Sociaal culturele context
Literatuur college 1: Fassaert (2009), Perceived need for mental health care among
non-western labour migrants.
Migranten hebben meer te maken met mentale problemen, maar gebruiken minder zorg. Dit kan wss
te maken hebben met dat ze zelf niet doorhebben dat ze hulp nodig hebben (perceived need for
care). Komt omdat ze de taal nog niet machtig zijn vaak, waardoor ze het ook niet goed kunnen
overbrengen naar anderen. Maar ook met dat het in hun cultuur vaak een taboe/failure is om open
te zijn over mentale problemen. Of course speelt ook geld en het nog bezig zijn met integreren in de
samenleving als barrier.
Ze meten dan inhoeverre migranten hulp nodig denken te hebben, hoeveel echte mentale
problemen ze hebben. Demografische en SES.
Dutchies laten 15% zien die denken dat ze hulp nodig hebben en migranten 13%. Als er verschillende
soorten symptomen worden meegenomen, laten migranten een veel lagere perceived need for care
zien. Echter als ze dan hulp wilden, dan werden beide even vaak toegesteld. Ookal corriceerde ze
voor SES, dat verschil werd niet gevonden. Echter zijn de onderzoekers er zelf van overtuigd dat ze
geen goede steekproef hebben genomen en dat turken dan toch echt wel hun needs minder werden
voorzien. <- was voor turken btw
Voor marrokanen gelde dat ze zowel minder denken hulp nodig te hebben en dat hun needs ook niet
echt worden gegeven. Dit kan echter wel meer verklaard worden door hun cultuur zelf. Want zij
geloven dat ziektes meer komen van alles buiten het lichaam en niet door het lichaam zelf. Dus ze
gaan liever ook naar een soort medische guy, die hen bevrijdt van geesten enzo ipv westerse shitjes.
Deze verschillen tussen de turken en Marokkanen hierboven kunnen te maken hebben met een
andere mate van integratie en of course omdat het andere culturen zijn.
Maar limitaties: mensen moesten zelf aangeven of ze mentale problemen hadden dmv een
vragenlijst. Alleen jaa wss dat meer mensen mentale problemen hadden dan dat ze wilde toegeven.
Echter valt dit wss ook wel mee. Enn als je eenmaal in een negatieve spiraal zit, dan is alles negatief,
dus ook de hulp die je krijgt, terwijl dat wss niet zo extreem slecht is als dat het overkomt.
Als laatste wisten veel migranten niet waar de hulp te vinden was (ook wel een paar nederlandsers
tho). Dus mis wisten ze wel dat ze hulp nodig hadden, waren ze bereid om hulp aan te vragen, maar
wisten gwn niet waar ze moesten zoeken. En ja als je dan toch niet weet waar je moet zoeken, dan
weet je niet wat er is, en dan value je de zorg ook minder.
Sociaal culturele context
Literatuur college 1: De Jong (2010), Van inferieure frontaalkwab van de inboorling tot
culturele neurowetenschap. Paginaa 6, dus nog niet af 😊
Al deze perspectieven bestaan naast elkaar, alleen de ene keer domineert het ene perspectief en de
andere keer het andere.
Dichotome perspectief: of de biologie (universalisme), of de cultuur (cultuur relativisme). Was
dominerend in de koloniale tijd, welke theorieen of course uit de westerse wereld kwam. Voor het
universalisme was Kreapelin een van de eerste, die dacht dat ziektes ieder mens trof op een
bepaalde wijze op zelfstandige basis. Hieruit maakte hij het classificatie systeem. Hij zei dat er een
,universalisme bestond op ziektes, maar dan wel met cultuurspecifieke uitingen (zoals domme
mensen (wat soms gewoon verzonnen werd met vb om hen zo dom mogelijk over te laten komen),
exotische gewoonten). Dus in het westen werden ziektes voornamelijk geuit op de nature, maar in
andere gebieden werden ziektes gewoon niet erkend (cuz idiom of distress) of werd dat maar aan de
natuur toegeschreven.
