Policy Paradox – Deborah Stone – The Art of Political Decision Making – 3th edition
Introductie
Policy paradox = er bestaan binnen een beleidsveld meerdere waarheden, die met elkaar kunnen
conflicteren. Voorbeeld: Demonstratie – Democratisch debat of kwaadaardige aanval?
De rationele manier van beleid maken berust op drie pijlers:
1. Model of reasoning – het nemen van rationele beslissingen op basis van een stappenplan.
2. Model of society – de maatschappij bestaat uit autonome en rationele individuen, die
samenkomen bij een ruil. Ze zijn uit op maximalisatie van het eigen belang.
3. Model of policy making – beleid komt tot stand in gestructureerde fasen.
Part 1 Politics
Hoofdstuk 1: De mark ten de ‘Polis’
Het Griekse woord ‘Polis’ voor stadstaat is een passende naam voor een model over de politieke
samenleving omdat het betrekking heeft op een entiteit die klein genoeg is om hele simpele vormen van
organisatie te bevatten, maar ook groot genoeg om grote essentiële elementen van politiek te bevatten.
Daarnaast is het ook goed om naar het ‘markt’-model te kijken vanwege zijn overheersing in
hedendaagse beleidsbeslissingen. Een markt is een sociaal systeem waarin individuen hun eigen welzijn
najagen door dingen uit te wisselen met anderen, wanneer deze ruil voor beide gunstig is.
Deelnemers in de markt concurreren met elkaar voor schaarse bronnen, tegen de laagst mogelijke
kosten en proberen ruwe materialen te verkopen tegen meer waardevolle bronnen.
In het marktmodel handelen individuen alleen maar om hun eigenbelang te maximaliseren. Dit betekent
niet dat zij egoïstisch handelen. Hun eigenbelang kan bijvoorbeeld ook het welzijn van hun familie en
vrienden betekenen. De competitiestrijd om het eigenbelang te maximaliseren stimuleert mensen om
creatief, slim, productief en vindingrijk te zijn. Deze competitie zorgt er ook voor dar het level van
economisch welzijn van de maatschappij in zijn geheel stijgt.
Gemeenschap
Politiek en beleid kan alleen maar gebeuren in gemeenschappen, daarom is dit ons startingspunt.
Publiek beleid – gaat over gemeenschappen die iets proberen te bereiken als gemeenschap zijnde.
De collectief is belangrijk: collectieve doelen en collectieve inspanningen!
o Maar kan conflict ontstaan over wie lid is van de gemeenschap, en welk doel ze nastreven.
Marktmodel – gaat uit van individuele doelen en intenties.
Lidmaatschap is in zekere zin de primaire politieke kwestie, want lidmaatschap definities en regels
bepalen wie mag deelnemen aan gemeenschapsactiviteiten en wie wordt bestuurd door communautaire
regels en autoriteit.
Het polis-model moet ook een onderscheid maken tussen politieke gemeenschap en culturele
gemeenschap:
- Politieke gemeenschap = Een groep mensen die onder dezelfde politieke regels en structuur van
governance leven.
- Culturele gemeenschap = Een groep mensen die een cultuur delen en die hun identiteit verkregen
door gedeelde taal, geschiedenis en tradities.
Vaak bevat een politieke gemeenschap meerdere culturele gemeenschappen, en hierbij komen
moeilijke dilemma’s bij kijken:
Hoe moet je verschillende culturen met elkaar integreren zonder hun identiteit te verwoesten?
o Integratie = Welke waarden en gedragingen immigranten moeten verkrijgen om een
staatsburger te worden?
Burgerschap in een gemeenschap definieert zowel sociale en economische rechten als politieke rechten.
Verzekering bij het marktmodel = Een financieel product dat bedrijven verkopen om winst te maken, en wat
consumenten kopen om economische zekerheid voor zichzelf te creëren.
1
,Verzekering bij het polis-model = Een goed dat mensen gezamenlijk creëren om elkaar en hun
gemeenschap te beschermen.
Altruïsme
Altruïsme = Handelen om ervoor te zorgen dat anderen ervan profiteren, in plaats van zichzelf.
- Zorgen voor kinderen
- Zieken verzorgen
- Collega’s helpen, etc.
Veel wetenschappers zeggen dat altruïsme niet bestaat: Men helpt alleen anderen door eruit eindelijk tot
zelf goed aan te doen (dus toch uit eigen belang).
Paradox van altruïsme: Wanneer mensen handelen ten bate van anderen, voelen ze tevredenheid,
voldoening en het gevoel dat anderen helpen hun leven zin geeft. Het strikte eigenbelangs-paradigma
maakt daarom altruïsme per definitie onmogelijk.
Eigenlijk zou je zelf iets moeten opofferen of verliezen bij het helpen van iemand anders. In andere
gevallen kan het bijna geen altruïsme zijn.
Publiek belang
Publiek belang in de polis, verschillende betekenissen:
1. Het kan individuele interesse zijn, dingen die iedereen voor zichzelf wild, zoals een hoge
levenstandaard.
2. Het kunnen doelen van individuen voor hun gemeenschap zijn.
- Mensen kunnen een privé/ eigen belang kant hebben tegenover de publieke kant
3. Publiek belang kan ook betrekking hebben op doelen waarover consensus is.
4. Kan ook betrekking hebben op dingen die goed zijn voor een gemeenschap, als gemeenschap. Dit
heeft met maken met het overleven van de gemeenschap.
