Samenvatting
Samenvatting Uitwerking alle stellingen Sociale Welvaart
- Instelling
- Rijksuniversiteit Groningen (RuG)
Een uitgebreide uitwerking van alle 48 stellingen van Sociale Welvaart.
[Meer zien]Voorbeeld 4 van de 42 pagina's
Voorbeeld 4 van de 42 pagina's
In winkelwagengesponsord bericht van onze partner
Verkoper
Volgen
Voorbeeld van de inhoud
Stellingen Tentamens Sociale Welvaart 2024 – 2025Stellingen
1. Becommentarieer de volgende stelling: De “duurzaamheid” (sustainability) van onze
welvaart hangt af van de mate waarin ons huidige niveau van welvaart verenigbaar is
met het doorgeven van zodanig grote kapitaalvoorraden aan volgende generaties, dat
ook zij eenzelfde welvaartsniveau kunnen genieten.
Sustainability van welvaart zegt iets over in welke mate voorraden, natuurlijk, fysiek, menselijk en
sociaal kapitaal uitgeput wordt of wordt doorgegeven aan de volgende generaties. Een duurzame
welvaart impliceert niet alleen het handhaven van materiële bronnen maar ook het waarborgen van de
bronnen die deze welvaart voeden. Natuurlijke hulpbronnen, financiële middelen en sociaal kapitaal
moeten op een verantwoorde wijze beheerd worden om ervoor te zorgen dat toekomstige generaties
ook kunnen profiteren van een vergelijkbaar welvaartsniveau. Dit vereist van de huidige generatie een
verschuiving van kortetermijndenken naar langetermijndenken waarbij rekening wordt gehouden met
belangen van de volgende generatie.
Een belangrijk aspect van deze kwestie is het duurzaam gebruik maken van natuurlijke hulpbronnen. Als
we nu alle ecosystemen en natuurlijke hulpbronnen uitputten creëren we voor de volgende generaties
schaarste en milieuproblemen. Het is essentieel om te investeren in duurzame praktijk zoals
hernieuwbare energie om ervoor te zorgen dat de volgende generaties niet geconfronteerd worden
met de negatieve gevolgen van onze huidige keuzes. Volgende generaties kunnen dus alleen eenzelfde
welvaartsniveau genieten als we nu keuzes maken om te investeren zodat we onze natuurlijke
hulpbronnen kunnen behouden.
Ook is financiële duurzaamheid van groot belang om te zorgen dat volgende generaties een even hoog
niveau van sociale welvaart kunnen behalen. Het is van cruciaal belang dat economische middelen
verstandig worden beheerd en schulden worden vermeden om ervoor te zorgen dat toekomstige
generaties niet belast worden met financiële lasten die voorkomen uit eventuele onverstandige
beslissingen die nu worden gemaakt. Het streven naar een evenwicht tussen economische groei en
financiële stabiliteit is van cruciaal belang voor de continuïteit van welvaart.
In conclusie is de duurzaamheid van onze welvaart onlosmakelijk verbonden met de verantwoorde
overdracht van kapitaalvoorraden aan volgende generaties. Dit vereist een holistische benadering die
rekening houdt met ecologische, economische en sociale aspecten. Alleen door bewuste keuzes te
maken en te streven naar een evenwicht tussen het voldoen aan onze behoeften en het beschermen
van toekomstige kansen, kunnen we een duurzame welvaart realiseren die generaties overstijgt.
2. Becommentarieer de volgende stelling: De GPI (Genuine Progress Indicator) is op een aantal
belangrijke punten een betere welvaartsindicator dan het BBP (Bruto Binnenlandsproduct, of
GDP, Gross Domestic Product).
Zowel het GPI als het BBP zijn manieren om welvaart te meten. Echter heeft het BBP een aantal
beperkingen die het GPI niet heeft. Er kan dus gesteld worden dat het GPI een betere
welvaartsindicator is. Dit zal hier onder verder worden uitgewerkt.
