Samenvatting kerntaak 2
Hoofdstuk 1; Waar gaat het om in de verpleging?
Gezondheid is een toestand van volledig lichamelijk, geestelijk en maatschappelijk welzijn en niets
slechts de afwezigheid van ziekten of andere lichamelijke gebreken.
In de wet BIG staan twee groepen beroepen specifiek beschreven onder artikel 3 en artikel 34
beroepen.
- Voor de artikel 3 beroep zijn de opleidingseisen vastgesteld. De beroepstitel is wettelijk
beschermd.
Hiervoor sta je ingeschreven in het BIG register. De beroepen vallen onder het tuchtrecht
- Arts, apotheker, fysio, psychotherapeut, tandarts, verloskundige, verpleegkundige
Voor het artikel 34 beroepen zijn de opleidingseisen ook vastgesteld. Er is echt geen wettelijk
register.
- Apothekersassistent, logopedist, ergotherapie, mondhygiënist, oefentherapeut,
verzorgende etc.
BIG-wet en voorbehouden handelingen : Beroepsuitoefening Individuele Gezondheidszorg.
- Richt zich op de gezondheid van 1 persoon (beoordelen, bevorderen, bewaken en
beschermen)
- Doel : bevorderen en bewaken van de kwaliteit van zorg (beschermt de patiënt tegen
ondeskundig en onzorgvuldig handelen).
- Het is een kader wet (grenzen waarbinnen iets mag gebeuren zijn vastgelegd).
- Zelfstandig bevoegd = arts (evt. tandarts en sommige verloskundige)
- Niet zelfstandig bevoegd = verpleegkundige (in opdracht van zelfstandig bevoegde iets doen)
Registertitel: dit zijn verpleegkundige. Dit betekend dat je alleen de titel verpleegkundige mag
voeren als je in het register bent ingeschreven.
BIG-register : elke 5 jaar opnieuw aantonen van kennis en vaardigheden (werkervaring + scholingen)
Functionele zelfstandigheid : geldt voor verpleegkundige. Betekent dat bij bepaalde handelingen de
zelfstandig bevoegde (arts) niet aan het vereiste van toezicht hoeft te voldoen (komt al vaak voor).
Bv. katheteriseren ect.
Bekwaam ben je als je de opleiding volgt en verschillende handelingen technisch gezien goed kan
uitvoeren. Je weet wat het inhoud, de complicaties zijn en kan de gevolgen goed inschatten.
Bekwaamheidsverklaring: dit wordt gedaan om de bekwaamheid van een zorgverlener schriftelijk
vast te leggen. Dit schept duidelijkheid maar is geen wettelijke eis.
Beroepscode : geeft een beschrijving over hoe je als beroepsbeoefenaar behoort te gedragen
(waarden & normen). De code bevat internationaal gelden normen voor V&V, gericht op wereldwijd.
RUMBA: Verpleegdoel: is wat de verpleegkundig een de zorgvrager willen bereiken nadat de zorg is
verleend. De formulering van dit verpleegdoel moet voldoen aan de volgende eisen :
- R = relevant ; eis heeft betrekking op het onderwerp
- U = (understandable) begrijpelijk ; eis is begrijpelijk voor alle medewerkers & slechts voor 1
uitleg vatbaar
- M = (measurable) meetbaar ; eis is meetbaar concreet waar te nemen en te toetsen
, - B = (behavioral) gedrag ; eis is beschreven in waarneembaar gedrag
- A = (attainable) haalbaar ; eis is haalbaar onder de omstandigheden
SMART
- S = specifiek
- M = meetbaar
- A = acceptabel
- R = realistisch
- T = tijdslimiet
De 3 soorten criteria van SMART:
- Product of uitkomst criteria : wat wil ik bereiken
- Procescriteria : wat moet ik doen om het doel te bereiken (afspraken over uitvoering)
- Structuurcriteria : wat heb ik nodig om het doel te bereiken (voorwaarden voor de zorg)
Paramedici: In de zorg kennen wij ook de zogenoemde paramedische disciplines, dit zijn de mensen
die ook bij de zorg betrokken zijn buiten de artsen en verpleegkundigen om. Dit is wel
samenhangend met het geneeskundige proces. Voorbeelden van paramedici zijn logopedie,
ergotherapie, fysiotherapie en diëtetiek. Zij stellen hun eigen behandelplan vast.
Hoofdstuk 2; Waar werken verpleegkundigen?
Deze indelingen zeggen iets over hoe de zorg bereikbaar is voor de zorgvrager en waar de zorg
verleend wordt
- Nuldelijnszorg: basisgezondheidszorg. Dit is de preventieve zorgbehoefte; bijvoorbeeld de
GGD met onder meer de bestrijding van infectieziekten zoals geslachtsziekten (SOA, Aids).
- Eerstelijnszorg: de zorg waarmee zorgvragers over het algemeen als eerste mee in contact
komen. Huisarts, tandarts, verloskundige, paramedici, en verpleging in thuiszorg. Dit is vaak
zorg het dichtst bij de woonplek.
- Tweedelijnszorg: Dit is specialistische zorg in een centra waar ook opname mogelijk is,
hiervoor is een verwijzing voor nodig. Dit zijn onder meer algemene, psychiatrische
ziekenhuizen, en privé klinieken.
