Ontwikkelings- en levensloopcriminologie HC + WG
HC 1 – Ontwikkelings- en levensloopcriminologie
Ontwikkelings- en levensloopcriminologie
Waar houdt deze discipline zich mee bezig?
1. Ontwikkeling/verloop antisociaal en crimineel gedrag
2. Risicofactoren op verschillende leeftijden
3. Effect life events op crimineel gedrag
Ontwikkelingsverloop delinquentie: Age-crime curve
- Op horizontale as leeftijd
- Verticale as arrestaties
- Toename
In jonge adolescentie gigantische toename in aantal arresten per leeftijd. Enorme toename in
gepleegde criminaliteit in adolescentie
- Afname
heel sterk bij jong volwassenheid.
- Uiteindelijk blijft klein groepje crimineel actief bij de leeftijd 40 en 50
- Sterke relatie leeftijd en criminaliteit
- Criminaliteit verhoudingsgewijs
meest gepleegd door adolescenten
Adolescenten verantwoordelijk voor groot
deel van de criminaliteit.
- Waarom toename prevalentie in
adolescentie en snelle afname aan het
einde van de adolescentie?
- Verschillende opvattingen over
relatie leeftijd-criminaliteit
Is de age-crime curve misleidend?
- Data is geaggregeerd
Datatrajecten of subgroepen van daders kunnen verborgen blijven
Alle data op een hoop gegooid van verschillende dadergroepen. Bepaalde subgroepen zie je
niet. Een groep heel actief in adolescentie, maar er kunnen ook groepen zijn die tijdens
gehele leven vrij actief zijn. Mist belangrijke subgroepen van carrières door het leven heen.
Verschil mensen die alleen tijdens adolescentie en zij die hele leven actief zijn, als je die
samen zet in de curve mis je dingen.
- Data is cross-sectioneel
Laat niet stabiliteit/verandering over tijd zien
Op één moment in de tijd geeft het de situatie weer. Laat niet individuele verandering zien.
Laat niet zien hoe persoon van 15 het doet als hij twintig is of vijftig. Is het iemand die na
adolescentie stopt of eentje die doorgaat. Je wil liever door hele tijd heen analyseren.
- Data is officieel
Zegt niets over de voorlopers van officieel geregistreerde criminaliteit (antisociaal gedrag
in kindertijd
Officiële data. Soms wel zelf gerapporteerd. Gaat vaak echt om criminaliteit. En niet
voorlopers van criminaliteit. In levensloopcriminologie zijn we in vroegere vormen van
,antisociaal gedrag geïnteresseerd. Hoe eerder de interventie hoe groter de kans op een goede
afloop
Belang van DLC-theorieën en onderzoek
DLC= Development and life course criminology
Veel variabelen zijn uiteindelijk veranderlijk over tijd, en de invloed is ook veranderlijk
- Maken onderscheid tussen-persoonsverschillen vs binnen-persoonsverschillen
Tussen-persoonsverschillen
Bij zelfcontrole. Tussen verschillende respondenten, mate van zelfcontrole en mate van regel
overtredend gedrag
Kan nog niet veel zeggen over invloed zelfcontrole op negatieve uitkomsten, want kan ook
door andere dingen komen. Verschillen binnen personen helpt daarbij.
Binnen-persoonsverschillen
Iemand volgen. Relatie zelfcontrole en gedrag op tijdstip A en op tijdstip B, en C bij dezelfde
persoon. Terwijl de persoon zich ontwikkeld. Op het moment dat je dan ziet dat iemand die
laag scoort in zelfcontrole, maar hoog scoort op regelovertreding, maar op tijdstip B is
zelfcontrole toegenomen en negatief gedrag afgenomen kan je relatie zoeken tussen
zelfcontrole en dat gedrag. Is een sterker design om die relatie te bewijzen.
- Crosssectioneel vs longitudinaal onderzoek
Mensen door de tijd heen volgen, zodat je patronen en invloed risicofactoren over leven heen
kan gaan bekijken.
,DLC-theorieën
- ICAP
Integrated Cognitive Antisocial Potential
Theorie veronderstelt dat er twee vormen van antisociaal potentieel zijn. Potentieel
antisociaal gedrag te vertonen
- Lange termijn antisociaal potentieel
Between
Impulsiviteit, strain etc
- Korte termijn antisociaal potentieel
Within
Motivatie en situationele factoren
Van AP naar werkelijk antisociaal gedrag hangt af van cognitieve processen
Mensen die met politie en justitie verhoogd lange termijn antisociaal potentieel hebben.
