Communities of Violence
Introduction - Kritiek: In plaats van het bekijken van lokale of individuele meningen over
minderheden, richten historici zich op collectieve beelden, representaties en
stereotypen van de ‘ander’. De acties van groepen of individuen worden
genegeerd ten gunste van structuren.
- Kritiek op ‘structuralisten’, 2 soorten.
- 1e Soort linkt de opkomst van vervolgingen aan andere processen
zoals de creatie van geld-economie of gecentraliseerde
monarchieën, zoals Robert Moore: ‘Exponents of this approach,
such as Robert Moore, emphasize processes of historical change p
to a point. They allow contingency during the gestation of
intolerance, but after its birth the persecuting mentality seems to
transcend particularities of tima and place.’ (blz. 5)
- 2e Soort volgt stereotypen en ideeën om het bestaan van een
‘discourse’ vast te stellen en om de oorsprong ervan vast te stellen.
Het behandelt intolerantie volledig als een probleem in de
migratiegeschiedenis en negeert economische, politieke en culturele
variabelen.
- Middeleeuwse mensen lijken vaak gedomineerd te zijn door het discourse,
alsof ze niet zelf deel hebben uitgemaakt van het ontstaan van deze
discourse. Dit boek gaat over de vorming, ‘barter and negotiation’, niet over
de creatie van een ‘vervolgend discourse’.
- Veel historici hebben de eerste kruistocht, aanvallen op Joden, Kristallnacht
en concentratiekampen allemaal aan elkaar gelinkt als een ‘steady march of
European intolerance’, terwijl als je al die outbreaks apart behandeld, met hun
eigen eigenaardigheden, hoe moeilijker ze te plaatsen zijn in continuïteit. ’
- Overzicht van de hoofdstukken (zie ‘Wat is het centrale idee van elk
hoofdstuk?’.
- Doel is niet reconstrueren van belevingen van Joden, moslims, lepers, etc.
maar het bestuderen van de functies en betekenissen van geweld, zelfs als
dit betekent dat er vanuit het oogpunt van de dader moet worden gekeken, in
plaats van het slachtoffer.
1. The Historical - 14e eeuw: Na 3 eeuwen van voorspoed na de ontdekking van de ploeg etc.,
Background begonnen de nieuwe grote steden de tol te wegen voor het landleven:
hongersnood, op sommige plekken, zoals Essex, daalde de populatie tot wel
15%.
- 1348: komst van de Yersinia pestis.
- 14e eeuw ook eeuw met veel, dure, oorlogen (Philip the Fair’s wars Against
England in Aquitaine (1294) and Flanders (1302-1305), Hundred Years War
(1337-1453). Naast honger en armoede, ook economische problemen
hierdoor.
- Problemen tussen kings and subjects (dood van England’s Edward II (1327)),
en tussen minorities en majorities (aanval op joden en lepers). Zeer
gewelddadige eeuw.
- Kroon van Aragon had al deze elementen.
- In de Kroon: alle joden en moslims slaven van de koning, beschermd. De
minderheden in de Kroon waren best wel grote groepen in tegenstelling tot de
rest van Europa.
- Veel moslims omdat: Moslim invasie (711), teruggedrongen na de val van
Islamitisch kalifaat van Córdoba in 1031. Christelijke immigratie was niet
groot genoeg voor satisfying labord demands, dus sommige moslims
mochten blijven om door te werken op het platteland. In Aragon 35% van
populatie moslims.
- Distributie van moslims varieerde, in Valencia meer moslims dan
Christenen. Dus ook: gevarieerde relaties tussen minorities and
majorities. In plekken met veel Moslims leefden ze vaak bij elkaar in
aparte dorpen, terwijl in plekken met weinig moslims leefden ze door
elkaar met Christenen, vochten ze mee in oorlogen, spraken ze de
taal, etc.
- Joden: veel minder dan moslims. Waren ook veel meer in steden dan op het
platteland. Spraken, in tegenstelling tot moslims, de dagelijkse taal. Joden
, waren ook nauwer met de Kroon, en werkte ook vaak daar in bijv.
administratie, vertalers, etc. Klinkt goed, maar ook nadeel: Joden waren best
wel geïsoleerd van de bevolking, en toen koning Peter III ‘zwak’ was moest
hij een papier ondertekenen van de Union om geen joden meer aan te
nemen (en deed dit ook).
