Samenvatting
Samenvatting wasted why educating isn't educating
Vrij uitgebreidde samenvatting van het boek van Frank furedi.
[Meer zien]Voorbeeld 3 van de 18 pagina's
Voorbeeld 3 van de 18 pagina's
In winkelwagengesponsord bericht van onze partner
Gekoppeld boek
Titel boek:
Auteur(s):
- Uitgave:
- ISBN:
- Druk:
Voorbeeld van de inhoud
Samenvatting boek theoretische pedagogiek Furedihttps://ebookcentral.proquest.com/lib/rug/reader.action?docID=5309578
Paradox van onderwijs
Onderwijs is aan de ene kant of we de wereld genoeg lief hebben om verantwoordelijkheid te
nemen, maar het is ook of we onze kinderen genoeg liefhebben om ze niet uit te sluiten van de
wereld. Er zijn veel problemen in het onderwijs en leraren en ouders krijgen hier vaak de schuld van.
Leraren geven de schuld aan regering en inspecteurs, en hun weer aan leraren. Leraren geven ook
schuld aan storende kinderen en hun families. Onderwijs is dus een slagveld geworden waarop vaak
zinloze conflicten worden uitgevochten.
Tegenwoordig wordt onze verantwoordelijkheid voor opvoeding van jongeren gemakkelijk over het
hoofd gezien en de samenleving communiceert de waarschuwing. Onderwijs is meer dan een
activiteit die je overlaat aan professionals. Volwassenen worden aangemoedigd om afstand te
houden van andermans kinderen, maar volwassenen zijn niet alleen individuen maar leden van
grotere wereld van volwassenen. Een gesprek tussen generaties is een essentieel onderdeel van
onderwijs en wanneer volwassenen de verbinding met de jongeren verliezen, houden ze op een
volwassen rol te spelen.
Scholen moeten niet de schuld krijgen als ouders zelf een afschuwelijk voorbeeld afgeven.
Veel leerkrachten nemen de houding aan dat de ouder de vijand is, want kinderen
weerspiegelen gedrag van ouders en dit kan slecht gedrag en gewelddadig zijn. Er zijn meer
opdringerige ouders nodig om scholen te verbeteren. Ze moeten het gezag van leraren
versterken en ondersteunen, maar vaak bekritiseren ouders ze in bijzijn van hun kinderen.
Dit geeft aan dat ouders niet bereid zijn om samen te werken voor jongere generaties.
Onderwijs is de opslagplaats geworden van de problemen van volwassen samenleving.
Motivatietechnieken en pedagogische expertise kunnen dit niet compenseren. Het onderwijs
wordt gered door degenen die het willen veranderen om problemen van samenleving op te
lossen.
Het symptoom van de crisis verwarren met de oorzaak
Scholen hebben onvermogen om veel te doen aan schijnbare onderpresteren van leerlingen uit arme
gemeenschappen, maar andere beweren dat leraren aan die kinderen te veel tijd besteden en
slimme mensen over het hoofd zien. Beleidsmakers maken zich zorgen over beide. Iedereen blijft
discussiëren over betekenis en doel van onderwijs. Vaak hebben discussies de neiging juist meer te
verwarren. Verschillende symptomen zijn alleen een resultaat van een meer fundamenteel probleem
en dat is volwassen autoriteit. Dit in 5 opzichten:
1. De status van volwassenen heeft ertoe geleid dat hun kennis en autoriteit van onderwerpen
vaak in twijfel worden getrokken door onderwijsdeskundigen.
2. Het gezag van formele scholing en onderwijs wordt in twijfel getrokken door beleidsmakers
door informele vormen van leren.
3. Gezag van ouders heeft invloed op status leraar. Leraren moeten een rol van gezag en
facilitator op zich nemen, maar ze worden steeds meer gelijk getrokken met leerlingen.
Autoriteit van leraren berust op expertise in een vak, maar er is een waardeverlies in
vakkennis.
4. Door verwarring rond rol en status volwassenen is er een verlies opgetreden in vertrouwen
in het vermogen van samenleving om jongere generaties te socialiseren. Als gezag ouders
afneemt, neemt rol van school toe, met name op het gebied van socialisatie.
5. Door status van volwassenen is er een verlies van lef over het beheer van de klasdiscipline.
Leerkrachten geven aan dat ze risico lopen door agressief gedrag van kinderen.
,Alleen discipline vormt een publieke zorg. Discipline gaat niet alleen over het omgaan met slecht
gedrag, het heeft een creatieve dimensie in het cultiveren en disciplineren van de smaak en
gevoeligheden van jonge mensen. Binnen het lesgeven ligt de nadruk op het uitvinden van
motiverende technieken. Er is tegenwoordig een accentverschuiving van onderwijzen naar leren en
een verschuiving in autoriteit van leraar naar autoriteit leerling. Veel scholen beweren dat het hun
taak is om leerlingen de kans te geven hun mening te uiten.
