Een duidelijke, uitgebreide samenvatting van alle werkvormen van het onderdeel Hart en vaten van de cursus Orgaansystemen. Werkcollege 1 en 2 zijn hierin te vinden en ook aantekeningen van de anatomie en ECG practica. Daarnaast vind je hierin aan het einde ook alle stof van het boek samengevat die ...
Anatomie van het hart. Bovenin het je twee boezems. Onderin twee kamers. Het hart is een
elektrische aangedreven pomp. Het is verbonden met 2 circulaties, namelijk de long en de
systemische circulatie. De hoge druk vind je voor de longen of de andere organen. De lage
druk vind je na de organen. De druk gradient geeft een flow, namelijk van hoge druk naar
lage druk. De bloeddruk in de systemische circulatie is hoger dan die in de longcirculatie. Dit
zie je ook terug in de anatomie van het hart; het linkerventrikel heeft een veel dikkere wand.
Deze bedient de lichaamscirculatie.
Bij iedere slag wordt er een beetje bloed weggepompt. Dit meten we met het
hartminuutvolume (cardiac output). Het wordt bepaald door hartslagfrequentie en
slagvolume. In rust is je hartfrequentie ongeveer 70.
Hartcyclus
Diastole = rustfase. Je AV kleppen gaan open. Passief bloed stroomt via de boezems de
kamers in. De boezems trekken samen, hierdoor komt er extra bloed in de kamers. De
kamers contracteren. De AV kleppen sluiten. De druk in de kamers strijgt. De semilunaire
kleppen openen en het bloed wordt uitgepompt. De kamers ontspannen. De semilunaire
kleppen sluiten.
Elektrische activatie van het hart pomp functie van het hart hoge druk in de slagaders
circulatie van het bloed door het lichaam.
Elektrische activatie van het hart
Een actiepotentiaal in een neuron ontstaat door het openen van natrium en kalium kanalen.
Het bevindt zich altijd tussen de evenwichtspotentialen van natrium en kalium. Die van het
hart hebben een hele andere vorm.
De natrium kanalen gaat open depolarisatie
De natrium kanalen gaan dicht en de calcium kanalen gaan open plateau fase
De kalium kanalen gaan open en calcium kanalen gaan dicht repolarisatie
Vervolgens rustfase
Kalium kanalen zorgen voor uitstroom van kalium. Natrium en calcium kanalen zorgen voor
instroom van deze ionen.
Ionstromen gaan door de membraan via ionkanalen. De ionstromen worden bepaald door Ix
= Gx * (Vm – Ex). Gx = geleidbaarheid van ion x. Dit houdt eigenlijk in of het kanaal open of
dicht staat. Vm = membraanpotentiaal. Ex = evenwichtspotentiaal. Samen maken deze de
drijvende kracht.
Je kan ionstromen meten met behulp van een voltage clamp. In zo’n experiment duw je een
glazen pipet tegen een membraan. Dan maak je het membraan stuk en vorm je een
elektrische verbinding met de binnenkant van de cel. Er ontstaat dan spanning. Je kan dan
kijken hoeveel stroom er door de membraan gaat.
,De kanalen zijn dus spanningsgevoelig, ze gaan open wanneer de spanning bij een bepaalde
waarde komt.
Het actiepotentiaal is dus de motor achter de contractie. Actiepotentiaal – spanning op de
buitenkant van de cel. De calcium kanalen gaan open tijdens de depolarisatie. Het
sarcoplasmatisch reticulum zit vol met calcium en dat ryaniline kanaal gaat open en laat al
dat calcium uit het SR. De actine en myosine filamenten gaan samentrekken door een grote
hoeveelheid calcium. Er vindt weer relaxatie plaats. Calcium wordt teruggepompt in het SR
via een SERCA pomp. Ook gaat er calcium via de Ca-Na exchanger naar buiten de cel. De cel
komt nu weer in evenwicht.
