SUMMARY
ADVANCED
CRIMINOLOGY
(RGBUSTR011)
Contents
Full summary of chapter 2, 4, 5, 6, 7, 9, 10, 11, 12, 14, 15, 16, 18, 20, 21 and 23
References to significant tables, figures and/or bullet points provided in the book (available online through UU)
Language: Dutch/English
,Hoofdstuk 2: Classical criminology
Classical school of criminology
Beccaria was belangrijk, hij schreef een boek dat veel invloed had op het legale
denken. Hij was kritisch naar de inconsistenties van de overheid en was
waarschijnlijk een poging tot het opzetten van het eerste strafrechtsysteem.
Criminelen hebben schuld jegens de maatschappij en straffen moeten in proportie
zijn tot de sterkte van de daad (dus niet martelen). Doodstraf was onnodig, liever
een leven lang hard werken (zowel straf als deterrent).
Voorstander van de sociale contracttheorie (individuen kunnen alleen legaal worden
verbonden aan de staat als ze toestemming hebben gegeven voor de sociale
regelingen).
Zijn theorie is gebaseerd op vrije wil en hedonisme (pleasure-pain principle). Punten
pagina 40.
Jeremy Bentham
Leerling van Beccaria, hedonistic utilitarian (focus op pleasure). Crimineel gedrag
komt door incorrecte opvoeding of socialisatie, niet aangeboren. Mensen hadden te
weinig zelfdiscipline om hun passies te controleren.
The greatest happiness of the greatest number= mensen zijn rationele wezens die
pleasure zoeken en pain vermijden. Straf moet dus opwegen tegen de pleasure van
de misdaad, maar de wet moet niet zo hard en streng zijn dat ze de greatest
happiness verminderd.
Op zijn tijd kan martelen wél nuttig zijn (bijvoorbeeld om informatie uit iemand te
krijgen die dat achterhoudt, zoals bij een aanslag, maar niet om iets uit de persoon
te krijgen om zeker te zijn dat je de juiste hebt).
Geloofde in vrije wil, maar ook aspect van aangeleerd gedrag. Zowel Bentham als
Beccaria geloofden niet in complete vrije wil.
Gebruikte ook veel tijd voor het ontwikkelen van een gevangenis. Deze werden in
premoderne tijden alleen gebruikt als tussenstation. Zijn ontwerp was de
Panopticon. Gevangenen moesten 16 uur per dag werken, winst gaat naar de
eigenaar van de gevangenis en het moest midden in de stad komen, als voorbeeld.
Dus discipline als mechanisme voor het veranderen van gedrag van de gevangenen.
Is uiteindelijk soortgelijk gebouwd in Amerika, maar geen succes.
,Essential components of the rational actor model
Limitations of classicism
Verschillen tussen individuen worden niet bekeken, dus iedereen wordt gezien als
hetzelfde in de ogen van de wet en daarmee moet de straf bij de kenmerken van de
daad passen, niet van de persoon. Daarmee ook iedereen behandeld als volledig
rationeel en competent (en recidivisten en eerste keer hetzelfde).
Neoclassical compromise
Kwam voort uit de limitaties van classicisme. Kinderen en ouderen zijn minder
verantwoordelijk voor hun daden omdat ze minder kans hebben op vrije keus.
Behielden wel het centrale kenmerk van vrije wil van het rationele keuzemodel, maar
met de notie dat bepaalde omstandigheden minder bevorderlijk zijn voor het uiten
van vrije wil dan anderen. Hierdoor kwamen experts (dokters, psychiaters, social
workers etc) in de rechtszaal.
Een bepaalde straf heeft een verschillende invloed op verschillende mensen en
straffen werd steeds meer bedoeld voor rehabilitatie. Punten pagina 45.
Enduring influence of classicism
Notie van mens rea bijvoorbeeld.
Ideeën van de Classical School worden gereflecteerd in de ‘just deserts’ aanpak van
veroordeling. Vier basisprincipes:
1. Alleen iemand die schuldig wordt bevonden door een wet of rechtbank, kan
worden gestraft.
2. Iedereen die schuldig is, moet worden gestraft.
3. De straf moet niet meer zijn dan in proportie is met de misdaad en de
aansprakelijkheid.
4. De straf moet niet minder zijn dan in proportie is met de misdaad en de
aansprakelijkheid.
Packer: het hele rechtssysteem is gebouwd op een balans tussen het value system
of due process (het is het doel van het CJS de schuld van de verdachte buiten
redelijke twijfel te bewijzen, als voorwaarde voor het opleggen van een straf. Dus
onschuldig tenzij tegendeel is bewezen) and crime control (Prioriteit is efficiëntie en
resultaat met de nadruk op vangen, veroordelen en straffen).
, Een due process systeem benodigd regels die de power van de politie en
behandeling van bewijs regelen. Een streng proces zegt dat hierdoor mensen niet
worden gestraft, maar dat dit opweegt tegen het onrechtmatig vervolgen.
Control model heeft minder respect voor de legale controles die de schuldige
beschermen. De belangen van het slachtoffer en de maatschappij wegen zwaarder
dan die van de schuldige. Wordt gerechtvaardigd doordat sneller optreden het
proces efficiënter maakt, waardoor de criminaliteit meer wordt verminderd (je kans
om te worden gepakt is hoger, dus je gaat niet zo snel een misdaad plegen).
Chapter 4: Contemporary rational actor theories
The rational actor model in contemporary society Contemporary
deterrence theories
Deterrence heeft altijd centraal gestaan in het rationele actor model.
Bepaalde principes zijn van belang:
- Certainty.
- Severity
- Celerity (speed) of punishment
- Proportionality
- Specific and general deterrence. General: Straffen van offenders door de
staat moet dienen als een voorbeeld voor de algemene populatie en hen
ervan te weerhouden. Kan dus wel gaan over het straffen van een individu,
maar gaat over het verminderen van de criminaliteit in de algemene populatie.
Specific: de offender pleegt niet opnieuw een misdaad omdat deze weet dat
hij waarschijnlijk wordt gepakt en gestraft. Dus gaat over known offenders.
Beiden hebben niet de resultaten die volgens de theorie worden verwacht.
Deterrence doctrine= om ook echt te voldoen aan deze deterrence moet de straf
swift (celerity) en certain zijn. Als de straf severe, certain en swift is, dan volgt uit het
rationele actor model dat er meer te verliezen valt dan te winnen en dus is er minder
misdaad. Certainty is hierin wel effectiever dan severity.
Wordt gesuggereerd dat er niet rationeel wordt nagedacht over het plegen van een
moord, waardoor de consequenties irrelevant zijn en deterrence dus niet gebeurd.
Bij het afwegen van kosten en baten speelt de waarschijnlijkheid te worden gepakt
meer een rol dan de mate van straf. Om de straf wel te laten ontmoedigen, zouden
ze deze compleet uit proportie met de daad moeten halen en dat is in strijd met het
rationele actor model.
