Cel van Charles den Tex
Cel van Charles den Tex 1
Waardering 1
Samenvatting 2
Secundaire literatuur 3
Biografie 3
Recensies 5
Bronnenlijst 5
Waardering
Het boek gaat over Michael Bellicher, een man die op een normale dag getuige wordt van
een auto-ongeluk met dodelijke afloop. Hij is zelfs de enige getuige. Tot zijn verbazing wordt
hij voor de dader gezien. Ook wordt hij als verdachte gezien voor een dodelijk ongeluk dat
enkele maanden eerder zou zijn geweest. Hij weet dat hij dit zelf niet heeft gedaan en komt
tot de conclusie dat zijn identiteit gestolen is. Hiernaast wordt hij verdacht van een ramkraak
bij een juwelier. Verder staat er een hypotheek ter waarde van twee miljoen euro op zijn
naam, terwijl deze hypotheek eigenlijk niet van hem is. Hij zet alles op alles om zijn identiteit
terug te krijgen met hulp van een paar vrienden en zijn advocate Guusje van Donee.
Ik vond dit een erg leuk en fascinerend boek en dit komt grotendeels door de spanning. Het
was niet al te moeilijk om te lezen en dat maakte het ook comfortabel om er lang in te lezen.
Er zaten wel erg moeilijke gedeelten in genaamd ‘Bellilogs’, “Vol verrassende ideeën en
fantasietjes” (De Morgen, 2009). Dit is heel anders dan wat ik gewend ben in een boek en
dwong me ertoe om uit mijn comfort-zone te gaan. Ik moest soms de bladzijde meerdere
keren lezen om te begrijpen waar het over ging: 1 Bellilog 20.07.06 “Ik ben post-alles.
Post-ik, post-multinationaal, post-moraal, post-wij, post-pizza (nooit meer een quattro
stagioni, alsjeblieft!), post-neo-con, post-derde-weg, post nieuwe-zakelijkheid,
post-cuvée-prestige, post-voetbal, post-nataal (spreekt voor zich), post-marketing,
post-informatie, post-spiritueel en post-Marlboro.”
“Dat [Den Tex] goed kan schrijven (...) is bekend.” (AD, 2009). Hier ben ik het volkomen mee
eens. Ik ben vooral gefascineerd door Den Tex’ manier van schrijven en dan met name de
metaforen die hij gebruikt: “'Ambulance en politie zijn onderweg en kunnen elk moment bij u
in de buurt zijn', zei de vrouw. 'Het is belangrijk dat u kalm blijft'. 'Alles is belangrijk', zei ik.
'Dat klopt.' 'En ik ben kalm.' In de verte klinken sirenes, lange messen door de lucht. Zo'n
mooie dag.’"
“Het individu dat het moet afleggen tegen misdadiger.” Zo luidt het statement van De
Volkskrant (2009). De hoofdpersoon krijgt veel hulp van een goede vriend: Gijs Olde
Nieland. Gijs zorgt ervoor dat Michael een heel goede advocaat krijgt: Klasman. Ook zorgt
Gijs ervoor dat hij een bodyguard genaamd Richard krijgt. Zij helpen hem op alle mogelijke
, manieren om hem uit deze benarde situatie te helpen. Het statement van De Volkskrant valt
dus te betwisten. Aan de andere kant gaat het in het boek over het ‘ingecalculeerde risico’.
Dit houdt in dat de overheid wist dat gevallen zoals deze voor zouden kunnen komen als ze
het gebruik van internet zouden normaliseren voor dingen zoals bankzaken. Daar komt nog
bij dat in het begin van het boek het lijkt alsof iedereen tegen Michael is, hij moet zichzelf uit
de gevangenis in Monster zien te krijgen, wat niet al te makkelijk is.
Ik raad het boek aan bij mensen die van spanning houden en lang kunnen lezen. Het is
namelijk niet het beste boek voor iemand met de aandachtsboog van een golden retriever
puppy. Dit komt doordat er langdradige hoofdstukken in zitten. Daarnaast heeft het boek 370
pagina’s met niet het allergrootste lettertype, je zal dus ook door moeten lezen wil je dit in
een bepaalde tijd afkrijgen. Voor mensen die graag analyseren nadat ze een boek hebben
gelezen raad ik dit boek niet aan. Dit komt mede door het feit dat het een thriller is. Er is dus
bijvoorbeeld geen open einde en het merendeel van de vragen zijn (als je alles gelezen
hebt) al beantwoord.
Samenvatting
Hoe bestrijd je iemand die jouw identiteit gebruikt? Michael Bellicher, hoofdpersoon uit De
macht van meneer Miller, is ’s nachts getuige van een raadselachtig auto-ongeluk met fatale
afloop. Na te zijn verhoord, wordt hij tot zijn stomme verbazing aangehouden. Waarom is
niet duidelijk, maar de politie is ervan overtuigd dat ze hem moeten hebben. Michael weet
niet eens waarvoor. Alles wat hij zegt, lijkt zich tegen hem te keren. Hij wordt overgebracht
naar een politiebureau in het Westland. Daar krijgt hij te maken met twee spijkerharde
rechercheurs, een bizarre aanklacht, een onontkoombaar bewijs en een advocate die hem
niet gelooft. En dan moet de ellende nog beginnen. Tekstfragment ‘U was alleen? Was er
niemand in de buurt? Een auto die de andere kant op reed, bijvoorbeeld? Of iemand die nog
voor de verongelukte auto reed?’ ‘Er was een motor. Een heel eind verder. Te ver weg.’
‘Oké.’ De agent schreef en dacht na. ‘En wat was uw relatie tot de inzittenden van de
verongelukte auto?’ De vraag drong niet direct tot me door. Ik zat naast de agent in de
politieauto. In mijn handen had ik nog steeds de pen die ik had opgeraapt. Gedachteloos
stopte ik hem in mijn zak en keek naar buiten. De zon bleef maar stralen. Aan de overkant
van de weg waren brandweer en hulpdiensten bezig het wrak van de auto open te snijden,
zodat ze de lichamen konden bevrijden. Vreemde gedachte: lichamen bevrijden. Over welke
vrijheid ging het eigenlijk? Ik zag de inspanning van mensen die alles op alles zetten. ‘Zijn ze
dood?’ vroeg ik. Ik kon niet verder denken voordat ik zekerheid had, voordat ik wist of de
hulp nog op tijd was of niet. Vreemd, want in mijn achterhoofd wist ik wat het antwoord was.
Ik had naast de auto gestaan, ik had met eigen ogen de ravage gezien. Toch moest ik het
vragen.
