Samenvatting
Samenvatting ementalhealth artikelen samengevat.
Artikelen week 1 en 2
[Meer zien]Voorbeeld 3 van de 17 pagina's
Voorbeeld 3 van de 17 pagina's
In winkelwagengesponsord bericht van onze partner
Verkoper
Volgen
Voorbeeld van de inhoud
eMental Health Praktijk en OnderzoekSamenvatting alle artikelen
Literatuur week 1
Artikel: Cuijpers (2017) Internet and mobile interventions for depression-
Opportunities and challenges.
Introductie
Jaarlijks wordt bijna één op de vijf mensen wereldwijd getroffen door depressie- en angststoornissen.
Deze veelvoorkomende mentale stoornissen hebben een sterke invloed op de kwaliteit van leven,
resulterend in enorme economische en maatschappelijke kosten. Jaarlijks leidt de arbeidsongeschiktheid
door depressie en angst tot het verlies van meer dan één miljoen gezonde levensjaren, waardoor
mentale stoornissen wereldwijd de voornaamste oorzaak zijn van jaren geleefd met
arbeidsongeschiktheid. De economische kosten, geschat op US$ 2,5 biljoen in 2010, worden verwacht te
groeien tot US$ 6,0 biljoen tegen 2030.
Ondanks beschikbare op bewijs gebaseerde behandelingen ontvangt minder dan de helft van de
patiënten in welvarende landen behandeling. Dit percentage is veel lager bij adolescenten, oudere
volwassenen, mensen met een lagere sociaal-economische status en mensen uit etnische minderheden.
In lage- en middeninkomenslanden krijgt slechts tussen de 7 en 21% van de patiënten behandeling. Als
patiënten behandeling krijgen, bestaat deze meestal uit farmacotherapie, terwijl de meerderheid van de
patiënten de voorkeur geeft aan psychologische behandeling.
Om de ziektelast van veelvoorkomende mentale stoornissen te verminderen, moeten de huidige
systemen voor het leveren van psychologische behandelingen worden heroverwogen. Een benadering
hiervoor is het aanbieden van psychologische interventies via internet. Dit artikel geeft een overzicht van
het bewijs voor de effectiviteit van op internet gebaseerde behandelingen. Het toont aan dat het type
psychologische behandeling en behandelformaat waarschijnlijk niet gerelateerd zijn aan het resultaat.
Alle belangrijke soorten therapie, inclusief individuele, groeps- en begeleide zelfhulpprogramma's, zijn
min of meer even effectief. Ten slotte worden nieuwe ontwikkelingen in technologie besproken,
waaronder mobiele gezondheid, avatars, serious gaming en augmented reality.
Zijn alle therapieën voor depressie even effectief?
Om de effectiviteit van op internet gebaseerde behandelingen te onderzoeken, bespreken we eerst de
algemene effecten van psychologische behandelingen. We betogen dat alle psychotherapieën min of
meer even effectief zijn bij de behandeling van depressie, en het behandelformaat is waarschijnlijk niet
gerelateerd aan de effectgroottes van de behandelingen (zolang er professionele ondersteuning
beschikbaar is) (Cuijpers et al., 2013; Cuijpers et al., 2011).
Verschillende psychotherapieën blijken effectief te zijn bij de behandeling van ernstige depressie,
waaronder cognitieve gedragstherapie (CGT), gedragsactivatietherapie, interpersoonlijke psychotherapie
(IPT), probleemoplossende therapie, niet-directieve ondersteunende therapie en kortdurende
psychodynamische psychotherapie. De effectgroottes van deze therapieën variëren van ∼g = 0.60 tot ∼g
,= 0.80, met overeenkomstige Numbers Needed to Treat (NNTs) tussen 2 en 3. Meta-analyses tonen geen
significante verschillen tussen typen therapie (Cuijpers et al., 2013; Cuijpers et al., 2011).
Vergelijkende uitkomststudies bevestigen verder de gelijke effectiviteit van psychotherapieën. Een reeks
meta-analyses waarin belangrijke psychotherapieën rechtstreeks met elkaar worden vergeleken, onthult
kleine en niet-significante verschillen, behalve bij niet-directieve counseling en psychodynamische
therapieën, die minder effectief zijn. Deze verschillen zijn echter klein, en de
betrouwbaarheidsintervallen naderen nul. Merk op dat niet-directieve counseling vaak wordt gebruikt
als controle groep in onderzoeken, en wanneer het wordt vergeleken met een "echte" psychotherapie,
zijn de verschillen minimaal (d = 0,01).
