Kerntaak 1 klinisch redeneren
Leerdoelen
Week 1
Werkgroep 1
De student geeft de plaats van de jeugdgezondheidszorg binnen de gezondheidszorg weer.
Plaats JGZ:
De jeugdgezondheidszorg is een
belangrijk deel van de zorg. Nieuwe ouders
worden
namelijk
geholpen
met de zorg van hun kind, ze kunnen vragen
stellen en ondersteuning krijgen.
Ook is de JGZ er voor oudere kinderen.
De JGZ is het deel van de gezondheidszorg dat
gericht is op het bevorderen, beschermen en
beveiligen van gezondheid, groei en lichamelijke
en geestelijke ontwikkeling van kinderen en
jeugdigen.
In de zorg voor individuele kinderen en hun
ouders werkt de JGZ vaak samen met de
kindergeneeskunde en huisartsgeneeskunde. De
preventieve zorg voor groepen kinderen, het
collectieve aspect van de JGZ, is ingebed in de
public health.
Kenmerkend voor de publieke gezondheidszorg (public health) is dat er sprake is van een
maatschappelijke hulpvraag. De wet onderscheidt collectieve preventie, infectieziektebestrijding en
jeugdgezondheidszorg. Samenhang tussen deze taken is van belang
De student geeft weer wat de rol en taken zijn van de jeugdverpleegkundige binnen de
jeugdgezondheidszorg.
Taak JGZ:
Het ondersteunen en begeleiden van ouders. Ouders en JGZ willen dat het kind gezond opgroeit
en zich kan ontwikkelen tot een zelfstandige volwassene. Daarbij probeert een JGZprof
gezondheidsproblemen te voorkomen en stoornissen vroegtijdig op te sporen.
De JGZ voorziet in een collectief preventief aanbod aan alle jeugdigen en treedt niet in de
verantwoordelijkheden van ouders, verzorgers en begeleiders, maar stimuleert deze wel.
Het doel van integrale JGZ is het bevorderen, beschermen en beveiligen van gezondheid en de
lichamelijke en geestelijke ontwikkeling van jeugdigen, zowel individueel als op populatieniveau. Bij
,de uitvoering staat naast het kind de opvoerder centraal en wordt rekening gehouden met de
omgeving waarin het kind opgroeit.
De JGZ is naar een integrale JGZ gegroeid waarbij de regie van de zorg bij de gemeenten ligt. Dit
vraagt om herijking van de positie van de jeugdverpleegkundige. De competentiegebieden zijn:
medisch handelen, communicatie, samenwerking, kennis en wetenschap, maatschappelijk handelen,
organisatie en professionaliteit
Op grond van de Wet publieke gezondheid bieden JGZ-organisaties onder gemeentelijke regie alle
kinderen en jongeren in Nederland het Basistakenpakket. Deze kent 6 productgroepen:
1. Monitoring en signalering
2. Inschatting zorgbehoefte (ondersteuning opvoeding)
3. Screening en vaccinatie
4. Voorlichting, advies, instructie en begeleiding
5. Beïnvloeding gezondheidsbedreigingen
6. Zorgsysteem, netwerken, overleg en samenwerking
Voor ieder kind wordt een inschatting gemaakt of er omstandigheden zijn die optimale ontwikkeling
in de weg staan. Op verschillende gebieden kan er een verhoogd risico zijn, bijvoorbeeld bij
ziektes/status(vluchteling).
Om een goede inschatting te maken van het risico dat een kind loopt, dienen er beschermende
factoren te zijn (bv; gezondheid kind en ouders)
Individueel gerichte taken jeugdverpleegkundige:
Voor de uitvoering van het basispakket JGZ kan het nodig zijn een extra moment af te spreken in
overleg met ouders/jongere. Het contact kan de vorm hebben van een huisbezoek, een extra
bezoek aan het consultatiebureau of een extra bezoek aan de schoolgezondheidszorg.
Inhoudelijk kan het gaan om extra observatie, extra onderzoek, extra voorlichting, extra
ondersteuning gericht op normaliseren, dan wel de ouders/jongere motiveren om hulp te
accepteren.
Het extra contactmoment is gericht op een specifiek gezondheidsprobleem,
opvoedingsvraag/probleem, veiligheid van het de jeugdige, ontwikkelingsachterstand,
draagkracht/draaglast disbalans, verminderde eigen kracht, ontbreken sociaal netwerk etc.
Collectief gerichte taken jeugdverpleegkundige:
Advisering ten behoeve van (jeugd)beleid is een taak die in het basispakket is opgenomen. Op
basis van informatie, verkregen uit individuele contacten, adviseert de JGZ over een collectieve
aanpak. De informatie wordt, naast overige databronnen, gebruikt voor beleidsontwikkeling op
lokaal (gemeente en anderen zoals scholen) en landelijk niveau.
De student verwoordt het belang van de prognose in relatie tot het bepalen van het
resultaat en de interventies.
Prognose:
Een voorspelling van hoe een bepaald gezondheidsprobleem waarschijnlijk af zal gaan lopen. Een
gezondheidsprobleem kan op veel verschillende manieren aflopen.
Een prognose wordt meestal uitgewerkt in patiëntdoelen, maar deze blijven altijd onzeker.
Prognostisch redeneren:
Klinisch redeneren om de beïnvloeders van het beloop van gezondheidsprobleem te vinden, te
wegen en de meest waarschijnlijke afloop vast te stellen.
Waarom is een prognose belangrijk:
Twee voordelen waarschijnlijk beloop gezondheidsprobleem;
- verschil tussen wel of geen interventie uitvoeren waardoor zorgprofessionals en de patiënt
, samen beter bepalen of een interventie gewenst is
- positieven of negatieve invloeden vaststellen
Prognostische factor = oefent invloed uit op het gezondheidsprobleem er al is
Risicofactor = factor die als het gezondheidsprobleem nog niet aanwezig is, het risico op het ontstaan
van dat gezondheidsprobleem vergroot
Etiologische factor = factor die het gezondheidsprobleem (mede) veroorzaakt.
WEETJE:
- Moet er eerst over de prognose geredeneerd worden en dan over therapie, of andersom?
Het is niet mogelijk om deze twee te scheiden je moet beide weten
- Wat te doen als je prognostische factoren in kaart hebt?
Met de uitkomsten van de redeneringen weegt de verpleegkundige de positieve en negatieve
factoren en komt ze tot een conclusie over de waarschijnlijke en maximaal haalbare afloop. (=
prognose)
Er zijn verschillende soorten prognostische factoren. Een belangrijk onderscheid is dat tussen wel-
beÏnvloedbare en niet-beÏnvloedbare prognostische factoren.
Een andere indeling is naar (a) fysieke factoren (zoals lichaamsgewicht, buikomvang en
uithoudingsvermogen), (b) psychische factoren (zoals concentratievermogen, stress en
stresshantering), en (c) omgevingsfactoren (zoals dekking door ziektekostenverzekering, kwaliteit van
de woning en sociale steun).
Mogelijke prognoses
- Preventie
- Herstel of oplossen
- Verbetering
- Remissie en heroptreden
- Stabilisatie
- Verslechtering
-
PES diagnose
LIM prognose
L = label
I = indicatoren (signs & symptonens)
M = meetcriteria (ernst en verwachting)
Week 2
