Alle colleges
Introductieweek - EU Governance in an International Context (EUGIC)
EU Pioneers
EU pioniers zijn mensen die een belangrijke rol hebben gespeeld in de oprichting van de
europese unie. Van verzetsstrijders tot advocaten en parlementariërs, de EU-pioniers waren
een diverse groep mensen met dezelfde idealen: een vreedzaam, verenigd en welvarend
Europa.
Konrad Adenauer - een pragmatische democraat en onvermoeibare vereniger
De eerste kanselier van de Bondsrepubliek Duitsland, die van 1949-63 aan het hoofd stond
van de nieuw gevormde staat, veranderde het gezicht van de naoorlogse Duitse en
Europese geschiedenis meer dan enig ander individu.
Een hoeksteen van het buitenlands beleid van Adenauer was verzoening met Frankrijk.
Samen met de Franse president Charles de Gaulle werd een historisch keerpunt bereikt: in
1963 ondertekenden de voormalige aartsvijanden Duitsland en Frankrijk een
vriendschapsverdrag, dat een van de mijlpalen werd op de weg naar Europese integratie.
Joseph Becho - hoe een klein land een cruciale rol kan spelen in de Europese integratie
Joseph Bech was de Luxemburgse politicus die in het begin van de jaren vijftig hielp bij het
opzetten van de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal en een vooraanstaand
architect achter de Europese integratie in de latere jaren vijftig.
Het was een gezamenlijk memorandum van de Benelux-landen dat leidde tot de
bijeenroeping van de Conferentie van Messina in juni 1955, waarmee de weg werd
vrijgemaakt voor de Europese Economische Gemeenschap.
Johan Willem Beyen - een plan voor een gemeenschappelijke markt
De internationale bankier, zakenman en politicus Johan Willem Beyen was een Nederlandse
politicus die midden jaren vijftig met zijn 'Plan Beyen' het proces van Europese integratie
nieuw leven inblies.
Beyen is een van de minder bekende leden van de groep Founding Fathers van de EU.
Onder de mensen die hem kenden, werd hij bewonderd om zijn charme, internationale
oriëntatie en sociaal gemak.
Winston Churchill - pleiten voor een Verenigde Staten van Europa
Winston Churchill, voormalig legerofficier, oorlogsverslaggever en Britse premier (1940-45
en 1951-55), was een van de eersten die opriep tot de oprichting van een 'Verenigde Staten
van Europa'. Na de Tweede Wereldoorlog was hij ervan overtuigd dat alleen een verenigd
Europa vrede kon garanderen. Zijn doel was om de Europese kwalen van nationalisme en
oorlogszucht voor eens en voor altijd uit te bannen.
Nicole Fontaine - politicus en pedagoog
De tweede vrouwelijke voorzitter van het Europees Parlement was een overtuigend politicus
en toegewijd voorvechter van Europa die toezicht hield op de invoering van de euro. Nicole
Fontaine, die voorzitter was van 1999-2002, begon de werkmethoden van het Europees
Parlement te hervormen om het dichter bij de Europese burgers te brengen.
Alcide De Gasperi - een bevlogen bemiddelaar voor democratie en vrijheid in Europa
1
,Van 1945 tot 1953 baande Alcide De Gasperi als Italiaanse premier en minister van
Buitenlandse Zaken de weg van het lot van het land in de naoorlogse jaren.
Keer op keer promootte hij initiatieven gericht op de fusie van West-Europa, werkte hij aan
de realisatie van het Marshallplan en smeedde hij nauwe economische banden met andere
Europese landen, met name Frankrijk.
Walter Hallstein - een diplomatieke macht die de snelle Europese integratie voortstuwt
Walter Hallstein was van 1958 tot 1967 de eerste voorzitter van de Europese Commissie,
een toegewijd Europeaan en een uitgesproken voorstander van Europese integratie.
Als voorzitter van de Europese Commissie werkte Hallstein aan een snelle realisatie van de
Gemeenschappelijke Markt. Zijn energiek enthousiasme en overtuigingskracht hebben de
integratie bevorderd, zelfs na de periode van zijn presidentschap. Tijdens zijn mandaat ging
de integratie aanzienlijk vooruit.
Ursula Hirschmann - antifascistische en oprichtende Europese federalist 1913 - 1991
Geboren in een Joods gezin uit de middenklasse in Berlijn, sloot Ursula Hirschmann zich in
1932 aan bij de jongerenorganisatie van de Sociaal-Democratische Partij in verzet tegen de
opmars van de nazi's. Nadat hij Eugenio Colorni, een jonge Italiaanse filosoof en socialist,
had ontmoet en vervolgens trouwde, terwijl hij halverwege de jaren dertig in ballingschap in
Parijs was, werd Hirschmann actief in de clandestiene antifascistische oppositie in zijn
geboorteland Italië.
