Cowen Chapter 1
Trade between Cultures
Handel is een kwestie met een emotionele lading. Dit heeft verschillende redenen, maar de
voornaamste is dat het ons een gevoel van culturele eigenwaarde geeft. Meer dan ooit
tevoren zijn we ons ervan bewust dat niet iedereen het leuk vindt hoe internationale handel
en globalisatie hedendaagse culturen verandert.
Verschillende commentatoren verspreid over het traditionele politieke spectrum hebben
gesteld dat markten cultuur en diversiteit vernietigen. Alexis de Tocqueville, de 19e eeuwse
Franse auteur van Democracy in America, heeft een basis gegeven voor veel moderne
kritiek op het commercialisme. Voor Tocqueville werkt de groei van de markt als een
magneet die producenten tot massaproductie aantrekken en weg van niches.
De auteur vraagt zich af of de markt onze vrijheden uitbreidt en onze keuzes laat toenemen.
Meer in het algemeen vraagt hij zich af wat voor vrijheden mogelijk zijn in de moderne
wereld. In navolging van deze kwestie, stelt hij wat fundamentele vragen over cultuur in een
markteconomie:
● Ondersteunt de handel in culturele producten de artistieke diversiteit van de wereld,
of vernietigt de handel het juist?
● Zal de toekomst artistieke kwaliteit en innovatie brengen of een homogene cultuur
van de least common denominator?
● Wat zal er gebeuren met culturele creativiteit als vrijheid van economische keuze
zich uitbreidt over de wereld?
Moderne debatten verwijzen veel naar de term globalisatie. De auteur doet geen poging om
globalisatie in alle betekenissen en gebruiken te evalueren, hij focust op de handel in
culturele producten over geografische ruimte. Hij focust hierbij op een specifiek aspect van
cultuur, namelijk de creatieve producten die ons stimuleren en entertainen. Hij focust zich
dus op hoe handel artistieke creativiteit in de marktplaats vormt. Hierbij laat hij bredere
sociale praktijken liggen.
Our Conflicting Intuitions
We hebben sterk tegenstrijdige intuïties over de wereldwijde handel in culturele producten.
Aan de positieve kant zijn individuen meer dan ooit bevrijd van de tyranny of place
(opgroeien op afgelegen plaatsen beperkt vandaag de dag de toegang tot de wereld en
kansen minder). Bovendien bestaat de basis van het Westen uit multiculturele producten,
die voortkomen uit de internationale uitwisseling van goederen, diensten en ideeën.
De periode tussen 1800 en WO I zag een ongehoorde toename in internationalisatie. De
uitwisseling van culturele ideeën over Europa en Amerika bevorderde in deze eeuw
diversiteit en kwaliteit, in plaats van dat alles in een gehomogeniseerde pap veranderde.
Omgekeerd was de middeleeuwen de meest prominente periode van culturele afname in de
westerse geschiedenis. Vervolgens vond er een proces van ‘reglobalisatie’ plaats tijdens de
Renaissance naarmate het Westen de contacten met de Chinese en islamitische werelden
deed toenemen. Dit was geen culturele uitwisseling op gelijke termen. Het idee van een
cultureel gelijk speelveld is een mythe en zal nooit bestaan. De voordelen van culturele
uitwisseling komen meestal voort uit dynamische omgevingen met een grote onbalans, in
plaats van uit kalme of goed werkende omgevingen. ‘Derde wereld’ en ‘inheemse’ kunsten
hebben gebloeid op het ongelijke speelveld van de hedendaagse globale economie. De
meeste van dit soort culturen zijn hybride. Geen van de algemene termen die wordt gebruikt
om deze culturen te omschrijven (derde wereld, inheems etc.) zijn dus geschikte
benamingen, omdat ze voortkomen uit contact met het Westen.
,Muziek over de hele wereld is erg divers en wordt beïnvloed door internationale invloeden.
Film is een van de meest problematische gebieden van geglobaliseerde cultuur, grotendeels
door het succes van Hollywood. Toch hebben verschillende landen met succes hun eigen
films geproduceerd. Amerikaanse boeken zijn gewoonlijk niet dominant op de buitenlandse
fictie bestseller lijsten. Veel mensen geven de voorkeur aan het lezen van boeken die
geschreven zijn in hun moedertaal en over hun eigen cultuur.
The Downside
Ondanks de positieve kant van hybride cultuur, kunnen we de kosten van onderlinge
culturele uitwisseling niet negeren. Een metafoor voor geglobaliseerde cultuur en
kapitalistische productie is om ze te zien als een storm van ‘creatieve vernietiging’. Culturele
groei, zoals economische ontwikkeling, heeft zelden vaste vooruitgang op alle fronten
tegelijk. Terwijl sommige sectoren zich snel uitbreiden, krimpen andere sectoren.
Reizen maakt de keerzijde van onderlinge culturele uitwisseling goed duidelijk.
Geavanceerde reizigers gaan tot het uiterste om plekken te vinden met weinig toeristen,
omdat deze unieke kwaliteiten hebben. Net zoals dat de mobiliteit van mensen een
homogeniserend effect kan hebben, kan de mobiliteit van goederen dit ook hebben.
