Samenvatting
Samenvatting Strafrechtelijk sanctierecht verplichte jurisprudentie
- Instelling
- Tilburg University (UVT)
Strafrechtelijk sanctierecht: samenvatting van alle voorgeschreven / verplichte jurisprudentie.
[Meer zien]Voorbeeld 2 van de 11 pagina's
Voorbeeld 2 van de 11 pagina's
In winkelwagengesponsord bericht van onze partner
6 beoordelingen
Door: Jaiideli • 3 jaar geleden
Door: im1 • 3 jaar geleden
Door: lindadepijper • 4 jaar geleden
Door: Mikeylover • 4 jaar geleden
Door: jadacrum • 4 jaar geleden
Door: kailyvd • 4 jaar geleden
Voorbeeld van de inhoud
JurisprudentieWeek 1
HR 24 juli 1967 (Antilliaanse amokmaker)
De stelling geen straf zwaarder dan schuld vindt in geen rechtsregel steun
Rechtsvraag: is een straf die zwaarder is dan door de schuld van de dader wordt gerechtvaardigd een
onrechtvaardige straf?
Feiten: Deze zaak betrof een verdachte die op Curaçao 2 vrouwen heeft neergestoken. Door deze
steekwonden overleden de vrouwen aan hun verwondingen.
Het Hof achtte de verdachte schuldig aan beide feiten en kwalificeerde deze als zijnde
doodslag. Omtrent de strafbaarheid van de dader overwoog het Hof dat de verdachte
strafbaar is, zij het dat hij in geringe mate toerekeningsvatbaar is. Hof veroordeelde hem
voor 15 jaar gevangenisstraf.
In cassatie voerde de raadsman aan dat verdachte in geringe mate toerekeningsvatbaar was
en dat derhalve indien uitsluitend op de schuld van verdachte zou worden gelet, een
langdurige gevangenisstraf niet gerechtvaardigd zou zijn. De straf was derhalve te zwaar ten
aanzien van de schuld van de verdachte.
HR: de aan het middel ten grondslag liggende stelling, dat geen straf mag worden opgelegd die
zwaarder is dan door de schuld van de dader wordt gerechtvaardigd, vindt in geen rechtsregel steun,
en derhalve stond het Hof vrij bij de bepaling van de aan de dader op te leggen straf niet uitsluitend
op de schuld van de dader te letten.
De HR verwerpt het cassatieberoep van de verdachte en sluit zich aan bij het Hof
Rechtsregel Het staat een rechtsprekende instantie vrij om bij het bepalen van de op te leggen
straf niet uitsluitend op de schuld van de verdachte te letten. De stelling dat geen straf mag worden
opgelegd die zwaarder is dan de schuld gaat niet op. ‘Straf slechts naar de mate van schuld’ maakt
geen onderdeel uit van ons strafrecht.
HR 15 juni 2010 (Afroomboete)
Onvoldoende motivering van het opleggen van een geldboete.
Hof: aangezien de officier van justitie niet in hoger beroep is gegaan tegen de afwijzing van de
ontnemingsvordering in eerste aanleg (nu de verdachte in de strafzaak is vrijgesproken) ziet het hof
aanleiding om het te ontnemen bedrag als geldboete op te leggen.
Het enkel in de strafmotivering verwijzen naar de omstandigheid dat ‘de ovj niet in hoger
beroep is gegaan tegen de afwijzing van de ontnemingsvordering in e.a. (nu verdachte in de
strafzaak is vrijgesproken)’ en naar ‘het te ontnemen bedrag’, is niet naar de eis der wet met
redenen omkleed.
HR vernietigt de bestreden uitspraak, maar uitsluitend wat betreft de strafoplegging. Wijst de zaak
terug naar een ander Gerechtshof.
, HR 26 november 1968 (Bijzonder voorwaarde)
De Rb heeft als bijzondere voorwaarde gesteld: ‘dat de veroordeelde binnen 12 uur na zijn
invrijheidstelling Nederland verlaat en daarin binnen de proeftijd niet terugkeert’.
Voorwaarde is ontoelaatbaar: voorwaarde valt niet aan te merken als strekkende ter
bevordering van een goed levensgedrag van de veroordeelde noch te betreffen een
gedraging waartoe de veroordeelde uit een oogpunt van maatschappelijke betamelijkheid
gehouden moet worden geacht en is dus niet een voorwaarde betreffende het gedrag van de
veroordeelde. (art. 14c Sr)
Week 2
HR 19 februari 2013 (meerdaadse samenloop en art. 63 Sr)
In deze zaak is de samenloopregeling van belang. Het Wetboek van Strafrecht kent in geval van
veroordeling voor meerdere feiten de zogenaamde samenloopregeling welke met zich mee brengt
dat er 1 straf kan worden opgelegd indien:
- Het feiten betreft welke als op zichzelf staande handelingen moeten worden beschouwd en
meer dan één misdrijf opleveren waarop gelijksoortige hoofdstraffen zijn gesteld, wordt één
straf opgelegd.