- Leerlingen raken gemotiveerd door een combinatie van verschillende factoren.
Levenservaring en de wens om iemands levenskansen te verbeteren hebben vaak voor
motivatie gediend om opleiding serieus te nemen. Ook inspiratie van leraren en invloed van
familie en gemeenschap helpen daarbij. Motivatietechnieken zijn nuttige hulpmiddelen maar
zelden succesvol. Zo zijn er allemaal technieken voor het lezen gemaakt, maar deze helpen
ook niet.
De infantilisering van het onderwijs
De pedagogiek moet altijd bezig zijn om enthousiasme van studenten te bevorderen. Volwassenen
hebben bij het overbrengen alleen moeite met het respect van jongeren winnen. Ongeïnteresseerde
leerlingen dienen als herinnering aan de ineffectiviteit van volwassen leiderschap. Te vaak worden
kinderen kinderachtig behandeld door opvoeders die ervan uitgaan dat spelen ideale voertuig is om
te leren. Dit wordt alleen steeds vaker gebruikt in het hele onderwijssysteem. Competitie sport kan
volgens sommige ook niet meer, want mensen die niet 1 e worden lopen een langdurig trauma op die
gevoel van eigenwaarde beschadigt. Kinderen immuniseren tegen verliezen zou hen motiveren. Deze
mensen onderschrijven ook de illusie dat als kinderen gelukkig zijn, ze motivatie hebben. Hierdoor
wordt kritiek en negatieve dingen beperkt, maar dit is juist goed voor veerkracht en vermogen om
ermee te gaan ontwikkelen. Hierdoor wordt het omgaan met moeilijke situaties niet meer geleerd.
- Ouders diagnosticeren een angstige reactie van jonge mensen door het te noemen
schoolfobie.
De paradox van het onderwijs
Instituut onderwijs wordt steeds serieuzer genomen. Hoe meer mensen van school verwachten, hoe
minder kinderen verwachten. En hoe meer samenleving investeert in onderwijs, hoe minder we het
waarderen als iets belangrijks. Onderwijs wordt geprezen om zijn potentiële bijdrage aan
economische ontwikkeling en wordt erkend als centraal instrument voor het stimuleren van sociale
integratie en mobiliteit. Veel mensen geloven in het vermogen van onderwijs om sociale problemen
te overwinnen zoals verschillen en ongelijkheden, anderen zeggen dat we niet voldoen aan alle hoge
verwachtingen die de samenleving ons oplegt.
Onderwijs werkt wanneer het als op zichzelf staand belangrijk wordt beschouwd en kinderen
wordt geleerd op zichzelf te waarderen. Klaslokaal moet worden ingewijd van liefde en
gewoonte om te leren. Onderwijs moet een doel zijn en niet een middel voor een doel.
Onderwijs is tegenwoordig begiftigd met de missie om dringende praktische problemen op te
lossen. Verspilde kansen, verspild potentieel en verspilde jeugd zijn symptomatisch voor het
onvermogen van de volwassen samenleving om betekenis te geven aan haar gezag en
onderwijs.
H1: Wegwerppedagogiek
Politici rommelen graag met de werking van het onderwijssysteem, want het beleid wordt steeds
veranderd en dit gebeurt met hoge snelheid van introduceren, implementeren en wijzigen. De
belangrijkste rechtvaardiging hiervoor is de bewering dat scholen het risico lopen irrelevant te
worden voor mensen die in een snel veranderende wereld leven. Ook de houdingen en
verwachtingen van ouders, politici en samenleving zijn veranderd. Door de opkomst van industrie,
werkgelegenheid, technologie en samenleving is de behoefte aan onderwijs en opleiding
, getransformeerd, ook met de introductie van nieuwe ideeën over levenslang leren, gepersonaliseerd
onderwijs en zelfgestuurd leren.
De fetisjisering van verandering
Met verandering wordt het heden losgekoppeld van het verleden en de discussie over de relatie
tussen onderwijs en verandering wordt vaak overspoeld door de waan van het moment en
oppervlakkige symptomen van nieuwe ontwikkelingen. Verandering moet toekomstgericht zijn
volgens QCA (qualifications and curriculum autority) en moet reageren op de krachten die de
toekomst van onderwijs vormgeven. Argument voor veranderingen is dat de wereld ook continu aan
het veranderen is.
- Twee perioden: Het verleden waar niets of heel weinig veranderde en het huidige moment
waarop verandering onophoudelijk is. Je kinderen leven niet hetzelfde leven als jezelf.
- Heraclitus benadrukt dat verandering de enige realiteit is. Andere pedagogen zeggen ook dat
onderwijs getransformeerd moest worden om de snelheid van verandering bij te houden.