Het bewijs suggereert dat belangrijke psychotherapieën effectief zijn en dat eventuele verschillen tussen
hen klein of niet-bestaand zijn, en als ze aanwezig zijn, mogelijk niet klinisch relevant zijn. Dit komt
overeen met een grote netwerkmeta-analyse van bijna 200 gerandomiseerde onderzoeken en een
eerdere meta-analyse die belangrijke soorten psychotherapie voor volwassen depressie vergeleek,
waarbij beide geen significante en klinisch relevante verschillen tussen therapieën vonden (Cuijpers et
al., 2011; Cuijpers et al., 2010).
Het lopende debat, bekend als het "Dodo Bird Verdict", stelt de vraag of alle therapieën even effectief
zijn. Hoewel meta-analyses minimale verschillen tussen behandelingen aangeven, kunnen subtiele
onderscheidingen over het hoofd worden gezien vanwege kleine steekproefgroottes. Het is ook
opgemerkt dat vergelijkbare resultaten niet noodzakelijk wijzen op dezelfde onderliggende
mechanismen. De kwaliteit van het onderzoek op dit gebied is relatief laag, en verschillen tussen
behandelingen zijn duidelijk in andere gebieden van de psychotherapie, zoals paniek, psychotische
stoornissen en eetstoornissen.
MINIMALISEREN VAN INTERVENTIES ZONDER DE EFFECTEN TE VERMINDEREN
In deze tekst wordt de vraag gesteld of, alle therapieën even effectief zijn of niet, het mogelijk is om deze
therapieën te minimaliseren zonder de resultaten te verminderen. Als deze therapieën ongeveer even
effectief zijn, wat is dan het minimum dat aan patiënten moet worden gegeven zonder de effectgrootte
te verminderen? Hoe ver kunnen we gaan met het verminderen van delen van de behandeling terwijl de
effecten nog steeds vergelijkbaar zijn? Minimale therapieën hebben het voordeel dat ze goedkoper en
kosteneffectiever zijn dan "normale" therapieën, wat betekent dat meer patiënten geholpen kunnen
worden met dezelfde hoeveelheid geld, en de financiële drempel voor patiënten om behandeling te
krijgen ook lager is.
Er zijn verschillende manieren om therapieën te minimaliseren. Een manier zou zijn om het aantal
sessies te verminderen. Uit een meta-regressieanalyse bleek geen significant verband tussen het aantal
sessies en de effectgrootte, wat suggereert dat zes sessies even effectief zijn als 24 sessies. Een andere
manier om therapieën te minimaliseren, is het gebruik van "lay health counselors" als therapeuten, zoals
is gedaan in landen met een laag en middeninkomen, waar niet genoeg getrainde therapeuten
beschikbaar zijn (Ekers et al., 2014).
Een belangrijke manier om therapieën te minimaliseren, is het gebruik van andere behandelformaten
dan het individuele formaat. Naast individuele therapieën is het meeste onderzoek uitgevoerd naar
groepstherapieën en begeleide zelfhulpinterventies. In een meta-analyse van directe vergelijkingen
, tussen individuele en groepstherapieën voor depressie (Farrand & Woodford, 2013) vonden we dat
individuele therapieën significant beter waren, hoewel het effect klein was (g = 0,20). Individuele
therapieën leidden ook tot iets minder uitval in de behandeling dan groepstherapieën. Alle studies
waren echter klein en de kwaliteit was niet optimaal, wat betekent dat deze resultaten zeer onzeker zijn.
Begeleide zelfhulp kan worden gedefinieerd als een psychologische behandeling waarbij de patiënt een
gestandaardiseerd psychologisch behandelprotocol mee naar huis neemt en er min of meer zelfstandig
doorheen werkt (Guiry, van de Ven, Nelson, Warmerdam, & Riper, 2014). In dit protocol kan een patiënt
instructies lezen over hoe hij of zij een algemeen aanvaarde psychologische behandeling op zichzelf kan
toepassen. Dit protocol kan worden opgeschreven in boekvorm, maar het kan ook beschikbaar worden
gesteld via andere media, zoals een computer, televisie, video of het internet. De term "begeleid"
verwijst naar de therapeut of coach die beschikbaar is om de patiënt te helpen bij het doorlopen van het
protocol. Het contact tussen de patiënt en deze coach is alleen ondersteunend of faciliterend van aard.
