Gezondheidspatronen van Gordon
De Gezondheidspatronen van Gordon is een raamwerk dat gebruikt wordt om het
gezondheidsprofiel van een individu te evalueren. Er zijn 11 gezondheidspatronen die elk aspecten
van het individuele leven beoordelen die bijdragen aan de algehele gezondheid. Deze patronen
worden vaak gebruikt door zorgverleners om een volledig beeld te krijgen van de
gezondheidstoestand van een persoon en om te bepalen welke interventies nodig zijn om de
gezondheid te bevorderen en te behouden.
Door deze gezondheidspatronen te beoordelen, kunnen zorgverleners een algeheel beeld krijgen van
de gezondheidstoestand van een individu en kunnen ze bepalen welke interventies nodig zijn om de
gezondheid te bevorderen en te behouden. Bijvoorbeeld, als een individu problemen heeft met hun
slaappatroon, kan een zorgverlener aanbevelingen doen voor het verbeteren van hun slaapomgeving
of het veranderen van hun slaaproutine. Als een individu problemen heeft met hun voedingspatroon,
kan een zorgverlener voedingsadvies geven en eventueel een diëtist raadplegen.
Verpleegproces
Het verpleegproces is een systematische benadering die verpleegkundigen gebruiken om de
gezondheidszorg van patiënten te plannen, uit te voeren en te evalueren. Het verpleegproces
bestaat uit vijf stappen:
1. Anamnese en verzamelen van gegevens: Hierbij verzamelt de verpleegkundige gegevens over
de patiënt door middel van observatie, interview en fysiek onderzoek. Deze informatie
omvat zaken zoals de medische voorgeschiedenis van de patiënt, de huidige symptomen, de
psychosociale situatie, het niveau van functioneren en de omgevingsfactoren.
2. Verpleegkundige diagnose: Op basis van de verzamelde gegevens maakt de verpleegkundige
een verpleegkundige diagnose. Dit omvat het beoordelen van de patiënt en het identificeren
van de problemen en behoeften die de patiënt heeft op het gebied van fysieke,
psychosociale, en spirituele gezondheid.
3. Planning: Na het stellen van de verpleegkundige diagnose, stelt de verpleegkundige in
overleg met de patiënt en andere betrokken zorgverleners een verpleegplan op. Dit plan
bevat doelstellingen die gericht zijn op het oplossen van de geïdentificeerde problemen, en
specifieke acties die de verpleegkundige zal ondernemen om deze doelen te bereiken.
4. Implementatie: In deze stap voert de verpleegkundige de acties uit die zijn vastgesteld in het
verpleegplan. Dit omvat het geven van medicatie, het bieden van verpleegkundige zorg, het
uitvoeren van diagnostische tests en het communiceren met de patiënt en andere betrokken
zorgverleners.
5. Evaluatie: In deze stap beoordeelt de verpleegkundige of de doelen van het verpleegplan zijn
bereikt en of er eventuele veranderingen moeten worden aangebracht. Dit omvat het
herbeoordelen van de patiënt, het beoordelen van de effectiviteit van de verleende zorg en
het aanpassen van het verpleegplan indien nodig.
Het verpleegproces is een continu proces dat zich herhaalt en kan worden aangepast naarmate de
gezondheidstoestand van de patiënt verandert. Het doel van het verpleegproces is om effectieve,
hoogwaardige zorg te bieden die aansluit bij de individuele behoeften van de patiënt en om de
gezondheidsresultaten van de patiënt te verbeteren.
,OMAHA systeem
Het OMAHA System is een gestandaardiseerd classificatiesysteem voor de gezondheidszorg dat
wordt gebruikt door verpleegkundigen, maatschappelijk werkers en andere zorgverleners om de
gezondheidsbehoeften van individuen en gemeenschappen te beoordelen, plannen en evalueren.
Het is een flexibel systeem dat kan worden aangepast aan de specifieke behoeften van patiënten en
gemeenschappen. Het systeem maakt het mogelijk om gezondheidsgegevens efficiënt te verzamelen,
te analyseren en te gebruiken om de gezondheidsresultaten van patiënten te verbeteren.
De vier componenten van het OMAHA System zijn:
1. Problemen: Deze component beschrijft de gezondheidsproblemen van de patiënt. Het omvat
de medische en psychosociale aspecten van de gezondheid. Elk probleem wordt gecodeerd
volgens de categorie waar het onder valt, zoals fysieke gezondheid of psychosociale
gezondheid.
2. Interventies: Deze component beschrijft de acties die worden ondernomen om de
gezondheidsproblemen aan te pakken. Elke interventie wordt gecodeerd volgens de
categorie waar het onder valt, zoals fysieke zorg of gedragsondersteuning.
3. Resultaten: Deze component beschrijft de uitkomsten van de interventies. Elk resultaat
wordt gecodeerd volgens de categorie waar het onder valt, zoals fysieke uitkomsten of
psychosociale uitkomsten.
