Komt een vrouw bij de dokter - Raymond van de
Klundert
Algemeen
- Uitgegeven: 2003
- Pagina's 318
- Genre Psychologische Roman, Waargebeurd
- Thema’s Kanker, Drugs, ziekte
- Verfilmd: Ja (2009)
- Prijzen: Winnaar NS Publieksprijs 2006
Informatie over de auteur
Raymond van de Klundert (1964), kortweg Kluun, verloor zijn vrouw op 36-jarige leeftijd aan kanker. Hij
gaf zich een halfjaar over aan het nachtleven van Amsterdam en Ibiza, tot hij twijfels kreeg over het
helende vermogen van deze lifestyle. Hij verkocht vervolgens zijn aandelen in Project X aan de andere drie
partners en vertrok met dochter Eva (3) naar Australië. Tegenwoordig woont Kluun samen met Nathalie
en zijn dochters Eva en Roos in Amsterdam.
Lange Samenvatting
Carmen en Stijn, een jong en hip pasgetrouwd stelletje, samen hebben ze een dochtertje, Luna (1 jaar). Ze
zijn gelukkig samen. Beiden hebben ze een eigen bedrijf, ze leven zonder geldproblemen in het bruisende
Amsterdam en ze hebben leuke vrienden. Maar dan neemt hun leven een onverwachtse wending. Bij
Carmen wordt borstkanker geconstateerd. Twee jaar geleden is Carmen ook voor een onderzoek bij de
dokter geweest, naar aanleiding van pijn haar borst, evenals dit keer. Daar werd ze toen doorverwezen
naar het ziekenhuis, waar uiteindelijk werd verklaard dat het vals alarm was en alles in orde was. Nu blijkt
dus na een paar jaar dat Carmen door die fatale fout wel kanker heeft, en nu zelfs al een groot tumor. Dit
nieuws komt als een grote schok in het leven van het gelukkige pasgetrouwde stel, het is niet te bevatten
zo vreselijk, een regelrechte hel. Voor Carmen en Stijn begint een leven vol ziekenhuisbezoeken,
onderzoeken en chemokuren.
Voordat Carmen kanker kreeg, leefden ze gelukkig. Maar ook toen verliep het leven toch niet zo perfect
als het leek. Stijn zegt namelijk een “monofoob” te zijn. Wat wil zeggen dat hij niet monogaam kan zijn en
dus ongeacht hoe gelukkig hij is, hij altijd de onbedwingbare drang heeft om vreemd te gaan. Het is dan
ook niet gek dat hij dit wekelijks doet. Met collega’s, vriendinnen (ook bevriend met Carmen) en met
allerlei onbekende dames die hij tijdens het uitgaan ontmoet. Hij houdt veel van uitgaan. Hij gaat elke
keer weer mee naar de ontelbare ziekenhuisbezoeken van Carmen en eenmaal thuis verzorgt hij haar
goed. Maar denk maar niet dat de wekelijkse uitgaansavond op vrijdag teschrappen is. Die avond
(inclusief al z’n scharrels) heeft hij nodig om het allemaal te kunnen blijven volhouden.
Met Carmen gaat het steeds slechter en stopt op een gegeven moment ook met werken. Ze vindt het heel
fijn dat Stijn zo goed voor haar zorgt, maar heeft het moeilijk met Stijn die elke vrijdag zo laat thuiskomt
en haar aan haar lot overlaat. Ze weet wel dat hij vreemdgaat, hij heeft haar dat aan het begin van hun
relatie eens verteld, maar ze hebben er nadien niet meer over gepraat. Carmen heeft geen idee hoe erg
zijn probleem is en hoeveel vrouwen er geweest zijn. Twijfels en vermoedens spelen een grote rol, maar
ze lijkt het niet te willen weten.
Als Stijn met carnaval in Breda is, met vrienden, is hij heel blij als hij een meid genaamd Roos ziet. Hij vindt
, haar supermooi, en heeft haar al eerder ontmoet in Breda met carnaval. Tot Stijn zijn teleurstelling is
Roos nooit op zijn versiertrucks ingegaan, tot deze keer. In Breda gebeurt er nog niets, maar als ze later in
Amsterdam een afspraakje maken heeft hij wel ‘beet’. Deze afspraak leidt tot meerdere afspraakjes, en
die afspraakjes leiden tot een heuse verhouding. Dat is nieuw voor Stijn, zo ver is het nooit gekomen met
zijn scharrels. Hij houd echt van Roos, hij heeft haar nodig, hij verlangt ieder ogenblik naar haar. Ze krijgen
een hectische affaire, hij maakt elk vrij moment op de dag vrij voor haar en rijdt naar haar toe, ze sms’en
en bellen (waarna hij nauwkeurig elke keer het nummer verwijdert).
