Uitgebreide beschrijving van de ziekteverwekker, symptomen (mens en dier), besmetting en advies van 18 verschillende zoönose m.b.t. opleiding paraveterinair. O.a. zekere bekjes, kattenkrabziekte, spoelwormen, tuberculose, vogelgriep etc.
Zere bekjes (ecthyma contagiosa)
Zere bekjes veroorzaakt beschadigingen aan de onbewolde huid en slijmvliezen rondom de mond,
ogen, geslachtsorganen, klauwen en het uier die enigszins beschadigd zijn. Zere bekjes kan voorkomen
bij schapen en geiten van alle leeftijden, maar komt meestal voor bij de lammeren (vanwege lage
weerstand).
Ziekteverwekker
Zere bekjes wordt veroorzaakt door het parapox-virus. Dit virus is afgeleid van het pokken virus. Het
virus is zeer resistent. Ook kan een dier dat eerder zere bekjes gehad heeft opnieuw geïnfecteerd
worden. Besmetting gaat heel snel tussen dieren onderling. Niet alle dieren hebben symptomen; de
drager besmet zonder er zelf last van te hebben. De dieren kunnen ook indirect besmet raken door
voerbakken/ongewassen handen etc. Het virus kan lang overleven (in afgevallen korstjes/stro.
Het virus vermeerderd zich snel door een gastheercel op te zoeken. Hierin komt het DNA vrij en
hiermee worden nieuwe virusonderdelen gevormd. Deze losse onderdelen vormen nieuwe virussen.
Wanneer de gastheercel vol zit met nieuwe virussen klapt deze. Zo komen nieuwe virussen vrij. Dit
proces gaat continue door.
Symptomen dier
- Virus dringt binnen via kleine wondjes aan de huid (waar zich geen wol bevindt). Er ontstaan
zweren die opklappen waardoor het wondvocht eruit komt. Dit droogt op tot wratachtige
korsten. De ‘wratten’ zijn duidelijk zichtbaar.
Figuur 1 & 2: Zere bekjes rondom de mond en aan de klauwen
- Niet willen eten (zere bekjes aan de mond)
- Kreupel lopen (zere bekjes aan de klauwen)
- Uierontsteking (zere bekjes aan het uier)
Symptomen mens
Zere bekjes is een zoönose. De mens kan besmet raken via direct en indirect contact met het dier
(aaien, flesvoeding geven, aanraking stro, deuren). Het virus kan alleen de huid binnendringen
wanneer deze enigszins beschadigd is. Het veroorzaakt een jeukende huidontsteking meestal op een
plek (bijvoorbeeld één vinger). Er kunnen korsten op de huid komen te liggen, die gemakkelijk
bloeden. De ontsteking kan gepaard gaan met koorts en een algemeen ziek zijn.
- Vaccineren tegen zere bekjes (effectiviteit niet volledig bekend)
- Besmette lammeren apart zetten
- Meestal verdwijnen de korsten na 6-9 weken (indien niet dan is er een bacterie bijgekomen)
- Evt. antibioticum voor bacterie
- Beschermde kleding dragen bij besmette lammeren of lammeren die besmet zijn geweest
- Handschoenen (bij beschadigde huid)
- Goede handhygiëne na bezoek schapen/geiten
- Goede stalhygiëne: stallen dagelijks leeghalen (stro en korsten weg)
- Goede stalhygiëne: stallen regelmatig schoonspuiten (deuren/wanden etc.)
Kattenkrabziekte
Ziekteverwekker
(Bacterie) Bartonella henselae. Een bacterie plant zich voor doormiddel van mitose (delen van een cel
of kern) eindgastheer is kat of mens . Katten zijn drager van de Bartonella henselae-bacterie en
kunnen levende bacteriën in het bloed hebben zonder ziekteverschijnselen te hebben die je ziet of
opmerkt. 22% van de Nederlandse katten heeft de bacterie in het bloed en dat ongeveer de helft van
de katten antistoffen heeft tegen Bartonella henselae.
Symptomen dier
o Koorts
o Vergrootte lymfeknoop
o Tandvleesontsteking
o Blaasontsteking
o Bloedarmoede
o Ontsteking hartkleppen
o Ontsteking slijmvliezen (door krab in/rond het oog)
Symptomen bij mensen
o Vergrootte lymfeknoop
o Lymfeklierontsteking (abces)
o Ontsteking slijmvliezen (door krab in/rond het oog)
o Koorts
o Hoofdpijn
o 2% v/d patiënte heeft kans op hersenvliesontsteking
Besmettingsroutes
- Door gekrabd/gebeten te worde door een besmette kat. (Het is daarom een zoönose).