AP gevormd door eerdere ervaringen in het leven en wat persoonlijke kenmerken.
Factoren die in kind zitten en op kind
inwerken die samen lange termijn AP
vormen. Theorie zegt route naar
criminaliteit geen directe route.
Verschillende momenten tot aan gepleegde
criminaliteit waarop pad nog kan afbuigen.
Met lange termijn AP waarmee de eerste
stappen op pad criminaliteit kan je naar
criminaliteit gaan. Maar het is niet
gedetermineerd. Belangrijk te onthouden,
zodat we niet iedereen met AP meteen
opsluiten, want veel hebben deze factoren
maar eindeigen niet in de criminaliteit.
Volgende stap richting criminele gedrag
zijn korte termijn AP dat erbij komt. Acuut,
nu op dit moment.
Gebruik van drugs of alcohol. Of mate van verveling, frustratie of gebeurtenis op school.
Tel je op bij lange termijn AP dat al aanwezig is. Acute gebeurtenis die daarbij optelt, kans
op criminaliteit groter.
Nog geen gegeven dat criminaliteit gaat plaatsvinden, waar er spelen ook cognitieve
processen een rol. Je gaat afweging maken van kosten-baten. Cognitieve processen waarbij je
vooruit gaat denken. Niet diepgaand proces maar speelt wel in split second een rol
Als die dingen bij elkaar komen, en het optelt tot criminaliteit, dan pas criminaliteit.
Maar daar houdt het niet op.
Doet er ook toe wat er na criminaliteit gebeurt in beloning en bestraffing.
Maakt uit of je beloond wordt (geld, status). Bij veel beloning en weinig negatieve
consequenties maakt het kans weer groter dat je in toekomst weer dit gedrag vertoont
Als je straf ondervindt (formeel: opgepakt, geld teruggeven of informeel: afkeuring vanuit je
sociale omgeving) kan het kans verkleinen dat je opnieuw de fout in gaat.
, - Inmiddels flink aantal theorieën op dit vlak
Van de levensloopcriminologie
- Aantal overeenkomsten, maar ook verschillen:
Wel of geen focus op strain
Focus op individu of ook breder kijken
Gevolgen van criminaliteit Meer criminaliteit?
Verschillende startleeftijd verschillende daders? Heeft die startleeftijd invloed
op verloop carrière?
Wat zijn risicofactoren?
- Samenhang
= Geassocieerd met uitkomstmaat
Maakt het nog niet risicofactor. Een hangt met ander samen, zegt niet dat factor risico met
zich meebrengt voor bepaalde uitkomst.
- Risicofactor
= Factor gaat aan uitkomst vooraf
Eerst het ene en daarna het gevolg, in dit geval de criminaliteit.
- Dynamische risicofactor
= Risicofactor die veranderd kan worden (bijvoorbeeld: gezinssituatie, problematiek)
Zijn juist de factoren die je kan veranderen als je preventie wil bewerkstelligen. Dus heel
interessant in de criminologie
- Statische risicofactor
= Risicofactor die niet veranderd kan worden (bijvoorbeeld: geslacht, eerder
slachtofferschap)
Een van de grootste risicofactoren is het geslacht. Man en jong zijn is risicofactor, maar kan
je niet aanpassen.
Slachtofferschap is ook risicofactor voor plegen criminaliteit. Maar kan je niet aanpassen.
Nogmaals: niet gedetermineerd, als je man bent of slachtoffer betekent niet dat je meteen
crimineel zal worden.
Risicofactoren op verschillende leeftijden
- Bronfenbrenner’s ecologisch systeem model
Kind staat centraal. Er gebeuren dingen om kind heen gedurende
de levensloop. In het midden zie je het kind.
Kind van drie in kleine cirkel van familie, vrienden en siblings.
In die kleine cirkel kunnen al allemaal risicofactoren zitten.
Als je ouder wordt verplaats je je van microsysteem naar
exosysteem. Systeem wordt groter en belangrijker. School gaat
een rol spelen, woonwijk, sociale media.
Het macrosysteem. Als je klein bent weet je er niks van maar het
heeft altijd impact. Economisch systeem van het land waar je opgroeit, sociale condities in
jouw land (wel of geen vangnet?), de wetten die er gelden.
Naar mate je ouder wordt, de cirkels in buitenste regio’s belangrijker worden, en dat de
risico’s in deze cirkels zullen meer invloed hebben op jouw criminele gedrag.
