Samenvatting
Samenvatting van de voorgeschreven artikelen voor TOC
Samenvatting van de voorgeschreven artikelen voor Transnational Organized Crime.
[Meer zien]Voorbeeld 4 van de 49 pagina's
Voorbeeld 4 van de 49 pagina's
In winkelwagengesponsord bericht van onze partner
Voorbeeld van de inhoud
Samenvatting Transnational Organized CrimeWeek 1: Organized Crime – A Contested Concept
Het concept georganiseerde misdaad heeft een uitgebreide geschiedenis met verschillende
betekenissen. Dit artikel zet de belangrijkste ontwikkelingen uiteen.
De betekenis van georganiseerde misdaad is aanzienlijk en op verschillende momenten veranderd. Er
bestaan grofweg twee noties:
1) Het bestaat uit een stabiele groep organisaties die illegale handelingen uitvoeren of waarvan
de leden systematisch deelnemen aan criminaliteit;
2) Het bestaat uit een groep criminele activiteiten die voornamelijk worden uitgevoerd voor
geldelijk gewin.
Afhankelijk van de tijd en plaats, wordt het individu geduid als dader inclusief belangrijke
partnerschappen terwijl op andere momenten er meer aandacht wordt besteed aan het ‘wat’ van
georganiseerde misdaad. Er kan een tweede onderscheid worden gemaakt, namelijk:
- Georganiseerde misdaad (breed) = criminele organisaties;
- Georganiseerde misdaad (eng) = criminele activiteiten die een mate van organisatie vereisen.
Beleidsmakers en wetshandhavingsinstanties over de hele wereld realiseren zich ook steeds meer dat
stabiele, grootschalige criminele organisaties verre van monopoliseren van winstgevende criminele
activiteiten. In plaats van het paar "criminele organisaties" en "winstgevende criminele activiteiten" te
verwerpen, hebben ze de definitie van criminele organisaties in toenemende mate afgezwakt om ook
netwerken, bendes, cellen en elke groep bestaande uit ten minste drie mensen die samenwerken te
omvatten al enige tijd. Volgens sommige actoren is georganiseerde misdaad niet veel meer dan
mededaders waarbij het gaat om meer dan 2 individuen.
De veronderstelde territoriale reikwijdte van de georganiseerde misdaad is ook veranderd.
Oorspronkelijk werd georganiseerde misdaad gelijkgesteld met racketeering, een ander vaag begrip
waarvan afpersing de kern vormt, een activiteit die noodzakelijkerwijs territoriaal is gebaseerd en
meestal alleen op lokale basis wordt uitgevoerd. In plaats daarvan hebben sinds de jaren negentig
veel onderzoekers hebben het transnationale karakter van de georganiseerde misdaad benadrukt. De
meeste landen beschouwden georganiseerde misdaad (behalve USA/ Italië) niet als een groot
probleem tot de jaren ’80. Sinds die tijd is georganiseerde misdaad een belangrijk onderdeel in beleid
wereldwijd. Hierbij hoort ook de wereldwijde aanpak van georganiseerde misdaad door bijvoorbeeld
de UN. Het gevecht tegen georganiseerde misdaad wordt ook gebruikt om vergaande hervormingen
van het strafrecht te rechtvaardigen.
Amerikaanse debat
Van origine is georganiseerde misdaad een Amerikaans concept. In de jaren ‘20/30 werd er voor het
eerste een poging gedaan om het concept te definiëren. Vaak werd het echter verbonden aan andere
vormen van criminaliteit zoals racketeering (vorm van afpersing) en het aanleveren van een variatie
aan illegale goederen en diensten. Men stelde dat het idee van georganiseerde misdaad niet gezien
moest worden als een vaste structuur waarbij er wel aandacht moest zijn voor de verbinding met de
bovenwereld. Het begrip van de georganiseerde misdaad als een reeks criminele
ondernemersactiviteiten met de frequente betrokkenheid van legale bedrijven en
regeringsvertegenwoordigers werd na de Tweede Wereldoorlog afgeschaft. Vanaf het einde van de
jaren veertig concentreerden de conceptualiseringen van het probleem zich op buitenlandse
beroepscriminelen die naar verluidt goed gestructureerde en machtige criminele organisaties vormden
die een bedreiging vormden voor de integriteit van de Amerikaanse samenleving en politiek. In
tegenstelling tot eerdere analyses werd de rol van politici, ambtenaren, professionals en andere
vertegenwoordigers van de “respectabele klassen” grotendeels gebagatelliseerd of genegeerd. De
officiële Amerikaanse definitie stelt dat georganiseerde misdaad een nationale, gecentraliseerde
criminele organisatie betreft die een groot deel van de illegale markten domineert.
