Arresten
Jurisprudentie
Jurisprudentie eerste 7 hoorcolleges inclusief boek
[Meer zien]Voorbeeld 2 van de 7 pagina's
Voorbeeld 2 van de 7 pagina's
In winkelwagengesponsord bericht van onze partner
Verkoper
Volgen
Voorbeeld van de inhoud
Jurisprudentie:Verheugt:
HR Waterpakt:
Het onderwerp van deze zaak bij de Hoge Raad gaat over de bevoegdheid van
de rechter, de trias politica, de opdracht tot het maken van wetgeving en art. 81
en art. 94 Grondwet.
De rechtsvraag:
Is de rechter bevoegd tot het geven van een opdracht aan de wetgever om
formele wetgeving tot stand te brengen (wanneer deze verzuimt
implementatiewetgeving tot stand te brengen)?
De casus:
De EU stelde een richtlijn vast over de hoeveelheid nitraat in het water. De
Nederlandse overheid stelde een actieprogramma vast om deze richtlijn te
implementeren. Dit actieprogramma werd echter tot tweemaal toe door de
Europese Commissie afgekeurd. Nederland was hierdoor te laat met het
implementeren van de richtlijn en daarop stapten een aantal bedrijven naar de
rechter. Zij wilden van de rechter horen dat de staat onrechtmatig had
gehandeld en verzochten de rechter de staat op te dragen om de richtlijn
alsnog snel te implementeren.
De Hoge Raad overweegt dat formele wetgeving tot stand komt door de
regering en Staten-Generaal tezamen (art. 81 Gw). Er is tevens sprake van een
belangrijk proces van politieke besluitvorming, mede gebaseerd op het idee van
democratie en de scheiding der machten. Dit brengt met zich mee dat de
rechter geen aandeel heeft in het proces van politieke besluitvorming, waaruit
de wetten tot stand komen. De rechter kan echter wel (op grond van art. 94
Gw) wetgeving buiten beschouwing laten, wanneer deze strijdig is met
verdragen.
Ook oordeelt de Hoge Raad dat het overschrijden van de implementatietermijn
niet automatisch leidt tot een gebrek aan rechtsbescherming. Wanneer een
richtlijn nog niet is geïmplementeerd, zal de rechter immers overgaan tot
richtlijnconforme interpretatie. Al met al kan de rechter de wetgever dus geen
opdracht geven tot het vaststellen van wetten.
Conclusie:
De rechter kan de wetgever geen opdracht geven tot het maken van wetten,
ook niet als het gaat om wetgeving die moet voortkomen uit EU-recht.
, HR Landbouwvliegers:
Centraal staan art. 7 Gw en art. 10 EVRM
Rechtsvraag:
Mag lagere wetgeving getoetst worden aan algemene rechtsbeginselen?
Casus:
De toenmalige minister van Landbouw en Visserij kwam op grond van de
Bestrijdingsmiddelenwet 1962 met het Besluit Luchtvaarttoepassingen
bestrijdingsmiddelen en met daarop rustende uitvoeringsregeling. Het gevolg
van dit besluit en de regeling was dat het bespuiten van landbouw met
sproeivliegtuigen ernstig werd beperkt. Hierdoor dreigen een aantal bedrijven
die zich specialiseerden in besproeiing via de lucht failliet te gaan. Twee
Nederlandse landbouwvliegtuigverenigingen stapten samen naar de rechter en
eisten dat beide wettelijke regelingen buiten werking werden gesteld.
Rechtsgang:
De twee Nederlandse landbouwvliegtuigverenigingen werden door de Hoge
Raad in het gelijk gesteld: de minister had gehandeld in strijd met het verbod
van willekeur (een algemeen rechtsbeginsel). Kortom, uit dit arrest blijkt dat
lagere wetgeving getoetst kan worden aan algemene rechtsbeginselen.
HR Harmonisatiewet
Centraal staat art. 120 Grondwet
Rechtsvraag:
Mag een rechter een wet in formele zin toetsen aan fundamentele
rechtsbeginselen?
Mag de rechter een wet in formele zin toetsen aan het Statuut?
Casus:
Bezuinigingen in het hoger onderwijs, neergelegd in de Harmonisatiewet,
leidden tot een verhoging van het collegegeld en tot beperking van het recht op
studiefinanciering voor een bepaalde groep studenten. De LSVb besluit daarom
om samen met zes ander studenten naar de rechter te stappen. Zij vorderen
van de president in kort geding de Staat te bevelen de nieuwe wetsbepalingen
niet toe te passen.
Deze zou in strijd zijn met het beginsel van rechtszekerheid, dat terugkomt in
art. 43 van het Statuut.
Voordelen van het kopen van samenvattingen bij Stuvia op een rij:
Verzekerd van kwaliteit door reviews
Stuvia-klanten hebben meer dan 700.000 samenvattingen beoordeeld. Zo weet je zeker dat je de beste documenten koopt!
Snel en makkelijk kopen
Je betaalt supersnel en eenmalig met iDeal, creditcard of Stuvia-tegoed voor de samenvatting. Zonder lidmaatschap.
Focus op de essentie
Samenvattingen worden geschreven voor en door anderen. Daarom zijn de samenvattingen altijd betrouwbaar en actueel. Zo kom je snel tot de kern!
Veelgestelde vragen
Wat krijg ik als ik dit document koop?
Je krijgt een PDF, die direct beschikbaar is na je aankoop. Het gekochte document is altijd, overal en oneindig toegankelijk via je profiel.
Tevredenheidsgarantie: hoe werkt dat?
Onze tevredenheidsgarantie zorgt ervoor dat je altijd een studiedocument vindt dat goed bij je past. Je vult een formulier in en onze klantenservice regelt de rest.
Van wie koop ik deze samenvatting?
Stuvia is een marktplaats, je koop dit document dus niet van ons, maar van verkoper bentedebraal. Stuvia faciliteert de betaling aan de verkoper.
Zit ik meteen vast aan een abonnement?
Nee, je koopt alleen deze samenvatting voor €2,99. Je zit daarna nergens aan vast.
Is Stuvia te vertrouwen?
4,6 sterren op Google & Trustpilot (+1000 reviews)
Afgelopen 30 dagen zijn er 52928 samenvattingen verkocht
Opgericht in 2010, al 14 jaar dé plek om samenvattingen te kopen