Nederpelt, J, van (2011) I Een wereld apart
Scholing
Het HDI (Human Development Index) laat zien dat ontwikkelingslanden niet alleen armer zijn
maar ook lager scoren op welzijn. Het scholingsniveau is algemeen er laag. 20% van de
kinderen staat niet ingeschreven bij een basisschool. Ook zijn leerkrachten vaak absent
doordat zij nog andere baantjes erbij hebben om rond te komen. Hierdoor resulteert het
analfabetisme in de lageiinkomenslanden 2%% onder de mannen en 00% onder de vrouwen.
Dit is niet alleen te wijten aan de overheid die onvoldoende onderwijs bekostigen maar ook
aan de thuissituatie van de leerlingen, zij moeten thuis helpen om te overleven. Nog een
reden om kinderen niet naar school te studeren is dat de ouders bang zijn dan de kinderen
niet meer terugkomen. En als zij dat wel doen dat ze zich niet pretg voelen en te weinig
uitdaging krijgen. Ook komt het verschijnsel brain drain veel voor. Dit houd in dat de
opgeleide mensen in ontwikkelingslanden wegtrekken naar welvarende gebieden/landen.
Gezondheid
De ondermaatse gezondheidssituatie in sommige landen is te wijten zowel aan slechte
levensomstandigheden als aan inadequate gezondheidszorg. Ongezonde woon en
werksituaties, onvoldoende of slechte voeding, hygiëne en sanitair, en onbetrouwbaar
drinkwater leveren grote gezondheidsrisico’s op. Waar behoorlijke voorzieningen ontbreken,
zijn mensen aangewezen op ongezuiverd oppervlaktewater, waarin zij de was doen of een
bad nemen en waaruit ook het vee drinkt. Het drinken van ongezuiverd water is de oorzaak
van veel ziekten en chronische diarree, in het bijzonder onder jonge kinderen. Vooral op het
plateland zijn klinieken en ziekenhuizen dus gezaaid en kennen ze vaak een gebrekkige
medische uitrusting. Ook is er een groot tekort aan gekwalifceerd personeel. Het beter
opgeleide medisch personeel volgt de koopkracht, verkiest de stad boven het plateland en
de privékliniek boven de overheidsinstelling. Een deel van het ontstane gat wordt opgevuld
door buitenlandse, meest westerse gezondheidswerkers, uitgezonden in het kader van
hulpprogramma’s van rijke landen. Als oplossing worden is sommige ontwikkelingslanden
pogingen ondernomen om zorgverzekeringen op te zeten.
Bevolkingsgroei
De bevolkingsgroei in de wereld neemt enorm toe. Vooral in ontwikkelingslanden. De
toenemende bevolking legt een steeds groter beslag op het leefmilieu en op eindige
natuurlijke hulpbronnen, waaronder landbouwgrond, viswater, drinkwater, fossiele
brandstoffen en metalen. SuubiSuahara Afrika laat de hoogste vruchtbaarheidscijfers zien. De
bevolkingsgroei in deze regio kan zonder overdrijving spectaculair worden genoemd; een
toename van 1%0 miljoen in de periode 2008i201%. Hoe is deze snelle bevolkingsgroei te
verklaren? Ten eerste zijn de medische wetenschappen verbeterd waardoor er minder
zuigelingensterfe is en een hogere levensverwachting. Verder nemen ouders veel kinderen
aangezien die op jonge leefijd al gaan werken en inkomsten opleveren. Ook zijn ouders met
veel kinderen verzekerd van een zorgeloze oude dag. Verder worden vrouwen na hun
huwelijk vaak door hun schoonfamilie onder druk gezet om kinderen te krijgen. Ook leidden
voorbehoedsmiddelen zogenaamd tot ziektes en onvruchtbaarheid, daarbij staat de
Katholieke kerk ook niet achter het gebruik van voorbehoedsmiddelen. Ook belemmert de
bevolkingsgroei de economische groei. Want als de economie al begint te groeien, wordt
deze direct opgesoupeerd door de hoge uitgaven die gemoeid zijn met bevolkingsgroei.
