Public Policy
Chapter 1 – Introduction
Publiek beleid speelt een rol in ons dagelijks leven. Veel informatie over politiek gaat over
‘’wie krijgt wat, wanneer en hoe.’’ Publiek beleid kan niet begrepen worden zonder verwijzing
naar het besluitvormingsproces, dat bestaat uit een reeks beslissingen van publieke actoren
(regeringen, parlementen en openbare administraties) en wordt beïnvloed door zowel andere
publieke als private actoren (belangengroepen).
Het onderzoek naar publiek beleid richt zich op het begrijpen van de totstandkoming en
effecten ervan. Beleidsanalyse benadrukt ook de bredere effecten van beleidsbeslissingen. De
kern van publiek beleid draait om beleidsuitkomsten en -effecten, waarbij twee fundamentele
vraagstukken centraal staan:
1. Beleidsvariatie = de uitleg van verschillen tussen publieke beleidsmaatregelen in
verschillende sectoren en landen
2. Beleidsverandering = de uitleg van stabiliteit en verandering. Het bestuderen van
beleidsstabiliteit kan intellectueel stimulerend zijn, aangezien geen verandering in
bestaand beleid niet betekent dat het niet door beleidsvormingsproces is beïnvloed
Publiek beleid analyseert vaak vanuit een vergelijkend perspectief, waarbij beleid niet alleen
in de tijd maar ook tussen landen en verschillende beleidssectoren zoals milieu- of sociaal
beleid wordt onderzocht
POLITY, POLITICS EN POLICY
In de politicologie onderscheiden we doorgaans drie hoofdonderwerpen die de verschillende
sub disciplines doorkruisen:
1. Polity = de institutionele structuren die een politiek systeem karakteriseren
2. Politics = richt zich op de politieke processen (bv. partijpolitieke scheidslijnen en
stemgedrag)
3. Policy = analyseert de inhoud van beleidsmaatregelen
Deze dimensies spelen een belangrijke rol bij het verklaren van beleidsveranderingen en -
verschillen tussen landen. besluitvormingsprocessen (politics) zijn cruciaal voor beleidskeuzes
en landen vertonen karakteristieke beleidsstijlen die het beleid beïnvloeden. Studies hebben
ook aangetoond dat de kenmerken van parlementsleden invloed kunnen hebben op hun
stemgedrag over beleidsvoorstellen.
ELEMENTEN VAN PUBLIEK BELEID
Publiek beleid kan worden gedefinieerd als een reeks acties van een overheid of wetgevende
macht met betrekking tot een specifiek probleem. Het benadrukt twee constituerende
elementen:
1. Publieke actoren = hoewel maatschappelijke actoren kunnen deelnemen aan het
besluitvormingsproces, zijn publieke beleidsmaatregelen acties van publieke actoren
2. Specifieke kwesties = overheidsacties richten zich op specifieke problemen, zoals
luchtvervuiling of dierenbescherming
Publieke beleidsvorming kan zowel worden gezien als een reactie op maatschappelijk of
politieke problemen als een middel waarmee een sociale groep macht uitoefent over een
andere.
VERSCHILLEN IN OMVANG: SECTOREN, DOELEN EN INSTRUMENTEN
Het begrip beleid wordt op verschillende manieren gebruikt:
1. Sector-specifieke maatregelen = energiebeleid
, 2. Subveld-specifieke maatregelen = beleid voor hernieuwbare energie
3. Specifieke kwesties binnen subvelden = tarieven voor teruglevering
4. Regulatoire instrumenten = manier waarop doelen worden gereguleerd
BASIS THEORETISCHE PERSPECTIEVEN OP PUBLIEK GEBIED
Er zijn verschillende benaderingen voor het analyseren van hoe publiek beleid zich ontwikkelt:
1. Rationalistische benadering = beleid wordt gezien als een
probleemoplossingsproces met een logische sequentie van stappen
2. Incrementalistische benadering = beleid evolueert stapsgewijs door concessies en
aanpassingen, met focus op minder controversiële kwesties
3. Garbage can model = beslissingen volgen geen ordelijk proces, maar zijn het
resultaat van verschillende onafhankelijke stromen van gebeurtenissen
FASEN VAN HET BELEIDSPROCES
Het beleidscyclusmodel onderscheidt verschillende fasen in het beleidsproces:
1. Probleemdefinitie en agendavorming
2. Beleidsformulering en -aanneming
3. Implementatie
4. Evaluatie
Hoewel dit model vaak wordt bekritiseerd omdat de fasen elkaar kunnen overlappen, wordt
het nog steeds gebruikt als een standaardbenadering.