Er vond een vermenging plaats van twee concepten, namelijk de georganiseerde misdaad en de
maffia zoals men in Italië kende. Het op de maffia gerichte concept van georganiseerde misdaad dat
zich in de jaren vijftig en zestig consolideerde, was in niet geringe mate het resultaat van een focus op
New York City. Ondanks zijn enorme impact op de publieke perceptie, bleek het al snel ongeschikt
voor het bedenken van geldige wetshandhavingsstrategieën voor de hele Verenigde Staten. Er werd
een nieuwe definitie bedacht die breder was en daarmee minder gericht op gestructureerde bendes en
illegale organisaties. De mythe van een machtige en gecentraliseerde maffia-organisatie die een
,bedreiging vormde voor Amerika politieke, economische en juridische systemen, bleef echter lang
worden gebruikt wanneer de politiebegrotingen moesten worden verhoogd of nieuwe wetgeving moest
worden aangenomen om de federale jurisdictie te vergroten. De focus op de georganiseerde misdaad
in de vorm van de maffia bepaalde voor een lange tijd ook de publieke perceptie van het probleem.
De identificatie van de maffia met de georganiseerde misdaad - en dus het idee van een buitenaardse
samenzwering die het economische en sociale leven van het land vervuilt - is sinds de jaren zestig
door de meerderheid van de Amerikaanse sociale wetenschappers verworpen. Als alternatief
beschuldigden zij de op de maffia gerichte kijk op de georganiseerde misdaad als ideologisch, het
dienen van persoonlijke politieke belangen en een gebrek aan nauwkeurigheid en empirisch bewijs.
De wetenschappelijke aandacht werd teruggeleid naar het ‘wat’ van het fenomeen en het meest
herkenbare aspect van georganiseerde misdaad: voor toevoer van illegale producten en diensten. De
georganiseerde misdaad werd zo echter een synoniem voor een illegale organisatie. De
betrokkenheid bij activiteiten van een criminele markt wordt gezien als een basisvereiste voor alle
definities van georganiseerde criminaliteit.
Een negatief neveneffect van deze gedeeltelijke consensus is dat de term georganiseerde misdaad
met tussenpozen wordt gebruikt om zowel sets van criminele organisaties als sets van activiteiten aan
te duiden. De verwarring tussen de dader en daad leidt tot een cirkelredenering. Hierna werd de
definitie breder gemaakt waardoor het ook organisaties omvatte die betrokken zijn bij de toevoer van
illegale producten en diensten. In beide strategieën wordt georganiseerde misdaad nog steeds
opgevat als een reeks criminele organisaties die primair geïnteresseerd zijn in het nastreven van winst
met misdaad: “georganiseerde misdaad verwijst naar die zichzelf in standhoudende verenigingen van
individuen die internationaal opereren met het doel macht, invloed, geldelijke en/of commerciële
winsten, geheel of gedeeltelijk op illegale wijze, terwijl ze hun activiteiten beschermen door een
patroon van corruptie en/of geweld.
De huidige definitie in de US luidt als volgt: er is geen enkele structuur waaronder transnationale
criminelen opereren; ze variëren van hiërarchieën tot clans, netwerken, cellen en kunnen evolueren
naar andere structuren. De focus op het transnationale aspect in nieuw en reflecteert de
veranderingen binnen het internationale beleid.
Europese debat
Tot de jaren ’80 werd het samenwerkende aspect van het maffia fenomeen ontkent. Bijgevolg bestaat
een maffia-achtige delinquente organisatie uit drie of meer personen die behoren tot het gebruik van
de macht intimidatie die wordt geboden door de associatieve band en de staat van onderwerping en
strafrechtelijk stilzwijgen, om voor zichzelf of voor anderen ongerechtvaardigde winsten of voordelen
te behalen of de vrije uitoefening van het stemrecht te voorkomen. Met uitzondering van Italië en
Spanje heeft de "illegale onderneming"-benadering sinds de jaren zeventig een dominante positie
verworven in het wetenschappelijke debat in Europa en sinds eind jaren tachtig ook dominant in het
beleidsdebat, met als gevolg een focus op criminele activiteiten voor winst. Het losse begrip van
georganiseerde misdaad in termen van criminele activiteiten met winstoogmerk heeft ervoor gezorgd
dat georganiseerde misdaad een succesvolle beleidsterm is geworden, zelfs in Europese landen die
geen maffiaproblemen kenden. Ondanks een paar uitzonderingen, wordt de officiële definitie van
georganiseerde misdaad gebaseerd op de het paradigma over een illegale organisatie.
