.” “Ik denk, dat ik een
paar uur nodig heb om daar te komen.” “Zo lang?” Vraagt Timo. Andreas lacht. “Ik heb geen
haast.” “Het is pas 12 uur en ik heb de hele middag tijd.” “Ga je vaker naar de bergen?”
Vraagt Timo nieuwsgierig. Andreas knikt. “Bijna elk weekend, als het weer goed is.” “Ik ook,
zegt Timo en hij lacht.” “Vanaf nu kom ik hier vaker.” Nu werd Andreas nieuwsgierig. “Jij
komt niet uit Beieren, toch?” “Nee, ik woon sinds een paar weken in München.” “Ik kom uit
Berlijn.” “Ja, dat hoor je.” “Kom met me mee naar de Reintalagerhütte”, stelt Andreas voor.
“De weg erheen is supermooi.” “Ik overnacht er.” Timo is onzeker. “Ik weet niet’’. ‘‘Krijg je
daar zo gemakkelijk een slaapplaats?’’ “Natuurlijk’’, zegt Andreas. ‘’De huisbaas is erg
aardig’’. ‘’Hij vind het een plaats voor iedereen’’. Timo is blij. Hij haalt zijn telefoon uit zijn
rugzak en verzend zijn moeder een SMS; Maak je geen zorgen, met mij gaat het goed,
Timo. Op dat moment brengt de gastheer het mineraalwater en de soep. Timo heeft zijn glas
op. “Ik ben er!” ‘’Op onze tournee samen!” ‘’Op onze tournee samen’’, herhaalt Andreas.
Hoofdstuk 3
Na het Schachenhaus gaat de weg eerst bergafwaarts het Rijndal in. Timo wandelt niet, hij
rent. Hij is veel sneller als Andreas. “Wees voorzichtig”, zegt Andreas. Naar beneden is
gevaarlijker als omhoog. ‘’En je hebt geen bergschoenen aan’’. Maar Timo wil niks horen.
“Bergschoenen?” Denkt hij. “Ik heb geen bergschoenen nodig.” ‘’Ik kan hier zelfs zonder
schoenen wel lopen’’. En hij loopt nog sneller. Bijna vliegt hij. ‘’Ik wacht beneden op jou’’.
Roept hij. En hij is al weg. Alleen bij een kleine rivier, maakt Timo een pauze. Hij gaat zitten
op een grote steen en opent zijn rugzak. Hij eet een beetje worst en brood en wacht op zijn
nieuwe vriend. Eindelijk komt ook Andreas aan. “Nou”, lacht Timo. “Ben je daar ook al.” “Jij
bent net als een puppy”. Zegt Andreas. Dit kan je gewoon niet trager. Hij gaat naast Timo
zitten en doet zijn schoenen uit. Dan doet hij zijn voeten in het water. “Dat is een goed idee.”
Zegt Timo en hij doen hem na. Maar na een paar seconden haalt hij zijn voeten weer uit het
water. “Wow!” “Dat is ijskoud!” Andreas Lacht. “Ja natuurlijk.” “Het komt direct van de
Zugspitze.” “Dat is smeltwater van een gletsjer.” Timo doet zijn schoenen weer aan en biedt
Andreas een stuk chocolade aan. “Dankje”, zegt Andreas. “Willen we doorgaan?” “Ja.” Timo
staat op. “Het is echt supermooi hier.” “Dankje, dat je meegegaan bent.” “Ik ben blij, dat ik je
heb leren kennen.” Een uur later zijn ze op hun bestemming. De Reintalagerhütte ligt in een
brede vallei, direct aan de beek. Voor de hut staan stoelen en tassen. Kleurrijke vlaggen
dansen grappig in de wind. Kinderen spelen in het water. Wandelaars rusten uit. “Zoiets
moois heb ik nog nooit gezien”, zegt Timo blij. “Ik ga naar de gastheer en zeggen, dat we er
zijn”, zegt Andreas. “Kom je mee?” “Natuurlijk.” Timo en Andreas melden zich aan. Gelukkig
heeft de gastheer nog plaats voor Timo. Hij legt de regels in de hut uit: Vanaf 22 uur rust, in
de hut mag je niet met schoenen, afval neem je weer mee naar huis en roken is in de hut
verboden. “Geen probleem”, zegt Timo. “Ik rook niet.” De huisbaas knikt. “Goed.” “Wil je dan
je naam en de datum in het huttenboek schijven. Noteer ook waar je vandaan komt en wat je
volgende bestemming is. “Mijn volgende bestemming?” Vraagt Timo. “Waar ga jij heen dan,
Andreas?” “Ik ga morgen naar Garmisch en neem de trein terug naar München.” “Je bent
welkom om mee te gaan.” Timo leest het Huttenboek. Veel komen van de Zugspitze. Timo
schrijft, dat hij van Schachenhaus komt. Zijn doel laat hij nog open.
Voordelen van het kopen van samenvattingen bij Stuvia op een rij:
Verzekerd van kwaliteit door reviews
Stuvia-klanten hebben meer dan 700.000 samenvattingen beoordeeld. Zo weet je zeker dat je de beste documenten koopt!
Snel en makkelijk kopen
Je betaalt supersnel en eenmalig met iDeal, creditcard of Stuvia-tegoed voor de samenvatting. Zonder lidmaatschap.
Focus op de essentie
Samenvattingen worden geschreven voor en door anderen. Daarom zijn de samenvattingen altijd betrouwbaar en actueel. Zo kom je snel tot de kern!
Veelgestelde vragen
Wat krijg ik als ik dit document koop?
Je krijgt een PDF, die direct beschikbaar is na je aankoop. Het gekochte document is altijd, overal en oneindig toegankelijk via je profiel.
Tevredenheidsgarantie: hoe werkt dat?
Onze tevredenheidsgarantie zorgt ervoor dat je altijd een studiedocument vindt dat goed bij je past. Je vult een formulier in en onze klantenservice regelt de rest.
Van wie koop ik deze samenvatting?
Stuvia is een marktplaats, je koop dit document dus niet van ons, maar van verkoper irisbosma1. Stuvia faciliteert de betaling aan de verkoper.
Zit ik meteen vast aan een abonnement?
Nee, je koopt alleen deze samenvatting voor €5,10. Je zit daarna nergens aan vast.
Is Stuvia te vertrouwen?
4,6 sterren op Google & Trustpilot (+1000 reviews)
Afgelopen 30 dagen zijn er 67474 samenvattingen verkocht
Opgericht in 2010, al 14 jaar dé plek om samenvattingen te kopen