Openbare communicatie: Kan nooit meer ongedaan worden; het is
voor iedereen toegankelijk.
Niet openbare communicatie: Kan wel onbedoeld openbaar worden, maar
is het niet kenbaar gemaakt dan is het niet
toegankelijk voor anderen.
Je kunt niet een beetje openbaar zijn!!!!
Voorbeeld: Defensie, missie is openbaar terwijl soldaten er niet over mogen praten met het thuisfront.
Lasswell’s functies openbare communicatie:
- Surveillance of the environment
in de gaten kunnen houden wat er gebeurd
- Correlation of the parts of society in responding to the environment
je leest dagbladen etc. hoe bepaalde groepen mensen reageren.
- Transmission of the social heritage from one generation to the next
berichtgeving van nu; het doorgeven van de ene generatie aan de andere.
Wright
Nieuws, commentaar, educatie & amusement zijn functies van openbare communicatie
Stappers zegt: dat de krant je vriend is en dat je daarom bepaalde dingen van die krant toelaat.
Berelson 1942 Staakte de New Yorks Times
Wat betekend het voor het publiek dat er geen krant is
- gewoonte valt weg
- genot valt weg
- sociale contact valt weg
- krant als gereedschap valt weg (agenda’s)
Stappers 1988:
Communicatie: is het aanbieden van een boodschap
Boodschap: is gevormd door tekens en symbolen
Met het boodschappenverkeer houden communicatiedeskundigen zich bezig.
Gerbner 1956 zegt:
Non-verbale communicatie = geen communicatie
Non-verbale is in dit geval de informatiebron.
In de krant staan geen boodschappen = verhalen over gebeurtenissen
Effect van de boodschap
de bedoeling van de zender te weten om achter het effect te komen.
Gerbner 1956 :
Geen effect in graphic model = niet interessant. De consequenties zijn belangrijker
, Professie: Dienstverlening aan de maatschappij als geheel
Semi-professie: ‘objectief rapporteren’, maar ‘routinisering’
2 bronnen gebruiken om objectief te kunnen rapporteren; en waarmee meet je het af?
Het begrip professie verwijst naar enkele specifieke beroepen die een lange historische traditie hebben en die
aantrekkelijke privileges hebben verworven. Het woord semi-professie is hier vanaf geleid. Daarmee wordt een beroep
aangeduid waarvan de beoefenaren wel streven naar de status van professie maar daarin slechts half geslaagd zijn.
Framing
Framing wil zeggen dat eenzelfde gebeurtenis op heel verschillende manieren kan worden waargenomen en bericht.
Berichten komen altijd vervormt bij het publiek. Niemand kan immers volkomen objectief een gebeurtenis verslaan. De
berichtgeving is altijd gebaseerd op bepaalde aannames, invalshoeken en interpretaties. Framing vormt zich doordat er bij
het brengen van een boodschap bewust of onbewust er vanuit een bepaalde invalshoek wordt geredeneerd. Iedereen heeft
een achtergrond met daarin zijn eigen mening en die zal altijd ergens van invloed zijn op zijn keuzes.
Zowel in de politiek als in de reclame wordt framing bewust ingezet.
Zo kiest een fabrikant van vruchtensappen die vermeldt dat het fruit "vers geplukt" is voor associatie met begrippen als
oprecht, natuurlijk, ambachtelijk en gezond. Heel andere begrippen dan worden opgeroepen door het vermoedelijk even
juiste "afkomstig van massale teelt".
Geen enkele communicatie is volstrekt objectief, en dus kent iedere uitspraak wel een zeker frame (denkraam) van
veronderstellingen die eronder verborgen zitten. Bij framing als overtuigingstechniek wordt gekozen voor woorden en
beelden die de meest gewenste aspecten naar voren halen, en waarvoor de beoogde ontvangers het meest bevattelijk zijn.
Anders dan bij het gebruik van argumenten als overtuigingsmiddel, gaat het bij framing vooral om het beeld en de
associaties die de communicatie oproept.
Het perspectief; het ligt er aan hoe je het probleem definieert, hoe kijk je er naar. Dit is per persoon verschillend, en
noemen we framing.