- Moslims daarentegen werkten naast voor de koning, vaak ook voor
lords op het land, en werden dus ook door hen beschermd. Zij waren
geliefd omdat zij met veel waren, en goedkoop. Moslims werden een
soort symbool voor peasant status voor sommige Christenen. Voor
lords waren ze dus geliefd, en sommige streden zelfs om de
moslim-arbeiders, door bijvoorbeeld sommige anti-moslim regels te
negeren.
- Belangrijk te onthouden: geweld was vroeger gewoon best wel een normale
manier om dingen op te lossen, in de Joodse, Christelijke en Moslim
gemeenschap.
- Geweld hoefde zelfs niet gewelddadig te zijn (zoals Jucef, de joof
van Calatayud die door gokkers in de val was gelokt voor ‘adultery’).
- Soms moeilijk om te zeggen of geweld met religie te maken heeft
(als iemand, iemand slaat, hoe weet je of dat komt door religie, of
doordat ze ‘gewoon’ ruzie hebben?). Hier niet het geval: geweld
ALTIJD religieus, omdat de religieuze status ook de wettelijke status
was.
- Wanneer Jood wordt aangevallen, tegen de koning: Jij moet het voor
mij opnemen, want ik ben jouw eigendom! Dus: claim dat zij buiten
‘persoonlijke geweld’ gehouden moeten blijven. Dit maakte ze wel
meer kwetsbaar voor ‘staatsgeweld’. Zij werden vaak vals
beschuldigd en gepakt op juridische dingen, zoals adultery, in het
voorbeeld van Jucef.
- Moslims en Christenen namen vaker deel mee aan geweld dan
Joden. omdat moslims sowieso moesten meevechten wanneer een
lord tegen een andere lord moest vechten.
P1: CATACLYSMIC Deel 1: de kritiek op teleologische (op zoek naar doeleinde van dingen) benadering op
VIOLENCE: geweld. Gaat over 2 daden van geweld door Christenen op minderheidsgroepen, die
FRANCE AND THE vaak worden gebruikt voor het bewijzen van een narratief. Dwingt ons om te kijken
CROWN OF waarom 2 zogenaamd dezelfde situaties zo anders uitpakken. Kijken van lokaal naar
ARAGON collectief en terug.
2. France, source of - Sheperds’s Crusade (1320) staat bekend als irrationele uitbarsting van de
the troubles: massa. Probleem: als het irrationeel en random is, is er geen reden om de
shepherds’ crusade achterliggende context etc. achter te zoeken. Daarom:
and leper’s plot intentionalist-interpretatie.
(1320, 1321) - Wikipedia over herders kruistocht: ‘’Een onafhankelijk beweging vormde zich
in mei 1320 in Normandië, toen een jonge herder claimde te zijn bezocht door
de Heilige geest, die hem vertelde te gaan strijden tegen de Moren in Spanje.
Eerst marcheerde deze beweging naar Parijs, waar Filips V van Frankrijk
weigerde ze te ontmoeten. Toen marcheerde ze naar het zuiden, waar ze
onderweg kastelen, koninklijke ambtenaren, priesters, leprozen maar
voornamelijk Joden aanvielen. In Avignon gaf paus Johannes XXII het bevel
om ze tegen te houden en in Spanje verbood Jacobus II van Aragón dat deze
groepering over zijn gebied trok. Toen ze dit wel deed, in juli, waarschuwde
Jacobus zijn edelen om vooral de Joden veiligheid te bieden. Bij het fort
Montclus werden meer dan 300 Joden vermoord en Jacobus' zoon Alfons IV
van Aragón werd gestuurd om de boel onder controle te krijgen en de daders
te berechten. Na deze gebeurtenissen viel deze kruistocht uit elkaar.’’
- Reden worden vaak gegeven: de Joden waren gewoon de beschikbare
slachtoffers, willekeurig.. Nee.
- Maar waarom echt? De herders zagen Joden als fiscal agents van de staat.
Zij zagen ook de hoge belasting, en dat deze indirect door hun werden
betaald door de hoge rente op leningen. De herders wisten ook dat de Joden
onder de konings bescherming was.
- 1306: En dan wordt in 1306 door de koning de verdrijving van joden
aangekondigd, en de openstaande leningen + rente moeten in plaats
van aan de joden, aan hem worden betaald: largest mobilization of
