Motorisch leren
Mensen hebben het vermogen om te leren en aan te passen. Spieren worden sterker
wanneer je traint, je kan een nieuw spel of een andere taal leren. Maar je kunt ook bepaalde
vaardigheden verliezen als je die niet vaak genoeg beoefend en gebruikt. Deze
veranderbaarheid noem je plasticiteit. Dit komt goed van pas bij het herstel van schade, en
motorisch leren (Burgt, 2017). Het vermogen om bestaande herinneringen te wijzigen en bij
te werken, gemedieerd door onderliggende neuronale plasticiteit. Dit vermogen is volgens
een wetenschappelijk artikel (Herszage, 2018) gemakkelijker door twee belangrijke
verschijnselen interferentie en generalisatie. Interferentie treedt op wanneer een nieuwe
herinnering schade toebrengt aan, of aangetast wordt door, een andere herinnering die in de
tijd vlakbij werd verworven. Generalisatie verwijst naar het geval waarin een aangeleerde
herinnering wordt uitgebreid voorbij de specifieke eigenschappen ervan.
Inzicht in de basismechanismen van structurele plasticiteit in de context van motorisch leren
is essentieel voor het verbeteren van motorische revalidatie bij patiënten met een beroerte.
Een van de meest opvallende kenmerken van de hersenen is het vermogen om zich aan te
passen als reactie op externe en interne stimuli. Neurale plasticiteit is een algemene term die
verwijst naar de functionele en structurele veranderingen in de hersenen die optreden
tijdens ontwikkeling, interactie met de omgeving, veroudering en reactie op trauma. Men is
het algemeen erover eens dat motorisch leren bestaat uit verschillende stadia waarin zowel
functionele als structurele veranderingen optreden, hoewel dergelijke neurale veranderingen
zich niet noodzakelijkerwijs vertalen in gedragsverandering. In een studie werd naïeve
deelnemers gevraagd om 3 maanden lang te leren jongleren totdat ze een bepaald niveau
van vaardigheid hadden bereikt. Deze studie leverde het eerste directe bewijs dat de
structuur in het brein van een volwassen persoon kan veranderen als gevolg van motorisch
leren. Over het algemeen is er dus goed bewijs dat structurele veranderingen optreden bij
motorisch leren tijdens de volwassenheid. (Sampaio-Baptista, 2018)
In dit artikel op Pubmed (Kumar, 2021) hebben ze motorische vaardigheden gemeten door
deelnemers te vragen eerder geleerde bewegingen uit het geheugen te reproduceren. Er
wordt onderschat hoeveel leerstof feitelijk wordt vastgehouden in het geheugen. Ze hebben
hier een test gedaan waarbij deelnemers werd gevraagd of een verplaatsing van een
kandidaat ledemaat, geproduceerd door een robotarm die door de proefpersoon werd
vastgehouden, overeenkwam met een bewegingsrichting die werd ervaren tijdens de sessie.
De opvallendste bevinding was dat na 24 uur na de training de schattingen van het
herkenningsgeheugen ongeveer twee keer zo nauwkeurig waren als die van het
terugroepgeheugen. Er is dus informatie over eerder geleerde bewegingen die niet wordt
opgehaald met behulp van een herinnering test maar die wel toegankelijk is via
herkenningstests. Somatische informatie kan dus het ophalen van anders ontoegankelijke
motorische herinneringen mogelijk maken. Dit is dus erg nuttige informatie voor een patiënt
die een neurologische aandoening heeft, en die bijvoorbeeld weer opnieuw moet gaan leren
lopen. Naar aanleiding van de verschillende artikelen en het boek is het voor mij duidelijker
wat motorisch leren inhoudt en hoe dit kan helpen binnen de fysiotherapie en revalidatie.
, Zoekstrategie:
Datum van zoeken: 19-09-2023
Database gebruikt: Zoektermen Beperkingen
PubMed (Motoric learning) EN English
(Motoric learning neuro
rehabilitation)
Mijnbsl Boek (Fysiologie)
Bibliografie
Burgt, 2017: , (Burgt, 2017),
Herszage, 2018: , (Herszage, 2018),
Sampaio-Baptista, 2018: , (Sampaio-Baptista, 2018),
Kumar, 2021: , (Kumar, 2021),
Casus:
Naam: Jan Janmaat
Leeftijd: 38
Beroep: Accountant