Een uitgebreide samenvatting van de hoorcolleges van Diagnostiek! De samenvatting is erg overzichtelijk doordat er gebruikgemaakt wordt van dikgedrukte begrippen en voorbeelden.
• De regulatiecyclus bestaat uit verschillende beslismomenten binnen het hulpverleningstraject:
o Probleemherkenning: Wanneer een cliënt zichzelf voor een hulpverleningstraject
aanmeldt, wordt er aan de hand van diagnostiek gekeken welke problemen er zijn en
worden door middel van screening hypotheses getoetst. Een voorbeeld: Wanneer een
docent van school zich afvraagt of er bij een van de kinderen sprake is van een
autismespectrumstoornis, kan een screenende vragenlijst of een observatie uitgevoerd
worden om te concluderen of een doorverwijzing naar een specialistische instelling
noodzakelijk is.
o Probleemdefiniëring: Tijdens de probleemdefiniëring wordt er nagegaan wat
mogelijke verklaringen zijn voor de problemen. Hierbij wordt onder andere gekeken
hoe de problemen zijn ontstaan en welke factoren de problemen in stand houden.
▪ Probleemherkenning en probleemdefiniëring samen: De
probleemherkenning en de probleemdefiniëring samen staan ook wel bekend
als de onderkennende en verklarende diagnostiek. De hypotheses worden dan
ook op een onderkennend en verklarend niveau getoetst.
o Bedenken en afweging van handelingsmodelijkheden: De hypotheses worden
getoetst in relatie tot de uitvoerbaarheid van een behandeling. Een voorbeeld: Er
wordt op basis van testen uitgezocht wat de handelingsmogelijkheden van een cliënt
zijn om zo uit te kunnen zoeken wat voor soort woonvoorziening het beste aansluit bij
de mogelijkheden van de cliënt.
o Planning: Er wordt gekeken naar het startniveau waarop een interventie kan starten.
o Interventie: Tijdens deze fase vindt de interventie daadwerkelijk plaats en wordt er
diagnostiek uitgevoerd om de ontwikkeling te monitoren.
o Evaluatie: Er wordt tijdens de evaluatie nagegaan of de interventie voldoende
effectief is geweest en of de problemen en de beperkingen die cliënt ervaarden
daadwerkelijk zijn opgelost.
• In elke fase van de regulatieve cyclus kan de empirische cyclus teruggezien worden.
,Empirische cyclus
• De empirische cyclus bestaat uit een aantal verschillende fasen:
o Observeren: De observatiefase bestaat uit het verzamelen van alle gegevens.
o Inductie: De inductiefase bestaat uit het bij elkaar brengen van alle gegevens en het
formuleren van hypotheses die op deze gegevens gebaseerd zijn.
o Deductie: De deductiefase wordt gekenmerkt door het selecteren van instrumenten
die de hypotheses kunnen toetsen.
o Toetsing: De toetsingsfase bestaat uit het afnemen van de instrumenten.
o Evaluatie: De evaluatiefase bestaat uit het onderzoeken wat de uitkomsten van de
verschillende instrumenten voor de cliënt betekent.
Soorten onderzoeksvragen
• Er zijn drie soorten onderzoeksvragen, namelijk:
o Onderkenningsvragen: De onderkenningsvragen richten zich op de
probleemdefiniëring. Hierbij wordt nagegaan wat de probleem zijn en of hier een
bepaalde classificatie aan gekoppeld kan worden.
o Verklaringsvragen: De verklaringsvragen richten zich ook op de
probleemdefiniëring. Hierbij wordt nagegaan waarom bepaalde problemen er zich
voor doen en waarom deze in stand blijven.
o Indicatievragen: De indicatievragen richten zich op het bedenken en het afwegen van
de handelingsmogelijkheden. Hierbij wordt nagegaan hoe bepaalde problemen
verholpen kunnen worden. Hierbij wordt een advies gegeven.
Doel van diagnostiek
Doel van diagnostiek
• Het doel van diagnostiek is het beschrijven en het verklaren van problemen en beperkingen in
het dagelijks leven. Aan de hand van een interventie wordt vervolgens geprobeerd om de
problemen en de beperkingen te minimaliseren en te sturen op zelfredzaamheid. De
verklaringen over de problemen en de beperkingen worden middels een behandelingsplan of
revalidatieplan vertaald naar de dagelijkse praktijk.
,Verklaren van problemen en beperkingen
• Een psycholoog wil de verklaringen van de problemen en de beperkingen omzetten naar iets
wat iemand nodig heeft. Het verklaren van problemen en beperkingen in het dagelijks leven
vereist een volledig overzicht van 3 aspecten, namelijk:
o De problemen en beperkingen in alle levensgebieden en dus niet alleen de punten die
in de aanmelding naar voren zijn gekomen. Het is dus belangrijk om te onderzoeken
wat er nog meer speelt.
o Alle mogelijke soorten verklaringen voor de problemen en beperkingen. Deze
verklaringen kunnen zich focussen op:
▪ Medische verklaringen.
▪ Paramedische verklaringen (waaronder (neuro)psychologie).
▪ Persoonlijke factoren.
▪ Omgevingsfactoren.
o De beschermende factoren.
International Classification of Functioning Disability and Health (IFC)
International Classification of Functioning Disability and Health (IFC)
• De International Classification of Functioning Disability and Health (IFC) is het internationale
systeem van World Health Organisation. Deze organisatie heft een alternatief
classificatiesysteem bedacht voor de DSM. De ICF hanteert een bredere ordening van alle
informatie. Hierdoor wordt er niet alleen gekeken naar de klachten en het classificeren van een
stoornis, maar ook naar de verschillende levensgebieden. Dit classificeringssysteem heeft
universele terminologie tot doel, oftewel het meer gebruikmaken van dezelfde termen.