, Overbevolking leid tot vreselijke gevolgen. De vernietiging van het tropisch regenwoud
voltrekt zich in steeds hoger temp, het peil van het grondwater daalt, schaars drinkwater
raakt vervuild. Er moet gehandeld worden, want hoe langer wordt gewacht, hoe hoger de
kosten oplopen volgens he UNFPA.
Politek en kwaliteit van het best r
Corruptie
We spreken van slecht bestuur of wanbestuur wanneer de overheid en haar instellingen, om
wat voor redenen ook, onbekwaam, onwillig of onmachtig zijn om beleid te maken en uit te
voeren dat het algemeen belang dient. Sulecht bestuur vergroot de tegenstellingen tussen
arm en rijk en ondermijnt de goed moraal, de wetshandhaving en het vertrouwen van de
bevolking in de overheid. Wanbestuur verklaart de deplorabele toestand van de sociale en
de economische infrastructuur, namelijk van scholen, ziekenhuizen, woningen, wegen,
nutsvoorzieningen. Ook is wanbestuur oorzaak van het slechte sociale klimaat blijkend uit
grote sociale ongelijkheid, weteloosheid, onveiligheid, machtsmisbruik en corrupte.
Weliswaar kan er sprake zijn van onmacht aangezien overheden beslist over onvoldoende
middelen beschikken voor uitvoering van hun taken. Toch blijf de vraag waarom landen in
dezelfde inkomstencategorie soms grote verschillen laten zien in het niveau van
dienstverlening en in het levenspeil van hun burgers.
In landen zonder democratische controle van de macht zijn politici en ambtenaren aan
niemand verantwoording schuldig. Hierdoor maakt dienstbaarheid aan de samenleving
plaats voor zelfverrijking en machtsmisbruik. Verkiezingen worden misbruikt om politieke
tegenstanders buiten de macht te houden en zelf aan de macht te blijven. In Afrika heerst de
gifcultuur. Als iemand wat voor jou doet dan is het normaal dat je een gif geef. Echter is
dit doorgeslagen in de politiek. Waar het in een rechtssysteem een recht is om handhaving
te krijgen vragen ze in Afrika een geschenk. Als je een vergunning voor iets wil moet je
iemand ‘omkopen’ hierdoor ontstaat corruptie. Dit is niet mogelijk voor arme mensen.
Westerse ondernemingen hebben hier geen moeite mee. Zij kopen alles in Afrika op. Het is
moeilijk uit te roeien aangezien degene die over een anticorruptie wet gaan zelf vaak corrupt
zijn dus dat laten ze niet gebeuren.
Onderdrukking en schending van de mensenrechten
Rechtsstaten, landen dus waar de pijlers van vrijheid en rechtsgelijkheid ferm overeind
staan, zijn ver in de minderheid. Wij leven in een wereld waarin politieke leiders aan de
macht komen door staatsgrepen of verkiezingsfraude en de burgerlijke vrijheden zijn
ingeperkt. Heel wat landen kennen een dictatoriaal regiem waar niet recht en vrijheid maar
macht en onderdrukking vorm zijn, waar vrijheidsberoving willekeurig, zonder juridische
grond, kan plaatsvinden, politieke uitdagingen en bijeenkomsten zijn verboden, waar
persvrijheid en vrijheid van vereniging en vergadering aan banden zijn gelegd, waar het
voeren van oppositie geldt als een gezagsondermijnende daad en waar journalisten,
activisten en leden van minderheidsgroepen worden vervolgd, gevangengezet en gemarteld.
In deze politieke systemen gaan ze in tegen de Rechten van de mens die inhouden;
individuele rechten, politieke rechten en sociaal/culturele rechten.
