Development & globalization
Summary + lecture notes + all articles
Ferguson and Escobar,
2 authors who have critiqued manned in which ‘development’ has been conceptualised
and applied in the period after the end of world war 2.
They have shown that the creation of underdevelopment are in reality, the by products of the
unequal and hegemonic relations of power between the west and the rest. It is the unequal
relations of power that informs the manner in which the development agenda is pursued
within the ‘Third world’.
Escobar: talks about hybrid cultures and alternatives to development (post development) as
keys to look beyond development.
Ferguson: case study Lesotho to demonstrate the actual functioning of development and
the impact it leaves on the locality.
Truman: announcing that ‘underdeveloped areas’ (at the end of world war 2) should focus
on their development related programmes. Truman’s call for scientific and technological
advancement is the beginning of the age of development.
Article Escobar (1995) : the creating of underdevelopment
- Escobar notes that Truman was ambitious, since he aimed to help the
underdeveloped country’s: industrialisation, urbanisation, technicalization of
agriculture, rapid growth of material production and widespread adoption of modern
education and cultural values. In order to achieve western levels of advancement, the
basic requirements were capital, scientific and technological.
UNO (united nations organisation) was set up, trust that economy, politicy, society would
be restructured + creating development goals.
- De pogingen van ‘het maken’ en weer ‘verdwijnen’ van de derde wereld toont aan
dat de droom van Westerse politici en academici om onderontwikkelde
samenlevingen materieel en economisch te transformeren als spiegelbeelden
van Westerse samenlevingen is mislukt. history of the loss of an illusion, in which
many believed after second war. Door wat ze hebben gedaan, hun poging tot, heeft
er voor gezorgd dat een derde wereld land een derde wereld land werd en eigenlijk
nog armer werd, omdat het niet juist werd aangepakt.
- Most importantly from Escobar: his book demonstrates how the third world is
actually the product of development discourse and the interventions that are based
on the discourse.
- Escobar point out that the concept of development should evolve from economic to
social/ basic needs.
Today sustainable development = talking point for international development
organisations.
- Escobar: there has been an attempt to promote development as the outcome of a
‘historical discourse’. The aim of this discourse to understand why some countries
perceive themselves as underdeveloped, and try to become developed trough
systematic planned development interventions.
, - Governments of North America and West Europe contributed to this discourse by
their urgent interventions. This group created a new intellectual space, in which
development was fashioned.
- Escobar: Third & First worlds have been characteristic for development. Third world
can only be understood if it’s in Western descriptions sign for unequal power
relations. Escobar finds that the Westerns worldview is because of their relation with
the rest of the world.
- Regimes of representation: the term to examine the manner in which 3rld world
identities are constructed trough such representations and the consequences of this
on their societies.
- De planners, overheiden, experten van de 1e wereld hebben de kennis en de
macht over de derde wereld gemaakt (apparatus).
- Rond 1980 begint de kritiek op de development discourse. Toen gingen
antropologen (herstructureren) kijken naar de derde wereld op een interactieve
manier, in plaats van als een onderwerp. Ze gingen herstructureren binnen de eigen
historische contexten van de derde wereld (culturele waardes).
- Escobar ZIET dat het moeilijk was om na de 2e wereld oorlog armoede en
ongelijkheid tegen te gaan (challenging). Trumans announcenment poverty.
- Vanaf toen was de plaats van een land in Worldorder afhankelijk van het
nationale inkomen.
- Escobar connection between end of colonialism & emergence of the discourse of
development
Decolonialisation looked like restructuring strategy was to modernise local populations
with capital and technology (led to decline of traditional social practices)
Quotes Escobar:
- Development is opposite: massive underdevelopment, untold exploitation and
oppression
- Development is a top down, ethnocentric, technocratic approach
Discourse = a space that was created, where only certain things qualified as being
compatible with what constitutes development --? New reality.
