Samenvatting
Samenvatting verbintenissenrecht
- Instelling
- Hogeschool Arnhem En Nijmegen (HAN)
Met deze samenvatting heb ik een 7.5 gehaald.
[Meer zien]Voorbeeld 4 van de 43 pagina's
Voorbeeld 4 van de 43 pagina's
In winkelwagengesponsord bericht van onze partner
Voorbeeld van de inhoud
,Lesweek 1Totstandkoming overeenkomst en vertegenwoordiging
Bij verbintenissenrecht gaat het over de relatie tussen twee personen. Die personen kunnen
een natuurlijk persoon of rechtspersoon zijn. De relaties noem je rechtsrelaties, die ook wel
rechtsverhoudingen worden genoemd. Bij verbintenissenrecht gebruik je vooral boek 3,
boek 6 en 7.
Verbintenis
Een verbintenis is een rechtsrelatie tussen twee personen, waarbij de ene partij verplicht is
om een prestatie te leveren/presteren (=schuldenaar) en de andere partij heeft een recht
(=schuldeiser). Een verbintenis ontstaat uit de wet (art. 6:1 BW):
➔ Direct uit de wet: dit staat gewoon in de wet. Bijvoorbeeld een onrechtmatige daad.
➔ Bronnen waarnaar de wet verwijst: voorbeelden hiervan zijn wilsverklaringen van
de bij een rechtshandeling betrokken partijen, de gewoonte (art. 6:248 lid 1 BW) of
rechterlijke uitspraken
➔ Stelsel van de wet: dit is de rechtspraak. Een rechter kan bijv. zeggen dat er sprake
is van een verbintenis.
Schending van een verbintenis noem je wanprestatie.
Een natuurlijke verbintenis is een rechtens niet afdwingbare verbintenis (art. 6:3 BW). Een
natuurlijke verbintenis ontstaat in twee gevallen:
1. Wanneer de wet of een rechtshandeling aan een verbintenis de afdwingbaarheid
onthoudt.
2. Wanneer iemand jegens een ander een dringende morele verplichting heeft van
zodanige aard dat naleving daarvan, ofschoon rechtens niet afdwingbaar, naar
1
, maatschappelijke opvatting als voldoening van een ander die ander toekomende
prestatie moet worden aangemerkt.
Een rechtens relevante handeling is een handeling die relevantie heeft voor het recht, dus
een handeling die een rechtsgevolg heeft. De rechtens relevante handeling kan je
opsplitsen:
1. Rechtshandeling (art. 3:33 BW): hierbij wil je dat er iets verandert in de wereld van
het recht. Je bent erop gericht dat er een rechtsgevolg ontstaat. Voor dit soort
handelingen is de wilsuiting van de handelende persoon belangrijk.
2. Feitelijke handeling: deze handeling heeft wel een rechtsgevolg, maar hier was je
niet op gericht. Je had niet de bedoeling om het rechtsgevolg in stand te brengen.
Een rechtshandeling kan eenzijdig of meerzijdig zijn:
● Eenzijdig: hierbij wordt het rechtsgevolg tot stand gebracht door één persoon,
zonder dat de medewerking van een ander persoon nodig is. Bijv. het opstellen van
een testament. Deze rechtshandeling kan persoonsgericht of niet-persoonsgericht
zijn:
- Eenzijdige persoonsgerichte rechtshandeling: dit wordt verricht door een
van de beide partijen en zijn gericht tot de andere partij. Bijv. opzegging van
de huur.
- Eenzijdige niet-persoonsgerichte rechtshandeling: dit is ook wel een
ongerichte rechtshandeling. Het is een handeling die door één partij wordt
verricht, maar niet tot een specifiek persoon is gericht. Bijv. aangifte doen van
je kind bij de burgerlijke stand.
● Meerzijdige rechtshandeling: hierbij is het noodzakelijk dat er twee personen een
bepaald rechtsgevolg tot stand willen brengen. De wilsuitingen van beide partijen zijn
vereist en moeten gericht zijn op hetzelfde rechtsgevolg. Bijv. het sluiten van een
overeenkomst.
- Een meerzijdige rechtshandeling kan worden onderscheiden in
overeenkomsten en andere meerzijdige rechtshandelingen. Een andere
meerzijdige rechtshandeling is bijv. het vaststellen van de notulen tijdens een
vergadering.
Rechtshandeling
Volgens art. 3:33 BW is voor een rechtshandeling vereist: ‘een op een rechtsgevolg gerichte
wil die zich door een verklaring heeft geopenbaard’. Er moet aan de volgende vereisten
worden voldaan:
1. Iemands wil is gericht op een bepaald rechtsgevolg
2. De ander openbaart zijn wil door een verklaring
Dit noem je ook wel wilsverklaring.