- Katten kunnen elkaar onderling via vlooien besmetten. (bacterie zit in het bloed).
, Advies eigenaar
✓ Wassen v/d huid.
✓ Wonddesinfectie. als je gekrabd of gebeten bent
✓ Wondverzorging.
✓ Katten ontvlooien.
✓ Mensen met verminderen weerstand niet met (speelse) katten laten spelen.
Toxocara Canis en toxocara Cati (spoelwormen)
Ziekteverwekker
Toxocara canis en toxocara cati → het zijn allebei spoelwormen. Het is een parasiet die uit het genus
toxocara komen. Dit zijn rondwormen die bij huisdieren in de darm verblijven.
Levenscyclus
Honden en prooidieren, zoals vogels en kleine knaagdieren (paratenische tussengastheren) raken
genfecteerd als ze de infectieuze eieren opnemen uit met hondenfeces, vervuilde grond (bv.
zandbakken, parken, speeltuinen, tuinaarde). In de dunne darm komen de larven uit het ei,
penetreren vervolgens de darmwand en migreren door het lichaam. Bij de hond vindt vervolgens
migratie plaats via bloed- en lymfevaten en lichaamsholten naar de longen waar ze worden opgehoest
en ingeslikt om zo in de darm tot volwassen worm te kunnen uitgroeien. Dit wordt tracheale migratie
genoemd met een prepatente periode 4 tot 5 weken (periode tussen de besmetting en het begin van
de ei-uitscheiding). Bij honden ouder dan 6 maanden treedt de zogenaamde leeftijdsresistentie op en
kapselen T. canis larven zich in (somatische migratie). Ze hebben een voorkeur te migreren naar het
centrale zenuwstelsel, naast de organen zoals lever (ophoping), hart en longen en worden weer
geactiveerd vanaf de 42e dag van de dracht. Dan vindt migratie plaats naar de uterus en melkklieren.
Infectie via de placenta is de belangrijkste wijze van besmetting. De prepatente periode na besmetting
via de placenta is 2 tot 3 weken.
Besmettings routes
Bij een naar behoren infectie bevinden zich eiproducerende spoelwormen in de dunne darm van
hond, vos (Toxocara canis) of kat (Tococara cati).
De wormen scheiden dagelijks vele duizenden eitjes uit die in de omgeving terechtkomen via de
ontlasting van de dieren. In gemiddeld 3 weken tot enkele maanden komen de eitjes in een infectieus
stadium. Als de eitjes weer opgenomen worden door dieren komen in de maag en dunne darm de
larven uit, die via de bloedbaan, lymfe of de buikholte en de lever naar de longen migreren. Hier
worden ze opgehoest en komen na doorslikken terug in de darmen waar ze uitgroeien tot volwassen
wormen.
Bij een drachtige gastheer worden deze 'rustende' larven weer geactiveerd en besmetten de pups in
de baarmoeder, en na de geboorte, pups en kittens via de moedermelk. De eerste spoelwormeieren
worden door pups al vanaf 2 tot 3 weken oud en door kittens vanaf 7 weken oud uitgescheiden. Naast
directe besmetting uit de omgeving kunnen ook verschillende soorten zoogdieren en vogels de
infectie overbrengen, als zogenoemde transportgastheer.
Voordelen van het kopen van samenvattingen bij Stuvia op een rij:
Verzekerd van kwaliteit door reviews
Stuvia-klanten hebben meer dan 700.000 samenvattingen beoordeeld. Zo weet je zeker dat je de beste documenten koopt!
Snel en makkelijk kopen
Je betaalt supersnel en eenmalig met iDeal, creditcard of Stuvia-tegoed voor de samenvatting. Zonder lidmaatschap.
Focus op de essentie
Samenvattingen worden geschreven voor en door anderen. Daarom zijn de samenvattingen altijd betrouwbaar en actueel. Zo kom je snel tot de kern!
Veelgestelde vragen
Wat krijg ik als ik dit document koop?
Je krijgt een PDF, die direct beschikbaar is na je aankoop. Het gekochte document is altijd, overal en oneindig toegankelijk via je profiel.
Tevredenheidsgarantie: hoe werkt dat?
Onze tevredenheidsgarantie zorgt ervoor dat je altijd een studiedocument vindt dat goed bij je past. Je vult een formulier in en onze klantenservice regelt de rest.
Van wie koop ik deze samenvatting?
Stuvia is een marktplaats, je koop dit document dus niet van ons, maar van verkoper ap5. Stuvia faciliteert de betaling aan de verkoper.
Zit ik meteen vast aan een abonnement?
Nee, je koopt alleen deze samenvatting voor €6,49. Je zit daarna nergens aan vast.