Het BBP is het bruto binnenlands product die kijkt naar de totale hoeveelheid economische activiteit
van een land. De hoeveelheid hiervan wordt gebruikt als een indicator voor de hoeveelheid welvaart
in een land. Echter heeft dat nog wel enkele gebreken. Zo kijkt het BBP bijvoorbeeld niet naar externe
negativiteiten. Iets kan voor heel erg veel omzet zorgen maar als er ook enorm veel uitstoot bij komt
kijken heeft dit wel gevolgen op de welvaart van een land, zo moeten bijvoorbeeld die dingen worden
opgelost wat ook weer allemaal kosten met zich meebrengt. Het BBP laat ook niet zien wat de
1
,verdeling van het inkomen is. Het kan zijn dat bijvoorbeeld door 1% van de mensen 95% van het geld
wordt verdiend. Dit betekent dat nog steeds veel burgers geen welvaart ervaren, terwijl de BBP wel
die illusie geeft. Een laatste voorbeeld van een gebreken van het BBP is dat het BBP de illusie geeft dat
meer werken altijd beter is omdat het zorgt voor omzet, maar dit is niet altijd het geval. Kinderarbeid
bijvoorbeeld is helemaal niet goed en zorgt indirect juist voor minder welvaart omdat de kinderen zo
niet kunnen leren voor een betere baan in de toekomst.
Wat ervoor zorgt dat het GPI een betere maatstaf is voor welvaart komt doordat zij wel rekening
houden met de verschillende zaken. Zo kijkt het GPI wel naar de verdeling van het inkomen, in plaats
van alleen naar het totale inkomen. Daarnaast kijkt het naar huishoudelijke werkzaamheden, dit moet
wel gebeuren maar wordt niet uitbetaald. De kosten om de negatieve externaliteiten te beperken
worden ook meegenomen in de berekening, dit geeft een realistischer beeld van de werkelijke
welvaart. Er wordt rekening gehouden met de waarde van vrije tijd, dit is niet het geval bij het BBP.
Dit laat zien dat meer werken niet altijd beter is. Als laatste worden de uitgaven voor gezondheidszorg
en onderwijs gezien als positieve indicatoren.
Het feit dat het GPI meer verschillende aspecten meeneemt dan het BBP als het uitspraken doet over
de welvaart, maar het GPI een betere welvaartsmaat.
3. Becommentarieer de volgende stelling: Processen van statuscompetitie vertekenen de
metingen van economische welvaart omdat ze aanleiding geven tot “defensive
expenditures”.
Statuscompetitie verwijst naar een sociaal proces waarin individuen of groepen strijden om een
bepaalde positie of rangorde binnen een sociale hiërarchie. Het draait om het streven naar een
hogere sociale status ten opzichte van anderen in een gemeenschap of groep. Status is vaak
gerelateerd aan de sociale waardering en het prestige dat iemand geniet. Mensen laten deze
sociale status zien door luxe producenten aan te schaffen, exclusieve ervaringen ect. De stelling
suggereert dat deze uitgaven niet noodzakelijkerwijs bijdragen aan echte welvaart, maar eerder
dienen als een reactie op de competitieve druk om een bepaalde sociale status te behouden of
te verbeteren.
Defensive expenditures zijn uitgaven aan consumpties, die je welvaart vermeerderen. Je
consumeert dit om je welvaart gelijk te houden bij veranderingen. BV; gezinnen gaan naar een
groter huis is sub-wijken. De gezinnen willen zich net zo comfortabel voelen als in het oude
kleinere huis en moeten hiervoor meer stoken, hierdoor wordt volgens de GDP de welvaart
groter, terwijl de negatieve externaliteiten stijgen en iemand in principe niet welvarender is
geworden. Als deze defensieve uitgaven niet direct bijdragen aan de daadwerkelijke
verbetering van levensomstandigheden, kan het inderdaad leiden tot een vertekening van de
metingen van economische welvaart. Traditionele economische indicatoren zoals het BBP
meten de totale productie en consumptie, maar houden geen rekening met de mogelijkheid
dat bepaalde uitgaven worden gedaan als reactie op statuscompetitie en niet vanwege echte
behoeften.
Daarnaast kunnen defensieve uitgaven ook leiden tot een ongezonde en inefficiënte economie,
waarbij middelen worden besteed aan zaken die niet noodzakelijkerwijs de algemene welvaart
vergroten. Het zou daarom relevant zijn om bij het evalueren van economische welvaart ook
rekening te houden met de aard en motivaties achter bepaalde uitgaven, om een meer
holistisch beeld te krijgen van de welvaart van een samenleving.
2
, 4. Becommentarieer de volgende stelling: Grotere sociaaleconomische ongelijkheid verlaagt de
sociale welvaart.
Economische groei heeft geen invloed op sociale welvaart. Als de hele bevolking erop vooruit gaat, is
er relatief geen verandering. Echter, wanneer mensen hun inkomen en status gaan vergelijken met
anderen, heeft dit wel invloed op hun geluksniveau.
Onderzoek toont aan dat mensen hun situatie vaak vergelijken met anderen in plaats van absolute
welvaart. In een samenleving met grote inkomensongelijkheid kan dit leiden tot constant streven
naar een hoger inkomen, wat de focus kan verleggen van intrinsieke tevredenheid naar materiële
verworvenheden. Aangezien het in een ongelijk land vervolgens mogelijk is om een betere baan te
krijgen, kan dit mogelijk de sociale welvaart verlagen.