4. Waardering: Deze component beschrijft de evaluatie van de gezondheidszorg. Het omvat de
kwaliteit van de zorg, de tevredenheid van de patiënt en de verbetering van de gezondheid.
Elke waardering wordt gecodeerd volgens de categorie waar het onder valt, zoals
zorgkwaliteit of patiënttevredenheid.
Methodes bij het indiceren vanuit de positieve gezondheid
- De presentatiebenadering is gericht op het begrijpen van de gezondheidsbeleving van mensen en
biedt een meer holistische en persoonsgerichte aanpak van gezondheid en welzijn. Door te kijken
naar wat mensen als belangrijk beschouwen voor hun eigen gezondheid, kunnen interventies worden
ontwikkeld die beter aansluiten op de behoeften en wensen van individuen en gemeenschappen.
- De narratieve methode biedt een persoonsgerichte aanpak van gezondheid en welzijn en kan
helpen om de complexiteit van de persoonlijke ervaring van gezondheid en welzijn te begrijpen. Door
te luisteren naar de persoonlijke verhalen van individuen, kunnen zorgverleners beter begrijpen hoe
factoren als omgeving, sociale relaties en persoonlijke kenmerken van invloed zijn op hun
gezondheid en welzijn, en kunnen ze beter op hun behoeften inspelen.
- Bij SDM wordt de patiënt actief betrokken bij het nemen van beslissingen over hun gezondheid en
welzijn. De zorgverlener en patiënt werken samen om informatie te verzamelen over de
gezondheidssituatie van de patiënt en om opties te bespreken voor de behandeling of het beheer
van de aandoening of gezondheidsuitdaging. De client heeft de regie.
- De methode van betekenisgeving is gericht op het identificeren van factoren die bijdragen aan de
positieve gezondheid van een individu door te kijken naar de betekenis die zij geven aan hun
gezondheid en welzijn. Deze methode is gebaseerd op het begrip dat gezondheid niet alleen wordt
bepaald door de fysieke of biologische kenmerken van een persoon, maar ook door hun persoonlijke
interpretatie en betekenisgeving.
,- Door middel van Motivational Interviewing kan de persoon meer eigenaarschap nemen over hun
eigen gezondheid en welzijn en worden ze gemotiveerd om actie te ondernemen om positieve
veranderingen aan te brengen in hun leven. MI kan worden toegepast bij verschillende aspecten van
de positieve gezondheid, zoals het verbeteren van fysieke activiteit, het verminderen van stress, het
stoppen met roken, het verbeteren van slaap en het verbeteren van sociale relaties.
- De Salutogenese-methode richt zich op de vraag hoe mensen gezond blijven in plaats van hoe ze
ziek worden. Het gaat erom de factoren te begrijpen die bijdragen aan een gezond en bevredigend
leven, en hoe mensen hun veerkracht en welzijn kunnen versterken. Het idee is dat mensen beter in
staat zijn om om te gaan met stress en tegenslagen als ze beschikken over voldoende veerkracht en
welzijn.
Definitie gezondheid volgens Machteld Hubers
Huber benadrukt dat gezondheid meer is dan alleen de afwezigheid van ziekte. Het gaat om het
vermogen van mensen om om te gaan met uitdagingen en tegenslagen, en om zelf de regie te
voeren over hun eigen leven. Haar definitie benadrukt de veerkracht en het welzijn van mensen, en
sluit aan bij de visie van de positieve gezondheid die gericht is op het versterken van de gezondheid
in plaats van alleen het bestrijden van ziekte.
Meetinstrumenten
1. EDIZ = De methode (Early Detection of Impending Zoonotic Diseases) is gebaseerd op het feit dat
veel infectieziekten bij mensen oorspronkelijk afkomstig zijn van dieren. Door de verspreiding van
infectieziekten bij dieren nauwlettend te volgen, kunnen gezondheidsinstanties en wetenschappers
vroegtijdig mogelijke risico's voor de menselijke gezondheid identificeren en aanpakken.
2. STRAIN-INDEX = De Strain Index is een meetinstrument dat wordt gebruikt om de mate van fysieke
belasting en het risico op het ontwikkelen van werk-gerelateerde spier- en skeletaandoeningen
(MSD's) te beoordelen.
3. FPI = De FPI (FootPostureIndex) kan worden gebruikt om verschillende voetafwijkingen te
identificeren en de mate van afwijking te kwantificeren. Het kan ook worden gebruikt om de
effectiviteit van behandelingen voor voetproblemen te meten. Het instrument wordt vaak gebruikt in
de podotherapie en fysiotherapie en kan ook nuttig zijn voor sporters om blessures te voorkomen en
de prestaties te verbeteren.
4. Eenduidigheid in visie op zorg = Het meetinstrument kan bijdragen aan het verbeteren van de
kwaliteit van zorg door ervoor te zorgen dat alle zorgverleners binnen een organisatie dezelfde visie
op zorg hebben en deze visie ook uitdragen in hun dagelijkse werkzaamheden. Dit kan bijdragen aan
een betere afstemming van de zorg op de behoeften van de cliënt en een hogere tevredenheid van
zowel cliënten als zorgverleners en is bedoeld voor gebruik in de ouderenzorg zoals bij
dementerenden.