Toen de Europese Unie begin jaren negentig de kwestie (geen legale definitie) begon aan te pakken,
bleek het onmogelijk om een uniforme definitie van georganiseerde misdaad vast te stellen, gezien de
uiteenlopende beoordeling van de onderliggende problemen en de verschillende rechtsstelsels van de
Europese lidstaten. Hierdoor werd de definitie opgebouwd uit 11 karakteristieken (p. 11). Ondanks zijn
vaagheid diende deze rasterachtige definitie van georganiseerde misdaad als basis voor een golf van
beleidsinitiatieven op hoog niveau.
Internationaal & transnationale georganiseerde misdaad
In de jaren negentig heeft de VN de uitdrukking transnationale georganiseerde misdaad volledig
geïnstitutionaliseerd, waarbij de nadruk werd gelegd op de ernst van de gerelateerde problemen en de
noodzaak van een alomvattende beleidsaanpak. Het concept van transnationale georganiseerde
misdaad dient de VN en andere internationale organisaties en stelt hen in staat om hun interventie op
dit gebied te rechtvaardigen, terwijl het de verantwoordelijkheid voor het probleem over veel landen
verspreidt, waardoor de politiek gevaarlijke stigmatisering van een paar. De nadruk op de
,transnationale dimensie van georganiseerde misdaad kan echter misleidend zijn, aangezien het de
sterke lokale wortels en werkterreinen van de meeste vormen van georganiseerde misdaad
verdoezelt. Zelfs in typisch transnationale illegale vormen van handel, zoals drugshandel, verwijst
transnationaliteit meestal uitsluitend naar het vervoer van goederen, communicatie tussen exporteurs
en importeurs en het uiteindelijke witwassen van winst.
- Een georganiseerde criminele groep betreft een gestructureerde groep (zowel met een
hiërarchie als zonder) van 3 of meer personen, bestaand voor een bepaalde tijdsperiode
waarbij gehandeld wordt met het doel om een of meerdere serieuze delicten te plegen gericht
op directe/ indirecte financiële of materiele winst.
De ontwikkelingen laten zien dat georganiseerde misdaad een populair label blijft voor angsten en het
rechtvaardigen van wettelijke en institutionele veranderingen.
Week 1: Theoretical perspectives on Organized crime
Theorie is niet het tegenovergestelde van empirisch onderzoek. Integendeel, theorieën en
theoretische perspectieven bepalen hoe we empirische werkelijkheden kunnen beschrijven en
analyseren. Theorieën zijn 'schijnwerpers' en alle observatie is theoriegestuurd. Alle kennis is
voorlopig en gissingen, en de wetenschap vordert door een voortdurende wisselwerking tussen
theorie en empirisch onderzoek. Een fundamenteel probleem bij onderzoek naar georganiseerde
misdaad is echter dat theorieën en theoretische perspectieven onderontwikkeld zijn. Een gerelateerd
probleem is dat de empirische verschijnselen die het onderwerp zijn van onderzoek slecht
gedefinieerd zijn. De geschiedenis van het onderzoek naar de georganiseerde misdaad is niet alleen
de geschiedenis van verschuivende theoretische perspectieven, maar het is ook de geschiedenis van
oscillerende empirische fenomenen die de voorhoede vormen van publieke en wetenschappelijke
discussie.
