100% tevredenheidsgarantie Direct beschikbaar na betaling Zowel online als in PDF Je zit nergens aan vast
logo-home
Samenvatting Psychiatrie, van diagnose tot behandeling €14,49
In winkelwagen

Samenvatting

Samenvatting Psychiatrie, van diagnose tot behandeling

6 beoordelingen
 301 keer bekeken  20 keer verkocht

Samenvatting van het boek psychiatrie, van diagnose tot behandeling

Voorbeeld 6 van de 87  pagina's

  • Nee
  • H1, 2, 3, deel van h4 (alleen de paragrafen over medicatie), h7, 8, 9, 12, 14, 18 en 20 tabellen e
  • 15 januari 2017
  • 87
  • 2016/2017
  • Samenvatting
book image

Titel boek:

Auteur(s):

  • Uitgave:
  • ISBN:
  • Druk:
Alle documenten voor dit vak (2)

6  beoordelingen

review-writer-avatar

Door: 0976065H • 1 jaar geleden

review-writer-avatar

Door: lejlakadic2001 • 2 jaar geleden

review-writer-avatar

Door: leerling256 • 4 jaar geleden

review-writer-avatar

Door: martijn_vital • 7 jaar geleden

review-writer-avatar

Door: Joycelien • 7 jaar geleden

review-writer-avatar

Door: esther_sleurink • 7 jaar geleden

avatar-seller
itsmelaniie

Beschikbare oefenvragen

Oefenvragen 90 Oefenvragen
€3,49 0 verkocht

Enkele voorbeelden uit deze set oefenvragen

1.

Aan welke twee basisprincipes moet een diagnostisch systeem voldoen?

Antwoord: 1. De ordening van psychiatrische stoornissen moet los staan van de mogelijke verklaringen. 2. De indeling moet steunen op heldere criteria, die bruikbaar zijn in de praktijk en het wetenschappelijk onderzoek.

2.

Wat is een \'\'ontwikkelingsperspectief\'\'?

Antwoord: Dit houdt in dat de stoornis die vroeger in het leven kan optreden meer vooraan staat, zowel bij de indeling van de hoofdgroepen als bij de ordening binnen elke hoofdgroep.

3.

Op welke leeftijd ontstaan neurocognitieve stoornissen?

Antwoord: Op latere leeftijd, daarom staan zij achteraan de rij in DSM 5.

4.

Waardoor is de volgorde van stoornissen in DSM 5 bepaald?

Antwoord: 1. De levensloop (stoornissen die vaak in het begin van het leven ontstaan, staan vooraan) 2. De leeftijd waarop de stoornis het vaakst voorkomt. 3. De mate van verwantschap tussen de hoofdgroepen (Met name gelijkenissen tussen symptomen en de aanleg of kwetsbaarheid voor het ontwikkelen van de stoornis).

5.

Wat zijn \'\'therapiedoelen\'\'?

Antwoord: Specifieke kenmerken van de stoornis waar de behandeling zich op zou moeten richten.

6.

Wat is \'\'diagnose behandeling combinaties(DBC)\'\'?

Antwoord: Een DBC beschrijft iedere stap in de behandeling van een bepaalde stoornis. Dit vormt de basis voor de declaratie bij de zorgverzekeraar. De prijs van de DBC is afhankelijk van de aandoening en de duur van de zorg.

7.

Wat is het verschil tussen angst en vrees?

Antwoord: Angst: een meer algemeen karakter. Vrees: gericht op een bepaald object en heeft een concrete inhoud.

8.

Wat is \'\'situationele angst\'\'?

Antwoord: Als herhaalde angstreacties in bepaalde omstandigheden voorkomen.

9.

Wat is \'\'verwachtingsangst (anticipatieangst)\'\'?

Antwoord: Als angst nog optreedt vóór de confrontatie met een gevreesde situatie.

10.

Wat is \'\'veralgemeende (gegeneraliseerde) angst\'\'?

