Inhoudsopgave
Self-knowledge: Its Limits, Value, and Potential for Improvement – Wilson &
Dunn, 2004.......................................................................................................... 4
The great psychotherapy debate – Keijsers, 2014...............................................5
Toepassing van protocollaire behandelingen bij psychische stoornissen –
Keijsers et al., 2010............................................................................................. 6
Specifieke aandachtspunten bij ouderen – Pot et al. 2013..................................7
Meditation Programs for Psychological Stress and Well-being – Goyal et al., 2014
............................................................................................................................. 13
Psychological Mechanisms of Mindfulness-Based Interventions – Chiesa et al.,
2014.................................................................................................................. 14
Protocollaire behandeling van patiënten met een conversiestoornis
(functioneel-neurologisch-symptoomstoornis) – Hoogduin et al., 2017.............16
Acceptance and Commitment Therapy: hoe nieuw taalgebruik kan bijdragen
aan een rijker leven – A-Tjak, 2009....................................................................21
Moderators and non-specific predictors of treatment outcome for anxiety
disorders – Wolitzky-Taylor et al., 2012...........................................................23
Psychotherapy and Psychological Treatments: The Future – Barlow, 2006_________2
Self-knowledge: Its Limits, Value, and Potential for Improvement – Wilson & Dunn
__________________________________________________________________________________3
The great psychotherapy debate – Keijsers, 2014________________________________4
Toepassing van protocollaire behandelingen bij psychische stoornissen – Keijsers
et al._____________________________________________________________________________6
Specifieke aandachtspunten bij ouderen – Pot et al. 2013________________________7
Protocollaire behandeling van patiënten met trichotillomanie, excoriatiestoornis__8
Mediatieve cognitieve gedragstherapie – Disselhorst & Borghouts_______________11
Meditation Programs for Psychological Stress and Well-being – Goyal et al.______12
Psychological Mechanisms of Mindfulness-Based Interventions – Chiesa et al.___14
Protocollaire behandeling van patiënten met een conversiestoornis (functioneel-
neurologisch-symptoomstoornis) – Hoogduin et al.______________________________15
Acceptance and Commitment Therapy: hoe nieuw taalgebruik kan bijdragen aan
een rijker leven – A-Tjak, 2009__________________________________________________20
Moderators and non-specific predictors of treatment outcome for anxiety
disorders – Wolitzky-Taylor et al.________________________________________________22
1
,ALLES IS INTERVENTIE
Psychotherapy and Psychological Treatments: The
Future – Barlow, 2006
Barlow betoogt dat de term "psychotherapie" zijn vermogen heeft verloren om de
diversiteit van de huidige praktijken adequaat te beschrijven. Hij stelt voor om de
term te splitsen in twee duidelijk te onderscheiden activiteiten: "psychologische
behandelingen" en "psychotherapie". Deze splitsing zou niet gebaseerd zijn op
theorie, techniek of bewijsmateriaal, maar op de aard van de problemen die
worden aangepakt.
Belangrijkste punten van het betoog:
1. Evolutie van psychotherapie: Psychotherapie is geëvolueerd van een
relatief homogene praktijk naar een diverse verzameling methoden en
technieken, wat voor verwarring zorgt.
2. Huidige staat en ambiguïteit: Er heerst veel ambiguïteit in de huidige
praktijk van psychotherapie, wat de doelstellingen en verwachte
uitkomsten bemoeilijkt.
3. Differentiatie op basis van problemen:
Barlow stelt voor om te differentiëren tussen interventies die
"psychopathologie" of "pathofysiologie" behandelen en die gericht
zijn op "aanpassing en groei".
Hij stelt de term "psychologische behandelingen" voor om evidence-
based interventies te beschrijven die gericht zijn op specifieke
mentale stoornissen.
"Psychotherapie" zou gereserveerd moeten worden voor
interventies die gericht zijn op persoonlijke groei en
aanpassingsproblemen.
4. Evidence-based practice (EBP):
De opkomst van evidence-based practice heeft de veld sterk
beïnvloed en vereist duidelijke definities en meetbare uitkomsten
voor behandelingen binnen gezondheidssystemen.
2
, Psychologische behandelingen hebben respect en erkenning
gekregen binnen gezondheidssystemen, vergelijkbaar met andere
medische interventies.
5. Integratie in gezondheidssystemen:
Voor een effectieve integratie van psychologische diensten in
gezondheidssystemen is het cruciaal om deze af te stemmen op de
criteria van EBP, inclusief objectieve metingen en
uitkomstbeoordeling.