1. Alien complottheorie
Georganiseerde misdaad is het resultaat van een alien complot van buitenstaanders als bedreiging
voor open en democratische samenlevingen. Dit model is niet ontwikkeld door wetenschappers, maar
door beleidsmakers in de loop van het publieke debat. Het is vooral geëvolueerd rond de dominantie
van Italiaans-Amerikaanse maffiagroepen in de samenleving. De Kefauver-commissie concludeerde
dat de georganiseerde misdaad in de Verenigde Staten grotendeels onder controle stond van een
buitenaardse samenzwering die bekend staat als de 'maffia'. De complottheorie gaat ervan uit dat
Italiaanse immigranten het probleem van de georganiseerde misdaad uit Italië importeerden tijdens de
immigratiegolven aan het einde van de negentiende. Als gevolg hiervan bedreigde een "onzichtbare
hand" van een centraal geleide "buitenaardse samenzwering" open, democratische samenlevingen,
door democratische instellingen over te nemen door middel van corruptie en geweld. Het centrale idee
is dat de georganiseerde misdaad geen deel uitmaakt van de samenleving en niet wordt gevormd
door de samenleving zelf; het is eerder een probleem van 'buitenstaanders' die de samenleving
bedreigen. Er zijn een aantal kenmerken: bureaucratie als overheersende organisatievorm, het
nastreven van monopolies en kartels, etnische homogeniteit en de ondermijning van de democratie
door corruptie. Georganiseerde misdaad wordt gedefinieerd als een probleem van 'buitenstaanders',
terwijl de betrokkenheid van 'insiders' en de manieren waarop samenlevingen zelf kansen voor
georganiseerde misdaad creëren en bevorderen, worden verwaarloosd.
2. Bureaucratie model
De nadruk ligt hier om de manier waarop groepen georganiseerd zijn en hoe er overeenkomsten
bestaan tussen formele bureaucraties en criminele organisaties. De georganiseerde misdaad wordt
als min of meer formele bureaucratie gezien: piramidevormig, met een strikte hiërarchie, een duidelijke
taakverdeling, gedragscodes en interne en externe sancties. In wezen wordt georganiseerde misdaad
gezien als een aparte organisatie en gelijkgesteld aan een specifieke organisatievorm. Dit
bureaucratiemodel van georganiseerde misdaad is erg populair in strafrechtskringen en duikt
regelmatig op in de media en in het publieke debat. Tijdens de jaren ’70 komt er veel kritiek op dit
model omdat het werd gezien als naïef en in tegengesteld tot de feiten. Auteurs die deze
verschijnselen beschrijven, beschouwen deze vaak niet als formele bureaucratieën, maar eerder als
een broederschap door rituelen en altruïstisch gedrag.
3. Illegale organisatietheorie
, Het is een onderdeel van de kritiek op het bureaucratie model. Illegale activiteiten zijn vergelijkbaar
met legale activiteiten waarbij individuen worden gezien als berekenende personen die opereren
binnen de illegale markt op een vergelijkbare manier als in de legale markt. Illegale
ondernemingstheorie benadrukt de overeenkomsten tussen illegale activiteiten en legale activiteiten.
Overtreders worden gezien als normale, rationele, op winst gerichte ondernemers die betrokken zijn
bij activiteiten die, hoewel illegaal, worden gedreven door dezelfde wetten van vraag en aanbod als
legale activiteiten. Sommige producten en diensten zijn gecriminaliseerd door regeringen, zoals drugs,
prostitutie, getallen en leningen, maar er is nog steeds veel vraag naar door sommige delen van de
bevolking; andere producten en diensten zijn onderworpen aan hoge belastingen (bijv. sigaretten, olie
en alcohol) of beperkingen (bijv. import- of exportbeperkingen, quota en licenties). Volgens economen
zullen beperkingen op het aanbod de vraag niet uitroeien; in plaats daarvan veranderen ze alleen de
marktvoorwaarden voor illegale ondernemers.
- Criminogene asymmetrieen = verwijzend naar de winsten die worden gegenereerd door te
profiteren van verschillen in regelgeving en beleid tussen landen.
Centraal staan de overeenkomsten tussen legale en de illegale markt. Er bestaat een dunne lijn
tussen legale activiteiten en illegale activiteiten. Illegale activiteiten en aanpassing worden verklaard
door rationeel gedrag, en succes of falen wordt gezien als het resultaat van intelligentie en
vindingrijkheid.
