Samenvatting ‘Het Geheim van Hollywood’ – De gouden succesformule voor
schrijvers, acteurs, regisseurs en alle andere filmliefhebbers – Paul Ruven & Marian
Batavier
De geheime succesformule
De geheime succesformule ziet er als volgt uit H + Pr = P5.
Dat is al 100 jaar het geheim van Hollywood.
H staat voor Hoofdpersoon, Pr staat voor Probleem en P5 staat voor Plan 5.
Dus eigenlijk Hoofpersoon + Probleem = Plan 5.
De hoofdpersoon kan pas zijn probleem oplossen met zijn vijfde plan.
James Bond Wat is zijn probleem? De Grote Boef. Hoe lost James Bond zijn probleem op?
Door hem te verslaan met een plan. Welk plan? Zijn 1e plan mislukt. Zijn 2e plan ook. Net als
plan 3 en 4. Pas het 5e plan lukt.
Alleen deze formule geeft die vertrouwde en bevredigende ‘sensatie’, die er voor zorgt dat
je een film maximaal als een emotionele ervaring beleeft.
Is het probleem de tegenstander van de hoofpersoon? (zoals the boss from Hell – Meryl
Streep in The Devil Wears Prada). Ja, die valt onder de noemer het Probleem van de
Hoofdpersoon. Maar het hoeft geen mens te zijn (mag ook een haai zijn (Jaws) of een ‘iets’
(een komeet die de aarde bedreigt). Of zichzelf, zoals de schizofrene wetenschapper Russel
Crowe in A Beautiful Mind.
Het probleem kan dus van alles zijn, maar wat ze allemaal gemeen hebben, is dat ze de
tegengestelde kracht of krachten voor de Hoofdpersoon in het verhaal vormen.
Het Probleem van de Hoofdpersoon, is de Tegengestelde Kracht, die hij pas met zijn Vijfde
Plan kan oplossen.
Dat het 5 plannen zijn, heeft te maken met de tijdsduur van een film en hoeveel spanning je
daarbinnen kunt opbouwen, waarnaar het publiek gewend is om geconcentreerd te kijken.
Dat betekent dat dat probleem zo sterk moet zijn, dat het de eerste vier plannen van de
hoofdpersoon verslaat.
De Grote Lukt-Het-Vraag
Alles moet gaan om de vraag Lukt het de Hoofdpersoon om zijn Probleem op te lossen?
Dat wordt in Hollywood vaktermen ook wel de film-affiche-vraag genoemd (lukt het James
Bond om zijn Boef te verslaan?).
In deze grote Lukt-Het-Vraag is een belangrijk onderdeel ‘Hoop en Vrees’. We hopen steeds
dat het lukt, maar we vrezen dat het fout gaat. Hoop en Vrees zorgen samen voor
Spanning.
Hoe groter het contrast tussen de Hoofdpersoon en het Probleem, des te meer Spanning (=
Hoop + Vrees) of het wel lukt.
In het begin moet het lijken dat juist dát probleem werkelijk het allerslechtste is, dat juist die
hoofdpersoon kan overkomen. En we denken: het lukt hem nooit om dat probleem op te
lossen.
, De Hoofdpersoon en zijn twee keuzes
Er zit nog één element in de formule De Hoofdpersoon gaat in een goed verhaal altijd
van Keuze 2 naar Keuze 1.
De volledige formule ziet er dan als volgt uit H(K2>K1) + Pr = P5
Keuze 2 Het Tweede Keus Leven, waarin de Hoofdpersoon aan het begin van het verhaal
leeft. Een Tweede Keus Leven is een tweederangs leven, waarin hij niet maximaal gelukkig is
en niet leeft in zijn maximale potentieel. Hij mist iets. Waarom leeft hij dan dat tweederangs
leven? Omdat hij bang is Bang voor pijn of bang om te falen.
Hoe onmogelijker de oplossing, des te groter is onze identificatie met de Hoofdpersoon. En
hoe groter de identificatie met de Hoofdpersoon, des te groter de emotionele impact op de
kijker.
In Titanic koos Kate Winslet in het begin voor een veilig, maar angstig leven met een rijke
man zonder liefde: een tweederangs keuze. Uiteindelijk overwint ze haar angst en kiest ze
voor een leven met liefde: een Eerste Keuze Leven.
Maar.. Hoe zit dat dan met James Bond? Nee, James Bond gaat niet van Keuze 2 naar Keuze
1. Waarom niet? Omdat hij een held is. We maken hier onderscheid tussen Helden en
Hoofdpersonen. Helden Gedroomde superfiguren die geen last van angst zoals wij,
gewone mensen, hebben en die dus ook niet eerst in Keuze Twee leven. In films met Helden
gaat het louter om de Held die het Probleem oplost. Voor Helden geldt wel nog steeds H +
Pr = P5.
Hoofdpersonen Moeten niet alleen het Probleem oplossen, maar ook nog hun leven
veranderen van een tweederangs leven naar een eersterangs leven. De Hoofdpersoon gaat
dus tijdens de film als het ware in therapie voor zijn innerlijke probleem, hij gaat op een
emotionele reis van zijn Keuze Twee Leven naar zijn Keuze Een Leven. Vandaar de formule:
H(K2>K1) + Pr = P5.
De acht stappen van het filmverhaal
De verhaalstructuur is ingedeeld in acht stukjes, die we de acht Stappen van het Verhaal
noemen:
Stap 1 De Hoofdpersoon leeft in zijn Tweede Keus. Aan het eind wordt hij met
het Probleem geconfronteerd.
Stap 2 De Hoofdpersoon denkt: het Probleem gaat wel weg. Maar aan het eind
zit hij onlosmakelijk vast aan het Probleem.
Stap 3 De Hoofdpersoon verzint Plan 1, om het Probleem op te lossen, maar niet
om zijn Keuze Twee Leven op te geven. Het Plan mislukt.
Stap 4 De Hoofdpersoon verzint Plan 2, om het Probleem op te lossen, maar niet
om zijn Keuze Twee Leven op te geven. Het Plan mislukt.
Stap 5 Hij krijgt de ingeving dat hij dat angstige Keuze Twee Leven moet opgeven,
om ooit het Probleem op te kunnen lossen. Verzint Plan 3.
Stap 6 Plan 3 mislukt omdat de Hoofdpersoon toch weer bang werd. Nu raakt hij
alles kwijt. Ziet dan in dat hij echt Keuze Een moet doen.
Stap 7 Plan 4 slaagt…bijna. Het Probleem bleek toch nog sterker dan gedacht.
Maar hij ziet nu wel de achilleshiel van het Probleem.
Stap 8 Plan 5, het grootste plan, slaagt en de Hoofdpersoon krijgt wat hij nodig
had en wat hij miste. Hij leeft nu in zijn Eerste Keus Leven.
