Zeer uitgebreide uitgewerkte rode loper / geneeskundige methodiek over Uterovaginale prolaps. Deze rode loper was onderdeel van het opstellen van een verpleegplan, welke beoordeeld is met een 10.
1. Begripsbepaling
Een Uterovaginale prolaps, of verzakking, is een aandoening waarbij door een
verzwakking van de bekkenbodem de structuren in het kleine bekken van de
vrouw lager zijn komen te liggen dan normaal. Men spreekt van een prolaps
(verzakking) als één of meer organen van het kleine bekken vanuit de normale
positie naar beneden of voorwaarts zijn verplaatst. Er kan sprake zijn van een
prolaps van de vaginavoorwand (cystocele, waarbij de blaas en/of de urethra
uitzakt), de vagina-achterwand (rectocele, waarbij rectum uitzakt), of enterocele
waarbij het peritoneum met dunne darm uitzakt), of een prolaps van de uterus
en/of de vaginatop. Een combinatie hiervan komt het meest voor.
2. Epidemiologie
De exacte mate van voorkomen van een vaginale prolaps is door verschillende
redenen moeilijk te bepalen. Ten eerste zijn er bijvoorbeeld verschillende
classificatiesystemen die gebruikt worden voor de diagnose. Daarnaast zijn er
natuurlijk veel verschillende studies geweest, waarvan een deel alleen de
symptomatische prolapsen meetelt, en een ander deel zowel de
symptomathische als de asymptomatische gevallen. Hierdoor zijn er
verschillende cijfers beschikbaar. Als laatste is het niet te zeggen hoeveel
vrouwen er met een vaginale prolaps zijn die het niet door hebben, of hiermee
niet naar de arts gaan.
In een studie door het United States National Health and Nutrition Examination
Survey (NHANES), werden 1961 vrouwen tussen de 20 en de 80 jaar oud
ondervraagd. De onderzoekers hebben een symptomatische prolaps gedefinieerd
als een positief antwoord op de vraag: “Heeft u last van vaginaal uitpuilen of valt
er iets uit in het vaginale gebied dat u kunt zien of voelen?” Aan de hand van
deze vraag gaf 2,9% van de vrouwen aan last te hebben van een
symptomatische prolaps.
Een hoger voorkomen van symptomatische prolaps komt voort als we kijken naar
de hoeveelheid vrouwen in de verenigde staten die een operatie ondergaan om
een prolaps te herstellen. Jaarlijks worden daar ongeveer 200.000 prolaps
operaties uitgevoerd. Als we naar deze cijfers kijken krijgt 11 tot 19% van de
vrouwen te maken met een symptomatische prolaps. Natuurlijk gaat lang niet
iedereen die te maken krijgt met een prolaps voor een operatie. De
daadwerkelijke cijfers liggen dus nog hoger.
In een studie van het Women’s Health Initiative, die aan de hand van lichamelijk
onderzoek de ondersteuning van de bekkenorganen beoordeelde bij
postmenopauzale vrouwen, liet zien dat in deze doelgroep 41% van de vrouwen
met intacte baarmoeder last van een prolaps. Bij vrouwen waarvan de
baarmoeder verwijderd was bedroeg dit aantal 38%. De kans dat een prolaps
ernstige hinder veroorzaakt, ligt veel lager (11%) (Slieker 2009b).
, 3. Etiologie
Een vaginale prolaps treedt op wanneer de ondersteunende structuren van de
bekkenbodem verzwakken, waardoor de organen in het bekken naar beneden
zakken in, of uit de vagina. De oorzaak van een verzakking is vaak
“multifactorieel”. Dit betekent dat de prolaps meestal een gevolg is van een
combinatie van oorzaken. De belangrijkste oorzaken van een vaginale prolaps
zijn:
Zwakte van de Bekkenbodemspieren
Genetische aanleg: Erfelijke factoren kunnen bijdragen aan zwakke
bindweefsels en spieren, waardoor het risico op prolaps toeneemt.
Veroudering: Als men ouder wordt verzwakken de spieren en bindweefsels
van de bekkenbodem. Vooral na de menopauze wordt de bekkenbodem
minder stevig, door een afname van het hormoon oestrogeen.
Bevalling(en)
Vaginale bevallingen, vooral als er sprake is van meerdere of moeilijke
bevallingen, kunnen de bekkenbodemspieren en -weefsels beschadigen. Deze
zullen niet altijd weer compleet herstellen. Ook kunnen grote baby's of langdurige
persfasen tijdens de bevalling de kans op een prolaps vergroten.
Verhoogde druk in de buik
Als gevolg van langdurig verhoogde intra-abdominale druk kunnen de
bekkenbodemspieren verzwakken. Veroorzakers voor deze verhoogde druk in de
buik zijn:
Obesitas: Overgewicht verhoogt de druk op de bekkenorganen en de
bekkenbodemspieren.
Chronisch hoesten: Aanhoudende hoest door roken of longziekten verhoogt
de intra-abdominale druk.
Chronische constipatie: Regelmatig persen bij constipatie kan de
bekkenbodemspieren verzwakken.
Andere risicofactoren
Zwaar tillen: Regelmatig zwaar tillen of lichamelijk zware beroepen kunnen
ook bijdragen aan verzwakte bekkenbodemspieren.
Hormonale veranderingen: Hormonale veranderingen, vooral tijdens en na
de menopauze, kunnen de sterkte en elasticiteit van de bekkenbodem
beïnvloeden.
Chirurgische ingrepen: Eerdere bekken- of buikoperaties kunnen de
bekkenbodemstructuren verzwakken.
Voordelen van het kopen van samenvattingen bij Stuvia op een rij:
Verzekerd van kwaliteit door reviews
Stuvia-klanten hebben meer dan 700.000 samenvattingen beoordeeld. Zo weet je zeker dat je de beste documenten koopt!
Snel en makkelijk kopen
Je betaalt supersnel en eenmalig met iDeal, creditcard of Stuvia-tegoed voor de samenvatting. Zonder lidmaatschap.
Focus op de essentie
Samenvattingen worden geschreven voor en door anderen. Daarom zijn de samenvattingen altijd betrouwbaar en actueel. Zo kom je snel tot de kern!
Veelgestelde vragen
Wat krijg ik als ik dit document koop?
Je krijgt een PDF, die direct beschikbaar is na je aankoop. Het gekochte document is altijd, overal en oneindig toegankelijk via je profiel.
Tevredenheidsgarantie: hoe werkt dat?
Onze tevredenheidsgarantie zorgt ervoor dat je altijd een studiedocument vindt dat goed bij je past. Je vult een formulier in en onze klantenservice regelt de rest.
Van wie koop ik deze samenvatting?
Stuvia is een marktplaats, je koop dit document dus niet van ons, maar van verkoper J1508. Stuvia faciliteert de betaling aan de verkoper.
Zit ik meteen vast aan een abonnement?
Nee, je koopt alleen deze samenvatting voor €6,99. Je zit daarna nergens aan vast.