Antwoord: Veelvuldig voorkomende angst in heel verschillende situaties.

Samenvatting psychiatrie
Hoofdstuk 1:
1.1 Gek of ziek?
Middeleeuwen -> opvallende gekte was een straf van god of teken van duivelse bezetenheid. Zulke
mensen moesten boete doen of eindigden in de gevangenis of op de brandstapel.
17de eeuw -> sprak men van krankzinnigheid en geestesziekte, met de toenemende invloed van de
geneeskunde.
19de eeuw -> zenuwziekten kregen een apart plaats in de geneeskunde. Ze werden geordend volgens
een eigen classificatiesysteem en grotendeels gelijkgesteld met hersenziekten.
Begin van de vorige eeuw -> psychoanalyse – psychische stoornissen werden steeds meer
psychologisch verklaard en behandeld. Dit onder invloed van Sigmund Freud. De psychotherapie zou
echter voornamelijk van toepassing zijn op lichtere stoornissen (neurosen). Voor de zwaardere
stoornissen zat er niets anders op dan een levenslange behandeling in de kliniek.
Jaren 60 van de vorige eeuw -> een omwenteling. Toen werden er medicijnen ontdekt tegen
depressie, angst en psychosen.
Hierna een periode van felle kritiek vanuit de antipsychiatrie – een beweging die zich afzette tegen
de medische psychiatrie. Volgens deze beweging waren niet de mensen ziek maar de samenleving en
waren psychische stoornissen valse etiketten voor mensen die maatschappelijk anders waren.

3 grote stromingen die nu naast elkaar voorkomen:
 de biologische richting,
 de psychotherapeutische richting,
 de sociale richting.

De omschrijving van psychische stoornissen hangt nauw samen met de begrippen abnormaliteit en
ziekte.
Abnormaliteit: elke afwijking ten opzichte van een bepaalde norm.

De beoordeling of bepaald gedrag normaal is, hangt af van:
 kenmerken van de beoordeelde persoon (leeftijd, geslacht, beroep, sociale rol etc.)
o gedrag van kinderen verschilt van volwassenen
 tijd en plaats van het gedrag
o in je bikini over straat lopen
 waarden en normen van de heersende cultuur en tijd
o homoseksualiteit is een afwijking

Voor de beoordeling van menselijk gedrag & het vaststellen van een stoornis worden normen en
waarden gebruikt die sterk cultuur – en tijdgebonden zijn. Ook spelen vaak de eisen en
verwachtingen van de omgeving een grote rol.

! Abnormaal gedrag wordt als stoornis beschouwd als het de betrokken persoon en/of de omgeving
hindert.

,Er is sprake van een psychische stoornis als:
 kenmerken ook bij andere personen als ‘’storend’’ worden ervaren
 kenmerken vanwege bovenstaande gelijkenis beschreven en geordend kunnen worden
binnen een begrippenkader

Wetenschappelijke consensus: de conclusie ‘’psychische stoornis’’ kan niet door één beoordelaar
worden getrokken, andere deskundigen moeten tot dezelfde conclusie komen.
Principe van repliceerbaarheid: als het gaat om een nieuwe, onbekende of onbeschreven stoornis,
moet de vaststelling ook door anderen deskundigen mogelijk zijn.
Dit houdt in dat er een gemeenschappelijke taal binnen de psychiatrie ontworpen moet worden
waarmee psychische stoornissen beschreven en geordend kunnen worden.

In het boek wordt niet gesproken over ziekten omdat dit in medische zin verwijst naar een
lichamelijke aandoening of afwijking met een specifieke oorzaak, een duidelijk beloop en zo een
aangepaste therapie. Deze definitie past niet binnen de psychiatrie.

Ziekte heeft een psychologische en sociologische inhoud.
Psychologische inhoud: de beleving van ziek-zijn. De subjectieve ervaring van onwel zijn, lijden of
beperking in het lichamelijk, psychisch of sociaal functioneren.
Sociologische inhoud: de rol van het ziek-zijn. Enerzijds de behoefte aan erkenning als zieke,
anderzijds het zoeken naar genezing door raadpleging van een deskundige.