• Volgens deze benadering is het uiteindelijke doel van de observatiefase om zoveel mogelijk
inzicht te verkrijgen in de ervaren beperkingen rondom het ondernemen van activiteiten en in
de ervaren problemen rondom het participeren. Vervolgens is het belangrijk om een inzicht te
verkrijgen in de mogelijke medische oorzaken (gezondheid, aandoeningen en ziektes) en de
oorzaken op functieniveau die gerelateerd zijn aan de ervaren problemen en beperkingen. Het
is bij al deze aspecten belangrijk om te focussen op relevante persoonlijke factoren, zoals
genetische kwetsbaarheid en omgevingsfactoren, zoals armoede.
Terminologie
• Het is belangrijk om te beseffen dat er bepaalde woorden zijn die gebruikt worden bij
bepaalde problemen of beperkingen. Het doel van ICF en World Health Organisation is dat
psychologen meer dezelfde woorden gaan gebruiken. De meest belangrijke terminologie
volgens het ICF is:
, o Beperkingen in activiteit, zoals lezen, lopen en schrijven.
o Problemen in participatie, zoals slechte cijfers op school en moeite met sociale
aansluiting.
o Stoornissen en functies. Wanneer het gaat over stoornissen, wordt hiermee verwezen
naar de sensorische, motorische, cognitieve, lichamelijke en emotionele functies. Een
voorbeeld: Volgens het ICF kan somberheid gezien worden als een stoornis in de
emotionele functies.
• Een voorbeeld van een beschrijving waarbij op een juiste manier gebruikt wordt gemaakt van
de terminologie volgens het ICF is: Shenia ervaart beperkingen met lezen die zorgen voor
problemen in de progressie op school en die kunnen verklaard worden door stoornissen in de
klanktekenkoppeling.
Diagnostisch proces volgens het ICF
• Tijdens de intake wordt er geprobeerd om een duidelijk beeld te verkrijgen van de
beperkingen in de activiteiten, de problemen met de participatie, omgevingsfactoren en
persoonlijke factoren. Een psycholoog kan dit inzicht verkrijgen door middel van anamneses,
heteroanamneses, vragenlijsten en observaties. Tijdens de informatieverzamelingsfase wordt
informatie verzameld over deze vier onderdelen. Er kan een inzicht verkregen worden in de
onderdelen gezondheid, aandoeningen, ziektes en functies door te observeren en door de
verschillende functies uit te vragen aan de cliënt. Ook is het raadzaam om medische
documenten, paramedische documenten en uitgevoerde (neuro)psychologische diagnostiek te
raadplegen.
• Wanneer er informatie is verzameld over deze verschillende onderdelen, is het van belang dat
de psycholoog deze verschillende onderdelen samenbrengt. Er wordt hierbij onder andere
nagegaan wat de verschillende oorzaken zijn van de ervaren problemen en beperkingen, welke
problemen en beperkingen voor de cliënt het zwaarste wegen en welke problemen en
beperkingen als eerste aangepakt dienen te worden. Ook wordt er nagegaan op welke manier
de problemen en de beperkingen in het dagelijks leven van de cliënt verklaard kunnen worden.
Dit houdt in dat er onderzocht wordt hoe de omgevingsfactoren gerelateerd zijn aan bepaalde
stoornissen en hoe de persoonlijkheidsfactoren invloed hebben op de beperkingen in de
activiteiten van een cliënt.
• De psycholoog is verantwoordelijk voor het complete plaatje. Het is dan ook belangrijk dat hij
ontbrekende informatie identificeert waarbij hij een volledig beeld krijgt van het bio-
psychosociale model. Aangezien verschillende disciplines verschillende informatie
aanleveren, is het belangrijk dat er een integratie plaatsvindt, waardoor een duidelijk
verklarend beeld ontstaat waarom iemand bepaalde beperkingen en problemen ervaart.
Voordelen van het kopen van samenvattingen bij Stuvia op een rij:
Verzekerd van kwaliteit door reviews
Stuvia-klanten hebben meer dan 700.000 samenvattingen beoordeeld. Zo weet je zeker dat je de beste documenten koopt!
Snel en makkelijk kopen
Je betaalt supersnel en eenmalig met iDeal, creditcard of Stuvia-tegoed voor de samenvatting. Zonder lidmaatschap.
Focus op de essentie
Samenvattingen worden geschreven voor en door anderen. Daarom zijn de samenvattingen altijd betrouwbaar en actueel. Zo kom je snel tot de kern!
Veelgestelde vragen
Wat krijg ik als ik dit document koop?
Je krijgt een PDF, die direct beschikbaar is na je aankoop. Het gekochte document is altijd, overal en oneindig toegankelijk via je profiel.
Tevredenheidsgarantie: hoe werkt dat?
Onze tevredenheidsgarantie zorgt ervoor dat je altijd een studiedocument vindt dat goed bij je past. Je vult een formulier in en onze klantenservice regelt de rest.
Van wie koop ik deze samenvatting?
Stuvia is een marktplaats, je koop dit document dus niet van ons, maar van verkoper FleurHenckens. Stuvia faciliteert de betaling aan de verkoper.
Zit ik meteen vast aan een abonnement?
Nee, je koopt alleen deze samenvatting voor €7,99. Je zit daarna nergens aan vast.