Continuüm perspectief: eig een soort van lijn, waarin je iets in meerdere of mindere mate toeschrijft
aan biologie of cultuur. Men kwam er namelijk achter dat genen en epigenetica (de invloed van de
omgeving die op jouw genen inwerkt) op elkaar inwerken en dus complexer zijn dan een simpel
losstaand gennetje. Dus men kwam kind of tot een consensus van yo het ene kan dus iets meer een
reden zijn voor wat er gebeurd dan het andere. Nog steeds niet helemaal consensus soms, omdat
soms door nieuwe inzichten het soms van de rechterkant naar de linkerkant kan bewegen. But door
het telkens onderzoek doen, verdwenen en kwamen er ziektes bij. Dus er was consensus over dat
nature en nurture op een bepaalde mate allebei van invloed zijn, alleen het continuum was het toch
niet helemaal, door die nieuwe inzichten steeds en door de veranderingen van plek steeds.
Spectrum perspectief: waarin er verschillende aspecten zijn, waarvan er een paar door cultuur en
een paar door natuur worden verklaard. Sommige elementen meer in het een dan in het ander.
Culturele neurowetenschap: Een interactie van nature en nurture.
College 1
ER ZIJN ALTIJD VERSCHILLEN TUSSEN SEKSE, CULTUUR, ETNICITEIT, GESLACHT ETC. HOUDT HIER
REKENING MEE, CUZ DE THERAPIE KAN NIET AANSLAAN.
Verklaringen voor deze verschillen:
Verschillen in
oorzaken: De
manier waarop
jouw specifieke
problemen zijn
ontstaan, zoals
opvoeding, andere
opbouw hersenen
etc.
Verschillen in
toegang/aansluiting: Heb jij de hulp kunnen vinden die jij nodig hebt?
-> Vind jij dat je hulp nodig hebt (perceived need)?
,Nature vs Nurture (lees in het artikel hierboven wat het
is).
Ze zeggen dat: “Nature (determinisme) = vaststaand, niet veranderbaar. Cultuur = veranderbaar.”
Klopt dit wel? Met de technologie van tegenwoordig kunnen we makkelijk de natuur ook
veranderen. Daarnaast, kan je aangeleerde shit opeens niet meer kennen?
Dichotoom perspectief:
- Omdat wij als Westerse mensen lang dachten dat wij superieur waren, waren “bekende”
gedragingen biologisch en de onbekende waren cultuur gebonden
- Dus een bepaalde ziekte zou ook over de hele wereld hetzelfde gevonden moeten worden.
Cuz he is biologisch. Als jij trekken had van ADHD bv, maar toch niet helemaal (omdat je een
paar afwijkende shizzles had), dan werd dat toegeschreven dat jij biologisch nog niet
helemaal goed ontwikkelt was. Niet toeschrijven aan cultuur, cuz ziektes zijn biologisch
- Cultuurgeboden syndromen.
Continuüm perspectief:
- De ene kant van de lijn is het best te verklaren vanuit een individuele insteek (biologische) en
de andere kant meer vanuit een sociaal-culturele context.
- Met ieder probleem, heb je weer een ander continuüm en zelfs over tijd kan dat veranderen
Spectrum perspectief
- Het label van depressie wordt gevormd door verschillende gedragingen. Die gedragingen zijn
die lijntjes en kunnen vanuit verschillende invalshoeken bekeken worden (cultuur, biologisch,
etc).
-> Hierdoor is het beter toe te passen op verschillende culturen met ieder hun eigen uitingen,
cuz er is geen alomeenvattende verklaring meer. Kunnen uiten van idioms of distress:
Eenzelfde “ziekte” kan in iedere cultuur anders geuit worden.