T tubulus brengt de informatie dicht in de cel. Aan beide kanten hiervan zit
sarcoplasmatisch reticulum.
Voor de contractie is ATP en calcium heel belangrijk voor myosine en actine complex.
Het hart is opgebouwd uit 6 * 10^9 cardiomyocieten. Deze zijn allemaal elektrisch aan elkaar
verbonden. Ze zijn gekoppeld in een intercalair schijf. Ze kunnen allemaal actiepotentialen
maken maar ze doen dit niet uit zichzelf. Prikkel begint in de sinusknoop en verspreid zich
daarna over de rest van het hart. In die knoop zitten dus autoritmische cellen. Deze kunnen
zelf een actiepotentiaal maken. Dit actiepotentiaal ziet er dus ook anders uit. De
rustpotentiaal is minder negatief. Er is een kleine depolarisatie tijdens de diastole. Het heeft
een trage depolarisatie, weinig plateau. Natrium kanalen spelen niet echt een rol in de
depolarisatie, daarom is deze depolarisatie ook zo traag.
Hij depolariseert geleidelijk, tot een bepaalde drempelwaarde, dan gaat er een trage
depolarisatie van start.
Diastolische depolarisatie
Deze diastolische depolarisatie wordt veroorzaakt door If kanalen. Deze worden geactiveerd
door een hyperpolarisatie. Op het moment dat het actiepotentiaal afgelopen is en de
repolarisatie is voorbij, dan worden deze kanalen juist geopend. Ze worden dus geactiveerd
door een negatieve membraanpotentiaal. Het is een langzame inwaartse stroom die
depolarisatie veroorzaakt. Dit noem je de funny current.
,De actiepotentiaal die door de autoritmische cel is gemaakt wordt doorgegeven aan de
buurcellen (boezemcellen). Bij depolarisatie is er namelijk een spanningsverschil tussen de
ene cel ten opzichte van de andere cel. Hierdoor gaat deze stroom daarnaartoe lopen via
gap junctions en vindt er bij de buurcellen ook depolarisatie plaats. Deze overgave vind
plaats bij de intercalair schijven waarin de gap junctions zitten. Er zullen positieve ladingen
hierbij meegaan. Dit zorgt voor de depolarisatie.
Gap junctions zijn een soort kanaaltjes die 2 cellen aan elkaar verbinden. Iedere cel maakt de
helft van zo’n gap junctions. Deze koppelen aan elkaar en dan heb je een werkzame gap
junction.
De sinusknoop bepaalt dus de hartfrequentie. Deze wordt ook gereguleerd. De belangrijkste
factor hiervan is de innervatie van het hart. Dit wordt gedaan via de nervus vagus. De
sympathische activiteit zorgt voor de verhoging van je hartslag. Dit wordt gedaan door
epinefrine release. Parasympathische activiteit is juist een lagere hartslag. Dit wordt gedaan
door acetylcholine release. Je kan dit ook nabootsen met een experiment door deze twee
hormonen toe te dienen. Je ziet dan dat de hartslag verneld en vertraagd. Je hebt ook meer
of minder influx door de If kanalen.
ECG
Elektrocardiogram
Willem Einthoven heeft ECG geperfectioneerd. Hij heeft gezorgd dat we het veel
nauwkeuriger kunnen meten. We meten eigenlijk een hele kleine spanning op de huid die
representatief is voor het hart.
Je meet het spanningsverschil. Eerst is dit 0.
Er ontstaat een dipool. Deze gaat zich verplaatsen naar de positieve elektrode. Dit zorgt voor
een positieve uitslag krijgt.
Hierna ontstaat er een soort rust alleen dan op + 20 mV.
Nu vindt er weer repolarisatie plaats, waardoor de dipolen weer richting de positieve
elektrode gaan en je een negatieve uitslag krijgt.
, P golf boezems activeren. De sinusknoop activeert en de spiercellen in de boezems.
QRS complex De ventrikels worden geactiveerd/gedepolariseerd.
