Boek Ondernemerschap in hoofdlijnen: H1, 2, 3, 4, 7, 8.1, t/m 8.4, 9.1,9.2, 9.4, 10
Hoofdstuk 1: Kennismaking met ondernemerschap
Het woord ‘Ondernemerschap’ heeft nog geen echte definitie, voor velen heeft het andere
betekenissen.
De definitie van Ondernemerschap wordt door een aantal elementen bepaald:
- Coördinatie
- Arbitrage
- Innovatie
- Het nemen van risico’s
Met coördinatie wordt bedoeld dat de ondernemer fungeert als brug tussen de verschillende
productiemiddelen. (natuurlijke hulpbronnen, financiële hulpbronnen en arbeid)
De ondernemer speelt de rol van arbitrageant, hij koopt producten en verkoopt deze weer in de hoop
om winst te maken.
Om zoveel mogelijk producten te verkopen moet de ondernemer op zoek naar
mogelijkheden die nog niet (ten volle) zijn benut door anderen. → Innovatie
Het nemen van risico’s wordt onderscheiden in meetbare risico’s en herkenbare risico’s & niet-
meetbare en verborgen risico’s.
Een ondernemer is iemand die nieuwe combinaties uitvoert en daarmee discontinuïteit veroorzaakt.
Ondernemerschap wordt dan gedefinieerd als:
Ondernemen is het uitvoeren van nieuwe combinaties waarbij discontinuïteit wordt veroorzaakt
Deze nieuwe combinaties kunnen worden uitgevoerd door:
1. Het introduceren van een nieuw product / dienst OF kwaliteit verbeteren
2. Het introduceren van nieuwe productieprocessen → (machinaal i.p.v. handwerk)
3. Het aanboren van nieuwe markten → Nieuwe locatie / Nieuwe klantgroep
4. Het gebruik maken van andere grondstoffen
Maar wat betekent nou precies ‘Discontinuïteit’ ?
Onder discontinuïteit wordt verstaan dat een ondernemer waarde creëert die tot dan toe nog niet
beschikbaar was voor de maatschappij. Het komt er op neer dat de ondernemer een product aanbiedt
waar vraag naar is en waar klanten bereid zijn voor te betalen.
Als je een goede onderneming wilt hebben moet je een disruptor (disruptie) zijn. Voorbeelden hiervan
zijn Airbnb en Uber. Zij nemen met 1 bedrijf een hele bedrijfstak op de schop.
Het verschil tussen disruptie en discontinuïteit is dat bij disruptie een product of dienst aangeboden
wordt dan eerder niet bestond. Bij discontinuïteit een veel breder palet van nieuwe combinaties
aanlevert.
,Er zijn twee verschillende soorten ondernemers:
1. Organiserende ondernemer → Start een nieuw bedrijf en leidt deze als manager.
(BV: Nieuwe rijschool, nieuwe bakker) Niets innovatiefs.
2. Innovatieve ondernemer → De innovatieve ondernemer vertaalt ideeën en
uitvindingen in economisch haalbare projecten, zonder dat er een bedrijf wordt
gemanaged.
Als je een onderneming start wordt er gesproken over de 3 O’s van de starter:
1. Ondernemer, de persoon
2. Onderneming, de organisatie
3. Onderpand, de financiën
Een ondernemer heeft specifieke vaardigheden en kennis waarmee hij zich kan onderscheiden van
de concurrent. Deze verscheidenheid, ook wel het ondernemerschap spectrum, wordt ingevuld op de
volgende manier:
1. Competenties op persoonsniveau - doorzettingsvermogen, zelfvertrouwen, initiatief,
ambitieus
2. Competenties op uitvoerend niveau - doelen stellen, communicatieve vaardigheden, kennis,
externe partijen gebruiken.
3. Competenties op strategisch niveau - winstgevende kansen ontdekken, markten herkennen,
concurrentievoordeel creëren
Deze Competenties zijn terug te vinden op BLZ. 17 van het boek ‘Ondernemerschap in hoofdlijnen’.
De eerste twee soorten (persoons & uitvoerend) veronderstellen een bepaald kennisniveau.
Macroanalyse - Nederland
Microanalyse - Per ondernemer
Iets wat erg van de laatste tijd is is ‘Intrapreneurship’ . Ondernemerschap in loondienst. Je werkt in
loondienst en ondertussen werk je mee aan een nieuw bedrijfsidee.
Waarom starten mensen een onderneming?
- Eigen baas zijn
- Specifieke werkzaamheden uitvoeren
- Geld
- Beter combineren van gezin + arbeid
- Ontdekken van gat in de markt
Als ondernemer loop je natuurlijk tegen een heleboel problemen aan, de belangrijkste problemen die
je tegenkomt als ondernemer zijn hieronder noemt:
1. Te late betaling door klanten
2. Sterke concurrentie
3. Het voeren van financiële administratie → Erg lastig voor vele
4. Het ontwikkelen van afzetgebieden
5. Een laag rendement van onderneming
6. De prijsstelling → Moeite met prijsbepaling
, Het starten van een onderneming gebeurt in drie stappen:
1. Nadenken (over je onderneming)
2. Registreren (KvK)
3. Handelen (Omzet creëren)
1. Nadenken
Uit onderzoek is gebleken dat een succesvolle onderneming een grotere kans heeft op
slagen als zij van start af aan een ondernemingsplan schrijven. Succesvol → Na 30
maanden nog bestaan.
2. Registreren
Naast registratie bij de Kamer van Koophandel (KvK) moeten ondernemers zich ook registreren bij de
belastingdienst. Dit gebeurt gelijktijdig. Over de producten die je koopt en verkoop wordt belasting
geheven.
3. Handelen
Activiteiten uitvoeren onder naam van de onderneming. Het feest kan vanaf nu echt beginnen!
Hoofdstuk 2: Ondernemingsplannen
Een ondernemersplan is een document waarin het idee van de ondernemer verder wordt uitgediept.
De nadruk ligt bij het bedrijfseconomische onderzoek en verwachtingen van het concept.
Waarvoor wordt zo’n ondernemersplan precies gebruikt?
1. Nagaan of een idee haalbaar is en voldoende oplevert t.o.v. de energie die jij erin steekt
2. Gebruiken als projectplan, activiteiten op juiste moment starten + regelmatig reflecteren
3. Gebruiken om investeerders/financiers te overtuigen van winstgevendheid
Een ondernemersplan bestaat uit drie onderdelen:
1. Een onderdeel waarin een onderneming haar strategie uitwerkt, het strategisch plan
2. Een onderdeel waarin de commerciële mogelijkheden worden onderzocht, het commerciële
plan
3. Een financieel deel waarin de resultaten worden berekend en onderbouwd, het financiële plan
Het strategisch plan → Waarom bestaat de onderneming?, Wat gaat de onderneming
doen?, Hoe gaat hij zijn doelen nastreven?
Het commerciële plan → Wie zijn de klanten?, Wat willen de klanten?, Hoe kan de
ondernemer zijn klanten het beste benaderen?
Het financiële plan → Wat moet er worden aangeschaft?, Waar haalt de ondernemer geld
vandaan?, Hoeveel winst levert het op? , Hoeveel geld is in kas?