Inda & Rosaldo, Introduction: A World In Motion
5 voorbeelden van vrouwen, op kantoren, op bruiloften, onderbroek dromen.
We beginnen met deze snapshots omdat ze, op een algemeen niveau, mooi illustreren wat is
nu algemeen bekend, niet in het minst in antropologische kringen, als globalisering.
This term refers (simply for now) to the intensification of global interconnectedness,
Door dit soort verhalen worden volkeren en culturen in vormen gegoten.
Het 'Westen' vindt zichzelf de thuisbasis van een groot aantal diverse en soms
onvergelijkbare culturen, dit zorgt voor radicale ongelijkheid. De culturele lijnen die de wereld
verbinden worden steeds dichter en massaconsumptie wordt steeds meer een primaire
bemiddelaar in
de "ontmoeting" tussen volkeren en culturen van over de hele planeet.
We beginnen dus met deze foto's, omdat ze ons een mooi panorama geven
kijk op de wereld van globalisering. Het is een wereld van beweging, van complexe
onderlinge verbindingen. Hier overschrijdt het kapitaal bijna moeiteloos grenzen en trekt het
steeds meer plaatsen in dichte netwerken van financiële verbindingen; mensen gemakkelijk
(hoewel zeker niet vrij en zonder moeite) landsgrenzen overschrijden, ontelbare territoria in
,ruimtes waar verschillende culturen samenkomen, botsen en strijden met elkaar; waren
drijven snel van de ene plaats naar de andere en worden de belangrijkste bemiddelaars in
de ontmoeting tussen cultureel ver verwijderde anderen; afbeeldingen flikkeren
Globalisering = ongelijkmatig proces. Sommige kunnen 100 tickets kopen om de hele
wereld over te reizen, sommige 0 (arm/rijk). Hoe complex de wereld ook is, en mobiel, en
nieuwe verbindingen heeft, sommige landen worden alsnog uitgesloten (arm Afrika)
complexiteit die globalisering met zich meeneemt.
Antropologie biedt: mensen en hun culturen en ervaringen.
In andere disciplines is een concrete aandacht voor menselijk handelen, voor de
praktijken van het dagelijks leven, even geen politiek, economisch proces
Globalization = is to focus at once on the large-scale processes (or flows of subjects
and objects) through which the world is becoming increasingly interconnected and on
these processes in culturally specific ways.
Globalisering is meer dan alleen het feit wereldwijde onderlinge verbondenheid, het wijst op
een fundamentele reorganisatie van tijd en ruimte. Culturele dynamics binnen globalization =
grootste aandacht onder antropologen.
Een meer theoretische kijk op de herordening/ globalisering van tijd en ruimte door 2
auteurs:
- David Harvey
- Anthony Giddens
David Harvey (1989)
"Tijd-Ruimtecompressie", wat verwijst naar de manier waarop het versnellen van
economische en sociale processen heeft de aardbol ervaringsgericht gekrompen, zodat
afstand
en tijd lijken niet langer de belangrijkste beperkingen te zijn voor de organisatie van de mens
werkzaamheid. Met andere woorden, de term wijst op hoe de druk van technologische
en
economische veranderingen hebben voortdurend tijd en ruimte doen instorten,
resulterend in de vernietiging van ruimte door tijd: in de reorganisatie van tijd op zo'n
manier dat
de barrières van de ruimte. (een kort voorbeeld van deze ineenstorting is het feit dat, het is
nu mogelijk voor mensen in Londen om hetzelfde te ervaren, bijvoorbeeld een media-
evenement of een zakelijke transactie, op hetzelfde moment als mensen in Thailand (Waters
1995).
Globalisering houdt dus het 'krimpen' van de ruimte in en het inkorten van tijd. Het houdt het
versnellen van het levenstempo in, zodanig dat de tijd die nodig is om te doen
dingen, evenals de ervaringsafstand tussen verschillende locaties in de ruimte,
wordt steeds korter. Kortom, globalisering is voor hem nauw met elkaar verbonden
met de intensivering en versnelling van tijd-ruimtecompressie in economische en
sociaal leven.
