Samenvatting groepsdynamica
Inhoud:
H3: inclusion and identity blz. 2 W1
H4: formation blz. 11 W1
H5: cohesion &development blz. 19 W2
H6: structure blz. 29 W3
H7: influence blz. 37 W2
H8: power blz. 48 W3
H9: leadership blz. 59 W5
H10: performance blz. 69 W4
H11: teams blz. 79 W4
H12: decision-making blz. 92 W5
H13: conflict blz. 105 W6
H14: intergroup relations M blz. 118 W6
1
,H3: inclusion and identity
Hoewel elk groepslid onafhankelijk van de groep kan overleven, is de behoefte om erbij te horen
doorgaans sterker dan het verlangen om onafhankelijk te blijven van de invloeden van anderen. Maar
als groepsleden alleen handelen om hun eigen belangen te maximaliseren en niet die van de groep,
dan zou hun lidmaatschap – en de groep zelf – van korte duur zijn.
3 processen die individuen tot groepsleden maken:
1. Inclusie Hierdoor veranderen individuen van buitenstaanders in insiders door zich bij een
groep aan te sluiten.
2. Collectivisme Hierdoor gaan leden denken aan het goed van de groep als geheel in plaats
van wat de groep hun biedt.
3. Identiteit Door de transformatie van identiteit veranderen individuen hun opvatting over
wie ze zijn, zodat ze zowel de kwaliteiten van hun groep als hun eigen individuele kwaliteiten
omvatten.
Van isolatie tot inclusie
Need to belong
Mensen zoeken over het algemeen sociaal verwantschap. Dit wordt gevoed door de need to belong:
een drang om op zijn minst een minimale hoeveelheid duurzame, positieve en impactvolle
interpersoonlijke relaties te vormen en te onderhouden. Als dit niet lukt veroorzaakt dit vaak een
staat van spanning en verlangen.
Eenzaamheid en sociale isolatie: Langdurig sociaal isolement is geïdentificeerd als een risicofactor
voor het ontstaan van een aantal psychische stoornissen (o.a. depressie, paranoia en het verstoorde
denken dat kenmerkend is voor schizofrenie).
Sociale en emotionele eenzaamheid: Interpersoonlijke relaties zoals vriendschappen, romantiek en
relaties die groepen creëren kunnen fungeren als buffer tegen eenzaamheid. Eenzaamheid ≠ alleen
zijn eenzaamheid = Cognitieve en affectieve malaise, waaronder verdriet, neerslachtigheid,
zelfspot en verveling, die wordt ervaren wanneer iemands persoonlijke relaties als te weinig of te
onbevredigend worden ervaren.
Emotionele eenzaamheid doet zich voor wanneer het probleem het ontbreken van een
langdurige, betekenisvolle, intieme relatie met een andere persoon is. Het kan worden
veroorzaakt door echtscheiding, een breuk met een geliefde of herhaalde romantische
mislukkingen.
Sociale eenzaamheid ontstaat wanneer mensen zich afgesloten voelen van hun netwerk van
vrienden, kennissen en groepsleden. Mensen die naar een nieuwe stad zijn verhuisd,
kinderen die door leeftijdsgenoten worden afgewezen en nieuwe medewerkers van grote
bedrijven ervaren vaak sociale eenzaamheid, omdat ze niet meer ingebed zijn in een netwerk
van kennissen.
Mensen die tot groepen behoorden waren gezonder en gelukkiger dan individuen die dat niet deden,
en deze effecten waren nog sterker wanneer mensen hun tijd aan meerdere organisaties besteedden
in plaats van aan slechts één. Degenen met meer connecties met anderen overleven milieurampen,
gaan effectiever om met traumatische gebeurtenissen en leven langer. Dit is alleen zo bij groepen
waarbij betrouwbare, stabiele, intieme en betekenisvolle relaties tussen leden gevormd worden
(kwaliteit over kwantiteit).
2
,Is eenzaamheid besmettelijk? mensen die initieel niet eenzaam zijn, kunnen gevoelens van
eenzaamheid ervaren als ze gelinkt waren aan een eenzaam persoon. Eenzaamheid hing ook af van
de graad van seperatie: het aantal stappen of relaties dat nodig is om de ene persoon in het netwerk
te koppelen aan een andere specifieke persoon in het netwerk.
Inclusie en exclusie
Ostracisme = Het uitsluiten van een of meer individuen uit een groep door het contact met de
persoon te verminderen of te elimineren, meestal door ze te negeren, te mijden of expliciet te
verbannen. Hedendaagse vormen van uitsluiting variëren van de formele afwijzing van een lid van
een groep tot subtielere interpersoonlijke tactieken zoals de ‘stille behandeling’ of de ‘koude
schouder’.
Ball toss studie mensen gooien een balletje over met de proefpersoon. Op een bepaald
moment stoppen ze met gooien naar de proefpersoon, ze excluderen hem van het spel.