1.2 wetenschap en praktijk
Psychopathologie: de studie van het geestelijk/psychisch lijden. Psychopathologie bestaat uit
wetenschappelijke kennis die ten grondslag ligt aan de psychiatrische praktijk.
De psychiatrie is een toegepaste wetenschap omdat er in de deskundige omgang met een
psychiatrische patiënt zowel plaats moet zijn voor algemene kennis als persoonlijk aanvoelen.

De werkwijze van de hedendaagse psychiatrie is geïnspireerd door het medische model.
Medisch model: een systematische werkwijze om pathologische verschijnselen te bestuderen en te
wijzigen.
Het medische model bestaat uit een aantal stappen:
1. Diagnose: een beschrijving van de eigenschappen zonder te kijken naar een verklaring
2. Verklaring: verkenning van factoren die de stoornis hebben veroorzaakt
3. Prognose: een op onderzoek gebaseerde voorspelling van het mogelijke beloop van de
stoornis
4. Therapie: het ontwerp/uitvoering van een interventie op grond van bovenstaande punten
met als doel de stoornis te doen verdwijnen
5. Preventie: het ontwerp/uitvoering van een actieplan op basis van bovenstaande punten. Het
doel hiervan is:
o Primaire preventie: stoornissen voorkómen
o Secundaire preventie: stoornissen zo snel en effectief mogelijk te behandelen ter
voorkomen van resttoestanden
o Tertiaire preventie: zo snel mogelijk te behandelen om de nadelige gevolgen te
beperken

,1.3 werkterreinen
GGZ-voorzieningen zijn in de delen in 3 groepen:
1. Intramurale of klinische zorg: opname binnen de muren voor behandeling op een PAAZ, een
algemeen psychiatrisch ziekenhuis, een GGZ-instelling of kliniek voor klinische behandeling.
o Sprake van een grote verscheidenheid aan psychische problematieken en veel
behandelmogelijkheden. Vaak ook voorzieningen voor dagbesteding en rehabilitatie
(ondersteuning bij het verkrijgen of behouden van werk)
o Categorale centra -> alleen voor een specifieke doelgroep toegankelijk
o Tegenwoordig -> vermindering van intramurale zorg ten gunste van de ambulante
zorg
2. Extramurale of ambulante zorg: cliënten blijven in hun eigen woonomgeving. Dit is de
belangrijkste vorm van zorg. Zorg wordt verleend door hulpverleners die een praktijk aan
huis hebben.
o Psychiatrische polikliniek: een voorziening voor ambulante zorg, verleend door een
algemeen ziekenhuis of een APZ.
o Het grootste deel van de cliënten meldt zich bij de ambulante afdeling van een GGZ-
instelling. Multidisciplinaire teams zorgen er voor preventie, advisering, begeleiding,
behandeling en crisisdiensten en crisisopvang.
o Door het overheidsbeleid groeit de ambulante zorg. Deze ‘ambulantisering’ wordt
gekoppeld aan herstelgerichte zorg, waar wordt gewerkt aan zelfredzaamheid, eigen
verantwoordelijkheid en maatschappelijke participatie van de patiënt.
3. Tussenvoorzieningen of semimurale zorg: voor mensen voor wie extramurale zorg
onvoldoende is en intramurale zorg niet noodzakelijk is.
o Alternatief -> beschermde woonvormen. Deze zijn gebundeld in regionale
instellingen voor beschermd wonen. Hier wonen kleine groepjes cliënten samen en
krijgen ondersteuning en begeleiding. Dit is steeds vaker een tussenstap naar
zelfstandig wonen.
o Een andere vorm -> psychiatrische deeltijdbehandeling. Hierbij overnachten
patiënten niet in de voorziening. Deze behandeling varieert van 1 dagdeel tot 5
dagen per week.

