Samenvatting alle overige verplichte literatuur van cybercrime.
Het Cybercrimebeeld Nederland (CCBN) 2024
Het Cybercrimebeeld Nederland 2024 biedt een overzicht van de ontwikkelingen
op het gebied van cybercriminaliteit, gebaseerd op de perspectieven van het
Openbaar Ministerie (OM) en de politie, aangevuld met informatie uit openbare
bronnen. Dit rapport is de eerste editie van een tweejaarlijkse monitor over
cybercriminaliteit in Nederland, die zich richt op het complexe deel van online
criminaliteit dat vooral gericht is op ICT (informatie- en
communicatietechnologie).
Brede Aanpak van Cybercrime
Om cybercrime effectief te bestrijden, is samenwerking essentieel tussen
publieke en private partners, evenals het OM en de politie. De bestrijding moet
breed en integraal zijn, waarbij niet alleen wordt ingezet op opsporing en
vervolging, maar ook op preventie, het verstoren van criminele activiteiten, en
het beperken van de schade voor slachtoffers.
De cybercriminaliteit is complex en varieert van afpersing door middel van
ransomware tot datadiefstal en cyberstalking. Er wordt benadrukt dat de aard
van cybercrime steeds flexibeler wordt, met criminelen die steeds eenvoudiger
toegang krijgen tot cybercrime via diensten als "cybercrime-as-a-service". Dit
betekent dat zelfs mensen zonder diepgaande technische kennis in staat zijn om
deel te nemen aan cybercriminaliteit.
Belangrijkste Bevindingen 2024:
1. Zorgwekkend Aandeel Jonge Cybercrimeverdachten
Een opvallende bevinding is het hoge percentage jonge verdachten van
cybercriminaliteit. Ongeveer de helft van de cybercrimeverdachten die
zich voor de rechter moeten verantwoorden is 25 jaar of jonger. Dit wijst
erop dat cybercrime steeds toegankelijker wordt voor jongeren, die relatief
gemakkelijk kunnen deelnemen aan criminele activiteiten door het gebruik
van cybercrime-as-a-service platforms.
2. Opkomst van Datadiefstal en -handel
Cybercriminelen stappen steeds meer af van het versleutelen van data
voor afpersing en kiezen er vaker voor om data te kopiëren en vervolgens
te verkopen. Dit levert hen vaak meer winst op, omdat de data kan worden
verrijkt en doorverkocht. Datasets worden gecombineerd om de waarde
van de gestolen informatie te verhogen, wat leidt tot een bloeiende handel
in gestolen data.
3. Vermenging met Traditionele Criminaliteit
Er is een groeiende vermenging van cybercrime en traditionele
criminaliteit. Verdachten van cybercriminaliteit blijken vaak ook betrokken
te zijn bij andere vormen van criminaliteit, zoals wapen- en drugshandel.
Dit maakt het beeld van de "cybercrimineel met alleen een toetsenbord"
steeds minder relevant, omdat veel cybercriminelen zich ook met fysieke,
gewelddadige misdaden bezighouden.
, 4. Nederland als Host van Criminele Infrastructuur
Nederland speelt een belangrijke rol in de bestrijding van cybercrime, met
name doordat veel datacenters en hostingbedrijven actief betrokken zijn
bij het hosten van criminele infrastructuur. Sommige bedrijven nemen
onvoldoende verantwoordelijkheid voor de hoeveelheden strafbaar
materiaal die op hun servers staan, en er zijn gevallen waarbij bedrijven
zich legitiem voordoen, maar actief bijdragen aan de cybercriminaliteit.
Impact op Slachtoffers
De schade voor slachtoffers van cybercrime wordt vaak onderschat. Onderzoek
toont aan dat particuliere slachtoffers van cybercrime vooral emotionele schade
ervaren, die veel groter is dan de financiële schade. Dit komt doordat cybercrime
vaak leidt tot acute stress en gevoelens van kwetsbaarheid, vooral wanneer de
daders toegang hebben tot persoonlijke gegevens.
Bij bedrijven is de schade niet alleen financieel door verlies of schade aan
gegevens, maar ook reputatieschade, privacyschendingen en de psychologische
impact op werknemers. De schaalbaarheid van cybercrime betekent dat het
moeilijk is voor de strafrechtketen om adequaat te reageren op massale
slachtofferschap, aangezien veel slachtoffers tegelijkertijd getroffen kunnen
worden door één aanval.
