Die weibe rose
Samenvatting
In dit boek beschrijft Inge Scholl het verhaal van haar broer Hans en zus Sophie die zich tijdens de
Tweede Wereldoorlog verzetten tegen het Duitse regime.
Als de ideologie van Hitler langzaam het land binnendruppelt, lijkt er eerst nog niets aan de hand te
zijn. Ook Hans en Sophie gaan bij de Hitlerjugend. Met de Hitlerjugend gaan ze op kamp en doen ze
allerlei leuke dingen. Vader laat hen gaan maar heeft zo zijn bedenkingen. Hoe langer ze bij de
Hitlerjugend zitten, hoe meer Hans en Sophie merken dat er iets mis is. Hans, de altijd zo opgewekte
jongen, merkt aan de mensen dat ze er rare ideeën op nahouden wat betreft de joden bijvoorbeeld.
Ze komen op een punt waar ze de Hitlerjugend verlaten.
Hans studeert ondertussen. Hans heeft veel vrienden op zijn nieuwe opleiding en nadat de jongere
Sophie ook is gaan studeren, wordt ze opgenomen in de vriendengroep van Hans. Inmiddels is het zo
ver gekomen dat het land volop in oorlog is. Hans en zijn vrienden zien alles aan en kunnen dit niet
aan hen voorbij laten gaan. Ze schrijven allerlei pamfletten. De pamfletten waren intellectueel en er
werden citaten van klassieke schrijvers gebruikt om hun punt duidelijk te maken. In de pamfletten
beschreven de jongeren het feit dat Duitsland aan de ondergang geholpen zou worden met wat er op
dit moment gebeurde. Ook riepen de jongeren mensen op om in verzet te gaan, zoals te lezen is in dit
stukje: Als iedereen wacht tot de ander begint, zullen de boden van de werkende Nemesis
onstuitbaar oprukken en dan zal ook het laatste slachtoffer zinloos in de muil van de onverzadigbare
demon geworpen worden. Daarom moet iedereen zijn verantwoordelijkheid binnen de cultuur van
het christendom en het avondland kennen en zich in dit laatste uur verzetten waar hij maar kan, en in
actie komen tegen de gesel van de mensheid, tegen het fascisme en elk aanverwant systeem van de
absolute staat. Pleeg passief verzet waar je maar kunt, verhinder dat deze atheistische
oorlogsmachine blijft draaien, voordat het te laat is, voordat ook de laatste steden, net als Keulen,
zijn veranderd in een puinhoop en voordat ook de rest van de jeugd van het volk ergens voor de
hybris van een Untermensch is doodgebloed. Vergeet niet dat elk volk de regering verdient die het
kan uithouden!
De jongeren weten dat wat zij doen, gevaarlijk is. Er hoeft maar één persoon te zijn die hen ziet, één
persoon te zijn die hoort dat zij bij de verzetsgroep ‘De witte Roos’ horen. Er wordt dan ook erg
zorgvuldig omgegaan met nieuwe mensen die bij hun groep willen horen. Er zijn verschillende
mensen die dat willen, zo ook een professor. De jongens en Sophie komen vaak ’s avonds bij elkaar
om te discussiëren over verschillende onderwerpen die met de oorlog te maken hebben.
Dan worden de jongens opgeroepen voor hun dienstplicht. Terwijl ze in Rusland vechten, wordt de
vader van Hans gevangen genomen. Het broertje van Hans en Sophie is ook in Rusland. Hans zegt
tegen hem dat ze het moeten zien als een eremedaille, dat hun vader in de gevangenis zit. Zij
verzetten zich tenminste.
Even later komen de jongens weer terug uit Rusland en begint het volgende studiejaar. Ze gaan weer
verder met hun verzet. Ze verspreiden heel veel pamfletten in de grote steden, ze bekladden muren
met teksten als ‘Weg met Hitler’ en ‘Vrijheid’. Het is erg spannend om dat te doen; er zijn immers zo
veel mensen die uitkijken naar ‘verraders’.
Sophie en Hans willen dat de pamfletten ook de universiteiten binnenkomen, zodat meer studenten
zich bij het verzet zullen voegen. Net als ze een grote stapel van de pamfletten verspreiden in de
universiteit, ziet de huisbaas hen. Niet lang daarna worden ze opgepakt en in de gevangenis gegooid.
, Urenlang worden Sophie en Hans verhoord en Sophie en Hans doen hun best om alle ‘misdaden’ die
ze hebben begaan, zichzelf toe te schrijven zodat hun vrienden daar niet voor berecht kunnen
worden. Wonder boven wonder mogen hun ouders hen nog even zien voordat hun vonnis voltrokken
wordt. Ze zijn trots op hun werk, hebben iedereen vergeven en vragen hun ouders de groeten te
doen aan hun vrienden. De beulen die het vonnis hebben voltrokken gaven later aan nog nooit
mensen zo te hebben zien sterven. Ze wisten dat zij vermoord werden, maar dat hun werk een barst
had geslagen in het stevige bolwerk van Hitler. Het was niet voor niets.
AUTEUR
Inge Scholl (1917-1998)
Hoofpersonage - zus van de auteur Sophie en broer van de auteur Hans
De zus heeft ook alles meegemaakt
Waargebeurd verhaal
1952 is dit verhaal geschreven
INFO
Geschreven na de 2e wereld oorlog
Bezig met het verwerken van de 2e wereld oorlog
PERSONAGES
Vader: Robert Scholl, burgemeester van gemeente Forchtenberg, verhuist naar Ulm 1932. of the First
World War he refused combat duty and would serve only as a medical orderly.
Moeder: Magdalena Scholl, She became a nurse and served in a military hospital during the First
World War.
Kleine broer: Werner Scholl, overlijd als soldaat aan het oostfront - rusland
Auteur: Inge Scholl
Zus: Elizabeth
Zus: Sophie, 9 mei 1921 forchtenberg, rechtvaardigheid, vrolijk meisje had veel plezier. Studeert in
Munchen filosofie en biologie, hield zich graag met politiek bezig, werd lid van de verzetgroep die
Weiße rose, zij moest werken in een munitiefabriek
Broer: Hans, 22 september 1918, na denker, kritisch, rechtvaardigend, studeerde geneeskunde sinds
1940 aan universiteit in Munchen, dat is ook de school waar ze de pamfletten verspreiden, samen
met zijn vrienden lid van een studenten compagnie en ze kunnen opgeroepen worden als
zorgverlener, ook lid van hitler jugend (hier deden ze ook leuke activiteiten), partij taak congress
NSDAP (hij merkte een hele andere gedachtegang, hij wilde zich distantiëren van Hitler jugend omdat
hij bewust werd van de gruwelijkheid), belangrijkste persoon oprichting Weiße rose.
Alexander Schmorell: lid verzetgroep. Alexander Schmorell wird 1917 in Orenburg in Russland
geboren. Alexander wird sein Geburtsland immer als geistige Heimat betrachten, er beschäftigt sich
intensiv mit russischer Kunst und Literatur. Er studiert zunächst in Hamburg Medizin, dann in
München. Dort entdeckt er seine Begeisterung für Bildhauerei und Zeichnen. An der Ostfront muss er
in deutscher Uniform an einem Vernichtungskrieg gegen Russland teilnehmen. Es gelingt ihm aber,
Kontakt zu Landsleuten aufzunehmen.
