Overig
Vertaling H30 Principles of Corporate Finance (14e editie)
- Instelling
- Open Universiteit (OU)
Hoofdstuk 30 'Financial Planning' uit het tekstboek van BMAE, m.u.v. de paragrafen 30-3, 30-4 en 30-5, die u niet hoeft te bestuderen;
[Meer zien]Voorbeeld 2 van de 13 pagina's
Voorbeeld 2 van de 13 pagina's
In winkelwagengesponsord bericht van onze partner
Gekoppeld boek
Titel boek:
Auteur(s):
- Uitgave:
- ISBN:
- Druk:
Voorbeeld van de inhoud
H30 financiële planningDit hoofdstuk gaat over financiële planning. We kijken eerst naar kortetermijnplanning waarbij de
nadruk ligt op ervoor zorgen dat het bedrijf niet zonder geld komt te zitten. Kortetermijnplanning
wordt daarom vaak cash budgeting genoemd. In de tweede helft van het hoofdstuk bekijken we hoe
bedrijven ook modellen voor financiële planning gebruiken om hen te helpen bij het ontwikkelen van
een coherente langetermijnstrategie.
Paragraaf 30-1 Wat zijn de verbanden tussen kortetermijn- en langetermijnfinancieringsbeslissingen?
Financiële managers van bedrijven met een overschot aan langetermijnfinanciering en met contanten
op de bank genieten meer liquiditeit en hoeven minder kortetermijnfinanciering aan te trekken. We
bekijken de voor- en nadelen van dit beleid.
Sectie 30-2 Traceren en voorspellen van veranderingen in contanten
Bij financiële planning op korte termijn gaat het erom ervoor te zorgen dat het bedrijf zijn rekeningen
kan betalen. Het uitgangspunt hiervoor is inzicht in de bronnen en het gebruik van contant geld. We
werken een voorbeeld door waarin een bedrijf zijn kasbehoeften voor het komende jaar voorspelt.
Paragraaf 30-6 De relatie tussen groei en externe financiering
Snellere groei impliceert een grotere financieringsbehoefte. We bekijken hoe de ploegratio, het
rendement op eigen vermogen en de hefboomwerking van invloed zijn op het groeipercentage dat
het bedrijf kan handhaven.
30-1 Wat zijn de verbanden tussen kortetermijn- en langetermijnfinancieringsbeslissingen?
Financiële beslissingen op korte termijn verschillen op twee manieren van beslissingen op lange
termijn, zoals de aankoop van installaties en apparatuur of de beslissing om langlopende obligaties
uit te geven. Ten eerste gaat het over het algemeen om kortlopende activa en passiva, en ten tweede
zijn ze meestal gemakkelijk terug te draaien. Vergelijk bijvoorbeeld een banklening met een looptijd
van 60 dagen met een uitgifte van obligaties met een looptijd van 20 jaar. De banklening is duidelijk
een kortetermijnbeslissing. Het bedrijf kan het twee maanden later terugbetalen en weer terug zijn
waar het begon. Het is denkbaar dat een bedrijf in januari een obligatielening met een looptijd van 20
jaar uitgeeft en deze in maart opzegt, maar dat zou buitengewoon onhandig en duur zijn. In de
praktijk is de obligatie-uitgifte een langetermijnbeslissing, niet alleen vanwege de looptijd van de
obligatie van 20 jaar, maar ook omdat de beslissing om de obligatie uit te geven niet op korte termijn
kan worden teruggedraaid.
Alle bedrijven hebben kapitaal nodig, dat wil zeggen geld dat is geïnvesteerd in fabrieken, machines,
voorraden, debiteuren en alle andere activa die nodig zijn om een bedrijf te runnen. Deze activa
kunnen worden gefinancierd met kapitaalbronnen op lange of korte termijn. Laten we de totale
investering de cumulatieve kapitaalvereiste van het bedrijf noemen. Voor de meeste bedrijven groeit
de cumulatieve kapitaalvereiste onregelmatig, zoals de golvende lijn in figuur 30.1. Deze lijn laat een
duidelijke opwaartse trend zien naarmate de onderneming groeit. Maar de figuur laat ook de
seizoensvariatie rond de trend zien, waarbij de kapitaalvereiste elk jaar laat een piek bereikt.
Bovendien zouden er onvoorspelbare fluctuaties van week tot week en van maand tot maand zijn,
maar we hebben niet geprobeerd deze weer te geven in figuur 30.1.