4. Beschermingstheorie
Dit gaat over het idee dat er controle bestaat over specifieke territoriums waarbij de Maffia zich ging
gedragen als een overheid om vervolgens het monopolie op geweld en belasting over te nemen. Een
specifieke interpretatie hierbij is dat de Maffia een dienst verzorgt die de staat niet kan verzorgen. Bij
gebrek aan staatsbescherming van eigendomsrechten en economische transacties, stappen
maffiagroepen in deze business van het verkopen van private bescherming en het verzekeren van
economische transacties. Volgens deze opvatting reageren maffiagroepen eigenlijk op een vraag naar
"particuliere bescherming" en bieden ze een "dienst". Deze theorie biedt een verklaring voor de
dominantie en de duur van de Maffia. De duur van de Maffia is deels toe te schrijven aan het feit dat er
steun is vanuit de populatie, overheid of economische actoren. De verklaring is eenvoudig:
maffiagroepen reageren op een vraag naar 'private bescherming' en verlenen een dienst. Een zwak
aspect van de beschermingstheorie is dat de analogie tussen maffiagroepen en staten ondoordacht is:
staten garanderen over het algemeen geen illegale transacties op illegale markten, noch illegale
operaties op legale markten. Bovendien veronderstelt het idee van een vraag naar "private
bescherming" dat marktmechanismen het gedrag van maffiagroepen en burgers reguleren. De Maffia
kan gezien worden als een politieke gemeenschap die niet volledig geïnstitutionaliseerd is. Hierdoor
verzorgen ze hun dominantie door geweld, evenzo als er geen vraag naar is in de omgeving.
Niettemin is een van de sterkste aspecten van de beschermingstheorie dat het situaties belicht die
bevorderlijk zijn voor de opkomst van maffiacontrole, een dominant thema in de studie van
georganiseerde misdaad.
5. Sociale netwerktheorie
Georganiseerde misdaad vindt niet plaats is een sociaal vacuüm, maar heeft interactie met de sociale
omgeving. Sociale verbindingen zijn belangrijk, omdat daders handelen in een onzekere omgeving
door het illegale kenmerk van hun handelingen. Illegaliteit houdt in dat contracten niet afdwingbaar zijn
(zoals bij legale zaken), illegale activiteiten moeten worden verborgen, mensen kunnen worden
gearresteerd en activa op elk moment in beslag kunnen worden genomen. De wereld van de
georganiseerde misdaad kan worden gekarakteriseerd als een soort 'jungle': er staat veel op het spel,
maar de regels en mechanismen die transacties in de legale wereld reguleren, ontbreken: het
aangaan van contracten, het betalen van schulden via het officiële banksysteem, de beschikbaarheid
van bemiddeling of de rechtbanken. Samenwerking in de wereld van de georganiseerde misdaad is
dan ook niet eenvoudig en het beteugelen van wantrouwen tussen daders is een steeds terugkerend
probleem.
In een normale economische transactie zijn de problemen van wantrouwen opgelost door de
inbedding van transacties in netwerken van sociale relaties. Samenwerking wordt gemakkelijker indien
partijen informatie hebben over elkaar en tijd/ energie hebben geïnvesteerd in de relaties. Algemene
ideeën over de structuur van sociale relaties kunnen ook toegepast worden op georganiseerde
misdaad. Sociale relaties vinden niet willekeurig plaats, maar volgen de wetten van sociale en
Voordelen van het kopen van samenvattingen bij Stuvia op een rij:
Verzekerd van kwaliteit door reviews
Stuvia-klanten hebben meer dan 700.000 samenvattingen beoordeeld. Zo weet je zeker dat je de beste documenten koopt!
Snel en makkelijk kopen
Je betaalt supersnel en eenmalig met iDeal, creditcard of Stuvia-tegoed voor de samenvatting. Zonder lidmaatschap.
Focus op de essentie
Samenvattingen worden geschreven voor en door anderen. Daarom zijn de samenvattingen altijd betrouwbaar en actueel. Zo kom je snel tot de kern!
Veelgestelde vragen
Wat krijg ik als ik dit document koop?
Je krijgt een PDF, die direct beschikbaar is na je aankoop. Het gekochte document is altijd, overal en oneindig toegankelijk via je profiel.
Tevredenheidsgarantie: hoe werkt dat?
Onze tevredenheidsgarantie zorgt ervoor dat je altijd een studiedocument vindt dat goed bij je past. Je vult een formulier in en onze klantenservice regelt de rest.
Van wie koop ik deze samenvatting?
Stuvia is een marktplaats, je koop dit document dus niet van ons, maar van verkoper ewubs24. Stuvia faciliteert de betaling aan de verkoper.
Zit ik meteen vast aan een abonnement?
Nee, je koopt alleen deze samenvatting voor €11,99. Je zit daarna nergens aan vast.
Is Stuvia te vertrouwen?
4,6 sterren op Google & Trustpilot (+1000 reviews)
Afgelopen 30 dagen zijn er 48298 samenvattingen verkocht
Opgericht in 2010, al 15 jaar dé plek om samenvattingen te kopen