Samenvatting
Samenvatting Bernard Manin, Principles of Representative Government
- Instelling
- Universiteit Leiden (UL)
Toegankelijke en complete Samenvatting Bernard Manin, Principles of Representative Government
[Meer zien]Voorbeeld 3 van de 26 pagina's
Voorbeeld 3 van de 26 pagina's
In winkelwagengesponsord bericht van onze partner
6 beoordelingen
Door: esthervanhartingsveldt • 3 jaar geleden
Door: jesse_bwo • 5 jaar geleden
Door: simonwilligen • 6 jaar geleden
Door: MPvR • 6 jaar geleden
Door: advankooij • 6 jaar geleden
Door: jaspervanhuissteden • 6 jaar geleden
Dramatische spelling en grammatica.
Door: javandijk97 • 6 jaar geleden
Je weet dat je niet wordt getoetst op grammatica, maar op de inhoud?
Voorbeeld van de inhoud
Bernard Manin: The principles ofrepresentative government
Introduction
Voorstanders van een representatie in de 18e eeuw zagen een verschil tussen democratie en het
Republikeinse of representatieve systeem. Twee bekende voorstanders waren Madison en Siéyès.
Madison zag een verschil tussen democratie, zoals die in Athene was, en de republiek, zoals die in zijn
tijd was. Het effect van representatie was volgens Madison dat het zicht van de bevolking verrijkt zou
worden door hun mening door een representatief orgaan te laten vertegenwoordigen. Volgens Siéyès
was het verschil dat bij een democratisch systeem de burgers de wetten maakten en bij een
Republikeins systeem vertegenwoordigers de wetten maken. De superioriteit van de republiek lag
echter in het feit dat de republiek meer geschikt was voor commerciële samenlevingen. Burgers
hadden het te druk en moest regeren een speciale professie zijn.
Het hoofddoel van dit boek is het vinden van de gemeenschappelijke elementen die terug te vinden
zijn in de verschillende vormen van representatieve regeringen in de geschiedenis. De huidige
betekenis van representatieve regering is een indirecte democratie. Veel mensen zien het verschil
niet tussen representatieve regering en democratie. Vier principes zijn elke keer weer geobserveerd
sinds deze vorm van regering bestaat:
1. De regeerders zijn aangewezen door regelmatige verkiezingen;
2. De regeerders hebben in het maken van beslissingen een zekere autonomie van het
electoraat;
3. De geregeerden kunnen zonder repressie hun mening uiten over de regering en hun
besluiten;
4. Publieke besluiten worden bediscussieerd in debatten.
I: Direct democracy and representation: selection of
officials in Athens
In de Atheense democratie waren veel machten niet in handen van het volk. Bepaalde functies
werden uitgevoerd door magistraten, aangewezen via loting. In een moderne staat is het niet
mogelijk om alle mensen bij elkaar te verzamelen op regelmatige basis. Dit was voor de Atheense
stadstaat wel mogelijk. Dit is echter geen reden om het lotingssysteem te verwerpen. Het gebruik van
loting in politiek wordt tegenwoordig nooit meer gebruikt en gezien als een optie. Het kan gezegd
worden dat loting iedereen kan aanwijzen, ook zij die minder geschikt zijn om te regeren. De
Atheners zagen de voordelen ervan echter als groter dan de nadelen.
De Atheense democratie vertrouwde burgers, gekozen door loting, de meeste functies toe die niet
door de volksvergadering vervuld werden. Degenen die werden aangewezen door loting werden
onderworpen aan een onderzoek naar de geschiktheid. Het Atheense systeem bood wel enkele
controle op de magistraten. Ze werden constant gecontroleerd door de Ekklesia (volksvergadering) en
rechtbanken. Daarbij moesten de magistraten verantwoording afleggen bij aftreden. Wanneer ze
grote fouten hadden gemaakt of slecht hadden gehandeld konden ze daar zelfs straf voor krijgen.
Daarbij werden alleen de namen van de mensen die mee wilden doen aan de loting in de lotingspot
gestopt. Hierdoor vond er dus ook een soort zelfselectie plaats. Er waren echter ook gekozen
bestuursfuncties. Dit was alleen voor functies waarbij een specifieke competentie noodzakelijk was.
,Hier werden vaak de mensen van eminentie te vinden. In de 4 e eeuw ontstond de tendens om
politiek leiders uit de welvarende families te kiezen.