Ondertussen heeft Carmen al haar borst moeten laten amputeren en ze is kaal, het blijft bergafwaarts
gaan. Soms heeft ze goede momenten, maar ze word erg snel moe en begint eng mager te worden. De
kanker heeft zich nu ook uitgezaaid in andere organen. Tussen Stijn en haar gaat het niet erg goed. Het
gebrek aan seks (Carmen heeft geen zin meer), Carmens platte borst en Carmen die het moeilijk heeft
doordat Stijn er bijna nooit is door zijn tripjes naar Roos maken dat het een lastige situatie wordt. Stijn
heeft verteld over het vreemdgaan, maar over Roos kan hij niet vertellen.
Na ruim een jaar gaat het heel slecht met Carmen. Ze geeft aan over de mogelijkheid tot euthanasie te
willen beschikken. Het is een emotioneel besluit, maar het staat vast, ze stelt vast dat ze op het moment
dat zij het wil, kan beslissen een einde te maken aan haar leiden. Wat een opluchting voor iedereen, voor
Stijn, haar moeder en hun vrienden, het lijkt heel cru, maar het is voor hen allen erg zwaar geweest.
Carmen helpen met overgeven, haar zien pijnlijden en ijlen door alle morfine die door haar bloed raast,
en haar uitwerpselen op te ruimen en haar te wassen. Carmen heeft er vrede mee, dat de dood er aan
komt. Nu dit vast staat, begint Carmen weer op te bloeien. Want Stijn en zij doen allemaal leuke dingen,
drinken en eten, alles “voor het laatst”. Carmen gaat roken en ze gaan samen op vakantie naar Barcelona.
Ze zijn gelukkig samen, en met Luna. Ze beginnen Luna er ook op voor te bereiden dat mamma er
binnenkort niet meer zal zijn, dat is wel moeilijk. Carmen schrijft een dagboek voor haar, voor later en
Stijn maakt samen met de anderen een homevideo. Ze hebben ondertussen een Poolse au pair in huis die
de werkzaamheden in huis overneemt. Dan geven ze een “afscheidsfeest”. Al hun vrienden komen om de
beurt langs om afscheid te nemen van Carmen, ieder doet dat op zijn eigen manier. Iedereen heeft het er
moeilijk mee en ondanks dat het een zware tijd is ‘geweest’ voor iedereen is het nu ook erg mooi hoe veel
liefde er is. Stijn maakt een kamer mooi, de kamer waar Carmen opgebaard zal worden.
Ondertussen heeft Stijn al een keer de relatie met Roos beëindigt, maar hij kon toch echt niet zonder
haar. Stijn is ook bij een vrouw geweest, Nora, om te praten over zijn problemen. Nora doet aan
alternatieve geneeswijze. Dit heeft hem enorm geholpen, Nora heeft hem heel wat duidelijkheid gegeven.
Nu Carmen bijna doodgaat, heeft hij zijn verhouding even stilgezet, Roos en hij zien elkaar niet, maar
sms’en alleen nog. Stijn en Carmen zijn hechter dan ooit, ze zijn zielsgelukkig (naar omstandigheden), ze
genieten van de tijd die Carmen nog heeft te leven. Ze maken lol samen.
Alle vrienden hebben al afscheid genomen van Carmen, maar wonderbaarlijk genoeg lijkt het juist beter
te gaan met haar, ze bloeit op van al de liefde die ze krijgt. Hun meest hechte vrienden logeren nu ook bij
hun. Maar uiteindelijk is toch het moment daar, het gaat weer slechter met haar en dan pleegt ze het
allesbeslissende telefoontje en maakt een afspraak met de dokter die bij haar euthanasie zal gaan plegen.
Weer komen alle vrienden afscheid nemen, en de hechte vriendenclub is er nog steeds. Nu het zo ver is,
begint Stijn bang te worden. Hij heeft nog nooit iemand zien sterven, laat staan zijn vrouw. Maar ze
kunnen er niet omheen. De dokter komt, en Carmen drinkt voor het laatst: het dodelijke drankje. Het
duurt relatief lang voor Carmen echt de wereld verlaat, ze krijgt nog een extra spuit, die er definitief een
einde aan zal maken. Na haar laatste woorden: “Nee hoor, ik ben er nog!” en enkele stuipen en schokken,
ademt Carmen haar laatste adem uit en sterft ze een vredige, maar langzame en pijnloze dood na al het
leed waar ze mee te kampen had door de kanker waar ze aan leed.