Deze integratie heeft zowel acceptatie als ongemak gecreëerd onder
therapeuten die zich beperkt voelen door het "medische model".
6. Psychotherapie als kunst:
Barlow erkent dat psychotherapie, in traditionele zin, meer
overeenkomt met de kunsten, gericht op persoonlijke waarheid,
betekenis en kwaliteit van leven.
Hij benadrukt dat deze doelen intrinsiek waardevol zijn en
verschillen van de doelen van psychologische behandelingen binnen
een gezondheidscontext.
7. Beleids- en praktijkimplicaties:
Er is behoefte aan duidelijke beleidsmatige afbakeningen om de
verwarring van diverse psychotherapeutische praktijken te
voorkomen.
Het herkennen van de verschillende doeleinden van psychotherapie
en psychologische behandelingen kan de duidelijkheid en
effectiviteit in beide domeinen verbeteren.
Aanbevelingen:
Barlow beveelt aan om beide termen te handhaven, maar ze duidelijk te
onderscheiden:
Psychologische behandelingen: Voor evidence-based interventies die
gericht zijn op specifieke mentale stoornissen, geïntegreerd binnen
gezondheidssystemen met duidelijke, meetbare uitkomsten.
Psychotherapie: Voor interventies die gericht zijn op persoonlijke groei,
aanpassing en het verbeteren van de kwaliteit van leven, vergelijkbaar
met de rol van kunst in het verkennen van menselijke ervaringen.
Conclusie:
Barlow's betoog pleit voor een duidelijke differentiatie van de termen om de
ambiguïteit te verminderen en de doelstellingen en praktijken van
psychotherapie en psychologische behandelingen te verduidelijken
3
, Self-knowledge: Its Limits, Value, and Potential for
Improvement – Wilson & Dunn, 2004
Het artikel bespreekt de grenzen, waarde en mogelijkheden voor verbetering van
zelfkennis.
Inleiding
Het artikel onderzoekt hoe goed mensen zichzelf kennen, welke belangrijke
belemmeringen er zijn voor zelfkennis en of het altijd voordelig is om zichzelf te
analyseren. Ondanks het fundamentele belang van deze vragen, is zelfkennis
geen mainstream onderwerp in de psychologie. Dit komt deels doordat het
onderzoek naar zelfkennis leidt tot moeilijke vragen over de grenzen van het
bewustzijn en de aard van onbewuste mentale processen, onderwerpen die veel
psychologen lange tijd hebben vermeden .
Motivationale Beperkingen
Mensen kennen zichzelf vaak niet goed vanwege persoonlijke motieven zoals
repressie (onbewust) en suppressie (bewust) van ongewenste gedachten en
gevoelens. Er zijn verschillende redenen waarom mensen zichzelf niet goed
kunnen kennen, waaronder de neiging om negatieve informatie over zichzelf te
onderdrukken of te vergeten .
Niet-Motivationale Beperkingen
Veel mentale processen, zoals perceptie, motorisch leren, persoonlijkheid,
attitudes en zelfvertrouwen, zijn ontoegankelijk voor het bewustzijn. Introspectie
biedt geen directe toegang tot deze processen. Onderzoek heeft dissociaties
gevonden tussen impliciete (onbewuste) en expliciete (bewuste) mentale
processen. Bijvoorbeeld, mensen kunnen een hoge bewuste eigenwaarde
hebben, maar een lage onbewuste eigenwaarde, wat kan leiden tot negatieve
gevolgen voor hun welzijn en sociale relaties .
Verhoging van Zelfkennis
Er zijn verschillende manieren om zelfkennis te vergroten:
Introspectie: Kan helpen om nuttige persoonlijke verhalen te construeren,
hoewel het niet altijd direct toegang biedt tot onbewuste processen.
Anderen observeren en feedback ontvangen: Het bekijken van zichzelf
door de ogen van anderen en het observeren van eigen gedrag kan
zelfkennis bevorderen, hoewel er obstakels zijn zoals de bereidheid om
negatieve feedback te accepteren .
Is Verbetering Altijd Wenselijk?
Het is niet altijd voordelig om zelfwaarnemingen te hebben die perfect
overeenkomen met de werkelijkheid. Soms kunnen positieve illusies voordelig
zijn. Echter, een groter bewustzijn van onbewuste motieven en persoonlijkheid is
over het algemeen gunstig. Mensen zijn gelukkiger wanneer hun bewuste doelen
overeenkomen met hun onbewuste motieven.
Conclusie
4