5. LWIG = Het meetinstrument LWIG (Leiden Quality of Work Questionnaire for Geriatric Care) is een
vragenlijst die is ontwikkeld om de kwaliteit van de arbeid in de ouderenzorg te meten met als doel
om ervoor te zorgen dat zorgverleners in goede arbeidsomstandigheden werken. Dit kan bijdragen
aan een hogere kwaliteit van zorg voor cliënten, omdat zorgverleners gemotiveerder en gezonder
zijn en beter in staat zijn om hun werk goed te doen.
6. Qualidem = Het meetinstrument Qualidem (Quality of Life in Dementia) is een vragenlijst die is
ontwikkeld om de kwaliteit van leven van mensen met dementie te meten. Het meetinstrument kan
bijdragen aan het verbeteren van de kwaliteit van zorg voor mensen met dementie door
zorgverleners en mantelzorgers meer inzicht te geven in de behoeften en ervaringen van mensen
met dementie. Door deze informatie te gebruiken bij de zorgverlening kan de zorg beter worden
, afgestemd op de individuele behoeften en wensen van mensen met dementie, wat kan bijdragen aan
hun welzijn en kwaliteit van leven.
7. FPCR NL = Het meetinstrument FPCR NL (Family Participation in Care-Residential) is een vragenlijst
die is ontwikkeld om de betrokkenheid van familieleden bij de zorg voor hun naaste in een
verpleeghuis te meten. Dit kan waardevolle informatie opleveren voor de zorgverleners om de zorg
voor de bewoners en hun familieleden te verbeteren en de betrokkenheid van de familie bij de zorg
te vergroten.
8. CSI = de Caregiver Strain Index (CSI), die is ontwikkeld om de mate van belasting van mantelzorgers
te meten. Dit instrument omvat vragen over de fysieke, psychologische en sociale lasten van het
zorgen voor een persoon met een ziekte of aandoening.
9. SOFA = Het SOFA-model (Sequential Organ Failure Assessment) is een scoresysteem dat wordt
gebruikt om de ernst van orgaanfalen bij patiënten op de intensive care te beoordelen. Het model
meet de functie van verschillende organen en systemen en geeft een score op basis van de ernst van
de afwijkingen in elk systeem.
10. SOFA = SOFA staat voor Samenwerken, Ondersteunen, Faciliteren en Afstemmen. Deze
handelingen zijn ieder gekoppeld aan een van de rollen van een mantelzorger. Het helpt je om op de
juiste manier om te gaan met de rol van een mantelzorger van dat moment.
Mantelzorg
Mantelzorg is zorg die mensen vrijwillig en onbetaald verlenen aan mensen met fysieke,
verstandelijke of psychische beperkingen in hun familie, huishouden of sociale netwerk. Het gaat om
zorg die meer is dan in een persoonlijke relatie gebruikelijk
Vormen van overbelasting
- Tijdsbelasting, het gevoel van tijdsdruk.
- Ontwikkelingsbelasting, geen ruimte om zichzelf te ontwikkelen in scholing of werk.
- Fysieke belasting, invloed op gezondheid zoals conditie of energie.
- Sociale belasting, sociale rollen in de knel zoals vriendschap of gezin.
- Emotionele belasting, verdriet over ziekte(verloop) of negatieve gevoelens over zorgontvanger.
Ontspoorde mantelzorg
Ontspoorde mantelzorg is een situatie waarin de belasting van een mantelzorger zodanig hoog wordt
dat het ten koste gaat van de gezondheid, het welzijn en de veiligheid van zowel de mantelzorger als
de zorgbehoevende persoon. In dit geval kan de mantelzorger de zorg niet meer op een
verantwoorde manier uitvoeren.
Zelfredzaamheidmatrix
Door het invullen van de ZRM kan de zelfredzaamheid van een persoon in kaart worden gebracht. Op
basis hiervan kan een plan van aanpak worden opgesteld om de zelfredzaamheid te vergroten. De
ZRM wordt vaak gebruikt in het kader van de Wmo (Wet maatschappelijke ondersteuning) en de
Jeugdwet, waarbij gemeenten verantwoordelijk zijn voor het bieden van passende zorg en
ondersteuning aan hun burgers.
Zorgtechnologie
Zorgtechnologie verwijst naar de toepassing van technologieën in de zorgsector om de kwaliteit,
veiligheid, efficiëntie en effectiviteit van zorg te verbeteren. Dit omvat een breed scala aan
technologieën, waaronder medische hulpmiddelen, software, telecommunicatie en
informatiesystemen, robotica, sensoren en wearables, en digitale platforms en applicaties.
Zorgtechnologie heeft als doel om de zorg te verbeteren en te vernieuwen, maar het gebruik ervan
brengt ook uitdagingen met zich mee. Zo moeten zorgverleners getraind worden om de technologie