Reacties op exclusie: De meeste mensen reageren zeer negatief op uitsluiting. Wanneer hen wordt
gevraagd hun gevoelens te beschrijven, geven uitgesloten mensen aan dat ze zich gefrustreerd,
angstig, nerveus en eenzaam voelen, terwijl degenen die wel in de groep zitten zich ontspannen,
vriendelijk en op hun gemak voelen. Velen voelen zich verraden door de andere groepsleden en
maken soms melding van frustratie, shock en verrassing. Terwijl mensen die wel worden opgenomen
hun ervaringen in de groep waarderen, hebben de uitgeslotenen soms het gevoel dat ze onzichtbaar
zijn – alsof ze sociaal niet eens bestaan. Het verlangen om erbij te horen is zo sterk dat mensen
negatief reageren, zelfs als ze worden afgewezen door een groep waarvan ze de leden intens haten.
Williams: temporeel behoefte-bedreigingsmodel van uitsluiting:
Vechten-of-vluchten respons: als mensen geconfronteerd worden door uitsluiting zullen sommigen
hun weg terug de groep in vechten, terwijl anderen verdere afwijzing zullen vermijden door zich
fysiek of psychologisch terug te trekken. Deze vecht-of-vluchtrespons is een veelvoorkomende reactie
die mensen laten zien als zij in een stressvolle situatie komen, het wordt gemotiveerd door een wens
controle uit te voeren in een schadelijke situatie.
Terugtrekking kan echter het sociale isolement verergeren, want degenen die te vaak uit
afwijzingsbedreigende situaties komen, kunnen door hun leeftijdsgenoten als onvriendelijk,
ongenaakbaar en afstandelijk worden beschouwd. Soms veroorzaakt terugtrekking ook een
algemene stopzetting van de gedrags- en emotionele reactiviteit.
Tend-and-Befriend-reactie: Een fysiologische, psychologische en interpersoonlijke reactie op
stressvolle gebeurtenissen, gekenmerkt door een toenemend verzorgend, beschermend en
3
, ondersteunend gedrag (neigen), en het initiëren en versterken van relaties met andere mensen
(vriendschap sluiten). Zij die tenden en befrienden zoeken een sociale connectie: ze zijn sensitiever
voor sociale cues, willen harder werken voor de groep, en bootsen gedrag van anderen om hun heen
na.
Degenen die onlangs zijn buitengesloten of die zich eenzaam voelen, zijn veel aandachtiger
voor de details van de interactie in een groep en onthouden deze waarschijnlijk
nauwkeuriger: ze zijn op zoek naar sociale signalen die hen zullen helpen een manier te
vinden om acceptatie in de groep te krijgen.
Ball-toss-simulatie balletje overgooien. Op een gegeven moment werd het balletje niet meer
overgegooid naar de participant cyberostracisme = Het uitsluiten van een of meer individuen van
een technologisch gemedieerde groepsinteractie, zoals een computer gebaseerde discussiegroep,
door de communicatie met de persoon te verminderen of te elimineren.
Mensen die uitgesloten waren, beoordeelden hun groepsleden negatiever. Maar: vrouwen
die waren buitengesloten werkten harder op collectieve taken (T&B). Vrouwen gaven zichzelf
ook vaker de schuld van de uitsluiting.
Exclusie en agressie: De ‘need to belong’ is sterk bij mensen. Sommigen zijn verdrietig als ze
buitengesloten worden, maar anderen ervaren woede; dezen laten ook het vaakst antisociaal gedrag
zien, inclusief agressie. Zij interpreteren neutrale of zelfs accepterende acties als negatief, met als
resultaat dat ze soms voelen alsof de hele groep ze heeft buitengesloten, terwijl dit vaak maar een
paar leden zijn.
Inclusie en de menselijke natuur
Het horde instinct: mensen voelen zich instinctief getrokken om met andere mensen samen te
komen. Evolutionaire psychologie heeft gespecificeerd dat zowel biologische als interpersoonlijke
mechanismen de ´need to belong´ aanhouden.
Evolutionaire psychologen gaan ervan uit dat terugkerende psychologische en sociale
tendensen ook voortkomen uit evolutionaire processen die adaptieve acties en neurologische
mechanismen vergroten. Het vermogen tot introspectie, om de emotie in de gezichten van
anderen te lezen, om de betekenis van de vocale uitingen van anderen te begrijpen, en zelfs
om na te denken over welke toekomstige gebeurtenis waarschijnlijker wordt als nu een
specifieke actie wordt ondernomen, kunnen allemaal aanpassingen weerspiegelen die zijn
gevormd door natuurlijke selectie. de voorkeur om in groepen te leven is om te kunnen
overleven en zich voort te planten.
De evolutietheorie gaat ervan uit dat deze voordelen van het groepsleven, over meerdere
generaties heen, uiteindelijk socialiteit in het DNA van het menselijk ras hebben genaaid.
4