Al met al hadden de magistraten geen enorme politieke macht, maar ze bereidden wel de
volksvergadering voor. In principe kon elke burger voorstellen doen in de volksvergadering. Slechts
een kleine minderheid durfde dit echter. Magistraten hadden dus geen monopolie op politiek
initiatief.
Leden van de Boule (raad) werden aangewezen via loting voor een periode van één jaar. Geen enkele
burger kon meer dan twee keer in zijn leven lid zijn. In principe had lid zijn van de raad dezelfde status
als dat van een magistraat. Een paar dingen onderscheidden het echter:
1. De Raad kon zijn eigen leden aanklagen;
2. De Raad bepaalde de agenda voor de vergadering van de Eklessia en voerde diens
beslissingen uit;
3. De Raad had ook verantwoordelijkheid op het gebied van ‘buitenlandse’ zaken;
4. De Raad had ook zeggenschap over militaire zaken;
5. De Raad hield toezicht op het algemene bestuur.
Een ander bestuursorgaan was de Heliastai. Dit was een soort rechtbank gevormd door burgers. De
rechters en juryleden werden gekozen uit deze groep d.m.v. loting. Deze rechtbank had ook politieke
functies. Politieke rechtszaken kwamen het vaakst voor. Verder kon elke beslissing genomen in de
eklessia onderzocht worden door de Heliastai. Zo’n onderzoek onderscheidde zich van dat van de
Eklessia door verschillende redenen:
6. Er waren minder dikastai in de Heliastai dan burgers in de eklessia;
7. De leden van de Heliastai waren ouder;
8. Ze hadden een eed afgelegd;
9. Er werd een hele dag gereserveerd voor het onderzoeken van een wetsvoorstel;
10. Twee partijen moesten hun standpunt tegenover het voorstel verdedigen;
11. Er werd geheim gestemd in de Heliastai.
Een verzoek tot onderzoek van een wet kon echter niet zomaar ingediend worden. Het intrekken van
een klacht kon leiden tot een boete. De rechtbank keek ook naar verschillende soorten aanklachten.
Verraad, corruptie en poging tot omverwerping van de regering waren hierin de voornaamste
aanklachten.
Een wet was een geschreven norm, die meer validiteit genoot dan een decreet. In de 4 e eeuw werd
de wets codex aan het begin van elk jaar ter discussie gesteld in de volksvergadering. Een burger kon
ook een voorstel doen een wet af te schaffen. Zes magistraten moesten constant toezien op de
wetten. Wanneer er een wetswijziging werd gedaan werd er een comité, de nomothetai, opgezet. De
Eklessia werd over het algemeen gezien als de Demos. Deze Demos had echter. Een groot deel van de
macht was in handen van andere organen.
Het onderdeel van loting verdient nog wat extra aandacht. De oude Atheners zagen dit niet gewoon
als kans, maar als een goddelijke wil volgens Glotz en Fustel. Tegenwoordig komt loting men heel
vreemd voor. Headlam meende echter dat er geen enkele goede bron was die loting een religieus
karakter gaf. Talloze bronnen presenteren loting als een sleutelfunctie in de democratie. Aristoteles
pleitte voor een samenstelsel van loting, verkiezing en bezitskwalificaties. Een combinatie van
democratie en oligarchie dus.
Om de functie van loting te kunnen begrijpen moeten we enkele kernelementen van de Atheense
democratie bekijken. De eerste: rotatie van functies. Iedereen kwam aan beide kanten van het
, spectrum te staan: niet alleen het volk laten gehoorzamen aan jou, maar zelf ook gehoorzamen aan
de regeerders van morgen. Eens op de op de tegenovergestelde positie hebben gestaan gaf
legitimering voor het uitvoeren van bestuursfuncties. Dit was ook een manier om te zorgen voor een
goed bestuur. De mensen die een bestuurlijke functie hadden, hadden de neiging om te denken uit
het perspectief van de het volk, omdat ze binnen korte tijd weer aan de andere kant kwamen te
staan. Omdat deze functies regelmatig roteerden, kon de volgorde van die rotatie wel overgelaten
worden aan loting. Er was een zekere spanning tussen de idealen vrije keuze en rotatie. Vrije keuze
houdt immers in dat je vrij bent ook mensen opnieuw te kiezen. De Atheners zagen dit probleem en
voerden het ideaal van rotatie alleen uit bij de magistraten die gekozen weden door loting.