T golf de ventrikels repolariseren
Het Einthoven ECG.
Je verbindt hierbij de rechterarm, linkerarm en linkerbeen aan de meetapparatuur. Je krijgt
dan 3 assen. Je kijkt dan vanuit verschillende richtingen zodat je alle depolarisaties in alle
richtingen ziet.
Beredeneer altijd vanuit het ECG. Andersom is bijna onmogelijk omdat er heel veel
mogelijkheden zijn en we het eigenlijk niet zo goed kunnen voorspellen.
De repolarisatievolgorde is omgekeerd aan de depolarisatievolgorde. De cel die het eerst
depolariseert is de laatst repolariserende cel. Niet alle actiepotentialen zijn dus evenlang. De
T golf wordt hierdoor ook positief. Dit noemen we T golf discordantie.
P, QRS, T zijn allemaal afgeleid. Daarom niet A, B C enz.
We hebben ook de manier van GoldBerger. Hierbij worden 2 punten tot 1 gezamenlijke
elektrode gemaakt. Dit zorgt voor nog meer extra dimensies/meetrichtingen. Daarna zagen
we nog meer andere manieren. Namelijk de precordiale leads van Wilson. Via de ledematen
zag je alleen het platte vlak. Hiermee plaats je elektrodes op de borstkas, waardoor je ook
naar de 3D situatie kan kijken.
Wat we nu gebruiken; 12-lead ECG. Het is een compinatie van alle drie de bovenstaande
technieken. Hierbij heb je dus 3 richtingen van Einthoven, 3 van GoldBerger en 6 van Wilson.
Extrasystole = een extra slag die eigenlijk niet verwacht/gepast was.
ECG
De P top is het resultaat van de depolarisatie van de boezems.
Het P-R interval geeft het tijdsverloop weer tussen atriumdepolarisatie en
ventrikeldepolarisatie (vertraging in A-V knoop).
Het QRS complex geeft het verloop van de ventrikeldepolarisatie.
Het S-T segment tussen het einde van de ventrikeldepolarisatie en het begin van de
repolarisatie is normaliter iso-elektrisch (alle cellen zijn gedepolariseerd; er is dus geen
scheidingsvlak tussen 2 verschillend geladen delen).
De T top geeft het (lokale) verloop van de ventrikelrepolarisatie weer.
Anatomie Hart
Kijk in de handleiding voor de zelfstudie. Lees ook de info over de snijzaal door. Neem een
witte jas mee. Ook de handleiding, pen en papier neem je mee.
Voordelen van het kopen van samenvattingen bij Stuvia op een rij:
Verzekerd van kwaliteit door reviews
Stuvia-klanten hebben meer dan 700.000 samenvattingen beoordeeld. Zo weet je zeker dat je de beste documenten koopt!
Snel en makkelijk kopen
Je betaalt supersnel en eenmalig met iDeal, creditcard of Stuvia-tegoed voor de samenvatting. Zonder lidmaatschap.
Focus op de essentie
Samenvattingen worden geschreven voor en door anderen. Daarom zijn de samenvattingen altijd betrouwbaar en actueel. Zo kom je snel tot de kern!
Veelgestelde vragen
Wat krijg ik als ik dit document koop?
Je krijgt een PDF, die direct beschikbaar is na je aankoop. Het gekochte document is altijd, overal en oneindig toegankelijk via je profiel.
Tevredenheidsgarantie: hoe werkt dat?
Onze tevredenheidsgarantie zorgt ervoor dat je altijd een studiedocument vindt dat goed bij je past. Je vult een formulier in en onze klantenservice regelt de rest.
Van wie koop ik deze samenvatting?
Stuvia is een marktplaats, je koop dit document dus niet van ons, maar van verkoper ivyankone. Stuvia faciliteert de betaling aan de verkoper.
Zit ik meteen vast aan een abonnement?
Nee, je koopt alleen deze samenvatting voor €4,49. Je zit daarna nergens aan vast.