Tegenwoordig is er sprake van specialisering binnen de GGZ.
Deze specialisatie kan gebaseerd zijn op bepaalde problematieken of leeftijd.

Forensische of gerechtelijke psychiatrie: de tak van de psychiatrie die het grensgebied tussen de
psychiatrie en recht bestrijkt. In forensisch-psychiatrische centra worden personen die verdacht
worden van een misdrijf of ervoor veroordeeld zijn, psychiatrisch onderzocht en behandeld.

,Kader 1b:
BIG: Beroepen in de individuele gezondheidszorg.
WGBO: Wet op de geneeskundige behandelingsovereenkomst.
De WGBO gaat over de rechten van de patiënt:
 Inzagerecht -> dossier
 Toestemming behandeling
o 0-12 jaar -> ouders toestemming
o 12-16 jaar -> ouders en kind
o 16 + -> kind zelf
o Sprake van minderjarigheid/onbekwaamheid (wils/handelings) -> RM.
 Recht op informatie
 Klachtrecht
 Beroepsgeheim van de hulpverlener -> privacy patiënt

BOPZ: Wet bijzondere opnamen psychiatrische ziekenhuizen. Deze wet regelt de procedures voor
onvrijwillige opnamen en de rechtspositie van deze patiënten. Dit betekent dat de BOPZ altijd
gedwongen opnamen zijn. De opnamen hoeven niet altijd gesloten te zijn.
Binnen deze wet is er geen sprake meer van het ‘’bestwil-criterium’’, maar geldt het gevaarcriterium.
Dit houdt in dat onvrijwillige opname alleen mogelijk is als er sprake is/kan zijn van gevaar voor de
patiënt zelf of de omgeving. De beslissing hierover wordt genomen door de psychiater, de uitspraak
wordt altijd gedaan door de rechter.

Voorwaarden voor uitspraak BOPZ:
 Er moet een diagnose gesteld zijn
 Het moet de gezondheid aantasten
 Er moet sprake zijn van gevaar:
o Voor de patient zelf
o Voor anderen
o Voor goederen
o Voor de maatschappij

De diagnose en het gevaar moeten een combinatie zijn om in aanmerking te komen voor gedwongen
opname van de BOPZ. Wanneer hieraan getwijfeld wordt moet altijd de Officier van Justitie gebeld
worden.

3 procedures van de BOPZ:
 Rechtelijke machtiging (RM)
o Voorlopige machtiging (max. 6 mndn)
o Hierna -> machtiging voor voortgezet verblijf -> 1 jaar – kan elk jaar verlengd worden
 In bewaringstelling (IBS)
o Wordt uigesproken bij een vermoeden, gevaar of spoed
 Indicatiestelling -> psychogeriatrie (dementie)

Middelen/maatregelen binnen de BOPZ:
 Isoleercel (separeren) -> 1 week en kan elke keer verlengd worden.
o Kan alleen bij gedwongen opnamen.
 Fixeren -> vastzetten
 Medicatie
 Afzonderen
 Vocht en voeding toedienen.

,Een onvrijwillige opname kan plaatsvinden via een Rechtelijke Machtiging (RM) of een
Inbewaringstelling (IBS) door de burgemeester. Bij beide krijgt de patiënt een advocaat.
Bij een RM moet de officier van Justitie de machtiging aanvragen bij de arrondissementsrechtbank.
Voor deze machtiging moet een arts of psychiater die de patiënt niet behandelt, in een verklaring
aangeven of de patiënt gevaar oplevert vanwege de psychische stoornis. De rechter kan vervolgens
een machtiging afgeven van 0,5 tot 2 jaar.