Begon volgens Harvey in 1970 crisis van massaproductie van westerse economieën. Te
veel aanbod, te weinig consumenten om goederen te kopen. de tijd vernietigd snel de
ruimte (de wereld kript omdat de gebeurtenissen op 1 plek komen en afstanden afnemen) .
Iedereen kan olympische spelen kijken vanaf dezelfde tv. Beelden zijn nu beschikbaar voor
veel mensen.
, Anthony Giddens:
Echter, terwijl Harvey zich richt op de algemene versnelling van economische en sociale
processen, Giddens is more bezig met het uitrekken van het sociale leven door tijd en
ruimte. Giddens vat deze preoccupatie in het begrip 'tijd-ruimte afstand', dat verwijst naar
"de omstandigheden waaronder tijd en ruimte zijn georganiseerd om aanwezigheid te
verbinden"en afwezigheid"
2 fundamentele dingen in sociale interactie:
1) face to face
2) transport / communicatiesystemen.
Essentie: het ontbindt of heft sociale relaties op van lokale contexten van interactie en
herschikt ze over uitgebreide tijdsspannes.
Giddens definieert dus globalisering "als de intensivering van wereldwijde sociale
relaties die verre plaatsen op zo'n manier dat lokale gebeurtenissen worden gevormd
door gebeurtenissen die veel voorkomen mijlen ver weg en vice versa" (p. 64), waarbij
wordt benadrukt hoe de opkomst van onmiddellijke wereldwijde communicatie en
massatransport een rol speelt. Chinese Mattei fabriek.
Voor Giddens wijst globalisering dus op de verstrengeling van de lokaal en wereldwijd; dat
wil zeggen, het "betreft de kruising van aanwezigheid en afwezigheid, de vervlechting van
sociale gebeurtenissen en sociale relaties
- Eerst vooral gezien de ontwikkeling van wereldwijde vervoers- en
communicatiewijzen,
globalisering impliceert een versnelling van de stromen van kapitaal, mensen, goederen,
beelden, en ideeën over de hele wereld, wat wijst op een algemene toename van het tempo
van mondiale interacties en processen.
- Ten tweede suggereert het een intensivering van de links, modi van interactie, en
stromen die de wereld met elkaar verbinden, wat betekent dat banden tussen
grenzen zijn niet sporadisch of lukraak, maar enigszins geregulariseerd.
- Ten derde houdt globalisering een rekking in van sociale, culturele, politieke en
economische praktijken over de hele wereld grenzen om actie op afstand mogelijk te
maken
- En tot slot, als gevolg van alles dit versnellen, intensiveren en uitrekken van
globalisering impliceert ook een grotere verstrengeling van het globale en lokale,
zodat, terwijl iedereen zou kunnen doorgaan om lokale levens te leiden, zijn hun
fenomenale werelden tot op zekere hoogte globaal geworden als gebeurtenissen op
afstand gaan een impact hebben op lokale ruimtes, en lokale ontwikkelingen komen
wereldwijde gevolgen hebben globalisering worden gezien als een verwijzing naar:
die ruimtelijk-temporele processen, die op wereldschaal opereren, die elkaar snel
doorkruisen
nationale grenzen, waardoor steeds meer van de wereld in netwerken van onderlinge
verbindingen wordt getrokken, culturen en gemeenschappen worden geïntegreerd en
uitgerekt over ruimte en tijd, en onze ruimtelijke en temporele horizon samendrukken. Het
wijst naar een wereld in beweging, naar een verbonden wereld, naar een krimpende wereld.
Culture is gedeterritorialiseerd, maar wordt ook altijd weer geherterritorialisieerd. (Figuur later
in de samenvatting)
Komt door cultureel imperialisme en homogenisering van de wereld.
Uiteindelijk kan globalisering niet simpelweg worden gezien als een verwestering
