Met het strafrecht worden bepaalde doeleinden nagestreefd. De meest
belangrijke doeleinden zijn:
vergelding: verdiende leed toevoegen.
generale preventie: normbevestiging en afschrikking.
speciale preventie: resocialisatie en beveiliging.
reparatie: genoegdoening aan een slachtoffer van een strafbaar feit, het
herstellen van de oude toestand.
Het Wetboek van Strafrecht is ingevoerd in 1886.
De vereisten uit de delictsomschrijving worden bestanddelen genoemd. Naast
de bestanddelen dienen ook de algemene voorwaarden voor strafbaarheid, de
elementen, vervuld te zijn om tot een strafrechtelijke aansprakelijkheid te
komen. De elementen van een strafbaar feit zijn (1) de wederrechtelijkheid van
het feit en (2) de schuld van de dader.
Een strafbaar feit kan dus als volgt worden omschreven: een strafbaar feit is
(a) een gedraging, (b) die valt binnen een wettelijke delictsomschrijving, (c) die
wederrechtelijk is en (d) aan schuld te wijten.
Er bestaan verschillende soorten strafbare feiten:
misdrijven en overtredingen
krenkings- (moord) en gevaarzettings (poging) delicten
formele (specifieke handeling) en materiële (bepaald gevolg) delicten
kwaliteits- (kwaliteit van dader) en algemene delicten (tot iedereen)
commissie- (doen) en omissie (nalaten) delicten
doleuze en culpoze delicten en delicten zonder subjectief bestanddeel
, gekwalificeerde (strafverzwarend) en geprivilegieerde (strafverlagend)
delicten
terroristische misdrijven (art. 83 Sr – strafverzwaring)
Artikel 1 lid 1 Sr: het legaliteitsbeginsel
Artikel 1 lid 1 Sr dicteert het legaliteitsbeginsel: ‘geen feit is strafbaar dan uit
kracht van een daaraan (1) voorafgegane (2) wettelijke strafbepaling’.
Verbod van terugwerkende kracht
Een gedraging is pas strafbaar als het strafbaar is gesteld. Het tijdstip van het
plegen van het strafbare feit is het ijkpunt van de strafrechter. Strafbepalingen
mogen geen terugwerkende kracht hebben ten nadele van de verdachte maar
wel ten voordele. Het gaat er immers om dat geen inbreuk wordt gemaakt op
de rechten van de verdachte. Overgangsrecht van art. 1 lid 2 Sr.
Het Bestimmtheitsgebot of Lex certa-beginsel
In het kader van de rechtszekerheid dienen strafbepalingen duidelijk
geformuleerd en toegankelijk te zijn. Dit noemt men het Bestimmtheitsgebot of
het Lex certa-beginsel.
Grenzen aan de interpretatievrijheid van de strafrechter
Uit het legaliteitsbeginsel vloeit het verbod van analogie voort. Bij analogische
interpretatie wordt een strafbepaling op een geval toegepast die niet letterlijk
onder de strafbepaling valt, maar dat niet in grote lijnen verschilt van een geval
waarvoor de strafbepaling bedoeld is.
Extensieve interpretatie verschilt hierin (wel toelaatbaar) dat men taalkundig
binnen de bewoordingen van de delictsomschrijving blijft. Een voorbeeld van
Voordelen van het kopen van samenvattingen bij Stuvia op een rij:
Verzekerd van kwaliteit door reviews
Stuvia-klanten hebben meer dan 700.000 samenvattingen beoordeeld. Zo weet je zeker dat je de beste documenten koopt!
Snel en makkelijk kopen
Je betaalt supersnel en eenmalig met iDeal, creditcard of Stuvia-tegoed voor de samenvatting. Zonder lidmaatschap.
Focus op de essentie
Samenvattingen worden geschreven voor en door anderen. Daarom zijn de samenvattingen altijd betrouwbaar en actueel. Zo kom je snel tot de kern!
Veelgestelde vragen
Wat krijg ik als ik dit document koop?
Je krijgt een PDF, die direct beschikbaar is na je aankoop. Het gekochte document is altijd, overal en oneindig toegankelijk via je profiel.
Tevredenheidsgarantie: hoe werkt dat?
Onze tevredenheidsgarantie zorgt ervoor dat je altijd een studiedocument vindt dat goed bij je past. Je vult een formulier in en onze klantenservice regelt de rest.
Van wie koop ik deze samenvatting?
Stuvia is een marktplaats, je koop dit document dus niet van ons, maar van verkoper mlvb9. Stuvia faciliteert de betaling aan de verkoper.
Zit ik meteen vast aan een abonnement?
Nee, je koopt alleen deze samenvatting voor €4,49. Je zit daarna nergens aan vast.