KANSEN EN UITDAGINGEN VOOR BELEIDSVORMING
Drie ontwikkelingen die de beleidsvorming hebben beïnvloed:
1. Budgettaire besprekingen van overheden
2. Economische globalisering, die grenzen stelt aan overheidsmaatregelen
3. Digitalisering en de groeiende rol van internet en sociale media
Chapter 2 – The nature of public policies
INTRODUCTION
Politiek verwijst naar de patronen van het beleidsvormingsproces, waarbij verschillende
soorten actoren en hun interacties betrokken zijn. typologieën maken het mogelijk om
entiteiten te groeperen op basis van gelijkenis.
WILSON’S POLICY TYPOLOGY
Wilson maakt onderscheid tussen beleid op basis van de vraag of de daarmee
samenhangende kosten en baten ofwel wijdverspreid ofwel nauw geconcentreerd:
- Meerderheidspolitiek = de kosten en baten van een bepaald beleid zijn
wijdverspreid. De regering kan geen of slechts weinig tegenstand ondervinden, waarbij
beleidsmakers bij het nemen van hun beslissingen zeer nauwgezet de voorkeuren van
de electoraat volgen. Fundamentele ideologische overtuigingen van publieke actoren
, zijn betrokken en wetgevingsdebatten zijn van groot belang (universele
gezondheidszorg)
- Belangengroep politiek = de kosten en baten van een bepaald beleid zijn
geconcentreerd, een regering kan geconfronteerd worden met tegenstand van
rivaliserende belangengroepen. Beleidsbeslissingen worden beïnvloed door de
standpunten en middelen van relevante belangenverenigingen. Duidelijke winnaars en
verliezers
- Ondernemerspolitiek = als de kosten geconcentreerd zijn en de voordelen diffuus.
Beleidsverandering vereist de aanwezigheid van politieke ondernemers die bereid zijn
politieke voorstelen te ontwikkelen en door te voeren, ondanks sterke maatschappelijke
weerstand (natuurrampen)
- Cliëntelistische politiek = kosten zijn diffuus en voordelen geconcentreerd.
Regeringen worden geconfronteerd met relevante belangengroepen die gunstig staan
tegenover hervormingsinspanningen (gezondheidsprogramma’s)
Benadering van Wilson is overtuigender, omdat deze preciezer is over de kenmerken van
beleidsvorming en de actoren die daarbij betrokken zijn. Het is ook dynamischer, omdat een
bepaalde politiek kan verschuiven.
CLASSIFICATION BY GOVERNANCE PRINCIPLES AND INSTRUMENTS
Governance gaat over de sturing van publieke en private actoren. Het NAVO-schema
classificeert bestuur principes op basis van vier centrale bronnen van de overheid:
Nodality
De centrale rol die overheden spelen met betrekking tot het gebruik van de verspreiding van
informatie binnen politieke systemen. Overheden hebben een strategische positie van waaruit
ze informatie naar de samenleving kunnen verspreiden (publicatie van gegevens en
informatie, voorlichting, advies, aanbeveling). Deze instrumenten zijn gebaseerd op een
indirecte bestuur logica die probeert de overtuigingen van publieke en private actoren te
veranderen.
