Tekst week 1
Lon Fullers Case of the Speluncean Explorers (1949)
Fictieve zaak> zaak van de grotverkenners deze week.
- 5 grotverkenners gaan op onderzoek uit, 4 worden er levend aangetroffen…
- Kannibalisme als enige kans om te overleven?
- Dobbelen voor je leven.
- Een rigide strafwet: dit is moord en dat verdient de doodstraf.
- Moeten de verkenners hangen?
- Zaak in eerste aanleg: grotonderzoekers schuldig bevonden maar verzoek tot gratie bij Chief
Executive.
- Wij luisteren mee in de Raadkamer van het Supreme Court van Newgarth…
In een fictieve land newgarth zijn 5 grotverkenners op een dag grotten ingegaan en er
worden na lange tijd 4 uitgehaald. De grot was ingestort. Ze hadden beperkte hoeveel eten
en drinken. Ze had radiocontact met ingenieurs en artsen waarbij ze verteld werden dat ze
na lange tijd eruit gehaald zouden worden en met de hoeveelheid eten die ze hadden niet
zouden overleven. 1 van de grotverkenners, whetmore, heeft dobbelstenen en wilde
dobbelen om wie opgegeten zou worden. de andere stemden in en op t laatste moment trok
whetmore zich toch terug. De andere 4 vonden dat een soort contractbreuk en zeiden ze dat
whetmore toch moest meedoen. Uiteindelijk wordt whetmore opgegeten. Uiteindelijk
worden de overige 4 grotverkenners gered. Ze worden daarna geconfronteerd dat ze een sf
hebben gepleegd, namelijk moord. Ze worden ook geconfronteerd met de nieuwe rigide
strafwet van newgarth. Die strafwet zegt dat degene die iemand vermoord moet worden
opgehangen. Een hele rigide strafwet. De tekst van de strafwet laat geen uitzonderingen toe.
De vraag wordt> moeten de grotverkenners veroordeeld worden voor moord en moeten ze
dus opgehangen worden? in eerste aanleg is er een soort jury en moet een oordeel hierover
geven en de voorzitter van de jury is een jurist en heeft geen zin om inhoudelijk oordeel te
geven en komt met een simpelredenering> als de grotverkenners volgens het strafrecht
schuldig zijn, dan vinden wij ze schuldig. Er wordt dus geen inhoudelijk oordeel gegeven. Met
dat oordeel komt de zaak bij de HR.
Bovenstaande verhaal is fictief, maar is wel gebaseerd op echte gebeurtenissen:
- Echt gebeurd? Regina v. Dudley & Stephens (VK, 1884)> je ziet een bootje met mannen en
een jongere man, er was een schipbreuk die mannen ontsnapten en uiteindelijk hebben ze
de vlees van die jongen gegeten.
Didactische relevantie van Lon Fullers casus van de grotverkenners:
- Leuke, veel gebruikte inleiding in de rechtsfilosofie.
- Mooi geschreven klassieker.
- De belangrijkste posities en thema’s binnen de rechtsfilosofie zijn te herkennen.> in de
verschillende opinies van de rechters. Elke rechter staat voor één/meerdere posities binnen
de rechtsfilosofie. De zaak is een soort toneelstuk waarin elke waarde van radbruch
gepersonificeerd wordt door een rechter. en die rechter staat dan voor 1 echte waarde.
- Veel cursusonderwerpen komen aan bod (o.a. rechtsvinding, democratie, rechtsstaat,
verhouding recht en politiek, verhouding utilitarisme en liberalisme, beroepsethiek).
Is mooi juridisch geschreven en dit verhaal wordt veel gebruikt in universiteiten.
Filosofische en praktische relevantie van de casus:
, - 5 rechters, 5 opinies, 5 visies op de aard van het recht.
- Rechtsopvatting en rechtsvinding zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Afhankelijk van
het rechtsbegrip dat men hanteert, komt men ook tot een andere juridische uitkomst.
- De wezenlijke samenhang tussen rechtsfilosofie, rechtsvinding en rechtspraktijk: geen enkele
jurist (in welk beroep dan ook) ontkomt aan de ‘eeuwige vragen’ van Fuller (zie ook week 7).
Verdieping van de kennis die we hebben.
Vragen
1. Hoe luidt het oordeel van Truepenny? Is zijn oordeel volgens u zuiver juridisch?
- Als President van het Supreme Court heeft hij als eerste het woord en uit zijn mond horen wij
de casus.
- De ‘perfecte’ oplossing: veroordelen voor moord en dan het gratieverzoek aan de C.E.
steunen.
- Is dit zuiver juridisch (vraag 1)?
- Is dit juridisch zuiver?
