Samenvatting
Samenvatting immunologie (TLSC-IMM3v-13)
- Instelling
- Hogeschool Utrecht (HU)
de werking van het immuunsysteem uitgelegd. van natuurlijke barrières van het lichaam tot antigeen presentatie in lymfeknopen.
[Meer zien]Voorbeeld 3 van de 27 pagina's
Voorbeeld 3 van de 27 pagina's
In winkelwagengesponsord bericht van onze partner
Verkoper
Volgen
Voorbeeld van de inhoud
ImmunologieElementen van het immuunsysteem en hun rol
Immunologie is de studie van fysiologische mechanismen dat mensen en andere zoogdieren
gebruiken om hun lichaam te verdedigen van invasies van andere organismen. Infectie ziektes
ontstaan door micro-organismen die zich sneller reproduceren en evolueren dan hun menselijke
gastheer. Tijdens een infectie plaatst het micro-organisme een enorme populatie van zijn soort tegen
een individuele Homo sapiens. Als reactie daarop investeert het menselijk lichaam zwaar in cellen die
zijn toegewijd aan verdediging en die samen het immuunsysteem vormen.
Om een immuniteit te bieden die langdurige bescherming geeft, moet het immuunsysteem eerst de
strijd aangaan met het veroorzakende micro-organisme. Dit brengt een hoog risico mee voor mensen
tijdens hun eerste infectie met het micro-organisme.
In medicijnen is de grootste overwinning in immunologie vaccinatie, dit is een procedure die ervoor
zorgt dat gezonde baby’s blootgesteld worden aan de ziekte zonder er ziek van te worden. vaccinatie
geeft het immuunsysteem de ervaring die het nodig heeft om een sterke respons af te geven zonder
ernstige gevolgen.
De eerste verdedigingslinie is aangeboren immuniteit, die fysieke en chemische barrières combineert
met snelle reacties die infecterende micro-organismen elimineren voordat ze menselijk weefsel
verstoren. Deze mechanismen stoppen de meeste infecties, maar wanneer ze falen, worden de
gerichte en krachtige verdedigingen van adaptieve immuniteit in het spel gebracht. Deze passen zich
aan het specifieke micro-organisme aan en worden tijdens de infectie voortdurend verfijnd. Meestal
succesvol, de adaptieve immuunrespons verwijdert de infectie en heeft een langdurig geheugen dat
herhaling voorkomt.
De hele gemeenschap van microbiële soorten die het menselijk lichaam bewoont (huid, mond, darm
of vagina) wordt de microbiota genoemd. Commensale organismen (bacteriën uit het eigen lichaam)
verbeteren de menselijke voeding door verteerd voedsel te verwerken en enkele van onze essentiële
vitamines te maken. Ze beschermen ook tegen ziekten, omdat hun aanwezigheid kolonisatie door
ziekteverwekkende micro-organismen helpt voorkomen. De bacterie Escherichia coli, een belangrijk
onderdeel van de gezonde menselijke darmmicrobiota, scheidt bijvoorbeeld niet alleen om de
ruimte, maar scheidt ook antibacteriële eiwitten af, colicines genaamd, die andere bacteriesoorten
uitschakelen en hun kolonisatie van de menselijke darm voorkomen. Bij een antibiotica kuur worden
naast de pathogenen bacteriën ook de commensale bacteriën gedood. Hierdoor kunnen nieuwe
pathogenen bacteriën in bijvoorbeeld de darmen zitten wat vervolgens kan leiden tot een nieuwe
infectie.
,Elk micro-organisme dat een ziekte veroorzaakt is als pathogeen gelabeld. De laatste categorie omvat
de opportunistische pathogenen. In de beginjaren van de pandemie van het humaan
immunodeficiëntievirus (hiv), toen er geen effectieve therapie was, stierven bijna alle mensen die
besmet raakten. Hun immuunsysteem raakte uitgeput door de hiv-infectie, maar hun dood werd
veroorzaakt door verschillende opportunistische pathogenen.
Pathogene bestaan uit 4 groepen: virussen, bacteriën, schimmels en parasieten.
De huid geeft het menselijk lichaam een formidabele verdediging tegen infectie. Het is een epitheel
dat wordt beschermd door een taaie, ondoordringbare buitenste barrière van lagen verhoornde
cellen. Epitheel is een algemene naam voor de cellagen die het buitenoppervlak en de binnenste
holtes van het lichaam bekleden. De huid kan echter worden beschadigd door fysieke schade, zoals
wonden, brandwonden of chirurgische ingrepen, waardoor zachte weefsels worden blootgesteld en
ze kwetsbaar worden voor infecties. Doorlopend met de huid zijn de epithelia ie de luchtwegen, het
maagdarmkanaal en het urogenitale kanaal bekleden. Op deze plekken is de huid bekleed met
speciale weefsels die communiceren met de omgeving en zijn meer vatbaar voor microbiële infectie.
Deze weefsels zijn bekleed met mucus. Dit is een dikke vloeistof laag die bestaat uit glycoproteïne,
proteoglycans en enzymen.
Alle epithelia produceren antimicrobiële peptiden die bacteriën, schimmels en omhulde virussen
doden door het gemeenschappelijke mechanisme van verstoring van hun membranen. Tranen en
speeksel bevatten lysozym, een enzym dat bacteriën doodt door hun celwanden af te breken. Ook
het afschrikken van micro-organismen zijn de zure omgevingen van de maag, vagina en huid.
De aangeboren afwering bestaat uit twee fases:
1. Het herkennen dat er een pathogeen aanwezig is. dit bevat soluble eiwitten en cell surface
receptoren die kunnen binden aan het pathogeen of humane cellen en plasma eiwitten die
aangepast zijn door het pathogeen.