Een tweede kernelement is de diepe angst voor professionalisme. Men meende dat als professionals
zich zouden gaan bemoeien met de overheid, zij gelijk zouden gaan domineren. Het kiezen van
magistraten via loting zou dit voorkomen. Loting bij rechtbanken werd ook gedaan, om te voorkomen
dat, zodat de stem van experts die van het volk niet zou overtreffen. Democratie bestond dus uit
macht in de handen leggen van amateurs. Plato, zoals bekend, had geen sympathie voor dit systeem.
Een derde kernelement is het beginsel van gelijkheid, hoewel deze link met loting moeilijker te leggen
is. Historici zijn het oneens of dit uit bronnen van voorstanders of tegenstanders afkomstig is. Hansen
meent dat dit laatste het geval is en dat de Atheners onderscheid maakten tussen uitkomst gelijkheid
en gelijkheid van kans. Maar het gebruik van loting had mogelijk met geen van beide iets te maken.
Selectie door loting werd gezien als een egalitaire procedure. Grieken onderscheidden twee soorten
gelijkheid:
12. Aritmetische gelijkheid: iedereen krijgt een gelijk aandeel;
13. Geometrische gelijkheid: De waarde van het deel is gelijk aan de waarde van het individu.
Aristoteles zag loting als een aritmetische vorm van gelijkheid. Hij meende wel dat de meest oprechte
vorm van gelijkheid aritmetische gelijkheid is. Hij meent dat burgers in de basis zin gelijk zijn, maar
niet in elk opzicht. Isocrates ziet de link ook als aritmetische gelijkheid, maar hij meent dat dit niet de
rechtmatige vorm van gelijkheid is. Een aritmetische vorm van gelijkheid beslaat echter niet geheel
het gebruik van loting in Athene. De namen die werden geloot waren namen van vrijwilligers alleen.
Er vond dus geen gelijke distributie tussen alle burgers plaats, maar alleen tussen zij die zich
beschikbaar stelden. In elk geval had loting het effect van iets gelijk verdelen in numerieke termen.
De gelijkheid die bereikt werd was n elk geval geen gelijkheid van mogelijkheid.
Twee belangrijke conclusies zijn te trekken uit de Atheense democratie:
1. In het bekendste voorbeeld van een directe democratie oefende het verzamelde volk niet alle
macht uit.
2. Selectie door loting was een centraal onderdeel van de Atheense democratie. Het gaf
uitdrukking aan een aantal kernelementen van de Atheense democratische waarden: het
principe van rotatie, afkeer van professionalisme en het Atheense idee van gelijkheid.
Al met al zag het systeem er zo uit:
Voordelen van het kopen van samenvattingen bij Stuvia op een rij:
Verzekerd van kwaliteit door reviews
Stuvia-klanten hebben meer dan 700.000 samenvattingen beoordeeld. Zo weet je zeker dat je de beste documenten koopt!
Snel en makkelijk kopen
Je betaalt supersnel en eenmalig met iDeal, creditcard of Stuvia-tegoed voor de samenvatting. Zonder lidmaatschap.
Focus op de essentie
Samenvattingen worden geschreven voor en door anderen. Daarom zijn de samenvattingen altijd betrouwbaar en actueel. Zo kom je snel tot de kern!
Veelgestelde vragen
Wat krijg ik als ik dit document koop?
Je krijgt een PDF, die direct beschikbaar is na je aankoop. Het gekochte document is altijd, overal en oneindig toegankelijk via je profiel.
Tevredenheidsgarantie: hoe werkt dat?
Onze tevredenheidsgarantie zorgt ervoor dat je altijd een studiedocument vindt dat goed bij je past. Je vult een formulier in en onze klantenservice regelt de rest.
Van wie koop ik deze samenvatting?
Stuvia is een marktplaats, je koop dit document dus niet van ons, maar van verkoper javandijk97. Stuvia faciliteert de betaling aan de verkoper.
Zit ik meteen vast aan een abonnement?
Nee, je koopt alleen deze samenvatting voor €3,24. Je zit daarna nergens aan vast.
Is Stuvia te vertrouwen?
4,6 sterren op Google & Trustpilot (+1000 reviews)
Afgelopen 30 dagen zijn er 62890 samenvattingen verkocht
Opgericht in 2010, al 14 jaar dé plek om samenvattingen te kopen