Toen Colorni werd gearresteerd en opgesloten op het eiland Ventotene, volgde ze haar man
daar. Daar ontmoetten ze Ernesto Rossi en Altiero Spinelli, die in 1941 co-auteur waren van
het Ventotene-manifest 'voor een vrij en verenigd Europa', dat algemeen wordt beschouwd
als het uitgangspunt voor het Europese federalisme.
Nilde Iotti - Voorvechter van algemeen kiesrecht en grondlegger van de Italiaanse
Republiek
Leonilde 'Nilde' Iotti was een verzetsstrijder tijdens de Tweede Wereldoorlog en werd een
van de belangrijkste vrouwelijke politici van het naoorlogse Italië. Door velen beschouwd als
een van de grondleggers van de Italiaanse Republiek en misschien wel 'de beste president
die Italië nooit heeft gehad', was Iotti lid van de commissie die in 1946 de kern van de
nieuwe grondwet van het land opstelde. Twee jaar later trad ze toe tot de Kamer van
Afgevaardigden, en werd uiteindelijk de langst zittende president.
Marga Klompé - Wetenschapper, politicus en voorvechter van kansarmen (1912-1986)
Marga Klompé was een wetenschapper en docente die tijdens de Tweede Wereldoorlog
actief was in het Nederlandse verzet. Ze werd in 1948 lid van het Nederlandse parlement en
was een van de onderhandelaars van de Universele Verklaring van de Rechten van de
Mens van de Verenigde Naties.
In 1952 werd Klompé het eerste vrouwelijke lid van de Gemeenschappelijke Vergadering
van de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal, de voorloper van het Europees
Parlement. Daar droeg ze bij aan het werk dat leidde tot de Verdragen van Rome. In 1956
werd ze de eerste vrouwelijke minister van Nederland en een van haar prestaties was de
eerste wet op universele sociale bescherming.
Anna Lindh - De pro-Europese stem van Zweden op het wereldtoneel (1957 – 2003)
2
,Ylva Anna Maria Lindh was al op jonge leeftijd actief in de politiek en was een van de meest
invloedrijke figuren in de moderne Zweedse politiek.
Lindh, geboren in 1957, studeerde rechten aan de Universiteit van Uppsala voordat ze in
1982 een zetel in het parlement won. Haar eerste kabinetspost kwam 12 jaar later als
minister van Milieu. Later kreeg ze internationale erkenning als de uitgesproken en
toegewijde minister van Buitenlandse Zaken van Zweden.
Lindh, trouw pro-Europa, kreeg meer bekendheid tijdens het Zweedse voorzitterschap van
de Europese Unie in 2001, toen haar diplomatie hielp om oorlog in de toenmalige
voormalige Joegoslavische Republiek Macedonië te voorkomen. Ze leidde de 'Ja'-campagne
van de Zweedse regering in het referendum om toe te treden tot de euro in 2003, maar werd
enkele dagen voordat de stemming plaatsvond vermoord.
Helmut Kohl en François Mitterrand - leiders in verzoening
Helmut Kohl was de tweede van slechts drie mensen die van de Europese Raad een
ereburgerschap van Europa ontvingen, als erkenning voor zijn buitengewone werk op het
gebied van Europese integratie en samenwerking, en dat was zijn bijdrage aan het
Europese project.
Als voorzitter steunde Mitterrand de Europese uitbreiding door de toetreding van Spanje en
Portugal tot de EU aan te moedigen. Hij geloofde ook in een meer geïntegreerde EU en
verdedigde de goedkeuring van de Europese Akte in 1986, die de eerste juridische basis
legde voor een Europese interne markt. Samen bereikten Kohl en Mitterrand dit doel met de
goedkeuring van het Verdrag van Maastricht zes jaar later, waardoor hun droom van een
naadloze transnationale markt werkelijkheid werd.
Sicco Mansholt - boer, verzetsstrijder en een echte Europeaan
Sicco Mansholt was boer, lid van het Nederlandse verzet tijdens de Tweede Wereldoorlog,
nationaal politicus en de eerste Europese commissaris die verantwoordelijk was voor
Landbouw. De ideeën van Mansholt legden de basis voor het gemeenschappelijk
landbouwbeleid van de Europese Unie, een van de meest prominente beleidslijnen sinds de
oprichting.