Bij spoedeisende gevallen wordt een Inbewaringstelling gevraagd. Ook hiervoor is een verklaring
nodig van een arts of psychiater die de niet onder behandeling heeft. De rechter schrijft een
maatregel van inbewaringstelling uit. Daarna stelt hij de Officier van Justitie op de hoogte. Kort
daarna zoekt de rechter de patiënt op en beslist of de IBS wordt uitgevoerd. De IBS kan met 3 weken
wordt verlengd.
De RM of IBS kan op elk moment opgeheven worden, wanneer de psychiaters menen dat er geen
sprake meer is van gevaar.

Combinatie stafrecht en BOPZ:
 lichte delicten -> psychiatrische ziekenhuizen (max 1 jaar)
 zware delicten -> TBS-klinieken (behandeling)

Bij beide kan je in de BOPZ terecht komen.

Wanneer er nog een andere optie is om vrijwillig opgenomen te worden, moet deze eerst benut
worden. BOPZ is dus altijd de laatste optie & in gevallen dat de patiënt niet behandeld wil worden
maar dit wel nodig is.

De BOPZ gaat vervangen worden door de Wet verplichte GGZ (wvggz). Uitgangspunt is behandelen
en stelt gedwongen opname niet meer centraal. Dwang moet volgens deze wet zoveel mogelijk
worden voorkomen en wordt alleen toegepast wanneer een stoornis kan leiden tot ernstige schade.
Wel moeten eerst alle mogelijkheden tot vrijwillige opname benut zijn. Verder moet verplichte zorg
op maat worden gegeven en deze kan ook ambulant worden verleend.
Anders dan voorheen:
Acute situaties -> verzoek bij de burgemeester voor een crisismaatregel (IBS), met de duur van 3
maanden.
Minder acute situaties -> ook mensen uit de omgeving kunnen een verzoek doen tot verplichte zorg.
Deze verzoeken worden gedaan bij de geneesheer-directeur in plaats van de Officier van Justitie. De
geneesheer-directeur geeft de rechter een zorgmachtiging.

Regeling België:
Een verzoek voor gedwongen opname kan door iedere belanghebbende worden ingediend bij de
vrederechter. De vrederechter moet binnen 10 dagen na de zitting een vonnis uitspreken. De rechter
kan besluiten tot een ‘’gedwongen inobservatiestelling’’ van max. 40 dagen. Uiterlijk 15 dagen voor
deze termijn kan een verlenging van verblijf worden aangevraagd door de directeur van de kliniek
waar de patiënt verblijft. Hierna herhaalt het proces zich.
Spoedprocedure -> de procureur des konings kan tot directe opname beslissen, maar binnen 24 uur
na deze uitspraak moet de gewone procedure van de vrederechter volgen.

Nog een groep die onder dwang wordt opgenomen zijn mensen die een delict hebben begaan, maar
niet verantwoordelijk worden gesteld door een psychische stoornis.
Dit wordt ontoerekeningsvatbaar genoemd. Om deze uitspraak te kunnen stellen geeft de rechtbank
opdracht to psychiatrisch onderzoek.

, Op basis van dit onderzoek kan de rechter terbeschikkingstelling (TBS) met dwangverpleging
opleggen. Vaak houdt dit gedwongen opname + psychiatrische behandeling in binnen een
forensicisch-psychatrisch centrum (TBS-kliniek).

Doel -> terugkeer in de maatschappij.
Proefverlof wordt alleen gegeven wanneer de instelling het risico op een nieuw delict klein acht.
Voor de verlofaanvraag wordt eerst een risicotaxatie gedaan en de aanvraag wordt getoetst door het
Ministerie van Veiligheid en Justitie.
Iemand die niet veilig kan terugkeren in de maatschappij komt uiteindelijk terecht op een longstay-
afdeling van de TBS kliniek.