> truepenny vertelt de casus en geeft ook een oordeel: zijn ‘’perfecte oplossing’’ is te vinden op p. 16:
It seems to me that in dealing with this extraordinary case the jury and the trial judge followed a
course that was not only fair and wise, but the only course that was open to them under the law. The
language of our statute is well known: "Whoever shall willfully take the life of another shall be
punished by death." >de jury zei ook dat we de grotverkenners gratie moeten verlenen naast dat ze
schuldig zijn/ander soort straf, maar geen doodstraf. Truepenny gaat zeggen dat dit de perfecte
oplossing en dat we die ook moeten volgen en waarom:
Volgende alinea:
In a case like this the principle of executive clemency seems admirably suited to mitigate the rigors of
the law, and I propose to my colleagues that we follow the example of the jury and the trial judge by
joining in the communications they have addressed to the Chief Executive. …. I think we may
therefore assume that some form of clemency will be extended to these defendants. If this is done,
then justice will be accomplished without impairing either the letter or spirit of our statutes and
without offering any encouragement for the disregard of law.> truepenny zegt dus ten eerste gaan
we veroordelen, en waarom? Omdat we niet anders kunnen want als rechters ben je gebonden aan
de rigide strafwet. The language of our statute is well known: "Whoever shall willfully take the life of
another shall be punished by death." We moeten als rechters niet het signaal uitzenden dat we ons
niet aan de wet houden. Daarom moeten we veroordelen. Maar gelukkig is er de optie van gratie.
Dus je gaat eerst veroordelen als rechter en dan gratie verzoek steunen. En dat gratieverzoek is niet
aan de rechters om daarover te oordelen, maar aan de chief executive> dus de president van
newgarth (uitvoerende macht). Waarom is dit de perfecte oplossing? Aan de ene kant wordt namelijk
de letter van de wet gevolgd/ de rigide strafwet en aan de andere kant ook de geest van de wet. Is dit
zuiver juridisch (dus is het compleet juridisch)> nee, want de oplossing als geheel gaat het positieve
recht van newgarth te buiten.
Is dit juridische zuiver (is dit een goede manier om met de wet om te gaan) en is dit een manier om
om te gaan met de wet als jurist/rechter? is truepenny een goede rechter door deze oplossing voor
te stellen? Niet echt, want je past eerst het recht toe en dan ga je vervolgens om een uitzondering
vragen aan de president. Truepenny wordt in de literatuur als rechtsfilosoof het minst serieus
genomen.
,2. Waarom meent Foster dat het recht van Newgarth (positieve recht) eigenlijk niet van toepassing
is en welke conclusie verbindt hij daaraan?
Zie p.16 Foster J.
I am shocked (als reactie op truepenny dat dat zijn perfecte oplossing is) that the Chief Justice, in an
effort to escape the embarrassments of this tragic case, should have adopted, and should have
proposed to his colleagues, an expedient at once so sordid and so obvious. (deze Alinea heeft een
natuurrechtelijke positie).
- Totaal onbegrip t.a.v. de positie van Truepenny: positieve rechtsorde wordt zelf veroordeeld
in het ‘tribunaal van het gezond verstand’ (hoger recht).> 1e alinea van foster:
natuurrechtelijke positie door te verwijzen naar hoger recht, wat hij noemt de tribunaal van
het gezond verstand> als wij de grotverkenners wel zouden veroordelen, dan wordt onze
hele rechtsorde veroordeeld door dat tribunal of common sense.
- Redenering 1: het recht van Newgarth is niet van toepassing (vraag 2). In plaats daarvan geldt
het natuurrecht.
Bij deze vraag hoort 2 redeneringen. De eerste redenering hoort bij deze vraag en begint met de
premissen dat het positieve recht (rigide strafwet) niet van toepassing is. waarom niet?:
p.16 onder 1 na laatste alinea:
The first of these grounds rests on a premise that may arouse opposition until it has been examined
candidly. I take the view that the enacted or positive law of this Commonwealth, including all of its
statutes and precedents, is inapplicable to this case, and that the case is governed instead by what
ancient writers in Europe and America called "the law of nature." > dus niet het positieve recht is
van toepassing, maar het recht van de natuurtoestand.
This conclusion rests on the proposition that our positive law is predicated on the possibility of men’s
coexistence in society. When a situation arises in which the coexistence of men becomes impossible,
then a condition that underlies all of our precedents and statutes has ceased to exist. When that
condition disappears, then it is my opinion that the force of our positive law disappears with it.
Volgende Alinea 2e helft: Whatever particular objects may be sought by the various branches of our
law, it is apparent on reflection that all of them are directed toward facilitating and improving men’s
coexistence and regulating with fairness and equity the relations of their life in common. When the
assumption that men may live together loses its truth, as it obviously did in this extraordinary
situation where life only became possible by the taking of life, then the basic premises underlying our
whole legal order have lost their meaning and force.