Maar kunnen scholen zich snel genoeg aan passen aan de veranderende wereld om hen heen
om te voorkomen dat ze museumstukken worden. De belangrijkste taak voor onderwijs is
om studenten voor te bereiden op een wereld waarin er minder orde, minder
voorspelbaarheid en meer chaos is.
De vlucht uit het verleden
De dramatisering van verandering maakt het verleden totaal irrelevant. Hierdoor worden mensen
ongevoelig voor het begrijpen van de invloed van een erfenis van menselijke ontwikkeling op hun
leven. Verandering is een kracht die het verleden vernietigt en eist dat mensen zich leren aan te
passen aan nieuwe ervaringen. Verandering heeft dus status gekregen van onweerlegbare waarheid
maar hiervoor is geen argument.
- Velen zoeken veiligheid in het omarmen van oude tradities, maar een overheersende
tendens is het vluchten voor het verleden. Stil blijven zitten in een wereld waar overleven
afhangt van aanpassingsvermogen is geen optie. Vanuit dit standpunt is het enige
onderwijsbeleid dat zinvol is een beleid dat gelijke trend kan houden met veranderingen
door mensen te helpen met aanpassen.
- Beleidsmakers presenteren verandering als een krachtige en chaotische kracht die in een
meedogenloos tempo en buiten menselijke controle werkt. Voor opvoeders is het van belang
niet achterop te raken.
- Waarschuwingen over economische gevolgen van op drift raken in wereld die steeds
complexer en innovatiever wordt, vormen de belangrijkste reden voor hervormingen op
scholen. Daarom worden problemen in verband met scholing vaak geïnterpreteerd als een
bedreiging voor het economisch welzijn en de welvaart.
De autoriteit van het nieuwe
De neiging om belangrijke continuïteiten met eerdere ervaringen uit te wissen, wordt retorisch
uitgedrukt met post-termen. Het duidt op een nieuwe wereld die de oude achter zich heeft gelaten.
In het onderwijsbeleid is het vieren van discontinuïteit een soort traditie geworden. Er wordt gezegd
dat als scholen niet bijhouden met de samenleving het land achterop raakt met concurrenten.
Onderwijs, training, wetenschap en onderzoek kunnen worden gezien als noodzakelijke
instrumenten voor succesvolle globalisering op welk gebied dan ook. De roep om verandering wordt
gepresenteerd als roep om verbetering van kwaliteit van het onderwijs.
- Motto Tony Blair (Brits politicus): ‘onderwijs, onderwijs, onderwijs’, duidt erop dat onderwijs
een ongekende betekenis heeft gekregen in nieuwe samenleving. Onderwijs wordt nu vaak
afgeschilderd als een tactiek om de veel bredere doelstelling van economische innovatie te
realiseren. Kennis en intelligentie zijn centraal komen te staan in economisch succes en
sociaal welzijn, hierin is onderwijs een economische hulpbron. Blair zegt ook dat onderwijs
het beste economische beleid is dat we hebben.
Voordelen van het kopen van samenvattingen bij Stuvia op een rij:
Verzekerd van kwaliteit door reviews
Stuvia-klanten hebben meer dan 700.000 samenvattingen beoordeeld. Zo weet je zeker dat je de beste documenten koopt!
Snel en makkelijk kopen
Je betaalt supersnel en eenmalig met iDeal, creditcard of Stuvia-tegoed voor de samenvatting. Zonder lidmaatschap.
Focus op de essentie
Samenvattingen worden geschreven voor en door anderen. Daarom zijn de samenvattingen altijd betrouwbaar en actueel. Zo kom je snel tot de kern!
Veelgestelde vragen
Wat krijg ik als ik dit document koop?
Je krijgt een PDF, die direct beschikbaar is na je aankoop. Het gekochte document is altijd, overal en oneindig toegankelijk via je profiel.
Tevredenheidsgarantie: hoe werkt dat?
Onze tevredenheidsgarantie zorgt ervoor dat je altijd een studiedocument vindt dat goed bij je past. Je vult een formulier in en onze klantenservice regelt de rest.
Van wie koop ik deze samenvatting?
Stuvia is een marktplaats, je koop dit document dus niet van ons, maar van verkoper senneidsardi. Stuvia faciliteert de betaling aan de verkoper.
Zit ik meteen vast aan een abonnement?
Nee, je koopt alleen deze samenvatting voor €6,99. Je zit daarna nergens aan vast.
Is Stuvia te vertrouwen?
4,6 sterren op Google & Trustpilot (+1000 reviews)
Afgelopen 30 dagen zijn er 52928 samenvattingen verkocht
Opgericht in 2010, al 14 jaar dé plek om samenvattingen te kopen