Tabel 1.1

Extramuraal Semimuraal Intramuraal
Volwassenen
GGZ-instellingen, kliniek voor Psychiatrische Crisisdienst en crisisopvang,
ambulante behandeling, deeltijdbehandeling, woon – en GGZ-instellingen, PAAZ, APZ,
vrijgevestigde hulpverleners dagvoorzieningen klinische behandeling, woon –
en leefgemeenschappen

Kinderen en jeugdigen
Vertrouwensarts, GGZ- Medisch kdv, GGZ-instellingen, APZ, PAAZ,
instellingen, centra voor kind – deeltijdbehandeling, begeleid centra voor kinder – en
en jeugdpsychiatrie, pleegzorg wonen jeugdpsychiatrie

Ouderen
GGZ-instellingen, Deeltijdbehandeling, woon – en GGZ-instellingen, APZ, PAAZ,
psychogeriatrische thuiszorg dagvoorzieningen verpleeghuizen

Verslaafden
GGZ-instellingen, instellingen Psychiatrische Crisisdienst, GGZ-instellingen,
voor verslaafden, deeltijdbehandeling APZ, PAAZ, instellingen voor
zelfhulpgroepen verslaving

Omdat er een groot netwerk van GGZ-voorzieningen is, is er in 2004 een stelselwijziging ingevoerd.
Dit is gedaan volgens het principe van ‘’stepped care’’. Dit houdt in dat eerst de lichtste vorm van
behandeling moet worden toegepast en als dat onvoldoende helpt pas gekeken mag worden naar
een zwaardere vorm.
Binnen dit stelsel heeft de huisarts een centrale rol gekregen. Met extra geld kan hij mensen met
lichte psychische problemen zo nodig samen met andere hulpverleners (zoals een gespecialiseerde
praktijkondersteuner huisarts of psychotherapeut) begeleiden. Dit valt onder de basis GGZ.
Uiteindelijk blijft de huisarts wel inhoudelijk verantwoordelijk voor de behandeling.
Bij ernstigere problematiek kan de huisarts de patiënt direct verwijzen naar de generalistische basis
GGZ of gespecialiseerde GGZ.
Een bijkomend doel van deze stelselwijziging is dat de groei van de GGZ wordt afgeremd en minder
cliënten terecht komen in de gespecialiseerde GGZ.

Voordelen van het kopen van samenvattingen bij Stuvia op een rij:

Verzekerd van kwaliteit door reviews

Verzekerd van kwaliteit door reviews

Stuvia-klanten hebben meer dan 700.000 samenvattingen beoordeeld. Zo weet je zeker dat je de beste documenten koopt!

Snel en makkelijk kopen

Snel en makkelijk kopen

Je betaalt supersnel en eenmalig met iDeal, creditcard of Stuvia-tegoed voor de samenvatting. Zonder lidmaatschap.

Focus op de essentie

Focus op de essentie

Samenvattingen worden geschreven voor en door anderen. Daarom zijn de samenvattingen altijd betrouwbaar en actueel. Zo kom je snel tot de kern!

Veelgestelde vragen

Wat krijg ik als ik dit document koop?

Je krijgt een PDF, die direct beschikbaar is na je aankoop. Het gekochte document is altijd, overal en oneindig toegankelijk via je profiel.

Tevredenheidsgarantie: hoe werkt dat?

Onze tevredenheidsgarantie zorgt ervoor dat je altijd een studiedocument vindt dat goed bij je past. Je vult een formulier in en onze klantenservice regelt de rest.

Van wie koop ik deze samenvatting?

Stuvia is een marktplaats, je koop dit document dus niet van ons, maar van verkoper itsmelaniie. Stuvia faciliteert de betaling aan de verkoper.

Zit ik meteen vast aan een abonnement?

Nee, je koopt alleen deze samenvatting voor €14,49. Je zit daarna nergens aan vast.

Is Stuvia te vertrouwen?

4,6 sterren op Google & Trustpilot (+1000 reviews)

Afgelopen 30 dagen zijn er 48298 samenvattingen verkocht

Opgericht in 2010, al 15 jaar dé plek om samenvattingen te kopen

Start met verkopen
€14,49  20x  verkocht
  • (6)
In winkelwagen
Toegevoegd