What Is to Come
Veel schrijvers adresseren onderlinge culturele uitwisseling vanuit de kritische theorie. Ze
maken gebruik van verschillende benaderingen kritiek te geven op kapitalisme en
globalisatie. Ze stellen dat markten hegemonie, vervreemding en versimpeling van smaak
bevorderen. Deze denkers kunnen niet gereduceerd worden tot één gemeenschappelijk
kenmerk, maar ze delen wel gemeenschappelijke bronnen en scepticisme over
marktgedreven cultuur.
In contrast gebruikt de auteur een gains from trade model om een begrip te krijgen van
culturele uitwisseling. Individuen die zich bezighouden met culturele uitwisseling verwachten
dat die transacties hun culturele leven zullen verrijken en hun keuzes laat toenemen. Kritiek
op globalisatie moet verklaren waarom dit basale gains-from-trade mechanisme niet zou
kunnen werken.
De auteur verklaart hoe individuele culturele keuzes, gemaakt in de context van imperfecte
markten, kunnen leiden tot ongewilde consequenties. Hierbij probeert hij niet één enkele
definitie te promoten van waar ‘kwaliteit’ in globale cultuur dan wel uit bestaat. Wanneer het
gaat over de kwaliteit van cultuur volgt hij twee principes:
1. Hij focust op wat de critici aanhalen als sterke casussen voor het optimistische
perspectief.
2. Bij het aanhalen van successen, kiest hij artistieke creaties die wijdverspreide
kritische en populaire steun hebben.
De resultaten van dit onderzoek zullen drie lessen suggereren:
● Het concept van culturele diversiteit heeft meerdere en soms afwijkende
betekenissen.
Het is misleidend om te spreken over diversiteit als één concept, terwijl
maatschappijen verschillende soorten diversiteit laten zien. Diversiteit binnen een
maatschappij verwijst naar de rijkdom aan keuzes in die maatschappij. Veel critici
van globalisatie focussen echter op diversiteit tussen maatschappijen. Het concept
van culturele diversiteit verwijst naar de vraag of iedere maatschappij dezelfde
keuzes biedt en of ze homogeniseren. Deze twee bewegen in verschillende
, richtingen (als de diversiteit binnen een maatschappij groter wordt, wordt de
diversiteit tussen maatschappijen kleiner). De vraag gaat niet over meer of minder
diversiteit, maar eerder wat voor soort diversiteit globalisatie zal brengen.
● Culturele homogeniteit en heterogeniteit zijn geen alternatieven of plaatsvervangers
voor elkaar; ze komen eerder samen.
Marktgroei leidt ertoe dat heterogeniserende en homogeniserende mechanismen in
tandem opereren. Sommige delen van de markt worden meer soortgelijk, terwijl
andere delen van de markt meer verschillend worden. Groeiende diversiteit brengt
ons meer van verschillende dingen, dus onder andere ook meer massacultuur.
● Onderlinge culturele uitwisseling zal innovatie en creatieve menselijke energieën
ondersteunen, hoewel het iedere maatschappij waarmee het in contact komt zal
veranderen.
De wereld heeft als geheel meer keuze, maar oudere synthetische culturen moeten
ruimte maken voor nieuwere synthetische culturen. De ‘creatieve vernietiging’ van de
creëert een overvloed aan innovatieve creaties van hoge kwaliteit in veel
verschillende genres, stijlen en media.
Chiswick en Hatton International Migration and the Integration of Labor Markets
Introduction
Globalisatie van de arbeidsmarkt is kwalitatief anders dan de globalisatie van goederen of
acquisitiemarkten. Met internationale migratie overschrijdt de factor van productie,
belichaamd door individuen, nationale grenzen.
In deze paper zullen de auteurs illustreren dat de globalisatie van wereldmarkten van primair
economisch belang is geweest op twee gebieden: de massamigratie tussen 1850 en 1930
en de meer beperkte massamigratie van de laatste vijftig jaar. De focus ligt hierbij op
intercontinentale migraties.
International Migration in Different Economic Eras
Contracts and Coercion, 1600-1790
De ontdekking van Amerika stimuleerde een vaste stroom van migranten uit Europa en
Afrika. In de periode van 1600-1790 waren dwang (slavernij) en contracten (indentured
workers) de belangrijkste middelen waarmee de Nieuwe Wereld arbeidskrachten
rekruteerden. Naarmate de slavernij groter werd, nam het aandeel indentured workers af.
Met de afschaffing van de slavernij in de VS in 1807 en in de Britse koloniën in 1834 was er
een heropleving van contractarbeiders.
The Rise of Pioneer Free Settlers, 1790-1850
De intercontinentale stroom van vrije kolonisten kwam op gang in de vroege 19e eeuw. In
Noord- en Zuid Amerika en in Australië begonnen kolonisten in grote aantallen aan te
komen. In het geval van Amerika werden ze aangetrokken door het vooruitzicht
landeigenaren te worden. Deze migranten reisden in familiegroepen. In het geval van
Australië was er meer aansporing nodig, waardoor er in 1834 een beleid begon dat migratie
assisteerde.
The Age of Mass Migration from Europe, 1850-1913
Het was pas na het midden van de 19e eeuw dat er sprake was van massamigratie. De
eerste golf van de late jaren 1840 werd geassocieerd met hongersnood en revolutie in
Europa, en de tweede golf met de ontwikkeling van stoomschepen.