Conflicten bestaan uit twee of meer verschillende perspectieven!!!
Hoor en wederhoor
Het beginsel van hoor en wederhoor is een principe uit de rechtspraak en de journalistiek dat inhoudt dat, als iemand
beschuldigd wordt, er geluisterd moet worden naar wat de beschuldigde er op heeft te zeggen, voor er over hem
geoordeeld wordt.
De eerste plicht van elke journalist is om de waarheid aan het licht te brengen. Daarom moet een journalist hoor en
wederhoor toepassen om het publiek van volledige, evenwichtige en gecontroleerde informatie te voorzien.
Met hoor en wederhoor verifieert een journalist zijn gegevens of uitspraken van informanten bij betrokken personen of
partijen. Integere journalistiek vereist het toepassen van hoor en wederhoor, maar het is geen algemeen geldende
verplichting. Wederhoor is zonder meer geboden in geval van beschuldigingen of negatieve kwalificaties over personen,
instellingen of bedrijven, zelfs als tevoren duidelijk is dat een antwoord alleen een ontkenning zal inhouden.
In de journalistiek is het niet de rechter die over gedragingen oordeelt, maar het algemene publiek dat een oordeel moet
vellen. Wederhoor geeft de lezer de gelegenheid zelf een oordeel te vormen. Wederhoor zorgt voor debat.
Als een journalist iets wil publiceren dat beweringen over personen, groepen of organisaties bevat moet hij
- contact op nemen met die personen om ze om een reactie te vragen, en
- bij de publicatie daarna deze reactie vermelden of een goede samenvatting ervan
De journalist is het verplicht aan zijn publiek én aan degenen over wie hij schrijft om informatie te publiceren die zo
compleet en correct en evenwichtig mogelijk is. Daartoe is 'wederhoor' onmisbaar om eventuele hiaten, fouten en
eenzijdigheden in zijn berichtgeving te signaleren.
Het beginsel van hoor en wederhoor wordt expliciet vermeld in de Gedragscode voor Nederlandse journalisten, die is
opgesteld door het Nederlands genootschap van hoofdredacteuren, in de volgende regel:
4. De feiten, meningen en/of beelden die de journalist weergeeft, berusten uitsluitend op eigen waarneming of op bronnen
die hem bekend zijn en die hij betrouwbaar acht. (...) Hij past hoor en wederhoor toe waar dit geboden is voor het
verwerven van de feiten. Hij past eveneens hoor en wederhoor toe om niet door het algemeen belang gerechtvaardigde
eenzijdigheid in berichtgeving te voorkomen.
Diverse kranten en andere media hebben dit beginsel verwerkt in hun interne gedragscode, bijvoorbeeld de Volkskrant in
het Stijlboek van de Volkskrant:
Voordelen van het kopen van samenvattingen bij Stuvia op een rij:
Verzekerd van kwaliteit door reviews
Stuvia-klanten hebben meer dan 700.000 samenvattingen beoordeeld. Zo weet je zeker dat je de beste documenten koopt!
Snel en makkelijk kopen
Je betaalt supersnel en eenmalig met iDeal, creditcard of Stuvia-tegoed voor de samenvatting. Zonder lidmaatschap.
Focus op de essentie
Samenvattingen worden geschreven voor en door anderen. Daarom zijn de samenvattingen altijd betrouwbaar en actueel. Zo kom je snel tot de kern!
Veelgestelde vragen
Wat krijg ik als ik dit document koop?
Je krijgt een PDF, die direct beschikbaar is na je aankoop. Het gekochte document is altijd, overal en oneindig toegankelijk via je profiel.
Tevredenheidsgarantie: hoe werkt dat?
Onze tevredenheidsgarantie zorgt ervoor dat je altijd een studiedocument vindt dat goed bij je past. Je vult een formulier in en onze klantenservice regelt de rest.
Van wie koop ik deze samenvatting?
Stuvia is een marktplaats, je koop dit document dus niet van ons, maar van verkoper Karien. Stuvia faciliteert de betaling aan de verkoper.
Zit ik meteen vast aan een abonnement?
Nee, je koopt alleen deze samenvatting voor €3,48. Je zit daarna nergens aan vast.