Culturele neurowetenschap
- Interactie tussen biologie en cultuur. Hoe beïnvloed de samenleving ons brein? Bepaald hoe
je brein eruit ziet hoe jij je in de samenleving manifesteerd?
Normativiteit in de pedagogiek
“We are all migrants”. -> diversiteit hoort dus bij de mens.
Diversiteit neemt toe: Challenge en resource
- Majority-minority cities: De minderheid (bv turken) kunnen in een bepaalde stad in het
merendeel zijn
- Globale diversiteit: Wereldwijd hebben culturen meer contact met elkaar. Dus brengt ook
inzichten van de ene cultuur naar de andere. Hierdoor wordt je bewust van je eigen
normatieve kader en kan dat kader aan verandering onderworpen worden. -> Bron van
kennis
o Korte termijn: vooral problemen, minder cohesie, minder sociale steun
, o Langere termijn: Meer cohesie, betere economie.
WEIRD Science = West, Educated, Industrial, Rich, Democratic
Vanuit dit etnocentrisme wordt veeeeel onderzoek gedaan en wordt gegeneraliseerd naar de
rest van de wereld. Alleen wij zijn absoluut niet het gemiddelde… eerder een outlier.
Wees drm bewust van: wat kan universalisme zijn (biologie) en wat is juist cultuur specifiek?
Voorbeelden verschillen:
- Verschillen in eerlijkheid tussen verschillende samenlevingen
- Verschillen in kennis (en daardoor in redeneren) tussen stadskinderen en plattelands
kinderen.
- Weird kinderen eerder geneigd om alles vanuit hun point of view te beschrijven, terwijl
andere culturen dat veel minder doen (geografisch “Het huis staat ten westen van” of ten
opzichte van andere voorwerpen “Het huis staat naast de boom”)
- Zelfconcept (wat je dus belangrijk vindt en niet o.a.) is in Westerse culturen veel
onafhankelijker (positiever over jezelf kunnen denken (beter dan anderen zijn), waardering
persoonlijke keuzes, meer het idee op “om te willen vallen”)
- Holistisch: alles als een geheel met elkaar zien met hun verbanden (koe plaatsen bij het gras
ipv bij eend) vs Analytisch (Westers cuz jij ziet jezelf ook niet als onderdeel van de
samenleving maar juist onafhankelijk): juist onderdelen apart onderzoeken en vanuit één
dezelfde trek/eigenschap een deterministische regel opstellen (koe juist bij de eend plaatsen
en niet bij het gras).
- Moreel redeneren: In het westen hebben de het moreel niveau van Kohlberg
(preconventioneel, conventioneel, postconventioneel). Postconventioneel gaat erg uit van de
zelfstandig kunnen functionerend wezen. In andere culturen zie je in plaats van deze vooral
verplichtingen t.o.v. de sociale orde waarin je leeft, of t.o.v. God.
- Collectivistische culturen: Je kan niet zomaar de bestaande relaties laten verslappen en
nieuwe aangaan
- Minder oordelen uiterlijk met een bepaald innerlijk daaraan verbonden: “Domme blondjes”
bestaan hier niet.
- Zelfs in de VS bestaan de verschillen tussen mensen: Lager opgeleide mensen zijn veel
minder individualistisch (en veel meer afhankelijk van netwerken) dan hoog opgeleide
mensen (zijn ook minder rascistisch)
Voorbeelden overeenkomsten:
- Kleur en illusie
- Emoties
- False believe task
- Essentialisme (alsin ieder wezen heeft een bepaalde kern die maakt tot wie ze zijn)
- Partnervoorkeuren (fysiek voor vrouwen belangrijk en ijver voor mannen)
- Meeliften = straffen.
Culture and Human approach
= Onderzoeken verschillende culturen, zodat je weet wat wel biologisch is en wat niet (cultuur).
Onderzoek je eigen normatieve kader en probeer het kader van de ander te begrijpen.