Wanneer status ongelijk verdeeld is kan dit leiden tot gevoelens van onrechtvaardigheid. Dit kan
ervoor zorgen dat er spanningen ontstaan tussen mensen en de sociale samenhang verminderd. Deze
afname van sociale samenhang heeft negatieve gevolgen voor de sociale welvaart, aangezien een
hechte gemeenschap vaak als een belangrijke indicator wordt beschouwd.
Ongelijke verdeling van status kan er ook voor zorgen dat er tussen mensen onderling competitie
ontstaat voor een hogere status. Dit kan de besluitvormingen van individuen verstoren. Deze
competities kunnen leiden tot suboptimale keuzes, waarbij mensen bereid zijn steeds meer vrije tijd
op te offeren om te voldoen aan de eisen van statuscompetitie. Dit kan de sociale welvaart
verminderen doordat de kosten in termen van vrije tijd toenemen zonder evenredige stijging van het
integrale consumptienut. Mensen offeren dus dingen op waar ze gelukkig van worden om een
bepaalde status te krijgen, wanneer ze eenmaal die status hebben maakt het hen niet meer gelukkig.
Amartya Sen’s capabilities approach benadrukt daarnaast het belang van vrijheid en mogelijkheden.
Sociaaleconomische ongelijkheid kan de toegang tot essentiële capabilities beperken, zoals
gezondheidszorg en onderwijs. Dit kan leiden tot een afname van de sociale welvaart doordat
mensen belemmerd worden in hun vermogen om een volwaardig leven te leiden.
Deze factoren samen benadrukken dat het niet alleen gaat om de absolute hoogte van inkomen of
economische groei, maar ook om de eerlijke verdeling ervan en de bredere impact op sociale relaties
en individuele vrijheden. In samenlevingen waar er dus geen eerlijke verdeling is (ongelijkheid) is er
dus een lagere mate van sociale welvaart.
5. Dashboards van welvaartsindicatoren proberen een balans te vinden tussen geaggregeerde
indicatoren (zoals BBP/GDP/GPI) en volkomen individualistische welvaartscriteria als
Pareto- efficiëntie. Leg uit waarom, vanuit sociale welvaartsperspectief, het vinden van deze
balans belangrijk is.
Geaggregeerde indicatoren meten alleen op monetair niveau. Een indicator zoals het BBP zegt dus
alleen iets over de hoeveelheid geld die een land of inwoner gemiddeld heeft. Dit terwijl welvaart
meer is dan alleen het hebben van geld. Andere zaken zoals geluk, onderwijs en milieu worden
daardoor niet meegenomen, terwijl deze wel veel kunnen zeggen over de welvaart in een land. Door
ook individualistische welvaartscriteria mee te nemen, kan een breder beeld geschetst worden van
de daadwerkelijke welvaartssituatie in een land.
Daarnaast zeggen geaggregeerde indicatoren niets over individuele welvaart, omdat deze gemeten
worden op landelijk niveau. De verdeling van de welvaart is hierin dus niet meegenomen.
Geaggregeerde indicatoren lopen dus het risico de ongelijkheid en sociale verschillen binnen een
samenleving over het hoofd te zien. Door ook individuele welvaartscriteria op te nemen, zoals
3
, Pareto-efficiëntie die streeft naar een situatie waarbij niemand erop vooruit kan gaan zonder dat
anderen erop achteruit gaan, wordt meer aandacht besteed aan de inclusiviteit van de
welvaartsgroei.
Het nadeel aan individualistische welvaartscriteria is dat deze vaak lastig te meten zijn en dat het
daardoor lastig is om hier een duidelijke indicator van te maken. Geluk bijvoorbeeld is een vrij
onmeetbaar begrip, terwijl dit wel een goede indicator kan zijn van individuele welvaart.
Het is dus belangrijk dat zowel geaggregeerde als individualistische onderdelen meegenomen
worden bij de kijk naar welvaart, om zo een breed mogelijk beeld te kunnen geven van de toestand
van welvaart in een land, groep of per individu.
6. Becommentarieer de volgende stelling: Wanneer men Pareto-efficiëntie als
welvaartscriterium hanteert impliceert dat, dat men geen overheidsingrijpen in de
samenleving toestaat.