2. Effector mechanismes doden het pathogeen. De effector mechanismen worden bemiddeld
door effectorcellen die bacteriën opslokken, met virus geïnfecteerde cellen doden en
protozoa aanvallen. De effectorcellen worden geleid door complement, een systeem van
plasma eiwitten dat de effectorcellen aanstuurt door pathogenen te labelen met moleculaire
vlaggen.
De receptoren in cellen van beschadigd weefsels detecteren een bacterie en de cellen sturen kleine
messenger eiwitten genaamd cytokines naar het beschadigde weefsel toe. Cytokines binden
receptoren aan de effector cellen van het aangeboren immuunsysteem om een immuun respons op
te wekken. Deze immuunrespons geeft vaak een opzwelling in het geïnfecteerde weefsel.
cytokinen veroorzaken verwijding van nabijgelegen bloedcapillairen, waardoor de bloedstroom
toeneemt, waardoor de huid warm en rood wordt. vasculaire verwijding creëert openingen tussen de
cellen van het endotheel, de dunne laag gespecialiseerd epitheel die het inwendige van bloedvaten
bekleedt. dit maakt het endothemlium beter doorlaatbaar, waardoor de lekkage van bloedplasma in
het bindweefsel toeneemt. uitzetting van het loca-vloeistofvolume of oedeem veroorzaakt zwelling,
, oefent druk uit op de zenuwuiteinden en veroorzaakt pijn. Cytokines veranderen de eigenschappen
van het vasculaire endotheel waardoor witte bloedcellen naar het beschadigde weefsel kunnen.
witte bloedcellen die naar het geïnfecteerde weefsel worden gerekruteerd, dragen bij aan de
ontsteking en worden in deze context ontstekingscellen genoemd. infiltratie van cellen in het
ontstoken weefsel verhoogt de zwelling. en de cellen geven chemicaliën af die pijn veroorzaken. het
voordeel van het ongemak en de misvormingen veroorzaakt door ontstekingen is dat een leger van
cellen van het immuunsysteem en oplosbare effectormoleculen snel en in grote hoeveelheden naar
het geïnfecteerde weefsel kan worden gebracht.
sommige infecties overtreffen de aangeboren immuunrespons, en komen zelfs vaker voor bij mensen
die arm zijn, ondervoed, slecht gehuisvest, slaapgebrek hebben of op andere manieren gestrest en
onzeker zijn. wanneer dit gebeurt, werkt de aangeboren immuunrespons om de verspreiding van
infectie te minimaliseren, terwijl witte bloedcellen, lymfocyten genaamd, worden verwijderd om de
kracht en focus van de immuunrespons te vergroten. de unieke bijdrage die lymfocyten leveren aan
de verdediging van het menselijk lichaam is de adaptieve immuunrespons. dit is georganiseerd rond
de bestaande infectie en de aangeboren immuunrespons en past die respons aan de unieke
kenmerken van de infecterende ziekteverwekker aan.
de belangrijke verschillen tussen het aangeboren en adaptieve immuunsysteem zijn de receptoren
die lymfocyten gebruiken om pathogenen te herkennen. In het aangeboren systeem zijn er heel veel
receptoren voor allemaal verschillende groepen pathogenen maar zijn niet specifiek voor een
bepaald pathogeen. Receptoren van het adaptieve systeem herkennen pathogenen door maar een
type cel receptor te gebruiken.
sommige van de lymfocyten die hebben bijgedragen aan een succesvolle adaptieve immuunrespons,
blijven in het lichaam aanwezig en worden geselecteerd om een langdurig immunologisch geheugen
van de ziekteverwekker te verschaffen. deze geheugencellen maken latere ontmoetingen met
dezelfde ziekteverwekker mogelijk om een sterkere en snellere adaptieve immuunrespons op te
Voordelen van het kopen van samenvattingen bij Stuvia op een rij:
Verzekerd van kwaliteit door reviews
Stuvia-klanten hebben meer dan 700.000 samenvattingen beoordeeld. Zo weet je zeker dat je de beste documenten koopt!
Snel en makkelijk kopen
Je betaalt supersnel en eenmalig met iDeal, creditcard of Stuvia-tegoed voor de samenvatting. Zonder lidmaatschap.
Focus op de essentie
Samenvattingen worden geschreven voor en door anderen. Daarom zijn de samenvattingen altijd betrouwbaar en actueel. Zo kom je snel tot de kern!
Veelgestelde vragen
Wat krijg ik als ik dit document koop?
Je krijgt een PDF, die direct beschikbaar is na je aankoop. Het gekochte document is altijd, overal en oneindig toegankelijk via je profiel.
Tevredenheidsgarantie: hoe werkt dat?
Onze tevredenheidsgarantie zorgt ervoor dat je altijd een studiedocument vindt dat goed bij je past. Je vult een formulier in en onze klantenservice regelt de rest.
Van wie koop ik deze samenvatting?
Stuvia is een marktplaats, je koop dit document dus niet van ons, maar van verkoper liekekoene. Stuvia faciliteert de betaling aan de verkoper.
Zit ik meteen vast aan een abonnement?
Nee, je koopt alleen deze samenvatting voor €5,49. Je zit daarna nergens aan vast.
Is Stuvia te vertrouwen?
4,6 sterren op Google & Trustpilot (+1000 reviews)
Afgelopen 30 dagen zijn er 71184 samenvattingen verkocht
Opgericht in 2010, al 14 jaar dé plek om samenvattingen te kopen