Ontwikkeling in zorg en Maatschappij
1.1 Visie op gezondheid en ziekte
De commissie [Innovate orgberoepen & Opleidingen] heef uitgangspunten geformuleerd:
1. Functoneren centraal
2. Een nieuw concept van gezondheid
. De zorgvraag in 20 0
Functoneeren centeraal
In de visie van de commissie staat het functoneren van mensen centraal en levert de gezondheidszorg
Een bijdrage aan het bevorderen daarvan. Het omvat lichamelijk, psychisch en sociaal functoneren.
De Internatonal Classifcaton of Functoning, Disability and Health (ICF) van de WHO (2001) beschrijf
- Het functoneren in termen van functes (fysiologische en mentale eigenschappen van het menselijk
organisme)
- Actviteiten (onderdelen van iemands handelen)
- Partcipate (deelname aan het maatschappelijk leven)
Naast verouderingsprocessen en chronische aandoeningen spelen ook persoonlijke en externe factoren een
rol, zoals de levensfase waarin iemand verkeert en de levensomstandigheden (wonen, werk, fysieke en sociale
omgeving). org dient aan te sluiten bij wat voor iemand persoonlijk belangrijk is om te kunnen functoneren
In het dagelijks leven, én betref interventes op collectef niveau, bijvoorbeeld gericht op de leefomgeving.
Een nieuw concept van gezondheid
Bij het centraal stellen van het functoneren past een nieuw dynamisch concept van gezondheid: het zich
kunnen aanpassen aan verstoringen, veerkracht hebben, een balans weten te handhaven of te hervinden in
lichamelijk, geestelijk en maatschappelijk opzicht.
Dit is ook wel als reacte op de kritek op de nog steeds geformuleerde defniete van gezondheid van WHO
1948: Die defnite beschrijf gezondheid als een staat van volledig fysiek, mentaal en sociaal welzijn.
Volgens deze defnite is bijna niemand gezond.
Health is a state of complete physical, mental and social well-being and not merelt the absence of disease or
infrmity -> nieuwe defnite WHO
De zoergveraag in 2030
Wat is er nodig in 20 0?
Als de inzet is gericht op het functoneren van burgers dan dient de vraag centraal te staan: wat is hiervoor
Nodig? Welke zorg draagt bij aan het behoud of herstel van het functoneren? Inzicht in de toekomstge
orgvraag levert onderbouwing voor wat er straks nodig is aan zorg, beroepen en opleidingen.
Het centraal stellen van functoneren betekent in de eerste plaats dat de te verwachten
functoneringsproblemen in kaart moeten worden gebracht.
Het ABCD-model
Op basis van de visie en uitgangspunten van de commissie en het brede draagvlak bij zorgvragers,
professionals, bestuurders, opleiders en lokaal bestuur introduceert de commissie het ABCD-model. Dit model
presenteert een integrale en dynamische benadering van de Nederlandse gezondheidszorg in 20 0 en het
professioneel handelen in de context die hierbij relevant is.
Voorzorg (A)
Betref de gehele Nederlandse bevolking. Voorzorg is slechts een beperkte mate gezondheidszorg, het gaat
veel meer over maatschappelijke betrokkenheid en eigen verantwoordelijkheid. Gericht op voorkomen van
problemen en aandoeningen.
Voorzorg richt zich op het ontwikkelen van vaardigheden om te kunnen omgaan met tegenslag op
allerlei gebied (mentaal, sociaal, fysiek) en veerkracht. Voorzorg richt zich ook op het signaleren en monitoren
van gezondheidsrisico’s en beïnvloeding daarvan via gezondheidsbescherming, gezondheidsbevordering
(gedragsbeïnvloeding) en ziekteprevente.
Dit is zowel individueel als collectef van belang
, Gemeenschapszorg (B)
Als er zorg nodig is wil iedereen het zoveel mogelijk zelf, samen en in de buurt regelen. Daarbij zijn ook
Andere voorzieningen zoals de woningbouw betrokken. Technologie speelt een grote rol in het bevorderen van
zelfstandig blijven functoneren in de eigen leefomgeving. Er wordt veel gebruik gemaakt van digitale
informate. Op basis van een ‘foto van de buurt’ die regelmatg wordt geactualiseerd, wordt vastgesteld wat er
nodig is in die buurt.
