Week 1, Deel 1: Regulering van digitale technologie
Korte beschrijving van het onderwerp
In dit college wordt een inleiding gegeven op de regulering van digitale
technologieën. Regulering omvat wetten en andere wettelijke regelingen,
maar ook andere vormen van het sturen van gedrag. Lessig onderscheidt
vier modaliteiten van regulering, waarvan de wet er één is, die relevant
zijn voor de regulering van het internet (en digitale technologieën in het
algemeen). In dit college wordt uitgelegd hoe deze modaliteiten relevant
zijn voor de regulering van digitale technologieën. Dit college vormt de
basis voor de rest van de cursus waarin we de regulering van specifieke
onderwerpen bekijken vanuit het perspectief van de rechten van het
kind.
Verplichte literatuur
- Lessig, L. (2006) Code 2.0, New York: Basic Books. Chapters 1, 2, 3,
4, and 5
Hoofdstuk 1:
We zijn van communisme naar cyberspace gegaan. ‘Code’ (titel boek)
staat voor de ‘wet’ in cyberspace. Als we het hebben over een grondwet in
cyberspace, vragen we ons alleen maar af: welke waarden moeten daar
worden beschermd? Welke waarden moeten in de ruimte worden
ingebouwd om welke vormen van leven aan te moedigen? De "waarden"
die hier op het spel staan, zijn van tweeërlei aard: inhoudelijk en
structureel (regering mocht niet te machtig worden, maar Bill of Rights
beloofde tegelijk dat de federale overheid bepaalde vrijheden van
meningsuiting, privacy en een eerlijk proces niet zou verwijderen)
We worden geconfronteerd met dezelfde vragen bij het vormen van
cyberspace, maar we hebben ze vanuit de tegenovergestelde richting
benaderd. We worstelen nu al met de inhoud: zal cyberspace privacy of
toegang beloven? Zal het een vrije cultuur of een toestemmingscultuur
mogelijk maken? Zal het een ruimte voor vrijheid van meningsuiting
behouden? Dit zijn keuzes van inhoudelijke waarde. Maar structuur is ook
belangrijk, hoewel we nog niet eens beginnen te begrijpen hoe we
willekeurige regelgevende macht kunnen beperken of reguleren. Welke
"checks and balances" zijn er mogelijk in deze ruimte? Hoe scheiden we de
machten? Hoe zorgen we ervoor dat één toezichthouder, of één overheid,
niet te machtig wordt? Hoe garanderen we dat het krachtig genoeg is?
,Hoofdstuk 2: four puzzles from cyberspace
Grenzen
Martha kweekte bloemen. Niet zomaar bloemen, maar bloemen met een
vreemd soort kracht. Het waren prachtige bloemen en hun geur bracht in
vervoering. Maar, hoe mooi ook, deze bloemen waren ook giftig. Martha's
buurman, Dank, had een hond. De hond van Dank is overleden. De hond
stierf omdat hij een bloemblaadje van een van Martha's bloemen had
gegeten.
Wat was er anders aan Dank en Martha? Een verschil was de aard van de
ruimte, of context, waar hun ruzie plaatsvond. Dit was geen "echte ruimte"
maar virtuele ruimte. Het maakte deel uit van wat ik 'cyberspace' noem.
De omgeving was een MMOG (= massaal meervoudig online spel). MMOG-
ruimte is anders. Het is in de eerste plaats een virtuele ruimte, zoals een
tekenfilm op een televisiescherm, soms driedimensionaal weergegeven.
Dit wil niet zeggen dat MMOG-ruimte onwerkelijk is. Er is echt leven in de
MMOG-ruimte, gevormd door hoe mensen met elkaar omgaan. De 'ruimte'
beschrijft waar mensen met elkaar omgaan - ongetwijfeld net zoals ze in
de echte ruimte met elkaar omgaan, maar met enkele belangrijke
verschillen. In de MMOG-ruimte vindt de interactie plaats in een virtueel
medium. Deze interactie is "in" cyberspace.
"Oké," zei Dank, "waarom maak je de bloemblaadjes niet alleen giftig als
ze in het bezit zijn van iemand die ze heeft 'gekocht'? Als ze worden
gestolen, of als ze wegwaaien, laat de bloemblaadjes dan hun gif
verliezen. Maar wanneer ze door de eigenaar van de plant worden
bewaard, behouden de bloembladen hun gif. Is dat geen oplossing voor
het probleem waar we allebei mee te maken hebben?" Het idee was
geniaal. Het hielp niet alleen Dank, het hielp ook Martha. Omdat de code
bestond, stond deze diefstal toe. 7 (Mensen willen werkelijkheid in die
virtuele ruimte; er zal tijd genoeg zijn voor de hemel wanneer de hemel
komt.) Maar als Martha de code enigszins zou kunnen aanpassen zodat
diefstal8 het gif van een plant zou verwijderen, dan zou "diefstal" ook de
waarde van de plant verwijderen. Die verandering zou de winst in haar
planten beschermen en de honden van Dank beschermen. Hier was een
oplossing die beide buren beter af maakte - wat economen een pareto
superieure zet noemen. En het was een oplossing die net zo goed mogelijk
was als elke andere. Het enige dat nodig was, was een wijziging van de
code.