- Derdelijnszorg: een beperkt aantal centra; academische ziekenhuis met topklinische zorg.
Waar wetenschappelijk onderzoek plaats vindt. Maar ook permanente zorg in instellingen;
als verpleeghuizen.
Indeling in de plek waar de zorg plaatsvindt
- Extramurale zorg: de zorg die de zorgvrager krijgt, in de eigen woonomgeving. Bijv.
terminale zorg thuis
- Intramurale zorg: de zorg vindt plaats waar de zorgvrager is opgenomen. Dit is vaak in AGZ
en GGZ.
- Semimurale zorg: iemand krijgt zorg voor een deel van de dag in een instelling, terwijl hij
verder de dag thuis of ergens anders verblijft. Bijv. revalidatie.
- Transmurale zorg: zorg die gericht is op de behoeften van zorgvrager. Dit is samenwerking
tussen verschillende zorg. Bijv. de thuiszorg die voor een kankerpatiënt zorgt, terwijl voor de
epidurale pijnbestrijding een gespecialiseerde verpleegkundige uit het ziekenhuis komt.
Ketenzorg = een manier om tegemoet te komen aan het beleid van vraaggerichte zorg. Deze
onderdelen kunnen zowel intra- als extramuraal gegeven worden. Verschillende hulpverleners zijn
verantwoordelijk voor deze zorg. Bijvoorbeeld mensen die een beroerte hebben gehad gaan een
traject door van ketenzorg.
, Sociale kaart = een overzicht van de instellingen en beroepsbeoefenaren in een bepaalde regio. Al de
instellingen en beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg zijn hier overzichtelijk weer gegeven.
Men maakt meestal gebruik van twee indelingen.
- Bij de ene indeling wordt de zorg omschreven in lijnen; van nulde lijn tot derde lijn
- De andere indeling gebruikt de termen intramurale en extramurale zorg en alles wat daar
tussen zit.
Visie = de eigen ideeën die je hebt bv. over hoe iemand verpleegd zou moeten worden. Op basis van
je eigen visie maak je keuzes en doe je bepaalde dingen wel en andere dingen niet.
- Magisch-religieus ziektebegrip : men ziet de ziekte a.g.v. boosheid van goden of kwade
machten. Oplossing wordt gezocht in brengen van offers en verdrijven van geesten.
(Hindoeïsme, Christelijk). Zijn bv. tegen bloedtransfusie, volgens geloof komt alles goed als je
maar volgens het geloof leeft.
- Natuurwetenschappelijk ziektebegrip : men ziet ziekte op als orgaanstoornis. Als een
onderdeel/orgaan) niet functioneert is een mens ziek. Invloed van genen op gezondheid is
groot (niet gezonde levenswijze)
- Gedragswetenschappelijk ziektebegrip : men ziet ziekten als gedragsziekten. Ziekte heeft te
maken met manier van leven, waarbij preventie belangrijk is. Bv relatie tussen roken en
lonkanker.
Diagnose-gestuurde verpleging : de verpleegkundige stelt de te verlenen zorg vast op basis van
diagnosen, in overleg met de zorgvrager.(Patronen van Gordon)
Behoefte-gestuurde verpleging : de verpleegkundige richt zich op ondersteuning van zorgvrager bij
het invullen van wensen en behoeften (zorgvrager stuurt dit proces).
Taakgericht verplegen = de werkzaamheden van die dag worden verdeeld over aanwezige
verpleegkundigen en verzorgenden, iedereen doet wat (dus je hebt niet echt vaste patiënten).
Nadeel : niet patiëntgericht kunnen verplegen.
Teamverpleging = werkzaamheden worden over een groep verpleegkundige verdeeld die de totale
verantwoordelijkheid voor de zorgvragers heeft. Afdeling verdeeld in units.
Voordeel : patiënten krijgen ‘eigen’ verpleegkundigen (patiëntgericht i.p.v. taakgericht)
Nadeel : wordt veel samengewerkt, kan soms mis gaan tussen communicatie + niet op schieten
tussen collega’s.
Eerst Verantwoordelijke Verpleegkundige (EVV) = verantwoordelijk voor de totale zorg van één of
meerdere patiënten bij start opname en eindigt bij ontslag. De EVV delegeert zorg over aan een
collega (opdrachten, richtlijnen, aanwijzingen, verpleegplan).
- Voordeel : duidelijkheid voor zorgvrager, weten bij wie ze terecht kunnen, eerder
vertrouwensrelatie.
- Nadeel : verantwoordelijkheid kan te groot zijn of patiënt en EVV liggen elkaar niet.
Casemanagement = organisatiemodel dat meerdere vormen kent (vooral in GGZ). Het is de
verantwoordelijke persoon en vertrouwenspersoon.
Casemanager verleent zelf de hulp / zorgt ervoor dat alle hulpverleners aan hetzelfde doel
werken en geen dubbel werk doen. (zelfde voor en nadelen als bij EVV).
Coördinatie van zorg : bewust en doordacht zorg dragen voor de continuïteit (voortgang) en
afstemming van zorg.
De kwaliteit van samenwerking wordt beïnvloed door structurele factoren :
- Organisatievorm van de afdeling : hoe zijn taken en verantwoordelijkheden verricht
(teamverpleging of taakgericht verplegen?)
