Transnational organized crime
Master Opsporingscriminologie 2017-2018
Nederlandse (!) samenvatting van de verplichte artikelen + aantekeningen van de hoorcolleges
(1)
- Organized crime: a contested concept (Paoli & Van der Beken, 2014).
- Theoretical perspectives on organized crime (Kleemans, 2014).
- How to research organized crime (Hobbs & Antonopoulos, 2014).
- Aantekeningen hoorcollege 1
(2)
- The social embeddedness of organized crime. (Kleemans & van de Bunt, 1999)
- Opportunistic structures of organized crime (Bouchard & Morselli, 2013).
- Aantekeningen hoorcollege 2
(3)
- Organized Crime, Transit Crime, and Racketeering. (Edward Kleemans, 2007)
- Protection & Extortion. (Varese, 2014).
- Aantekeningen hoorcollege 3
(4)
- Drugs markets and organized crime (P. Reuter, 2014)
- Organized Crime in Colombia: The Actors Running the Illegal Drug Industry (Thoumi, 2014)
- Aantekeningen hoorcollege 4
(5)
- The Italian maffia (L. Paoli, 2014)
- The Italian-American mafia. (Albanese, 2014)
- The Italian mafias in the world (Calderoni et all, 2016).
- Aantekeningen hoorcollege 5
(6)
- Beyond the ‘Natasha’ Story (Zhang, 2009).
- Human smuggling, human trafficking and exploitation in the sex industry (Kleemans & Smit,
2014)
- The challenges of fighting sex trafficking in the legalized prostitution market of the
Netherlands (Huisman & Kleemans, 2014)
- Aantekeningen hoorcollege 6
(7)
- Criminal Careers in organized crime and social opportunity structure (Kleemans & De Poot,
2008)
- Organized crime control in the USA (Jacobs & Dondlinger Wyman, 2014)
- Aantekeningen hoorcollege 7
(8)
- Breaking the power of organised crime? (Nelen & Huisman, 2008.)
- Multi- agency approaches in ‘criminogenic’ settings. (Kleemans & Huisman, 2015).
- The fight against the Italian mafia – (La Spina, 2014)
- Aantekeningen hoorcollege 8
1
, (1)
Organized crime: a contested concept (Paoli & Van der Beken, 2014)
Het begrip organized crime is nog steeds krachtig (vooral in politiek te zien), maar door alle
verschillende criminele actoren en activiteiten die eronder vallen is het een vaag paraplubegrip
geworden. Er zou specificatie plaats moeten vinden om te voldoen als basis voor empirische analyses,
theory-building of beleid maken.
De verschuiving in betekenis
Organized crime is heen en weer geschoven tussen twee concurrerende opvattingen:
Een set van stabiele organisaties die (a) illegaal zijn, of (b) wiens leden zich systematisch
bezighouden met criminaliteit.
Een set van serieuze criminele activiteiten die meestal geldelijk gewin tot doel hebben.
Vanaf ’50 gold de assumptie in de VS dat criminele organisaties verantwoordelijk waren voor de
meeste serieuze criminele activiteiten met het oog op winst. Hier is commentaar op gekomen, met de
gedachte dat stabiele, grote criminele organisaties ver afliggen van monopoliserende winstmakende
criminele activiteiten. Afhankelijk van tijd en plaats, hebben partijen of auteurs de nadruk gelegd op
de ‘wie’ (overtreders) of ‘wat’ (criminele activiteiten). Grof gezegd kan de evolutie van het organized
crime debat wereldwijd gesynthetiseerd worden in een verschuiving van ‘wat’ naar ‘wie’ en weer een
terugkeer van ‘wie’ naar ‘wat’ – met een toenemende fusie van beiden (NB: dit geldt niet universeel).
De verschuiving in territoriale reikwijdte.
Ook de territoriale reikwijdte van organized crime is veranderd: vroeger werd het gelijkgesteld aan
racketeering (afpersing is gebaseerd op territoria en vaak op lokale basis uitgeoefend), maar sinds ’90
wordt het transnationale karakter van organized crime benadrukt.
De verschuiving in legitimiteit.
De beleidsmatige- en politieke legitimiteit en relevantie van het concept organized crime variëren
over tijd: tot late ’80 erkenden alleen VS en Italië het als serieus probleem. Het gevecht tegen
organized crime rechtvaardigde vanaf ’90 (vooral in Europa) ingrijpende hervormingen in het
strafrecht. Internationale organisaties benadrukken de transnationale dimensie van de bedreiging van
organized crime, om hun competenties en macht te vergroten en/of om het verlengen van wetten en
procedures onder hun lidstaten te rechtvaardigen. Tot slot is organized crime een gelegitimeerd
wetenschappelijk onderzoekstopic geworden.
Het Amerikaans debat: van ‘wat’ naar ‘wie’ —> van racketeering naar alien conspiracy.
Het begrip organized crime is in Amerika ontstaan en kreeg serieuze aandacht in de ‘20/’30 toen
Prohibition de ontwikkeling van Amerikaanse illegale markten benadrukte. Meestal werd organized
crime gelijkgesteld aan racketeering (refereert meestal naar afpersing, roofzuchtige activiteiten en de
voorziening van illegale goederen en diensten). Hier werd dus al link gemaakt met de upper world.
Onderzoek werd opgezet rondom de wet (‘wat’) i.p.v. criminelen (‘wie’).
Na WOII werd het probleem gelegd bij buitenlandse career criminals die naar verluidt goed
gestructureerde en krachtige criminele organisaties vormden en daarmee een bedreiging waren voor
de integriteit van de Amerikaanse samenleving en politiek. De rol van de respectable classes (politici,
officials etc.) werd hier losgelaten. Deze organization-based approach wordt de alien conspiracy
theory genoemd, door haar focus op buitenlandse criminelen. In 1951 kwam een comité o.l.v. Estes
Kefauver tot het inzicht dat organized crime in Amerika gedomineerd werd door de Italiaanse maffia.
Hiermee werd organized crime gezien als een landelijk, gecentraliseerde criminele organisatie die de
meest winstmakende illegale markten domineerde en bestond uit Italiaanse migranten die afstamden
van een parallelle Siciliaanse organisatie. Kefauver demonstreerde de noodzaak van een toenemende
2