Op grond van deze bepaling kan aan verdachte een maximumstraf worden opgelegd voor de duur
van de straf voor het zwaarste delict dat bewezen kan worden, vermeerderd met een derde.
De ratio van de samenloopregeling, zoals hiervoor geschetst, is de onbeperkte optelling van
mogelijke straffen te beperken tot een bepaald maximum. Dit is naar het oordeel van de rechtbank
zonder meer redelijk als sprake is van gelijktijdige berechting van meerdere feiten.
Dit is ook het geval wanneer feiten niet gelijktijdig worden behandeld maar waar dit wel had
gekund. Zo moet de verdachte beschermd worden tegen een OM dat bijvoorbeeld vergeet
bepaalde zaken gelijktijdig aan te brengen.
Art. 63 Sr: dit artikel biedt de verdachte bescherming in die zin dat bij de laatste
berechting rekening wordt gehouden met eerdere veroordelingen welke feiten betreffen
welke later zijn begaan dan het feit waarvoor de verdachte nu terecht staat.
Echter Rechtbank in deze zaak: wanneer een verdachte misdrijven pleegt en daarmee wegkomt
omdat hij niet in beeld komt als dader en hij vervolgens voor later gepleegde feiten tot een forse
gevangenisstraf wordt veroordeeld, mag en kan het niet zo zijn dat hij de dans ontspringt wanneer
nieuwe technieken justitie later in staat stellen hem alsnog ter verantwoording te roepen voor
aanvankelijk niet opgehelderde misdrijven. Rechtbank achtte zich derhalve niet gebonden aan art. 63
Sr. (legde alsnog 10 jaar op, terwijl dit boven het maxima was)
HR: heeft in een voorgaand arrest geoordeeld dat de rechter na moet gaan wat de maximaal op te
leggen tijdelijke gevangenisstraf zou zijn geweest indien alle, dat wil zeggen ook de na de datum van
het plegen van het door de rechter te beoordelen feit, feiten gevoegd zouden zijn behandeld en dus
tot 1 uitspraak zouden hebben geleid. Blijft bij de rechtspraak en heeft de vraag of rekening
gehouden moet worden met 1 feit of met alle feiten opengelaten. Geeft wel aan dat de Minister
voornemens is tot een wetswijziging en zal daar dus op wachten. (zie kamerstuk 34 126)
Voordelen van het kopen van samenvattingen bij Stuvia op een rij:
Verzekerd van kwaliteit door reviews
Stuvia-klanten hebben meer dan 700.000 samenvattingen beoordeeld. Zo weet je zeker dat je de beste documenten koopt!
Snel en makkelijk kopen
Je betaalt supersnel en eenmalig met iDeal, creditcard of Stuvia-tegoed voor de samenvatting. Zonder lidmaatschap.
Focus op de essentie
Samenvattingen worden geschreven voor en door anderen. Daarom zijn de samenvattingen altijd betrouwbaar en actueel. Zo kom je snel tot de kern!
Veelgestelde vragen
Wat krijg ik als ik dit document koop?
Je krijgt een PDF, die direct beschikbaar is na je aankoop. Het gekochte document is altijd, overal en oneindig toegankelijk via je profiel.
Tevredenheidsgarantie: hoe werkt dat?
Onze tevredenheidsgarantie zorgt ervoor dat je altijd een studiedocument vindt dat goed bij je past. Je vult een formulier in en onze klantenservice regelt de rest.
Van wie koop ik deze samenvatting?
Stuvia is een marktplaats, je koop dit document dus niet van ons, maar van verkoper amyluijten. Stuvia faciliteert de betaling aan de verkoper.
Zit ik meteen vast aan een abonnement?
Nee, je koopt alleen deze samenvatting voor €2,99. Je zit daarna nergens aan vast.
Is Stuvia te vertrouwen?
4,6 sterren op Google & Trustpilot (+1000 reviews)
Afgelopen 30 dagen zijn er 48072 samenvattingen verkocht
Opgericht in 2010, al 15 jaar dé plek om samenvattingen te kopen