Gouverneurs
Gokken in de staat ‘Boral’ is illegaal. Met het internet dat via telefoons of
kabellijnen hun huizen binnenstroomt, besluiten sommige inwoners van
Boral dat gokken de volgende "killer-app" is. Een inwoner van Boral zet
,een "server" op (een computer die toegankelijk is op internet) die toegang
biedt tot online gokken. De staat houdt er niet van. Het vertelt deze
burger: "Sluit je server af of we sluiten je op." De gokkende Boralian stemt
ermee in om zijn server af te sluiten - althans in de staat Boral. Maar hij
kiest er niet voor om de gokbusiness te verlaten. In plaats daarvan huurt
hij ruimte op een server in een 'offshore haven'. Door online te gaan,
kwamen de gokkers in een wereld terecht waar dit gedrag niet langer te
reguleren is. Met "regelbaar" bedoel ik simpelweg dat een bepaald gedrag
te reguleren is. De term is vergelijkend, niet absoluut: op een bepaalde
plaats, op een bepaald moment, zal een bepaald gedrag beter te
reguleren zijn dan op een andere plaats en in een andere tijd. Mijn
bewering over Boral is simpelweg dat het Net gokken minder reguleerbaar
maakt dan het was vóór het Net.
Worms that sniff
A “worm” is a bit of computer code that is spit out on the Net and works its
way into the systems of vulnerable computers. It is not a “virus” because
it doesn’t attach itself to other programs and interfere with their
operation.It is just a bit of extra code that does what the code writer says.
The code could be harmless and simply sit on someone’s machine. Or it
could be harmful and corrupt files or do other damage that its author
commands.
Four themes
1. Regulability:
- “Regulability” is the capacity of a government to regulate behavior
within its properreach.
2. Regulation by Code:
- There is regulation of behavior on the Internet and in cyberspace, but
that regulation is imposed primarily through code. The differences in
the regulations effected through code distinguish different parts of
the Internet and cyberspace.In some places, life is fairly free; in other
places, it is more controlled. And the difference between these
spaces is simply a difference in the architectures of control—that is, a
difference in code. If we combine the first two themes, then, we
come to a central argument of the book: The regulability described in
the first theme depends on the code described in the second
3. Latent Ambiguity
-
, Week 1, Deel 2: Kinderrechten en digitale technologie
Korte beschrijving van het onderwerp
Dit college behandelt de relatie tussen kinderrechten en de regulering van
digitale technologieën. We bekijken waarom het belangrijk is om aandacht
te besteden aan kinderrechten en wat de huidige relevante ontwikkelingen
zijn met betrekking tot kinderrechten en het gebruik van digitale diensten.
Verplichte literatuur
- General Comment No. 25 on children's rights in the digital world
- Eva Lievens et al., 'Children's Rights and Digital Technologies', in
International Human Rights of Children, eds. Ursula Kilkelly and Ton
Liefaard (Singapore: Springer Singapore, 2018), https://
eprints.lse.ac.uk/84871/1/Children
%27srightsanddigitaltech_revised_clean%20final.pdf
- OECD, ‘Children in the Digital Environment - Revised Typology of
Risks’
Verplichte wetgeving
- Verdrag inzake de rechten van het kind
Eva Lievens et al., 'Children's Rights and Digital
Technologies', in International Human Rights of Children
Wat betreft de directe betrokkenheid van kinderen bij ICT en het
institutionele beheer van inhoud en diensten die van invloed zijn op de
omstandigheden van hun leven, wordt het steeds moeilijker en
kunstmatiger om de grens te trekken tussen offline en online. Of de
digitale omgeving nu wordt gezien als een potentiële bedreiging voor of
enabler van kinderrechten, het kan niet langer worden genegeerd als een
factor in het welzijn en de ontwikkeling van kinderen. Dit hoofdstuk
onderzoekt de impact van digitale technologieën op kinderrechten door de
lens van het Kinderrechtenverdrag.
De CRC door een digitale lens. Definities en algemene beginselen
Definitie van een "kind" (artikel 1 IVRK)
Het Kinderrechtenverdrag definieert een "kind" als "ieder mens jonger dan
achttien jaar, tenzij volgens het recht dat op het kind van toepassing is, de
meerderjarigheid eerder is bereikt". Met betrekking tot media en digitale
omgevingen hebben theorieën over de ontwikkeling van kinderen in het
verleden geleid tot leeftijdsgebonden beperkingen op de toegang van
kinderen tot media. De empirische basis voor beslissingen over
leeftijdsbeperkingen voor het gebruik van digitale diensten of
toepassingen is echter grotendeels onduidelijk of achterhaald. Aangezien
wetten en beleidsmaatregelen die de toegang van kinderen tot bepaalde