Het Belang van Samenwerking
De bestrijding van cybercrime vereist een integrale en systemische aanpak. Dit
betekent dat verschillende publieke en private partijen hun expertise moeten
inzetten en samenwerken om de impact van cybercriminaliteit te verminderen.
Het OM en de politie spelen een belangrijke rol in het opsporen en vervolgen van
criminelen, maar andere partners, zoals private bedrijven en aanbieders van
digitale diensten, moeten ook actief bijdragen aan de preventie en het verstoren
van criminele activiteiten.
Conclusie
Het Cybercrimebeeld Nederland 2024 benadrukt de noodzaak van een
gezamenlijke aanpak van cybercriminaliteit. De complexiteit van cybercrime, de
snelle technologische ontwikkelingen en de toegang van steeds meer mensen tot
criminele netwerken via cybercrime-as-a-service, maken het belangrijk dat alle
partijen urgentie geven aan de bestrijding van deze misdaad. De opkomst van
jonge verdachten, de vermenging van cybercrime met traditionele criminaliteit,
en de rol van Nederland als host voor criminele infrastructuur maken de aanpak
van cybercriminaliteit complexer dan ooit. Het is essentieel dat er niet alleen
wordt gefocust op het opsporen van daders, maar ook op het voorkomen van
misdaden, het informeren van slachtoffers en het verstoren van criminele
netwerken.
Verdrag inzake de bestrijding van strafbare feiten
verbonden met elektronische netwerken, Boedapest, 23-
11-2001
Het Verdrag inzake de bestrijding van strafbare feiten verbonden met
elektronische netwerken, beter bekend als het Cybercrime Verdrag of het
, Verdrag van Boedapest, was het eerste internationale verdrag dat specifiek
gericht was op het aanpakken van cybercriminaliteit, en het heeft een
belangrijke rol gespeeld in de ontwikkeling van wetgeving en samenwerking
tussen landen op het gebied van cybercriminaliteit.
Belang van het Verdrag van Boedapest:
Het Verdrag van Boedapest heeft tot doel de bestrijding van cybercriminaliteit te
bevorderen door samenwerking tussen landen te verbeteren en door
rechtsnormen vast te stellen die de vervolging van internetcriminaliteit
vergemakkelijken. Het verdrag is een instrument voor landen om hun wetgeving
aan te passen en te versterken op het gebied van cybercriminaliteit en heeft
wereldwijd invloed gehad op de ontwikkeling van nationale wetgeving over
cybercriminaliteit.
Kernpunten van het Verdrag:
1. Criminalisering van Cybercriminaliteit: Het verdrag definieert en
criminaliseert een reeks cyberdelicten, waaronder:
o Onrechtmatige toegang tot computersystemen.
o Onrechtmatige toegang tot gegevens.
o De verspreiding van schadelijke software (zoals virussen).
o Computerfraude en -bedrog.
o Diefstal van elektronische gegevens en gegevensmisbruik.
2. Internationale Samenwerking: Het verdrag legt de nadruk op
internationale samenwerking tussen wetshandhavingsinstanties, zowel op
het gebied van opsporing als de uitvoering van strafrechtelijke procedures.
Het bevordert de uitwisseling van informatie en het delen van middelen
om cybercriminaliteit effectief aan te pakken.
3. Procedurele Regels: Het verdrag bevat bepalingen over de procedures
voor het verkrijgen van bewijs in elektronische vormen, het versleutelen
van data en het verstrekken van juridische bijstand tussen landen, om de
strafrechtelijke vervolging van cybercriminelen te vergemakkelijken.
4. Bescherming van Privacy en Grondrechten: Terwijl het verdrag
maatregelen voor opsporing en vervolging van cybercriminaliteit
ondersteunt, bevat het ook waarborgen voor de bescherming van de
privacy van burgers en de naleving van grondrechten, wat een balans
moet bieden tussen de bestrijding van cybercriminaliteit en de
bescherming van fundamentele rechten.
Heden en Toekomst:
Het Verdrag van Boedapest heeft sinds de ondertekening wereldwijd invloed
gehad op de nationale wetgevingen en is een basis geworden voor
samenwerking op het gebied van cybercriminaliteit. Het wordt beschouwd als
een belangrijke stap in de juridische erkenning van de noodzaak om