Laagcomplexe tot complexe zorg (C)
Laagcomplexe tot complexe zorg is basiszorg en gespecialiseerde zorg, zowel voor acute als planbare
org, met een hoge mate van voorspelbaarheid van de benodigde kwanttateve en kwalitateve inzet
En van het beloop. Functoneren als uitgangspunt betekent ook dat mensen zo snel mogelijk weer in staat
gesteld moeten worden zelfstandig te zijn.
Laagcomplexe en complexe zorg kan in verschillende organisatevormen
Worden aangeboden, afankelijk van de gehanteerde schaalgroote.
Hoogcomplexe zorg (D)
Onder hoogcomplexe zorg valt de zeer complexe behandeling met een lage mate van voorspelbaarheid
Van de benodigde kwanttateve en kwalitateve inzet en van het beloop, en waarbij interventes contnu
Worden bijgesteld op grond van nadere diagnostek en observate, en grote gezondheidsrisico’s in het
Geding zijn. Ook hier blijf functoneren het uitgangspunt.
Hoogcomplexe behandeling zal in een multdisciplinaire en hoogtechnologische omgeving worden
vormgegeven.
Kort samengevat
Het ABCD-model illustreert een dynamisch zorgproces waarbij de grootste inzet gericht is op het zelfstandig
Functioneren van burgers. Niet het aanbod (wat kan er) maar de vraag (wat is hier voor nodig)
Staat centraal. Dit impliceert een professionele geïntegreerde benadering van de totale gezondheidszorg
(ABCD) en heeft grote consequenties voor de zorgberoepen.
1.2 Heerken de kadeers van jouw toekomstg beeroep
Beeroepscode veerpleegkundige en veerzoergeer
Uitgangspunt bij je beroepsuitoefening is dat de regie zoveel mogelijk bij de zorgvrager ligt; dat de zorgvrager,
als hij dat wil en kan, zelf bepaalt wat voor hem belangrijk is. Je ondersteunt en stmuleert de zorgvrager, zijn
naasten en zijn sociale netwerk om zo goed mogelijk met de gevolgen van de ziekte of aandoening om te gaan
(zelfmanagement) op basis van de meest actuele (wetenschappelijke) inzichten. . Je ondersteunt de zorgvrager
bij het behouden van belangrijke rollen, die door zijn ziekte of beperking onder druk zijn komen te staan, of
zoekt met hem naar nieuwe rollen die voor hem van betekenis kunnen zijn.
Daarbij heb je als verpleegkundige of verzorgende je eigen taken en verantwoordelijkheden.
Tot de algemeen aanvaarde uitgangspunten behoort onder andere het beroepsprofel: de kennis en
vaardigheden die je je tjdens je opleiding eigen maakt. Ook elementen als standaarden, richtlijnen en
protocollen van de beroepsgroep, wet- en regelgeving, uitspraken in (tucht)rechtzaken, richtlijnen van de
inspecte, (beroeps)ethische uitgangspunten, standpunten, adviezen en handreikingen van de beroepsgroep
behoren tot de algemeen aanvaarde uitgangspunten. Die algemeen aanvaarde uitgangspunten vormen de
professionele standaard.
De Beroepscode geef je de waarden en normen van de beroepsgroep. Daarnaast maakt de Beroepscode aan
zorgvragers en hun naasten, mantelzorgers, andere zorgverleners, zorgaanbieders en de samenleving als
geheel duidelijk wat zij van jou als verpleegkundige of verzorgende mogen verwachten.
De Beroepscode is een leidraad voor je handelen als professional. Hij geef je aanknopingspunten om te
bepalen hoe je je in je beroepsuitoefening als professional gedraagt. De code biedt je ook handvaten om in
complexe situates een weloverwogen afweging te maken over wat goede zorg in deze situate vraagt.
Je kunt zelf nagaan welke artkelen van de Beroepscode relevant zijn voor de situate waarvoor je staat.