Dus waarom is het positieve recht niet van toepassing? 1 e redenering> recht van newgarth is niet van
toepassing en in plaats daarvan geld het natuurrecht. Premisse is namelijk: het positieve recht geld
alleen als er sprake is van een situatie van samenleven. In de grot is er geen sprake van samenleven,
maar van overleven ‘’ life only became possible by the taking of life’’. En dus moet de conclusie zijn:
dat de positieve recht van newgarth niet van toepassing zijn. wat is er dan wel van toepassing? Zie
p.17 4e alinea: I conclude, therefore, that at the time Roger Whetmore’s life was ended by these
defendants, they were, to use the quaint language of nineteenth-century writers, not in a "state of
civil society" but in a "state of nature." This has the consequence that the law applicable to them is
not the enacted and established law of this Commonwealth, but the law derived from those
principles that were appropriate to their condition. I have no hesitancy in saying that under those
principles they were guiltless of any crime.> The state of nature> is de natuurtoestand, denk aan
rousseau,locke, hobbes . Kenmerkend voor de natuurtoestand: er bestaan geen rechtsregels/ er is
, geen positieve rechtsorde. Dus wat is volgens foster wel van toepassing> de beginselen van de
natuurtoestand.
Hij heeft nog een 2e antwoord in volgende alinea: it was necessary for them to draw, as it were, a
new charter of government (een nieuw sociaal contract) appropriate to the situation in which they
found themselves. > in dat nieuw sociaal contract werd die dobbelovereenkomst ingesteld. er was
dus sprake van een ander positieve rechtsorde. En dat was die dobbelovereenkomst en ze hebben
toen precies gedaan wat ze mochten doen. (dus in zijn 2 e antwoord is er geen sprake van een
natuurtoestand, maar van een andere positieve rechtsorde). Maakt whetmore nog deel van die
rechtsorde omdat ie zich terugtrok> ja, want hij stemde in met het contract en uiteindelijk had ie ook
toegestemd om iemand voor hem te dobbelen.
3. Foster betoogt dat trouw aan de wet (positieve recht) betekent dat je als rechter het doel van de
wet probeert te realiseren. Welke argumenten voert hij daarvoor aan? Vindt u zijn reconstructie
van het doel van de wet in kwestie overtuigend?
- Redenering 2: het recht van Newgarth is wel van toepassing, maar wanneer de wet
teleologisch (redelijk) wordt geïnterpreteerd, wordt duidelijk dat de grotonderzoekers niet
wederrechtelijk hebben gehandeld (vraag 3).
- Constructivisme: de waarde van rechtvaardigheid.
- Conclusie: de grotverkenners gaan vrijuit.
Foster had dus 2 redeneringen (premissen). Eerste redenering was dat het positieve recht niet van
toepassing was (vraag 2) en in deze vraag komt de 2 e redenering aan bod.
Zie p.18 laatste alinea:
This concludes the exposition of the first ground of my decision (dus de eerste redenering sluit hij af
en begint met een nieuwe redenering). My second ground proceeds by rejecting hypothetically all
the premises on which I have so far proceeded. I concede for purposes of argument that I am wrong
in saying that the situation of these men removed them from the effect of our positive law, and I
assume that the Consolidated Statutes have the power to penetrate five hundred feet of rock and to
impose themselves upon these starving men huddled in their underground prison. > hieruit volgt dat
de premisse van de 2e redenering > positieve recht van newgarth, de rigide strafbepaling is wel van
toepassing. Maar dan beseft ie dat er een probleem is , want hij wordt geconfronteerd met die rigide
strafwet en hoe komt hij daar dan onderuit> door een teleologische interpretatie van de wet toe te
passen. Je kijkt naar het doel van de bepaling. Zie volgende alinea:
Now it is, of course, perfectly clear that these men did an act that violates the literal wording of the
statute which declares that he who "shall willfully take the life of another" is a murderer. But one of
the most ancient bits of legal wisdom is the saying that a man may break the letter of the law
without breaking the law itself. Every proposition of positive law, whether contained in a statute or a
judicial precedent, is to be interpreted reasonably, in the light of its evident purpose. This is a truth
so elementary that it is hardly necessary to expatiate on it. > dus we moeten redelijk interpreteren
en dus niet zomaar de letterlijke wettekst volgen. En redelijk interpreteren is kijken naar het
achterliggende doel van de wet. Wat zegt foster over het doel van de strafwet zie onderaan de
pagina 19 laatste 2 alineas, hij gaat een strafuitsluitingsgrond introduceren en die
strafuitsluitingsgrond die noemt hij zelfverdediging, in NL is dat noodweer:
The true reconciliation of the excuse of self-defense with the statute making it a crime to kill another
is to be found in the following line of reasoning. One of the principal objects underlying any criminal
legislation is that of deterring men from crime. Now it is apparent that if it were declared to be the