De verklaring is in beginsel vormvrij (art. 3:37 BW). Het kan zowel mondelijk als schriftelijk.
Er kan ook sprake zijn van een stilzwijgende verklaring: dit is een wilsuiting die uit een
2
, bepaalde gedraging blijkt, zoals een handgebaar. Uit de wet of rechtshandeling kan echter
wel een vormvereiste voortvloeien (art. 3:37 lid 1 BW).
Totstandkoming rechtshandeling
De rechtshandeling komt tot stand op het moment waarop de wilsverklaring haar werking
krijgt:
1. Hoofdregel (art. 3:37 lid 3 BW): de verklaring heeft effect zodra hij de andere
persoon heeft bereikt. Wanneer iemand zijn verklaring op de post doet, heeft de
wilsverklaring pas werking als de andere persoon deze heeft ontvangen.
2. Nuancering: een verklaring die degene tot wie zij is gericht niet of niet-tijdig heeft
bereikt, heeft ondanks haar werking, indien dit niet of niet tijdig bereiken voor risico
van de geadresseerde komt. Dit is het geval als de belemmering een gevolg is van:
- Een handeling van de geadresseerde zelf
- Een handeling van personen voor wie hij aansprakelijk is
- Andere omstandigheden die zijn persoon betreffen en rechtvaardigen dat hij
het nadeel draagt.
De bewijslast rust op de afzender, die stelt dat zijn verklaring de ander heeft bereikt (sub a)
of dat zich door een der uitzonderingen voordoet (sub b). Een reeds verzonden verklaring
kan door een tweede verklaring worden ingetrokken. De intrekking slaagt alleen als de
tweede verklaring de geadresseerde eerder dan of gelijktijdig met de oorspronkelijke
verklaring bereikt (art. 3:37 lid 5 BW).
Wanneer intrekking niet meer mogelijk is, maar je wilt wel van het aanbod af, dan kun je
eventueel herroepen o.g.v. art. 6:219 BW. Herroeping van het aanbod is mogelijk, tenzij:
- Het aanbod een termijn voor aanvaarding bevat
- Onherroepelijkheid op de manier uit het aanbod volgt
- Het aanbod al is aanvaardt
- Al met een mededeling met aanvaarding is verzonden
Discrepantie tussen wil en verklaring
De verklaring dient de wil van de handelende te openbaren. Vaak is dit het geval, er is dan
voldaan aan de vereisten van art. 3:33 BW. De rechtshandeling komt door die grondslag tot
stand. In sommige gevallen kan de verklaring echter afwijken van de wil; de wil is niet gelijk
aan de verklaring. De persoon die zich op het bestaan van een dergelijke discrepantie
beroep zal dit moeten bewijzen:
● De inhoud van de verklaring berust op een verspreking
● De inhoud wordt onjuist overgebracht (bijv. een typfout)
● De inhoud van de verklaring wordt door partijen verschillend opgevat (HR
Bunde/Erckens + criteria)
● Verklaring richt zich op een verkeerd persoon (afdwaling)
3
Voordelen van het kopen van samenvattingen bij Stuvia op een rij:
Verzekerd van kwaliteit door reviews
Stuvia-klanten hebben meer dan 700.000 samenvattingen beoordeeld. Zo weet je zeker dat je de beste documenten koopt!
Snel en makkelijk kopen
Je betaalt supersnel en eenmalig met iDeal, creditcard of Stuvia-tegoed voor de samenvatting. Zonder lidmaatschap.
Focus op de essentie
Samenvattingen worden geschreven voor en door anderen. Daarom zijn de samenvattingen altijd betrouwbaar en actueel. Zo kom je snel tot de kern!
Veelgestelde vragen
Wat krijg ik als ik dit document koop?
Je krijgt een PDF, die direct beschikbaar is na je aankoop. Het gekochte document is altijd, overal en oneindig toegankelijk via je profiel.
Tevredenheidsgarantie: hoe werkt dat?
Onze tevredenheidsgarantie zorgt ervoor dat je altijd een studiedocument vindt dat goed bij je past. Je vult een formulier in en onze klantenservice regelt de rest.
Van wie koop ik deze samenvatting?
Stuvia is een marktplaats, je koop dit document dus niet van ons, maar van verkoper lhedriessen. Stuvia faciliteert de betaling aan de verkoper.
Zit ik meteen vast aan een abonnement?
Nee, je koopt alleen deze samenvatting voor €4,79. Je zit daarna nergens aan vast.
Is Stuvia te vertrouwen?
4,6 sterren op Google & Trustpilot (+1000 reviews)
Afgelopen 30 dagen zijn er 67096 samenvattingen verkocht
Opgericht in 2010, al 14 jaar dé plek om samenvattingen te kopen