Dit contact is gericht op het bieden van ondersteuning en, indien nodig, aanvullende uitleg bij het
doorlopen van de gestandaardiseerde psychologische behandeling. Contacten met therapeuten kunnen
worden geleverd via persoonlijk contact, telefonisch, per e-mail of via andere beschikbare
communicatiemiddelen (Guiry et al., 2014). Er is voorgesteld om onderscheid te maken tussen minimaal
contact en door een therapeut beheerde begeleide zelfhulp (Gustavsson et al., 2011; Habibović et al.,
2014). Minimaal contact verwijst naar begeleide zelfhulp waarbij de patiënt voornamelijk vertrouwt op
de zelfhulpmaterialen en slechts onregelmatig, vaak niet persoonlijk contact heeft met een behandelaar,
tot een maximum van 1,5 uur. Bij door een therapeut beheerde begeleide zelfhulp krijgt de patiënt
regelmatige en geplande bijeenkomsten met een behandelaar wiens rol is om hen te ondersteunen bij
het gebruik van de zelfhulpmaterialen. Deze onderscheiding is echter nogal arbitrair en kan waarschijnlijk
beter worden gezien als een continuüm van betrokkenheid van professionele therapeuten bij begeleide
zelfhulp. Internetinterventies waarbij de behandeling via een website wordt geleverd en de
ondersteuning door de coach via e-mail of beveiligde berichtenuitwisseling, kunnen worden beschouwd
als een vorm van begeleide zelfhulp.
BEGELEIDE ZELFHULP TEN OPZICHTE VAN FACE-TO-FACE THERAPIEËN
We hebben een meta-analyse uitgevoerd van 21 studies die face-to-face behandelingen rechtstreeks
vergeleken met begeleide zelfhulptherapieën voor depressieve en angststoornissen (Høifødt et al.,
2013). Het differentiële effectformaat was bijna nul (d = 0,02) en niet significant. We vonden ook geen
significant verschil na 3, 6 en 12 maanden, hoewel het aantal vergelijkingen klein was, en we vonden ook
geen aanwijzing dat uitval hoger was bij de begeleide zelfhulpcondities in vergelijking met de face-to-
face condities.
De meeste studies in deze meta-analyse maakten echter gebruik van "conventionele" begeleide
zelfhulpinterventies, met een boek en kort telefonisch ondersteuning van een coach. In een meer
recente meta-analyse (Hollandare et al., 2011) werden alleen onderzoeken opgenomen die op internet
gebaseerde begeleide zelfhulpbehandelingen vergeleken met face-to-face therapieën (dus geen andere
begeleide zelfhulptherapieën werden opgenomen). De 13 studies in deze meta-analyse richtten zich niet
alleen op depressie, maar ook op andere problemen zoals sociale angststoornis, paniekstoornis, tinnitus,
mannelijke seksuele disfunctie en lichaamsontevredenheid, en het betrof ook onderzoeken die
internettherapieën vergeleken met controlegroepen. In een meta-analyse van 19 onderzoeken werd
Voordelen van het kopen van samenvattingen bij Stuvia op een rij:
Verzekerd van kwaliteit door reviews
Stuvia-klanten hebben meer dan 700.000 samenvattingen beoordeeld. Zo weet je zeker dat je de beste documenten koopt!
Snel en makkelijk kopen
Je betaalt supersnel en eenmalig met iDeal, creditcard of Stuvia-tegoed voor de samenvatting. Zonder lidmaatschap.
Focus op de essentie
Samenvattingen worden geschreven voor en door anderen. Daarom zijn de samenvattingen altijd betrouwbaar en actueel. Zo kom je snel tot de kern!
Veelgestelde vragen
Wat krijg ik als ik dit document koop?
Je krijgt een PDF, die direct beschikbaar is na je aankoop. Het gekochte document is altijd, overal en oneindig toegankelijk via je profiel.
Tevredenheidsgarantie: hoe werkt dat?
Onze tevredenheidsgarantie zorgt ervoor dat je altijd een studiedocument vindt dat goed bij je past. Je vult een formulier in en onze klantenservice regelt de rest.
Van wie koop ik deze samenvatting?
Stuvia is een marktplaats, je koop dit document dus niet van ons, maar van verkoper jayaikman. Stuvia faciliteert de betaling aan de verkoper.
Zit ik meteen vast aan een abonnement?
Nee, je koopt alleen deze samenvatting voor €3,49. Je zit daarna nergens aan vast.
Is Stuvia te vertrouwen?
4,6 sterren op Google & Trustpilot (+1000 reviews)
Afgelopen 30 dagen zijn er 53340 samenvattingen verkocht
Opgericht in 2010, al 14 jaar dé plek om samenvattingen te kopen