, Wanneer langetermijnfinanciering de cumulatieve kapitaalvereiste niet dekt, moet de onderneming
kortetermijnkapitaal aantrekken om het verschil te compenseren. Wanneer langetermijnfinanciering
meer dan de cumulatieve kapitaalvereiste dekt, heeft het bedrijf overtollige liquide middelen
beschikbaar. Het bedrag aan aangetrokken langetermijnfinanciering, gegeven de kapitaalvereiste,
bepaalt dus of het bedrijf een kortetermijnlener of geldschieter is.
Lijnen A, B en C in figuur 30.1 illustreren dit. Elk beeldt een andere langetermijnfinancieringsstrategie
uit. Strategie A impliceert een permanent kasoverschot, dat kan worden belegd in kortlopende
effecten. Strategie C impliceert een permanente behoefte aan kortlopende leningen. Onder B, wat
waarschijnlijk de meest gebruikelijke strategie is, is het bedrijf gedurende een deel van het jaar een
geldschieter op korte termijn en de rest een lener.
Wat is het beste niveau van langetermijnfinanciering in verhouding tot de cumulatieve
kapitaalvereiste? Het is moeilijk te zeggen. Er is geen overtuigende theoretische analyse van deze
vraag. Wel kunnen we praktische opmerkingen maken. Ten eerste proberen de meeste financiële
managers de looptijden van activa en passiva op elkaar af te stemmen. Dat wil zeggen, ze financieren
langlevende activa zoals fabrieken en machines grotendeels met langetermijnleningen en eigen
vermogen. Ten tweede investeren de meeste bedrijven permanent in netto werkkapitaal (vlottende
activa minus kortlopende passiva). Deze investering wordt gefinancierd uit langetermijnbronnen.
Vlottende activa kunnen gemakkelijker in contanten worden omgezet dan activa op lange termijn.
Bedrijven met een groot bezit aan vlottende activa genieten dus van een grotere liquiditeit. Natuurlijk
worden sommige vlottende activa sneller omgezet in contanten dan andere. Voorraden worden
alleen in contanten omgezet wanneer de goederen worden geproduceerd, verkocht en betaald.
Vorderingen zijn meer liquide; ze worden contant als klanten hun openstaande rekeningen betalen.
Kortlopende effecten kunnen over het algemeen worden verkocht als het bedrijf op korte termijn
contanten nodig heeft en daarom nog meer liquide zijn.
Wat de motieven ook zijn om liquiditeit te behouden, ze lijken tegenwoordig krachtiger dan vroeger.
Uit figuur 30.2 kunt u zien dat, met name in de jaren waarin het geld makkelijk te verdienen was vóór
de financiële crisis, bedrijven in de Verenigde Staten hun bezit aan contanten en verhandelbare
waardepapieren verhoogden.
Voordelen van het kopen van samenvattingen bij Stuvia op een rij:
Verzekerd van kwaliteit door reviews
Stuvia-klanten hebben meer dan 700.000 samenvattingen beoordeeld. Zo weet je zeker dat je de beste documenten koopt!
Snel en makkelijk kopen
Je betaalt supersnel en eenmalig met iDeal, creditcard of Stuvia-tegoed voor de samenvatting. Zonder lidmaatschap.
Focus op de essentie
Samenvattingen worden geschreven voor en door anderen. Daarom zijn de samenvattingen altijd betrouwbaar en actueel. Zo kom je snel tot de kern!
Veelgestelde vragen
Wat krijg ik als ik dit document koop?
Je krijgt een PDF, die direct beschikbaar is na je aankoop. Het gekochte document is altijd, overal en oneindig toegankelijk via je profiel.
Tevredenheidsgarantie: hoe werkt dat?
Onze tevredenheidsgarantie zorgt ervoor dat je altijd een studiedocument vindt dat goed bij je past. Je vult een formulier in en onze klantenservice regelt de rest.
Van wie koop ik deze samenvatting?
Stuvia is een marktplaats, je koop dit document dus niet van ons, maar van verkoper dewydegrijffddg. Stuvia faciliteert de betaling aan de verkoper.
Zit ik meteen vast aan een abonnement?
Nee, je koopt alleen deze samenvatting voor €3,48. Je zit daarna nergens aan vast.
Is Stuvia te vertrouwen?
4,6 sterren op Google & Trustpilot (+1000 reviews)
Afgelopen 30 dagen zijn er 71498 samenvattingen verkocht
Opgericht in 2010, al 14 jaar dé plek om samenvattingen te kopen