Het publiek belang heeft dezelfde waarden voor de polis als dat het individuele belang voor de markt heeft.
Maar bij de markt is het publieke belang het nettoresultaat van alle individuen die het eigen belang
nastreven.
Commons Probleem
Omdat mensen vaak een opvatting van algemeen belang nastreven die verschilt van hun concept van
eigenbelang, wordt de polis gekenmerkt door een speciaal probleem: Hoe combineer je eigenbelang met
publiekbelang? Of, hoe combineer je privé voordelen met collectieve voordelen?
‘Common problems’ = situaties waar eigenbelang en publiek belang elkaar tegenwerken. In de polis komt
dit vrij vaak voor.
Een voorbeeld: Een Fabriekseigenaar haalt er eigenbelang uit om industrieel afval in de rivier te lozen,
want dit is goedkoop en een winstgevende methode. Maar hierdoor wordt het water in de rivier vervuilt voor
iedereen waardoor het een sociale kost wordt.
Invloed
De enorme kloof tussen eigenbelang en publieke interesse in een polis wordt overbrugd door enkele
krachtige krachten:
- Invloed
- Samenwerking
- Loyaliteit
Onze ideeën van wat we willen en de keuzes die we maken wordt gestuurd door onderwijs, overtuiging en
socialisatie. Onze acties worden beïnvloed door anderen, door de keuzen die anderen maken en de
keuzes waarvan wij verwachten dat ze die gaan maken.
Onze keuzes zijn vaak conditioneel = Je doet iets omdat:
- Meer mensen het zullen doen (Een werknemer zal alleen gaan staken als hij of zij verwacht dat
meer collega’s meedoen)
- Voordat meer mensen het gaan doen (geld van de bank halen, omdat je bank bent voor
faillissement)
- Omdat meer mensen het doen.
2
, Invloed gaat soms over in dwang, de lijn hiertussen is niet heel duidelijk.
Samenwerking
In de polis is samenwerking even belangrijk als competitie, dit is omwille van twee redenen:
1. Politiek is het zoeken naar bondgenoten en met hen samenwerken om te concurreren met
tegenstanders.
2. En samenwerking is essentieel voor macht.
In het marktmodel is samenwerking niet vanzelfsprekend en heeft dit zelfs een negatieve connotatie. Denk
bijvoorbeeld aan prijs-fixing of handel met voorkennis.
Bij het polis model moet je denken aan worden als: coalitie, eenheid, bondgenoot of steun.
Loyaliteit
Samenwerking betekent met bondgenoten, en bondgenoten zijn enigszins duurzaam. Daarom gaat
samenwerking hand in hand met loyaliteit.
Er zijn in beide markten verschillende denkbeelden over loyaliteit:
- Marktmodel spreekt men van ‘Kopers’ en ‘Verkopers’
- Polis-model spreekt men van ‘Vijanden’ en ‘Vrienden’ Geschiedenis betekent veel!
In het polis-model is er dus meer sprake van loyaliteit dan in het marktmodel.
In het polis-model geldt ‘presumption of loyalty’ = Mensen verwachten dat andere bij hun vrienden en
bondgenoten blijven. Er zal echt iets groots moeten gebeuren (grote angst wordt getriggerd of
onweerstaanbare kans) om deze loyaliteit te doen verdwijnen.
Groepen
Invloed, samenwerking en loyaliteit zijn krachtige krachten, en het resultaat is dat groepen en organisaties
(eerder dan individuen) de bouwstenen zijn van de polis. Groepen zijn op drie manieren belangrijk:
1) Mensen horen bij groepen en organisaties, zelfs als zij niet formeel lid zijn. Hun meningen worden
gevormd door organisaties, hun interesses worden beïnvloed door organisaties en ze zijn
afhankelijk van organisaties om hun belangen te behartigen.
2) Beleidsvorming gaat niet alleen over het oplossen van publieke problemen, maar ook over hoe
groepen worden gevormd, gesplitst en opnieuw gevormd om publieke doelen te bereiken.
3) Groepen zijn belangrijk omdat besluiten van de polis collectief zijn, bijvoorbeeld door formele
procedures (stemmen).
Informatie
In de ideale markt is informatie ‘perfect’, wat betekent dat het accuraat, volledig en voor iedereen kosteloos
beschikbaar is.
In de polis daarentegen is informatie dubbelzinnig, onvolledig, vaak strategisch gearceerd en soms
opzettelijk achtergehouden. In de polis is interpretatie machtiger dan feiten. Veel van wat wij weten, is wat
wij geloven wat waar is. Wat wij geloven van de informatie hangt af van wie het ons vertelt (de bron) en hoe
het wordt gepresenteerd (het medium, het taalgebruik, de context).
Woorden, foto’s en beelden van informatie beïnvloeden zowel de boodschap zelf als de
overtuigingskracht. Ook speelt timing een grote rol.
In de polis is informatie nooit volledig compleet: we kunnen nooit alles weten voor het behalen van een doel
of alle mogelijke effecten van acties weten, zeker omdat er altijd bijwerkingen, onverwachte consequenties
en lange-termijn gevolgen aan zitten. Ook kunnen we niet voorspellen hoe andere mensen op acties gaan
reageren.
Passie
In het marktmodel worden economische bronnen gereguleerd door wetten.
Bronnen = Zijn eindig, schaars en zijn op wanneer ze gebruikt zijn.
3
