Arresten Personen-, Familie en Erfrecht
Marckx vs. België
Markcx of Marckx t. België (EHRM 13 juni 1979) is de roepnaam van een arrest van het
Europees Hof voor de Rechten van de Mens gewezen op 13 juni 1979 in de zaak van Paula
en Alexandra Marckx tegen België. Alexandra Marckx is het kind van een bewust
ongehuwde moeder (Paula) die bij de geboorte van haar kind tot de ontdekking kwam dat ze
het moest erkennen om de afstammingsband wettelijk vast te stellen, terwijl een gehuwde
moeder dat niet hoefde te doen. Omdat zij een dergelijke discriminatie onaanvaardbaar
vond, maakte zij in naam van haar tien maanden oude baby de zaak in 1974 aanhangig bij
de toenmalige Europese Commissie voor de Rechten van de Mens. Het Europees Hof voor de
Rechten van de Mens gaf haar gelijk en oordeelde in 1979 dat de Belgische Staat een einde
moest maken aan de discriminatie tussen wat men vroeger natuurlijke en wettige kinderen
noemde.
Het arrest Marckx stelde vast dat de toenmalige Belgische wet met haar onderscheid tussen
wettige kinderen en natuurlijke kinderen de artikelen 8 en 14 van het Europees Verdrag voor
de Rechten van de Mens, alsmede het eerste protocol van 20 maart 1952 bij dat verdrag
schond.
De wet van 31 maart 1987 tot wijziging van een aantal bepalingen betreffende de
afstamming gaf gevolg aan de veroordeling van België door het arrest Marckx. Zij deed een
poging om elke discriminatie af te schaffen tussen kinderen, ongeacht of ze binnen dan wel
buiten het huwelijk zijn geboren.
, Huwelijk en dementie
Man, geboren in 1986, en vrouw, geboren in 1929, zijn in 2008 met elkaar gehuwd. Officier
van justitie heeft nietigverklaring van het huwelijk verzocht. De rechtbank heeft voor recht
verklaard dat het huwelijk nietig is op grond van de omstandigheid dat de vrouw ten tijde
van het aangaan van het huwelijk niet in staat was haar wil te bepalen of de betekenis van
de door haar afgelegde verklaring te begrijpen, alsmede dat de man ten tijde van het
aangaan van het huwelijk niet te goeder trouw was. De man komt in hoger beroep.
Het hof is anders dan de man van oordeel dat het aangaan van een huwelijk een complexe
beslissing is. Juist de omstandigheid dat man en vrouw enerzijds met dit huwelijk slechts
fiscaal voordeel beogen, maar anderzijds toch gebonden zijn aan alle verdere gevolgen die
de wet aan het huwelijk verbindt, maakt de beslissing om te huwen des te complexer (rov.
4.6). Het hof beziet vervolgens op welke wijze het huwelijk tot stand is gekomen en wat
deskundigen en getuigen die in eerste aanleg zijn gehoord, omtrent de geestesvermogens
van de vrouw ten tijde van de huwelijksvoltrekking hebben verklaard (rov. 4.7 – 4.12). Het
hof neemt de bevindingen van de klinisch geriater over en oordeelt op grond daarvan dat de
geestesvermogens van de vrouw niet alleen op het moment dat deze zijn diagnose
“waarschijnlijk Alzheimer” stelde, maar ook al ten tijde van de huwelijksvoltrekking zodanig
gestoord waren, dat zij niet in staat was haar wil te bepalen of de betekenis van haar
verklaring te begrijpen. De bevindingen van deze deskundige worden bevestigd door
rapportages van een psychiater, een arts in opleiding tot specialist klinische geriatrie en een
klinisch geriater. Het hof ziet ondersteuning voor dit oordeel ook in hetgeen de advocaat van
de vrouw in een beslagprocedure rond de verkoop van haar woning en degenen die haar
daarbij het naast stonden over haar veranderend gedrag hebben opgemerkt (rov. 4.13).
Het hof is voorts van oordeel dat de man ten tijde van de huwelijksvoltrekking niet te
goeder trouw was. Hij moet hebben bemerkt dat de vrouw ernstige cognitieve problemen
had. Daarbij acht het hof van belang dat diverse familieleden hebben verklaard dat zij reeds
enige jaren voorafgaand aan de huwelijksvoltrekking veranderingen hebben bemerkt in het
gedrag van de vrouw en zij niet langer in staat bleek geld op te nemen en zelfstandig haar
financiën te beheren. Ook dit oordeel vindt steun in hetgeen de advocaat van de vrouw
omtrent haar geestesgesteldheid heeft vermeld in de beslagprocedure rond de verkoop van
haar woning (rov. 4.15).
Volgt bekrachtiging aangevallen beschikking.
Voordelen van het kopen van samenvattingen bij Stuvia op een rij:
Verzekerd van kwaliteit door reviews
Stuvia-klanten hebben meer dan 700.000 samenvattingen beoordeeld. Zo weet je zeker dat je de beste documenten koopt!
Snel en makkelijk kopen
Je betaalt supersnel en eenmalig met iDeal, creditcard of Stuvia-tegoed voor de samenvatting. Zonder lidmaatschap.
Focus op de essentie
Samenvattingen worden geschreven voor en door anderen. Daarom zijn de samenvattingen altijd betrouwbaar en actueel. Zo kom je snel tot de kern!
Veelgestelde vragen
Wat krijg ik als ik dit document koop?
Je krijgt een PDF, die direct beschikbaar is na je aankoop. Het gekochte document is altijd, overal en oneindig toegankelijk via je profiel.
Tevredenheidsgarantie: hoe werkt dat?
Onze tevredenheidsgarantie zorgt ervoor dat je altijd een studiedocument vindt dat goed bij je past. Je vult een formulier in en onze klantenservice regelt de rest.
Van wie koop ik deze samenvatting?
Stuvia is een marktplaats, je koop dit document dus niet van ons, maar van verkoper tandenfee. Stuvia faciliteert de betaling aan de verkoper.
Zit ik meteen vast aan een abonnement?
Nee, je koopt alleen deze samenvatting voor €5,49. Je zit daarna nergens aan vast.