Het noodzakelijke deel van de arbeidsdag is het deel dat nodig is voor de productie
van de gemiddelde bestaansmiddelen van de arbeider. De uren hierboven zijn
meerarbeid. De arbeidsdag is bepaalbaar, maar op zichzelf onbepaald.
De minimumgrens is onbepaalbaar. Op basis van de kapitalistische productiewijze
kan de noodzakelijke arbeid nooit anders dan slechts een deel vormen van zijn
arbeidsdag. De maximumgrens wordt op twee manieren bepaald. Ten eerste de
fysieke begrensdheid van de arbeidskracht, ten tweede zedelijke grenzen. Dit houdt
in de bevrediging van geestelijke en maatschappelijke behoeften. Beide grenzen zijn
elastisch van aard.
De kapitalist heeft zijn eigen mening over deze Ultima Thula (uiterste grens) van wat
een arbeidsdag inhoudt. Het kapitaal heeft de drang om in waarde toe te nemen, om
meerwaarde te scheppen. Kapitaal is gestorven arbeid. Als de arbeider zijn
beschikbare tijd verbruikt voor zichzelf, dan besteelt hij de kapitalist. Langere
arbeidsdag betekent meer productie, maar op langere termijn meer slijtage etc.
Strijd tussen de gezamenlijke kapitalisten en de gezamenlijke arbeiders, de
arbeidersklasse.
Zodra echter volkeren, waarbij de productie zich nog op het lage niveau van
slavenarbeid, herendiensten, enzovoort, beweegt, worden aangetrokken door een
wereldmarkt welke door de kapitalistische productiewijze wordt beheerst en waarop
de verkoop van de producten in het buitenland zich ontwikkelt tot het overheersende
belang, wordt de geciviliseerde gruwel van de overmatige arbeid geënt op de
barbaarse gruwelen van slavernij, lijfeigenschap, enzovoort.
Meerarbeid en noodzakelijke arbeid lopen in elkaar over. Grenzen zijn niet duidelijk
zichtbaar. Bij herendiensten is dit wel duidelijk (eigen deel op akkers, andere deel op
heerlijk goed).
Voor arbeider geen equivalent, voor de kapitalist is meerarbeid juist goed,
daarom steeds langere arbeidsdag.
Komst van het Règlement organique (organieke reglement) in Rusland. Werd door
de Bojaren zelf gedicteerd. Er zijn hiermee middelen gecreëerd om de eigen
bepalingen te ontduiken. Geeuwhonger naar meerarbeid.
- Tegenstelling zijn de Factory Acts (fabriekswetten) van Engeland, deze waren
een negatieve uitdrukking van dezelfde geeuwhonger. Deze wetten
beteugelen de drift van het kapitaal naar een mateloze uitzuiging van de
arbeidskracht. Door de staat geregeld (terwijl de staat door de kapitalist
werd beheerst)
De nieuwe fabriekswet (1850) staat een werkdag van 10 uur toe, met pauzes voor
middageten en ontbijt. Er werden speciale bewakers voor deze wet aangesteld.
Fabrieksinspecteurs, die direct ondergeschikt zijn aan de minister van binnenlandse
zaken. De rapporten werden halfjaarlijks gepubliceerd.
Fabrieken nemen dit risico alsnog, doordat ze de boetes weer betalen met de
extra winst dat gemaakt wordt.
Voordelen van het kopen van samenvattingen bij Stuvia op een rij:
Verzekerd van kwaliteit door reviews
Stuvia-klanten hebben meer dan 700.000 samenvattingen beoordeeld. Zo weet je zeker dat je de beste documenten koopt!
Snel en makkelijk kopen
Je betaalt supersnel en eenmalig met iDeal, creditcard of Stuvia-tegoed voor de samenvatting. Zonder lidmaatschap.
Focus op de essentie
Samenvattingen worden geschreven voor en door anderen. Daarom zijn de samenvattingen altijd betrouwbaar en actueel. Zo kom je snel tot de kern!
Veelgestelde vragen
Wat krijg ik als ik dit document koop?
Je krijgt een PDF, die direct beschikbaar is na je aankoop. Het gekochte document is altijd, overal en oneindig toegankelijk via je profiel.
Tevredenheidsgarantie: hoe werkt dat?
Onze tevredenheidsgarantie zorgt ervoor dat je altijd een studiedocument vindt dat goed bij je past. Je vult een formulier in en onze klantenservice regelt de rest.
Van wie koop ik deze samenvatting?
Stuvia is een marktplaats, je koop dit document dus niet van ons, maar van verkoper Sanne505. Stuvia faciliteert de betaling aan de verkoper.
Zit ik meteen vast aan een abonnement?
Nee, je koopt alleen deze samenvatting voor €4,39. Je zit daarna nergens aan vast.