Voordeel is dat ze relatief lage kosten hebben en hun zwakte ligt in de beperkte en onzekere
effectiviteit
Authority
Het gebruik van de wet als centrale middel voor overheidsinterventie. Geeft de overheid de
mogelijkheid om maatschappelijke actoren te dwingen wettelijke regels te volgen (eisen,
verbieden, garanderen). Het direct bereiken van gedragsveranderingen door het veranderen
van de juridische omstandigheden waarin publieke en private actoren opereren.
Command-and-control-regulering = de overheid schrijft op hiërarchische wijze eisen op
waaraan de gereguleerde moeten voldoen, waarbij het niet naleven hiervan doorgaans
gepaard gaat met sancties.
Economische regulering = de nadruk ligt op de voorwaarden die de toegang tot en de werking
binnen markten specificeren
Sociale regulering = het verminderen en vermijden van negatieve effecten die voortkomen uit
economische marktactiviteiten
Voordeel is de hoge voorspelbaarheid van beleidseffecten. Regulering brengt hoge koten met
zicht mee als het gaat om het controleren en monitoren.
, Treasure
Gebaseerd op de verschillende financiële instrumenten van overheden, kan in de vorm van
beloningen en boetes (subsidie, belastingsubsidies, staatsleningen). Dit soort instrumenten
verschillen echter van gezaghebbende regels in die zin dat ze vrijwillig zijn, beleid
adresseerden zijn niet wettelijk verplicht om de betrokken maatregelen te nemen.
Voordeel is dat het gemakkelijk te implementeren is en hoge mate van politieke acceptatie.
Nadeel is dat het sterke betrekking heeft op de overheidsbegroting
Organization
Het vertrouwen op formele organisatiestructuren om beleidsdoelstellingen te bereiken.
Overheden leveren rechtstreeks publieke goederen of diensten (nationale defensie,
onderhoud van de wegen). Ze rusten op directe leveringen van publieke goederen van de
staat zelf.
Voordeel is dat problemen van indirecte voorzieningen worden vermeden. Nadeel is dat
politieke conflicten kunnen de levering van publieke goederen en diensten beïnvloeden.
Deze middelen van de overheid illustreren de verschillende manieren om mensen dingen te
laten doen die ze anders misschien niet zouden doen.
ALTERNATIVE SCHEMES
De typologie van Schneider en Ingram is gebaseerd op de volgende categorieën:
- Autoriteitsinstrumenten met uitspraken die actie onder ongewenst toestaan, verbieden
of vereisen ontstane omstandigheden
- Stimuleringsinstrumenten die naleving stimuleren via negatieve en positieve tastbare
resultaten
- Capaciteitsinstrumenten die informatie, training en middelen omvatten om individuen
in staat te stellen groepen of instanties om de verwachte activiteiten uit te voeren
- Symbolische en hortatory-instrumenten gebaseerd op de veronderstelling dat mensen
gemotiveerd zijn om te nemen beleid gerelateerde acties op basis van hun
overtuigingen en waarden
- Leermiddelen die het trekken van lessen uit de ervaringen van de doelgroep en/of de
beleidsmakers bevorderen. Dit vertegenwoordigt een proces met een open einde, dat
passend kan zijn wanneer een sociaal probleem wordt onderkend maar niet goed wordt
begrepen
Jordan et al. nodigt beleidsanalisten uit om meer aandacht te besteden aan
beleidsinstrumenten die formulering i.p.v. implementatie van overheidsbeleid proberen te
beïnvloeden. Dit zou een beter begrip van de beleidsfase van beleidsformulering faciliteren.
POLICY DIMENSIONS
Enerzijds kunnen we onderscheid maken tussen beleidsdimensies die variëren afhankelijk van
het ontwikkelingsstadium van een beleid. Aan de andere kant verwijzen beleidsdimensies
naar de verschillende inhoud van een beleid. Ze hebben als doel om verschillende
analyseniveaus te benadrukken die in gelijke mate op alle beleidstypen van toepassing zijn
POLICY DIMENSIONS IN THE SEQUENCE OF THE POLLICY CYCLE