Na getuige te zijn geweest van de verschrikkingen van de Nederlandse hongersnood aan
het einde van de Tweede Wereldoorlog, was Mansholt ervan overtuigd dat Europa
zelfvoorzienend moest worden en dat een stabiele aanvoer van betaalbaar voedsel voor
iedereen moest worden gegarandeerd.
Melina Mercouri - acteur, politicus en voorvechter van cultuur
De Griekse acteur en politica Melina Mercouri bracht vuur en passie in alles wat ze deed;
van het sieren van toneel en scherm in het begin van haar leven, tot het vechten tegen de
fascistische junta die in 1967 de controle over Griekenland overnam en campagne voeren
voor de bescherming en promotie van cultuur als politicus.
Jean Monnet - de verbindende kracht achter de geboorte van de Europese Unie
De Franse politiek en economisch adviseur Jean Monnet zette zich in voor de Europese
integratie. Hij was de inspiratie achter het 'Schuman Plan', dat de fusie van de
West-Europese zware industrie voorzag.
Monnet kwam uit de Cognacstreek in Frankrijk. Toen hij op 16-jarige leeftijd van school ging,
reisde hij internationaal als cognachandelaar, later ook als bankier. Tijdens beide
3
, wereldoorlogen bekleedde hij hoge functies met betrekking tot de coördinatie van de
industriële productie in Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk.
Robert Schuman - de architect van het Europese integratieproject
De staatsman Robert Schuman, gediplomeerd advocaat en Frans minister van Buitenlandse
Zaken tussen 1948 en 1952, wordt beschouwd als een van de grondleggers van de
Europese eenheid.
In samenwerking met Jean Monnet stelde hij het internationaal vermaarde Schumanplan op,
dat hij op 9 mei 1950 publiceerde, de datum die nu wordt beschouwd als de geboorte van de
Europese Unie. Hij stelde voor om gezamenlijk de kolen- en staalproductie te controleren,
de belangrijkste materialen voor de wapenindustrie. Het basisidee was dat wie geen controle
had over de kolen- en staalproductie, geen oorlog zou kunnen voeren.
Paul-Henri Spaak - een Europese visionair en getalenteerde overtuiger
'Een Europese staatsman' – de lange politieke carrière van de Belg Paul-Henri Spaak
verdient deze titel ten volle.
Spaak was een leidende figuur bij het formuleren van de inhoud van het Verdrag van Rome.
Op de 'Messina Conferentie' in 1955 benoemde de zes deelnemende regeringen hem tot
voorzitter van de werkgroep die het Verdrag voorbereidde.
Altiero Spinelli - een onverbiddelijke federalist
De Italiaanse politicus Altiero Spinelli was een van de grondleggers van de Europese Unie.
Hij was de leidende figuur achter het voorstel van het Europees Parlement voor een verdrag
over een federale Europese Unie - het zogenaamde 'Plan Spinelli'. Dit werd in 1984 door
een overweldigende meerderheid in het ParlNicole Fontaineiament aangenomen en vormde
een belangrijke inspiratiebron voor de versterking van de EU-verdragen in de jaren '80 en
'90.
Simone Veil - Holocaustoverlevende en eerste vrouwelijke voorzitter van het Europees
Parlement
Simone Veil, advocaat, politicus en feministe, was van 1974 tot 1979 de Franse minister van
Volksgezondheid. In dat jaar werd ze lid van het Europees Parlement en werd ze tot
voorzitter gekozen, wat ze tot 1982 zou blijven. Dit maakte haar de voorzitter van de eerste
rechtstreeks gekozen parlement en de eerste vrouwelijke president.
Louise Weiss - levenslange voorvechter van Europese waarden en vrouwenrechten
De journaliste en politica Louise Weiss was een invloedrijke stem in Franse en internationale
aangelegenheden van de jaren 1920 tot haar dood in 1983. Haar ervaringen met het werken
in veldhospitalen tijdens de Eerste Wereldoorlog hebben haar diep geraakt. Ze wijdde haar
leven aan het streven naar vrede, eerst door haar werk voor verschillende kranten en
vervolgens in haar toewijding aan de zaak van het vrouwenkiesrecht; haar overtuiging was
dat het geven van stemrecht aan vrouwen de dreigende dreiging van een Tweede
Wereldoorlog zou helpen voorkomen. Tijdens die oorlog hielp ze duizenden Joodse kinderen
te redden van de nazi's en sloot ze zich aan bij het Franse verzet. Na de oorlog promootte
ze het idee van Europa als tegenhanger van de supermachten tijdens de Koude Oorlog. Ze
werd in 1979 op 86-jarige leeftijd verkozen in het Europees Parlement en hield de inaugurele
rede tijdens de openingszitting.
4