Pareto-efficiëntie is een welvaartscriterium dat stelt dat er geen mogelijkheid tot het
verbeteren van de situatie van een individu is zonder de situatie van anderen te
verslechteren. Impliceert het gebruik van Pareto-efficiëntie als welvaartscriterium dat er
geen ruimte is voor overheidsingrijpen in de samenleving? Hoewel sommigen zouden
betogen dat overheidsingrijpen noodzakelijk is om Pareto-efficiëntie te bereiken, zal
worden betoogd dat de coördinerende rol van de overheid kan bijdragen aan het vergroten
van de Pareto-efficiëntie binnen een samenleving.
Het idee achter Pareto-efficiëntie is dat een maatschappelijke allocatie (verdeling van
schaarse middelen) optimaal is als er geen mogelijkheid tot verbetering is zonder iemand
anders te benadelen. Dit betekent niet dat iedereen gelijk moet zijn of iedereen dezelfde
hoeveelheid moet hebben, maar dat de huidige verdeling van middelen niet kan worden
gewijzigd, zonder dat minstens één persoon erop achteruit gaat. Op het eerste gezicht lijkt
het alsof het PE geen ruimte laat voor overheidsingrijpen, omdat dit in principe zou
betekenen dat iemand anders benadeeld wordt. Als de overheid namelijk zal ingrijpen om
bijvoorbeeld de herverdeling van rijkdom of middelen tot stand te brengen, zou dit
betekenen dat sommige mensen benadeeld worden ten gunste van anderen. Dit zou in
strijd zijn met de principes van Pareto-efficiëntie en zou betekenen dat wanneer men PE als
welvaartscriterium hanteert, dat men geen overheidsingrijpen in de samenleving toestaan.
Hoewel PE impliceert dat er geen mogelijkheid tot verbetering is zonder anderen te
benadelen, betekent dit niet dat er geen rol is voor de overheid. Overheidsingrijpen kunnen
nodig zijn om bepaalde voorwaarden te scheppen die PE bevorderen. Een voorbeeld
hiervan is het bevorderen van onderwijs. Onderwijs is essentieel voor persoonlijke
ontwikkeling en maatschappelijke vooruitgang, maar het kan ook duur zijn en hierdoor niet
voor iedereen toegankelijk zijn. In dit geval kan overheidsingrijpen nodig zijn om de juiste
voorwaarden te creëren die PE bevorderen. De overheid kan bijvoorbeeld subsidies
invoeren voor onderwijsinstellingen of studiebeurzen aanbieden aan studenten die het
onderwijs niet kunnen betalen. Deze maatregelen helpen individuen om zichzelf te
verbeteren door onderwijs, zonder anderen te schaden en dragen bij aan de ontwikkeling
van de samenleving als geheel.
Naast het waarborgen van eigendomsrechten kan de overheid ook een coördinerende rol
spelen om PE te bereiken. De overheid kan de markt reguleren om externe effecten, zoals
luchtvervuiling, te internaliseren, zodat de kosten ervan worden meegenomen in de prijzen
4
Voordelen van het kopen van samenvattingen bij Stuvia op een rij:
Verzekerd van kwaliteit door reviews
Stuvia-klanten hebben meer dan 700.000 samenvattingen beoordeeld. Zo weet je zeker dat je de beste documenten koopt!
Snel en makkelijk kopen
Je betaalt supersnel en eenmalig met iDeal, creditcard of Stuvia-tegoed voor de samenvatting. Zonder lidmaatschap.
Focus op de essentie
Samenvattingen worden geschreven voor en door anderen. Daarom zijn de samenvattingen altijd betrouwbaar en actueel. Zo kom je snel tot de kern!
Veelgestelde vragen
Wat krijg ik als ik dit document koop?
Je krijgt een PDF, die direct beschikbaar is na je aankoop. Het gekochte document is altijd, overal en oneindig toegankelijk via je profiel.
Tevredenheidsgarantie: hoe werkt dat?
Onze tevredenheidsgarantie zorgt ervoor dat je altijd een studiedocument vindt dat goed bij je past. Je vult een formulier in en onze klantenservice regelt de rest.
Van wie koop ik deze samenvatting?
Stuvia is een marktplaats, je koop dit document dus niet van ons, maar van verkoper TessWier. Stuvia faciliteert de betaling aan de verkoper.
Zit ik meteen vast aan een abonnement?
Nee, je koopt alleen deze samenvatting voor €8,96. Je zit daarna nergens aan vast.
Is Stuvia te vertrouwen?
4,6 sterren op Google & Trustpilot (+1000 reviews)
Afgelopen 30 dagen zijn er 51662 samenvattingen verkocht
Opgericht in 2010, al 15 jaar dé plek om samenvattingen te kopen
